Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Nowa Stomatologia 1/2005, s. 45-49
Ewa Iwanicka-Grzegorek1, Elżbieta Pierzynowska1, Joanna Michalik2
Stan przyzębia u osób z halitozą ustną
Periodontal status of the patients suffering from oral halitosis
1 z Zakładu Stomatologii Zachowawczej ISAM w Warszawie
Kierownik Zakładu: dr hab. n. med. Elżbieta Jodkowska
2 z Zakładu Informatyki Medycznej AM w Warszawie
Kierownik Zakładu: dr hab. inż. Robert Rudowski



WSTĘP
Problemy, z jakimi od dziesiątków lat borykają się społeczeństwa i które dotyczą niemal każdego człowieka to próchnica i choroby przyzębia. W codziennej praktyce lekarze stomatolodzy dość często spotykają się także z objawem nieprzyjemnego zapachu z ust u swoich pacjentów. Przez długie lata w wielu krajach, także w Polsce, dolegliwość ta nie była rejestrowana ani klasyfikowana w taki sposób, jak inne patologie jamy ustnej, np. choroby przyzębia. Liczne doniesienia traktujące o związku halitozy ustnej z chorobą przyzębia wskazują na istnienie powiązania obydwu tych schorzeń. Związek ten nie jest jednak jednoznaczny i zależny wprost od zaawansowania zapalenia przyzębia. Przedstawiono wiele wyników badań, w których wskazuje się, że fakt częstszego występowania halitozy ustnej u osób z chorobami przyzębia zależy przede wszystkim od obecności nalotu na grzbietowej tylnej części języka oraz od podwyższonej ilości płytki nazębnej.
Celem niniejszej pracy była ocena stanu przyzębia u osób dorosłych z halitozą ustną.
MATERIAŁ I METODY
Badaniem objęto 329 osób, w tym 228 (69,3%) kobiet i 101 (30,7%) mężczyzn w wieku od 18 do 62 roku życia. Średnia wieku grupy badanej wynosiła 40,87±11,04. Badanie kliniczne wykonano metodą podwójnie ślepej próby. Każdorazowo jedna osoba badała przedmiotowo, druga organoleptycznie, a trzecia przeprowadzała pomiar halimetrem. W trakcie badania przedmiotowego oceniano stan zdrowia jamy ustnej stosując następujące wskaźniki zgodnie z wytycznymi WHO (1): wskaźnik stanu przyzębia CPI, wskaźnik higieny jamy ustnej PlI wg Silness i Loe (2), wskaźnik stanu dziąseł GI wg Loe i Silness (3). Badanie organoleptyczne polegało na wąchaniu powietrza wydychanego przez pacjenta przez rurkę o długości 10 cm. W badaniu wykorzystywano skalę organoleptyczną od 0 do 5 wg Rosenberga (4, 5). Natomiast pomiar lotnych związków siarki (VSC) wykonywano aparatem Halimetr RH-17K w trzech kolejnych wydechach, a następnie wyliczano wartość maksymalną (Max) i średnią (Avg) poziomu VSC. Wyniki zbierano, wizualizowano i archiwizowano na komputerze za pomocą programu HaliSoft v.1.0e firmy Ansyco. Halitozę ustną rozpoznawano, gdy średni wynik pomiaru poziomu VSC halimetrem ł 125 ppb (parts per bilion), a nasilenie nieprzyjemnego zapachu w badaniu organoleptycznym oceniano na 2. Halitozę fizjologiczną stwierdzano, gdy średni wynik pomiaru halimetrem mieścił się w zakresie od 75 ppb do125 ppb, a powietrze wydychane oceniano organoleptycznie na 1, natomiast osoby zdrowe miały średnik wynik pomiaru halimetrem <75 ppb i w powietrzu wydychanym nie stwierdzano nieprzyjemnego zapachu (0 w stosowanej skali). Do obliczeń statystycznych wykorzystano licencjonowany pakiet statystyczny Statistica 5,0PL, stosowano 95% poziom ufności (pŁ0,05). Zgodność rozkładu badanych prób z rozkładem normalnym badano przy użyciu testu W Shapiro-Wilka. Nie wszystkie grupy spełniały warunki rozkładu normalnego. Testowanie istotności różnic średnich w dwóch populacjach sprawdzano testem nieparametrycznym Manna-Whitneya, a w więcej niż dwóch populacjach testem nieparametrycznym Kruskala-Wallisa.
WYNIKI
Na podstawie badania organoleptycznego powietrza wydychanego oraz pomiaru poziomu VSC stwierdzono, że wśród wszystkich badanych jest 165 osób (50,15%) z halitozą. Pacjenci z halitozą byli najczęściej w wieku 25-34 lata (30,30%) i 45-54 lat (27,27%), podobnie osoby z halitozą fizjologiczną (odpowiednio 25,00% i 42,86%) oraz zdrowe (30,0% i 32,5%) – tabela 1. Średnia wieku osób z halitozą (41,12) była nieznacznie niższa od średniej wieku osób z halitozą fizjologiczną (42,42), natomiast osoby zdrowe były najmłodsze (38,69). Różnice wieku w zależności od rozpoznania nie były znamienne statystycznie (p=0,98).
Tabela 1. Rozkład wieku osób badanych w zależności od rozpoznania.
18-2425-3435-4445-5455-62RazemŚrednia wieku ?SD
Halitoza95035452616541,12 ? 11,44
% 5,4630,3021,2127,2715,76100
Halitoza fizjologiczna021203678442,42 ? 9,60
%0,025,0023,8142,868,33100
Zdrowi924172648038,69 ? 11,42
%11,2530,0021,2532,505,00100
Razem1895721073732940,87 ? 11,04
%5,4728,8821,8832,5211,25100
Badanie stanu przyzębia przy użyciu wskaźnika CPI wykazało, że u ponad 14% badanych stan dziąseł i przyzębia był prawidłowy. Po uwzględnieniu rozpoznania stwierdzono, że zdrowe przyzębie CPI=0 ma 12,73% osób chorych na halitozę, 10,72% z halitozą fizjologiczną i 22,5% osób zdrowych – rycina 1. Wśród osób z halitozą 36,97% miało zapalenie przyzębia (CPI=3 lub 4), a tylko 26,25% zdrowych osób. Stan przyzębia u osób z halitozą był znamiennie statystycznie gorszy, niż osób zdrowych (p<0,05).
Ryc. 1. Rozkład odsetkowy osób w zależności od najwyższych kodów CPI z uwzględnieniem rozpoznania.
Stan przyzębia mężczyzn był nieznacznie gorszy niż kobiet (p=0,09) – rycina 2. Większy odsetek mężczyzn miał bowiem najwyższe, świadczące o zapaleniu przyzębia, wartości wskaźnika CPI, a większa grupa kobiet (15,79%), niż mężczyzn (11,88%) miała zdrowe przyzębie.
Ryc. 2. Rozkład odsetkowy osób w zależności od najwyższych kodów CPI z uwzględnieniem płci.
Analiza statystyczna wykazała, że średnie wartości oceny organoleptycznej powietrza wydychanego po uwzględnieniu wskaźnika stanu dziąseł CPI różniły się statystycznie znamiennie (p<0,05) w grupie pacjentów z rozpoznaną halitozą – tabela 2. Ale wartości te nie układały się całkowicie zgodnie ze stanem dziąseł – najniższe wartości stwierdzono u pacjentów z kamieniem nazębnym, a najwyższe u osób z krwawieniem z dziąseł i z objawami choroby przyzębia. Średnie i maksymalne wartości VSC u chorych z zapaleniem przyzębia, z zapaleniem dziąseł i u zdrowych nie różniły się (p odpowiednio 0,14 i 0,15) w grupie osób z halitozą.
Tabela 2. Średnie wartości Avg, Max i oceny organoleptycznej zależnie od CPI dla osób z halitozą.
 0 zdrowe przyzębie1 krwawienie z dziąseł2 kamień nazębny3 płytkie kieszonki4 głębokie kieszonkip
VSCAvg*277,19261,00247,26256,32228,38p=0,15
Max*319,05327,63307,79297,76281,38p=0,14
Organoleptyczna3,143,42,863,243,38p<0,05
Występowanie płytki nazębnej wyraża stan higieny jamy ustnej. W aktualnych badaniach średnia wartość wskaźnika PlI dla całej grupy wynosiła 0,35, a wartość maksymalna 1,72. Stan higieny jamy ustnej badanej populacji był więc dobry. Po uwzględnieniu rozpoznania okazuje się, że wartość wskaźnika płytki PlI dla osób z halitozą wynosiła 0,47, dla osób z halitozą fizjologiczną 0,24, a dla zdrowych 0,22 (tab. 3). Stan higieny jamy ustnej osób z halitozą fizjologiczną i osób zdrowych nie różnił się (p=0,4) i dla obu grup był znamienne statystycznie gorszy, niż u osób z halitozą (p<0,0001). Po uwzględnieniu płci stwierdzono, że higiena jamy ustnej kobiet była statystycznie znamiennie lepsza, niż mężczyzn (p<0,05) – tabela 4. Wskaźnik PlI wynosił bowiem 0,33 dla kobiet i 0,39 dla mężczyzn.
Tabela 3. Stan higieny jamy ustnej wyrażany wskaźnikiem PlI dla wszystkich badanych z uwzględnieniem rozpoznania.
MinimumMaximumŚrednia?SD
Halitoza01,720,47 ? 0,39
Halitoza fizjologiczna01,040,24 ? 0,24
Zdrowi01,080,22 ? 0,22
Razem01,720,35 ? 0,34
H vs HF vs Z p<0,0001
Tabela 4. Stan higieny jamy ustnej wyrażany wskaźnikiem PlI dla wszystkich badanych z uwzględnieniem płci.
MinimumMaximumŚrednia?SD
Kobiety01,720,33 ? 0,35
Mężczyźni01,310,39 ? 0,32
K vs M p<0,05

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Word Health Organization: Oral Health Surveys - Basic Methods. 3rd ed. Geneva: WHO; 1987. 2.Silness J., Loe H.: Periodontal disease in pregnancy. II. Correlation between oral hygiene and periodontal conditions. Acta Odont. Scand., 1964, 22:122-135. 3.Loe H, Silness J: The gingival index, the plaque index and the retention index systems. J. Periodontol., 1967, 36, suppl.:610-616. 4. Rosenberg M., et al.: Reproductibility and sensitivity of oral malodor measurements with a portable sulphide monitor J. Dent. Res., 1991, 70:1436-1440. 5. Yaegaki K., Coil J.M.: Examination, Classification, and Treatment of Halitosis: Clinical Perspectives. J. Can. Dent. Assoc., 2000, 66:257-61. 6. Sharma N.C., et al.: The clinical effectiveness of a dentifrice containing triclosan and a copolymer for controlling breath odor measured organolpetically twelve hours after toothbrushing. J. Clin.. Dent., 1999, 10:131-134. 7. Kostelc J.G., et al.: Quantitative differences in volatiles from healthy mouths and mouths with periodontitis. Clin. Chem., 1981, 27:842-845. 8. Yaegaki K., Sanada K.: Volatile sulphur compounds in mouth air from clinically healthy subjects and patients with periodontal disease. J. Periodontol Res., 1992, 27, 233-238. 9. Yaegaki K., Suetaka T.: Periodontal disease and precursors of oral malodours components. J. Dent. Hlth., 1989, 39: 733-741. 10. Persson S.: Hydrogen sulfide and methyl mercaptan in periodontal pockets. Oral Microbiol. Immunol., 1992, 7: 378-9. 11. Ratcliff P.A., Johnson P.W.: The relationship between oral malodor, gingivitis and periodontitis. A review. J. Periodontol., 1999, 70: 485-489.
Nowa Stomatologia 1/2005
Strona internetowa czasopisma Nowa Stomatologia