Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Postępy Fitoterapii 1/2006, s. 11-15
*Anna Kędzia
Działanie Dentoseptu A na bakterie beztlenowe wyodrębnione z zakażeń w obrębie jamy ustnej
The activity of Dentosept A against anaerobic bacteria isolated from infections of oral cavity
Zakład Mikrobiologii Jamy Ustnej AM w Gdańsku
Kierownik Zakładu: prof. dr hab. Anna Kędzia
Summary
The sensitivity to Dentosept A (Phytopharm, Klęka) 118 strains of anaerobic bacteria isolated from 21 patients with infections of oral cavity were tested. The susceptibility (MIC) anaerobes were determined by means of plate dilution technique in Brucella agar supplemented with 5% defibrinated sheep blood. Inoculum containing 106 CFU per spot were seed with Steers replicator upon the surface of agar. Incubation was performed for 48 h. at 37°C in anaerobic jar containing 10% C02, 10% H2 and 80% N2, in presence of palladium catalyst and indicator of anaerobiosis. The MIC was interpreted as the lowest concentration Dentosept A inhibiting the growth of anaerobic bacteria. The results of investigations indicated, strains belonging to genera Prevotella (40%) and Porphyromonas (33%) were the most sensitive to Dentosept A (MIC in ranges =0,6-1,2 mg/ml). The strains from genera of Fusobacterium (25%, MIC=0,6-1,2 mg/ml) and Bacteroides (38%, MIC=1,2 mg/ml) were less sensitive to his drug. From among Gram-positive anaerobic bacteria the most sensitive were the strains belonging to genera Eubacterium (100%, MIC=0,6 mg/ml) and Micromonas (50%, MIC =0,6-2,5 mg/ml). The strains of Veillonella spp. Were much les susceptible to Dentosept A. MIC of the strains were in the ranges 5,0-=20,0 mg/ml.



Informacje o stosowaniu ziół zostały znalezione już w starożytnym Egipcie, w napisach umieszczonych na ścianach świątyń lub grobowców pochodzących z 300 r. p.n.e. Natomiast znaleziony przez Georga Ebersa w 1872 r. 20-metrowy papirus pochodzący z 1550 r. p.n.e. zawierał opisy 190 roślin wykorzystywanych w lecznictwie przez egipskich kapłanów. Dzieła opisujące wiele roślin napisali Arystoteles ze Stagiry (384-322 r. p.n.e.) oraz Teofrast z Erosom (372-287 r. p.n.e.). Abu Ali ibn Sina, zwany Avicenną (980-1037) scharakteryzował ponad 400 roślin z terenów Azji i Europy w dziele pt. „Canon medicine”. Claudius Galenus (130-210), uważany za „ojca medycyny rzymskiej” opisał preparaty z ziół do przygotowania których użyto wody lub wina. Natomiast Teofrastus Bombastus Paracelsus (1495-1541) był twórcą teorii, że nie cała roślina leczy, ale zawarte w niej składniki, które należy wyodrębnić.
Obecnie coraz częściej zarówno w profilaktyce, jak i w terapii różnych schorzeń w obrębie jamy ustnej, stosuje się preparaty roślinne. Leki te zwykle nie wywołują niepożądanych objawów i wspomagają oddziaływanie stosowanych równocześnie leków syntetycznych. W stomatologii znajdują zastosowanie preparaty ziołowe działające przeciwdrobnoustrojowo, przeciwkrwotocznie, przeciwzapalnie i immunomodulująco. Leki te są produkowane w formie płynów do płukania, tabletek do ssania, maści i żeli. Szereg substancji roślinnych, w tym olejki eteryczne, dodawanych jest do leczniczych past do zębów i płynów antyseptycznych.
Wśród preparatów stosowanych w różnych schorzeniach jamy ustnej są też Dentosept i Dentosept A (Phytopharm, Klęka). Oba preparaty zawierają płynne wyciągi: z kory dębu, koszyczków rumianku, liści szałwii (po 13,0 g); wyciągi z kwiatów arniki, kłączy tataraku, ziela mięty i tymianku (po 6,5 g), standaryzowanych na zawartość olejków eterycznych (nie mniej niż 0,25%) i garbników (mniej niż 1,5%). Preparaty zawierają między innymi: garbniki, cyneol, pinen, triterpeny, kwasy fenolowe, alkohole seskwiterpenowe i flawonoidy. Olejki eteryczne, pochodzące z ziela tymianku, liści mięty i szałwii, kwiatów arniki i kłączy tataraku, wywierają działanie przeciwbakteryjne i przeciwzapalne (1, 3, 4, 7, 10, 11, 12, 14, 16, 17, 19). Dentosept A (100,0 g) poza głównym składnikiem, którym jest Dentosept (50,0 g), zawiera dodatkowo boraks (4,0 g), metylocelulozę (1,5 g), anestezynę (2,0 g), wodę destylowaną (24,45 g), glicerynę (14,0 g) i etanol 95° (4,05 g). Dentosept A różni się od Dentoseptu przede wszystkim zawartością anestezyny, która działa miejscowo znieczulająco i boraksem działającym odkażająco, a także substancjami zagęszczającymi, wpływającymi na zwiększenie przyczepności preparatu do tkanek, co przedłuża jego obecność w miejscu zapalenia i zwiększa skuteczność działania. Przeciwzapalne i ściągające działanie preparatu jest możliwe dzięki synergistycznemu oddziaływaniu składników zawartych w Dentosepcie. Dentosept A stosowany jest miejscowo do pędzlowania w stanach zapalnych błony śluzowej jamy ustnej, ropnym zapaleniu dziąseł, chorobach przyzębia, zapaleniach języka, w aftach, stomatopatiach protetycznych, zakażeniach okołoimplantowych i innych zakażeniach bakteryjnych i grzybiczych jamy ustnej.
Celem badań była ocena wrażliwości na Dentosept A bakterii beztlenowych wyizolowanych z różnych zakażeń w obrębie jamy ustnej.
Materiał i metody
Materiały do badań pobrano od 21 pacjentów z zapaleniem przyzębia (5 osób), z owrzodzeniem błony śluzowej jamy ustnej (5), z ropnym zapaleniem dziąseł (4), ze stomatopatią protetyczną (4) i z zakażeniem okołoimplantowym (3). Próbki pobierano aseptycznie i umieszczano w płynie transportowym, przygotowanym metodą PRAS, który zapewniał warunki beztlenowe (1). Materiał po ujednoliceniu (mieszalnik mimośrodowy) posiewano na powierzchni jednego podłoża wzbogaconego z dodatkiem 5% odwłóknionej krwi baraniej i 6 podłoży selektywnych (1). Hodowlę próbek prowadzono przez 10 dni w temperaturze 37°C, w anaerostatach zawierających mieszaninę gazów: 10% C02, 10% H2 i 80% N2 oraz katalizator palladowy i wskaźnik warunków beztlenowych (1).
Wyhodowane drobnoustroje były identyfikowane według schematów przedstawionych w Virginia Anaerobe Laboratory Manual (2), Bergey´s Manual (3), z uwzględnieniem najnowszych zmian taksonomicznych (4). W ocenie bakterii beztlenowych brano pod uwagę cechy morfologiczne, fizjologiczne i biochemiczne (z wykorzystaniem testów API 20A i innych, oznaczaniem wytworzonych z glukozy kwasów tłuszczowych od C1 do C6, kwasu mlekowego i bursztynowego) oraz zdolności kolonii do naturalnej fluorescencji w promieniach UV (5).
Ocenie wrażliwości poddano 118 szczepów bakterii beztlenowych należących do następujących rodzajów: Bacteroides (10 szczepów), Dialister (5), Porphyromonas (15), Prevotella (28), Fusobacterium (12), Veillonella (3), Anaerococcus (1), Finegoldia (4), Micromonas (10), Peptoniphilus (1), Peptostreptococcus (1), Ruminococcus (2), Propionibacterium (11), Actinomyces (8), Eubacterium (4), Clostridium (3) oraz 4 szczepy wzorcowe: Bacteroides fragilis ATCC 25285, Fusobacterium nucleatum ATCC 25586, Propionibacterium acnes ATCC 11827 i Peptostreptococcus anaerobius ATCC 27337.
Wrażliwość (MIC) bakterii beztlenowych na Dentosept A badano metodą seryjnych rozcieńczeń w agarze. Rozcieńczenia preparatu przygotowywano w jałowej wodzie bezpośrednio przed doświadczeniem. Następnie odpowiednie stężenia Dentoseptu A dodawano do agaru Brucela zawierającego 5% odwłóknionej krwi baraniej (5, 6). Inokulum zawierające 106 żywych komórek bakteryjnych w 1 ml przenoszono za pomocą inokulatora Steersa na powierzchnię podłoży z odpowiednimi rozcieńczeniami preparatu oraz bez preparatu (kontrola wzrostu szczepu). Inkubację podłoży prowadzono przez 48 godzin w temp 37° C w anaerostatach w warunkach beztlenowych. Za najmniejsze stężenie hamujące (MIC) przyjęto takie rozcieńczenie preparatu, które całkowicie hamowało wzrost badanych bakterii beztlenowych.
Wyniki i ich omówienie
Uzyskane wyniki badań wrażliwości bakterii beztlenowych na Dentosept A zostały zebrane w dwóch tabelach. Z tabeli 1 wynika, że spośród Gram-ujemnych bakterii beztlenowych największą wrażliwość na oceniany preparat wykazały pałeczki z rodzaju Prevotella. Stężenia wynoszące od ≤0,6 do 1,2 mg/ml hamowały wzrost 10 szczepów (40%), a kolejne stężenie (2,5 mg/ml) wzrost 6 szczepów (21%). Natomiast 5 (18%) szczepów wymagało do zahamowania wzrostu wysokich stężeń (≥20 mg/ml). Niskie stężenia preparatu, w zakresie ≤0,6 do 1,2 mg/ml hamowały wzrost 33% szczepów pałeczek Porphyromonas i 25% szczepów z rodzaju Fusobacterium. Jednak dla 5 (42%) szczepów wrzecionowców oraz 3 (33%) szczepów z rodzaju Prevotella stężenie hamujące wzrost szczepów wynosiło ≥20 mg/ml lub więcej. Na niskie stężenia preparatu (1,2 mg/ml) były wrażliwe 3 (38%) szczepy z rodzaju Bacteroides, które słyną z wysokiej oporności na częściej stosowane antybiotyki. W zakresie stężeń wynoszących od 1,2 do 5 mg/ml Dentosept A hamował wzrost 7 (70%) szczepów tych pałeczek. Dwa szczepy wymagały do zahamowania wzrostu stężeń w wysokości ≥20 mg/ml.
Tabela 1. Wrażliwość na Dentosept A Gram-ujemnych bakterii beztlenowych.
DrobnoustrojeLiczba szczepówNajmniejsze stężenia hamujące MIC [mg/ml]
≤0,61,22,55,010,015,0≥20,0
Bacteroides fragilis2     11
Bacteroides forsythus6 311  1
Bacteroides ureolyticus2  1 1  
Dialister pneumosintes5  1 1 3
Porphyromonas asaccharolytica2   1  1
Porphyromonas gingivalis1314 13 4
Prevotella bivia1    1  
Prevotella buccalis2  2    
Prevotella denticola2 11    
Prevotella heparinolytica1    1  
Prevotella intermedia169 2 2 3
Prevotella oralis31     2
Prevotella oris3  1 2  
Fusobacterium nucleatum82 11 13
Fusobacterium mortiferum2      2
Fusobacterium periodonticum1   1   
Fusobacterium russii1 1     
Gram-ujemne pałeczki ogółem7013910511220
Veillonella atypica2   1  1
Veillonella parvula1      1
Gram-ujemne bakterie łącznie7313910611222

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Kałowski M., Kędzia A.: Nieprzetrwalnikujące drobnoustroje beztlenowe. W: Diagnostyka mikrobiologiczna w medycynie. (red. W. Kędzia) PZWL, Warszawa 1990. 2. Holdeman L.V., Cato E.P., Moore W.E.C.: Anaerobe Laboratory Manual. V.P.I. Blacksburg 4th ed., Baltimore M.D., Virginia 1977. 3. Holt J.G.: Bergey´s Manual of Determinative Bacteriology. Williams and Wilkins ed. 9th ed., Baltimore M.D. 1993. 4. Olsen I., Shah H.N.: Review and outcome of the Meetings held in Manchester, UK, June 2000 by the International Committee on the Systematic of Prokaryotes Subcommittee on the Taxonomy of Gram-negative Anaerobic Rods. Anaerobe, 2001,7,329-331. 5. Wexler H.M., Finegold S.M.: Antibacterial susceptibility tests: anaerobic bacteria. Manual of Clinical Microbiology. Balows ed. Am.Soc.Microbiol., 5th ed., Washington 1991, 1133-1137. 6. Baron E.J., Finegold S.M.: Bailey and Scotts Diagnostic Microbiology. C.M. Mosby Co., 8th ed. St Louis 1990. 7. Kędzia A.: Działanie Dentoseptu na bakterie beztlenowe wyizolowane z kieszonek dziąsłowych. Czas. Stomat., 2000, LIII,8,487-492.
otrzymano: 2005-02-14
zaakceptowano do druku: 2005-10-21

Adres do korespondencji:
*Anna Kędzia
Zakład Mikrobiologii Jamy Ustnej AM w Gdańsku
ul. Smoluchowskiego 14, 80-214 Gdańsk
tel. (0-58) 349-21-85
e-mail: zmju@amg.gda.pl

Postępy Fitoterapii 1/2006
Strona internetowa czasopisma Postępy Fitoterapii