© Borgis - Anestezjologia Intensywna Terapia 1/2004, s. 34-37
Edyta Kotlińska-Hasiec1, Andrzej Nestorowicz1, Katarzyna Trela-Stachurska1, Piotr Trojanowski2, Marcin Szymański2, Krystyna Kramek2
Zmiany progu słyszenia u chorych znieczulanych podpajęczynówkowo
Changes in the auditory thereshold in spinal anaesthesia patients
1 Katedra i I Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii;
kierownik: prof. dr hab. n. med. A. Nestorowicz
2 Katedra i Klinika Otolaryngologii;
kierownik: prof. dr hab. n. med. W. Gołąbek – AM w Lublinie
Summary
Background. Transient hearing loss is among the lesser known complications of spinal analgesia. The mechanism of this phenomenon is not fully understood, but it has been more frequently associated with the use of large bore needles. The purpose of this study was to estimate the effects of the design of spinal needles on auditory threshold. Methods. 30 adult patients receiving bupivacaine spinal anaesthesia for orthopedic and urologic procedures were randomly divided into 2 groups, depending on the design of needle used. In group A, punctures were made with 26 G Whitacre needles, while in the group B, punctures were made with 26 G Quincke needles. A pure tone audiometry test was performed before surgery, and at the second and third days after anaesthesia. Results. In 11 patients of group B, the auditory threshold increased by 15-45 dB within the frequencies of 200 Hz, 500 Hz and 1000 Hz, returning to normal within one week. Patients of group A were not affected. Conclusion. Transient hearing impairment was associated with the use of Quincke needles, probably related to the decrease in cerebrovascular fluid pressure after the dural puncture.
Znieczulenie podpajęczynówkowe – najstarszy i najczęściej obecnie używany rodzaj centralnej blokady nerwowej, nie jest wolne od powikłań. Jednym z objawów niepożądanych występujących po tym znieczuleniu mogą być zaburzenia słuchu [1]. Mają one różny stopień nasilenia i czas trwania, zwykle ograniczają się do kilku pooperacyjnych dni. Rozpoznanie ubytku słuchu w okresie pooperacyjnym nie jest łatwe z uwagi na subiektywny i na ogół dyskretny charakter występujących doznań. Z tych powodów powikłanie to wykrywane jest przypadkowo, albo wcale nie odnotowywane.
Wśród hipotetycznych przyczyn występowania zaburzeń słuchu po blokadzie podpajęczynówkowej wymieniana jest między innymi technika przeprowadzania zabiegu oraz rodzaj stosowanego sprzętu. Istnieją prace dokumentujące np. częstsze występowanie tego rodzaju powikłania przy stosowaniu igieł o dużej średnicy [2, 9], brak natomiast badań jednoznacznie określających podobne zależności w odniesieniu do jej budowy. Celem podjętych badań było ustalenie, czy występowanie zaburzeń słuchu zależy od rodzaju igły użytej do znieczulenia podpajęczynówkowego.
Dobór chorych i metoda
Po uzyskaniu zgody Komisji Bioetycznej przy Akademii Medycznej w Lublinie, badaniami objęto grupę pacjentów ASA I i II znieczulanych podpajęczynówkowo do zabiegów ortopedycznych – artroskopii stawu kolanowego i urologicznych – przezcewkowego pobrania wycinków ze ściany pęcherza. Kryterium wykluczającym z badań była obecność ciężkich chorób układowych oraz dodatni wywiad w kierunku chorób uszu.
W premedykacji stosowano diazepam (Relanium, GlaxoSmithKline, Polska) w dawce 10 mg doustnie godzinę przed zabiegiem.
U wszystkich badanych identyfikacji przestrzeni podpajęczynówkowej dokonywano w pozycji na lewym boku w przestrzeni L3-L4 igłą o rozmiarze 26 G. U każdego chorego wykonywane było tylko jedno nakłucie. W przypadku konieczności wykonania większej liczby nakłuć chory był wykluczany z dalszych ocen.
Chorych losowo podzielono na dwie grupy: w grupie A – znieczulenie wykonywano igłą Whitacre (Balton, Polska), a w grupie B – igłą Quincke (Balton, Polska). Do przestrzeni podpajęczynówkowej podawano roztwór 0,5% bupiwakainy (Bupivacainum, Polfa). Zakres znieczulenia określano testem ciepłoty, a stopień nasilenia blokady przy użyciu skali Bromage´a. Sedację w czasie trwania zabiegu uzyskiwano w razie potrzeby za pomocą frakcjonowanych dożylnych dawek 5-10 mg midazolamu (Midanium, Polfa). Standardowej ocenie śródoperacyjnej poddawano co 3 minuty skurczowe i rozkurczowe ciśnienie tętnicze krwi mierzone metodą pośrednią, częstość akcji serca oraz przezskórną saturację krwi.
Badanie słuchu wykonywano u wszystkich chorych metodą audiometrii tonalnej aparatem AC 40 Interacoustic w dniu poprzedzającym operację (badanie wyjściowe) oraz w 2 i 3 dobie pooperacyjnej. Za istotną różnicę w progu słyszenia między badaniem przedoperacyjnym a badaniami kontrolnymi przyjęto 15 dB. Wszystkie badania były wykonywane w specjalistycznej pracowni audiometrii w tych samych warunkach otoczenia. W przypadku, gdy w dniu oceny słuchu występowały bóle operowanej okolicy badanie przerywano i chory był wykluczany z grupy badawczej.
U wszystkich chorych notowano objawy niepożądane, zarówno w trakcie trwania operacji jak i w okresie pooperacyjnym ze szczególnym uwzględnieniem popunkcyjnych bólów głowy.
Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej za pomocą testu nieparametrycznego Wilcoxona. Znamienność statystyczna została przyjęta przy poziomie istotności p <0,05.
Wyniki
Badanie wykonano u 30 chorych, 9 kobiet i 21 mężczyzn w wieku od 23 do 63 lat (tab. I). Znieczulenie uzyskiwano podaniem 2,8-3,9 ml 0,5% roztworu bupiwakainy.
Tabela I. Dane demograficzne pacjentów oraz rodzaj operacji
| Grupa A | Grupa B |
Liczba chorych
Kobiety
Mężczyźni
Wiek (lata) | 15
4
11
32 ? 12,53 | 15
5
10
28 ? 11,88 |
Rodzaj operacji:
Artroskopia stawu kolanowego
Endoskopia pęcherza moczowego |
10
5 |
10
5 |
U wszystkich badanych zakres znieczulenia osiągał poziom Th10-Th12 i głębokość 3. stopnia w skali Bromage´a. Umożliwiało to bezbolesne wykonanie zaplanowanych zabiegów w każdym przypadku. Nie odnotowano też w tym czasie znaczących (poniżej 15% wartości wyjściowej) spadków ciśnienia tętniczego krwi.
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
24 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
59 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
119 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Day CJE, Shutt LE: Auditory, ocular, and facial complications of central neural block. Reg Anesth 1996; 21: 197-201.
2. Fog J, Wang P, Sundberg A: Hearing loss after spinal anaesthesia is related to needle size. Anesth Analg 1990; 70: 517-522.
3. Wang LP, Lundberg J, Magnusson M, Tornebrandt K: Auditory function after spinal anesthesia. Reg Anesth 1993; 18: 162-165.
4. Gutken S, Yilmaz N, Karamustafa I: The effect of different agents in hearing loss following spinal anaesthesia. Eur J Anaesth 1998; 15: 61-63.
5. Panning B, Mehler D, Lehnhardt E: Transient low frequency hypoacusia after spinal anaesthesia. Lancet 1983; 2: 528.
6. Walstead A: Effect of cerebrospinal fluid loss on auditory system. Dan Med Bull 1998; 45: 268-281.
7. Iwaszkiewicz J, Jordan J: Ucho wewnętrzne; w: Anatomia człowieka (red: Bochenek A, Reicher M), PZWL, Warszawa 1989.
8. Szmeja Z: Choroba Méniéra; w: Zarys audiologii klinicznej (red: Prusiewicz A). Wydawnictwa Akademii Medycznej im. K. Marcinkowskiego, Poznań 1994.
9. Malhorta SK, Joshi M, Grover S, Shrama SC, Dutta A: Auditory function following spinal analgesia. Comparison of two spinal needles. Eur J Anaesth 2002; 19: 69-72.
10. Morrison LMM, McCrae AF, Foo I, Scott DB, Wildsmith JAW: An in vitro comparison of fluid leakage after dural puncture with Atraucan, Sprotte, Whitacre and Quincke needles. Reg Anesth 1996; 2: 139-143.
11. Hussain SSM, Heard CM, Bembridge JL: Hearing loss following spinal anaesthesia with bupivacaine. Clin Otolaryngol 1996; 21: 449-454.
