Rozwój oraz drożność nosa u dziecka są uzależniony od prawidłowej budowy jego kostnego i chrzęstnego szkieletu. Szczególnie ważną funkcję pełni obszar słupka i grzbietu nosa. U dziecka, częściowe lub całkowite zniszczenie szkieletu chrzęstnego przegrody nosa pogarsza jego drożność, powoduje zewnętrzną deformację, a brak prawidłowego podparcia słupka i grzbietu hamuje wzrost nosa. Przywrócenie prawidłowej funkcji nosa wymaga wykonania rekonstrukcji elementów szkieletu w obrębie słupka i grzbietu nosa. W Klinice Otolaryngologii Dziecięcej w Warszawie, w przypadku stwierdzenia dużego lub całkowitego ubytku chrzęstnego szkieletu przegrody nosa przeprowadzane są zabiegi rekonstrukcyjne polegające na wszczepieniu w obręb przegrody odpowiednio wymodelowanego fragmentu chrząstki konserwowanej lub chrząstki żywej pobranej z żebra pacjenta. Zabiegi rekonstrukcyjne wykonujemy w oparciu o zmodyfikowaną metodę Cottle´a. Pierwszy etap polega na wykonaniu cięcia półpoprzecznego słupka oraz odwarstwieniu płatów ochrzęstnowo-śluzówkowych, w ten sposób aby wytworzyć kieszeń. Kolejnym etapem jest opracowanie podstawy kostnej i kolca nosowego przedniego. W przypadku, gdy konieczne jest wprowadzenie przeszczepu w obręb grzbietu nosa, pod okostną i ochrzęstną w tym rejonie wytwarzana jest wolna przestrzeń, w którą w późniejszym etapie wprowadzany będzie przeszczep. Ważnym elementem zabiegu jest odpowiednie wymodelowanie przeszczepu chrzęstnego. Przeszczep ten wprowadza się na szwach lejcowych w obręb kieszeni wytworzonej w słupku. Odtwarzanie podparcia grzbietu nosa wykonuje się podobnie. Opracowany fragment przy użyciu również szwów lejcowych wprowadza się w wytworzoną przestrzeń w obrębie grzbietu nosa. Przeszczep opiera się dogłowowo o nasadę kostną nosa, a kaudalnie o odbudowane podparcie wierzchołka nosa. Po zszyciu cięcia półpoprzecznego, przeszczepy zostają unieruchomione przy pomocy szwów materacowych oraz płytki teflonowej. Jamy nosa zostają zatamponowane Merocelem. Zabieg kończy założenie zewnętrznego opatrunku unieruchamiającego z tworzywa termoutwardzalnego Hexelit wzmocnionego blaszką metalową. Tamponadę i opatrunek zewnętrzny usuwamy w 7 dobie po zabiegu. Płytki teflonowe utrzymywane są przez okres 3-4 tygodni.

W latach 1978-2002 przeprowadzono 53 zabiegi rekonstrukcyjne przegrody nosa, w trakcie których zastosowano przeszczepy z chrząstki konserwowanej lub żywej autogennej chrząstki żebrowej.

Oceny wyników przeprowadzonych zabiegów rekonstrukcyjnych dokonaliśmy na podstawie badań kontrolnych, które obejmowały:

1) analizę danych z wywiadu;

2) ocenę subiektywną wyglądu nosa przez pacjenta;

3) badanie kliniczne, w którym szczególną uwagę zwracano na kształt zewnętrzny nosa, jego symetrie i wielkość w stosunku do innych elementów twarzy, budowę grzbietu nosa oraz podparcie słupka, oceniając w ten sposób wyniki kosmetyczne jako dobre, zadowalające, niezadowalające;

4) ocenę drożności nosa, zarówno subiektywną pacjenta jak i na podstawie badania rynomanometrycznego.

W Klinice Otolaryngologii Dziecięcej AM w Warszawie w latach 1978-2001 wykonano 53 zabiegi rekonstrukcji przegrody nosa. W rekonstrukcji przegrody nosa wykorzystano chrząstkę konserwowaną lub chrząstkę własną pacjenta. Najczęstszym wskazaniem do wykonania wszczepu chrząstki było zniszczenie przegrody nosa w przebiegu ropnia przegrody nosa (46 zabiegów) oraz zniszczenie chrząstki przegrody nosa po rozległym urazie (7 zabiegów).

Do badania kontrolnego zgłosiło się 21 pacjentów. Okres obserwacji wynosił od roku do 14 lat po przeprowadzonym zabiegu rekonstrukcyjnym. Wiek pacjentów badanych wahał się pomiędzy 10-26 lat.