Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Nowa Medycyna 5/2000
Zbigniew Lew-Starowicz
Zaburzenia seksualne u kobiet z problemami urologicznymi
Sexual disturbances in women with urological problems
z Katedry Psychospołecznych Podstaw Rehabilitacji AWF w Warszawie
Kierownik Katedry: prof. dr hab. med. Zbigniew Lew-Starowicz



Zaburzenia seksualne dotyczą 6-9% kobiet leczących się u urologów (15, 17), a problemy urologiczne są przyczyną zaburzeń seksualnych u około 5% kobiet szukających pomocy u seksuologów (2). Piśmiennictwo poświęcone zaburzeniom seksualnym u kobiet z problemami urologicznymi jest ubogie. Również niewiele uwagi poświęca się tego typu problemom na międzynarodowych kongresach i konferencjach seksuologicznych. Można zatem stwierdzić, że jest to „zaniedbany” obszar badawczy.
W piśmiennictwie obejmującym pogranicze seksuologii i urologii kobiet najczęściej są omawiane następujące zagadnienia:
1. Stany zapalne jako przyczyna zaburzeń seksualnych.
Masters i wsp. (13) stwierdzają, że stany zapalne dolnych odcinków dróg moczowych u kobiet często wiążą się z dyspareunią a aktywność seksualna nasila przebieg infekcji. Bancroft (1) uważa, że ta przyczyna dyspareunii częściej dotyczy kobiet w wieku menopauzalnym. Kass (8) stwierdza, że bakteriomocz po stosunku jest powszechny u kobiet wykazujących skłonności do zakażen dróg moczowych. Według Kunina i wsp. (10) zapalenie pęcherza moczowego występuje 12,8 raza częściej w całej populacji kobiet niż wsród zakonnic. Metody antykoncepcyjne stosowane przez kobiety również mogą wpływać na rozpowszechnienie zakażeń dróg moczowych, szczególnie dotyczy to diafragmy (Fihn i wsp. 1985).
2. Choroby nerek i dializowanie jako przyczyna zaburzeń seksualnych.
Kolodny (9) u 80% kobiet z uremia rozpoznał spadek poziomu libido i zanik potrzeby seksualnej. Przyczyną tego jest wg. Johnsona (6) neuropatia obwodowa, apatia i depresja. Mastrogiacomo (14) na podstawie badania dializowanych kobiet u 80% rozpoznał zanik potrzeby seksualnej i wiązał to z hiperprolaktynemia.
3. Nietrzymanie moczu a jakość życia seksualnego kobiet.
Jolleys (7) stwierdza, że nietrzymanie moczu jest powszechnie spotykanym zaburzeniem u kobiet wiąże się z różnymi następstwami: poczuciem zakłopotania, lęku, ukrywaniem zaburzenia wobec partnera, unikaniem aktywności seksualnej. Lamm (11) na podstawie badania 51 pacjentek stwierdza, że zaburzenie prowadzi do unikania kontaktów seksualnych, anorgazmii, u 39% do problemów w relacjach partnerskich, u 47% do zmniejszenia częstotliwości stosunków. Vereecken (18) stwierdza, że nietrzymanie moczu wiąże się z wieloma psychicznymi i seksualnymi aspektami: wyższym poziomem neurotyzmu, poczuciem społecznego stygmatu, z depresjami, lękami, pogorszeniem relacji społecznych, u 25% pacjentek w trakcie współżycia seksualnego pojawia się wydzielanie moczu, 35% ma problemy z osiąganiem orgazmu.
4. Zespoły bólowe i ich związek z aktywnością seksualną kobiet.
Ból jako przyczyna zaburzeń seksualnych u kobiet jest często omawiany w piśmiennictwie seksuologicznym. Dotyczy to różnego typu zespołów bólowych: w okolicy nadłonowej, miednicy, nerek, cewki moczowej, natury psychogennej jak i organicznej.
Specyficznym rodzajem bólu jest dyspareunia, czyli odczuwanie bólu wiążącego się z aktywnoącią seksualną. Z badań przeprowadzonych w Polsce na reprezentatywnej populacji (12) wynika, że dyspareunia dotyczy 15,2% ogólnej populacji kobiet i ma związek z wiekiem badanych: w wieku 20-24 lat dotyczy 18,5%, w wieku 25-29 lat 10,2%, w wieku 30-34 lat – 17,4%, w wieku 35-39 lat – 14%, w wieku 45-49 lat juz 27,4% a powyżej 50 lat – 29,4%. Jedną z przyczyn dyspareunii są zaburzenia urologiczne.
5. Zaburzenia seksualne w okresie okolomenopauzalnym.
Na świecie żyje około 500 milionów kobiet powyżej 50 roku życia a w roku 2030 będzie ich 1200 milionów (5). W krajach rozwiniętych wiek menopauzalny i postmenopauzalny obejmuje średnio 1/3 życia kobiety. Jakość życia w tym wieku jest zatem bardzo ważna dla zdrowia kobiety i ma wymiar społeczny. Zmiany wiaążące się z przebiegiem menopauzalnym obejmuja m.in. problemy urologiczne np. nietrzymanie moczu, zmiany zanikowe w układzie moczowo-płciowym, parestezje, możliwość pojawienia się tzw. „orgazmu moczowego” w następstwie nietrzymania moczu (16).
Heiman (4) stwierdza, że w przebiegu menopauzy u 30,2% kobiet zanika potrzeba seksualna, zaburzenia orgazmu ujawnia 20,2% a dyspareunie 7,4%. Badania przeprowadzone w Polsce na reprezentatywnej populacji (12) ujawniły, że dyspareunia dotyczy 30% kobiet a zanik potrzeby seksualnej 68%. Różne mogą być przyczyny tak istotnych różnic między kobietami z Polski i z krajów Zachodu, ocenianych przez Heimana (4): wyższy poziom zachorowalności kobiet w Polsce, rzadziej stosowana hormonalna terapia zastępcza, mniejsze zainteresowanie życiem seksualnym z przyczyn obyczajowych oraz z powodu braku partnera (większa umieralność mężczyzn).
6. Zachowania seksualne zagrażające zdrowiu i życiu.

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Bancroft J.: Human sexuality and its problems. Churchill Livingstone, Edinbourgh 1989. 2. Bullough V.: Human Sexuality. Garland Publ. New York and London 1994. 3. Crenshaw Th., Goldberg J.: Sexual Pharmacology. W.W. Norton. New York 1996. 4. Heiman J.: Evaluating sexual dysfunctions in women. Clin. Obst. Gyn., 1997, 40, 3:616-629. 5. Hill K.: The demography of menopause. Maturitas, 1996, 23:113-127. 6. Johnson R.: Sexuality and renal disease. [W:] Human sexuality in health and illness. Woods N. (red.). C.V. Mosby Co., St. Louis 1984, 312. 7. Jolleys J.: Nietrzymanie moczu. [W:] Problemy zdrowotne kobiet. McPherson A. (red.). Springer Verlag, Warszawa 1997, 310-334. 8. Kass E.: Asymptomatic infections of the urinary tract. Transantlantic Ass. Amer. Phys., 1956, 69:56-63. 9. Kolodny R.: Textbook of sexual medicine. Little, Brown and Co., Boston 1979. 10. Kunin C., McCornack R.: An epidemiological study of bacteriuria and blood pressure among nuns and working women. New England Journal of Medicine, 1968, 278:635-42. 11. Lamm D.: Sexualitat und Harninkontinenz. Zent. bl. Gynakol., 1986, 108:1425-1430. 12. Lew-Starowicz Z.: Rozpowszechnienie zaburzen seksualnych w Polsce. Postepy Psychiatrii i Neurologii, 1993, 2, 3:173-178. 13. Masters W. et al.: Human Sexuality. Harper Collins Publ. New York 1992. 14. Mastrogiacomo L.: Hyperprolactinemia and sexual disturbances among uremic women on hemodialysis. Nephron., 1984, 37:195-199. 15. Munjack D., Oziel L.: Sexual medicine and counseling in office practice. A comprehensive treatment quide.Little, Brown and Co., Boston 1980. 16. Sherwin B.: Sex hormones and psychological functioning in postmenopausal women. Experimental Gerontology, 1994, 29, 304:423-430. 17. Slatford K., Currie C.: Prevalence of psychosexual problems in patients attending a genitourinary clinic. Br. J. Vener. Dis., 1984, 60:398-401. 18. Veerecken R.: Psychological and sexual aspects in different types of bladder dysfuntion. Psychother. Psychosom., 1989, 51:128-134.
Nowa Medycyna 5/2000
Strona internetowa czasopisma Nowa Medycyna