© Borgis - Nowa Stomatologia 1/2001, s. 50-52
Sylwia Małgorzata Słotwińska1, Robert Słotwiński2, Elżbieta Pierzynowska1
Czy ślina może być porównywalnym z krwią materiałem diagnostycznym w wykrywaniu przeciwciał przeciwko Helicobacter pylori?
Can saliva be used as a diagnostic material, comparable to blood, in the detection of antibodies to Helicobacter pylori?
1 z Zakładu Stomatologii Zachowawczej Instytutu Stomatologii Akademii Medycznej w Warszawie
Kierownik Zakładu: prof. dr hab. Maria Wierzbicka
2 z Katedry i Kliniki Chirurgii Ogólnej, Gastroenterologicznej i Żywienia Akademii Medycznej w Warszawie
Kierownik Katedry: prof. dr hab. Ireneusz Wojciech Krasnodębski
Częste i powszechne występowanie oraz sugerowany związek z wieloma chorobami wskazują na dużą potrzebę prowadzenia badań epidemiologicznych dotyczących zakażenia Helicobacter pylori u ludzi (2, 4, 6, 10-18)* . Jedną z szeroko stosowanych i polecanych metod diagnostycznych jest badanie występowania przeciwciał przeciwko bakteriom z gatunku Helicobacter pylori we krwi (1, 3, 5). Wielokrotnie podejmowano również próby wykorzystania do tego typu badań – śliny, jako materiału diagnostycznego (7, 8, 9, 19).
Celem prezentowanej pracy była ocena przydatności testu Quick Vue One-Step H. pylori do badania występowania przeciwciał przeciwko Helicobacter pylori w ślinie. Jest to diagnostyczny test immunologiczny służący do jakościowej oceny przeciwciał IgG przeciwko Helicobacter pylori w surowicy, osoczu i pełnej krwi (3).
MATERIAŁ I METODY
Badania wykonano u 74 osób, w tym u 44 pacjentów z chorobą wrzodową lub niewrzodową dyspepsją w wieku 18-72 lata (30 kobiet i 14 mężczyzn) oraz u 30 osób klinicznie zdrowych, bez chorób ogólnych i jakichkolwiek dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego w wieku 22-52 lata (17 kobiet i 13 mężczyzn). Występowanie przeciwciał IgG przeciwko antygenom Helicobacter pylori oceniano przy pomocy fabrycznie gotowego specjalistycznego testu firmy Quidel-Quick Vue One-Step H. pylori Test. U każdego pacjenta wykonywano jednoczasowo dwa badania. Oceniano równolegle krew pobraną z opuszki palca oraz ślinę spoczynkową, którą pobierano pipetką z dna jamy ustnej, 2 godziny po posiłku. W skład zestawu Quick Vue wchodzi kasetka zawierająca podłoże z czystym antygenem Helicobacter pylori oraz kalibrowana pipetka służąca do nanoszenia badanej próbki. Materiał należy nakroplić na kasetkę w odpowiednio oznaczone okienko. Jeżeli przeciwciała są obecne w próbce to następuje połączenie z antygenem, co uwidacznia się w formie czerwonej linii. Kontrolę poprawności przeprowadzonego testu stanowi niebieski pasek, który zawsze powinien uwidocznić się w okienku kasetki. Jeżeli przeciwciała nie są obecne lub są obecne w zbyt małej ilości w próbce, uwidoczni się jedynie linia niebieska. Wyniki testu odczytywano po 10 minutach.
WYNIKI BADAŃ
Badania wykonano łącznie u 74 osób. Obecność przeciwciał przeciwko Helicobacter pylori w ślinie i/lub pełnej krwi stwierdzono u 46 osób, co stanowiło 62,16% badanych. Brak tych przeciwciał wykazano u 28 osób (37,84%) (tab. 1).
Tabela 1. Liczba i odsetek osób w zależności od wyniku przeprowadzonego testu Quick Vue dla wszystkich badanych, n = 74.
| WYNIK TESTU | KREW |
| Dodatni (+) | Ujemny (-) |
| ŚLINA | Dodatni (+) | 40 (54,05%) | - |
| Ujemny (-) | 6 (8,11%) | 28 (37,84% |
Tabela 2. Liczba i odsetek osób w zależności od wyniku badania Quick Vue dla pacjentów z wywiadem wrzodowym i dyspeptycznym, n = 44.
| WYNIK TESTU | KREW |
| Dodatni (+) | Ujemny (-) |
| ŚLINA | Dodatni (+) | 30 (68,18%) | - |
| Ujemny (-) | 6 (13,64%) | 8 (18,8%) |
Tabela 3. Liczba i odsetek osób w zależności od wyniku badania Quick Vue dla pacjentów z grupy kontrolnej, n = 30.
| WYNIK TESTU | KREW |
| Dodatni (+) | Ujemny (-) |
| ŚLINA
| Dodatni (+) | 10 (33,33%) | - |
| Ujemny (-) | - | 20 (66,67%) |
Ryc. 1. Łączny odsetek wyników dodatnich i ujemnych testu Quick Vue identycznych dla krwi i śliny u tego samego pacjenta w poszczególnych grupach badanych.
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
24 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
59 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
119 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Bolton F.I., Hutchison D.N.: Evaluation of three Campylobacter pylori antigen preparations for screening sera from patients undergoing endoscopy. J. Clin. Path. 1989, 42:723-726. 2. Correa P.: Helicobacter pylori and gastric carcinogenesis. Am. J. Surg. Pathol. 1995, 19:37-43. 3. Enroth H., Engstrand L.: Rapid detection of Helicobacter pylori infection in serum and whole-blood samples. APMIS 1997, 105, 12:951-955. 4. Gasparrini A. et al.: Association of Helicobacter pylori infection with Raynaud´s phenomenon. Lancet 1996, 348:866-867. 5. Kasper G., Dickgiesser N.: Klinische Bedeutung Epidemiologie und Laboratoriums-diagnostic von Campylobacter pyloridis. Immunitat. Infect. 1986, 14:58-62. 6. Klein P.D. et al.: Noninvasive detection of Helicobacter pylori in clinical practice: the 12C-urea breath test. Am. Gastroenterol. 1996, 91:90-94. 7. Loeb M.B. et al.: Evaluation of salivary antibodies to detect infection with Helicobacter pylori. Can. J. Gastroenterol. 1997, 11, 5:437-440. 8. Luzza F. et al.: Salivary-specific immunoglobulin G in the diagnosis of Helicobacter pylori infection in dyspeptic patients. Am. J. Gastroenterol. 1995, 90, 10:1820-1823. 9. Luzza F. et al.: Salivary immunoglobulin G assay to diagnose Helicobacter pylori infection in children. J. Clin. Microbiol. 1997, 35, 12:3358-3360. 10. Marshall B.J., Warren J.R.: Udentified curved bacilli in the stomach of patients with gastric and peptic ulceration. Lancet 1984, 1:1311-1317. 11. Marshall B.J. et al.: Pyloric Campylobacter infection and gastroduodenal disease. Med. J. austr. 1985, 142:439-444. 12. Mendall M.A. et al.: Relation of Helicobacter pylori infection and coronary heart disease. Br. Heart J. 1994, 71:437-439. 13. Morgando A. et al.: Helicobacter pylori seropositivity in myocardial infraction. Lancet 1995, 345:1380-1399. 14. NIH Consensus Conference: Helicobacter pylori in peptic ulcer disease. JAMA 1994, 272:65-69. 15. Patel P. et al.: Association of Helicobacter pylori and Chlamydia pneumoniae infections with coronary heart disease and cardiovascular risk factors. BMJ 1995, 311, 7007:711-714. 16. Ponzetto A. et al.: Association of Helicobacter pylori infection with coronary heart disease. Study confirms previous findings. BMJ 1996, 312, 7025:251. 17. Price A.B. et al.: Campylobacter pyloridis in peptic ulcer disease: microbiology, pathology and scanning electron microscopy. Gut. 1985, 26:1183-1188. 18. Qvist N. et al.: Helicobacter pylori – associated gastritis and dyspepsia. Scand. J. Gastroenterol. 1994, 29:133-137. 19. Simor A.E. et al.: Evaluation of enzyme immunoassay for detection of salivary antibody to Helicobacter pylori. J. Clin. Microbiol. 1996, 34, 3:550-553.
