Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Nowa Pediatria 4/2011, s. 85-89
*Łukasz Szarpak, Marcin Madziała
Obrażenia czaszkowo-mózgowe w populacji dziecięcej
Head injuries in the pediatric population
Collegium Masoviense – Wyższa Szkoła Nauk o Zdrowiu, Żyrardów
Prorektor: prof. dr hab. n. med. Zbigniew Kopański
Summary
Head injuries are a particular problem among all the injuries. Are difficult to separate children and infants who have anatomical differences comparing them to the adult patient. It must therefore be aware that such injuries in children and infants are usually fatal. The presented work shows the most common mechanism of injury, which are falling, which are primarily oversight from a tutor, presenting the problem also the problem of civilization, what are the communication injuries. In an emergency it should be noted that the child is not “little adults”, should therefore be adapted to use the methods of childhood, where the example is to modify the scale of the GCS (Glasgow Coma Scale), which divides the head injuries in light, medium and heavy. This paper presents the mechanisms of injury, the consequences of dividing them into shells of the head injury, skull fracture, brain response to trauma, epidural frequent bleeding. The most important element of emergency is the ability to define the problem by means actually collected by the SAMPLE history, and adequate implementation of the medical emergency treatment in young patients. Explained the proceedings rescue and transport in accordance with the principle of the 3Rs in the pre-hospital care and in trauma centers and non-base for them, Hospital Emergency Departments. The authors present the possibility of using memo technics abbreviations since the collection of intelligence to a qualified transportation, where your application will ACCEPT scheme.



Urazy towarzyszyły człowiekowi od zawsze. Urazy czaszki są jednymi z najczęściej spotykanych, często też prowadzić mogą do bezpośredniego zagrożenia życia.
Epidemiologia
Urazy głowy są głównymi przyczynami zgonu i nabytych zaburzeń neurologicznych. Odmienny niż u dorosłych przebieg urazu głowy w populacji dziecięcej powoduje, że w tej grupie zdarza się najwięcej nieoczekiwanych powikłań. Największa śmiertelność obserwowana jest w urazach głowy u noworodków oraz dzieci starszych (1).
Przyczyny urazów głowy są charakterystyczne dla wieku chorego, obrazuje to tabela 1. Wśród dzieci małych do 2 roku życia i niemowląt główną przyczyną urazów głowy są najczęściej upadki, w tym spowodowane przez opiekunów (1, 2). Z kolei u dzieci pomiędzy 2 a 5 rokiem życia przeważają upadki i wypadki komunikacyjne. Wśród dzieci starszych główną przyczyną urazu jest wypadek komunikacyjny, ze znaczną przewagą chłopców.
Tabela 1. Przyczyny urazów głowy u dzieci wg wieku.
Wiek Najczęstsza przyczyna urazów Najczęstsza przyczyna ciężkich urazów
≤ 2 lat upadki zaniedbanie dzieci, maltretowanie dzieci
2-5 lat upadki wypadki komunikacyjne
≥ 5 lat upadki, wypadki komunikacyjne wypadki komunikacyjne, pobicie
Na przestrzeni lat utarło się wiele podziałów urazów głowy. Jako pierwszy, który podjął się podziału tych urazów, był francuski chirurg Petit. Oparł swój podział na następstwach urazów głowy, takich jak: wstrząśnienie mózgu, stłuczenie mózgu oraz ucisk mózgu. Urazy głowy możemy także podzielić na zamknięte i otwarte, w których czynnikiem kwalifikującym jest złamanie kości sklepienia czaszki i uszkodzenie opony twardej. Obecnie najczęściej spotykanym podziałem, poza wspomnianym powyżej, jest podział wysunięty na podstawie ciężkości stanu chorego po urazie. W tym podziale zastosowanie znalazła skala Glasgow. Zgodnie z jej wartościami podzielono urazy głowy na lekkie (GCS 15-13 punktów), średnie (GCS 12-8 punktów) i ciężkie (poniżej 8 punktów GCS). Standardowa skala Glasgow nie znajduje zastosowania w badaniu małych dzieci, dlatego też u takich dzieci stosuje się zmodyfikowaną skalę GCS (tab. 2).
Tabela 2. Zmodyfikowana skala Glasgow dla niemowląt.
Czynność podlegająca ocenie Najlepsza odpowiedź Punktacja
otwieranie oczu spontaniczne
na polecenie słowne
na ból
brak reakcji
4
3
2
1
odpowiedź werbalna gruchanie i gaworzenie
niespokojne, płacze
płacz na bodźce bólowe
jęczy na bodźce bólowe
brak reakcji
5
4
3
2
1
odpowiedź ruchowa spontaniczne ruchy
reakcja wycofania na dotyk
reakcja wycofania na ból
nieprawidłowa reakcja zgięciowa
nieprawidłowa reakcja wyprostna
brak reakcji
6
5
4
3
2
1
Różnice anatomii niemowląt i dzieci
Należy pamiętać, iż dziecko to nie „mały dorosły”. Występuje wiele różnić w fizjologii i anatomii pomiędzy małymi dziećmi a dorosłymi. Najważniejsze z nich – pod kątem urazów głowy – przedstawia tabela 3.
Tabela 3. Porównanie anatomii dzieci (niemowląt) i dorosłych.
Parametr Niemowlę Dorosły
stosunek głowy do reszty ciała duża mała
kości czaszki cienkie grube
szwy czaszkowe niezarośnięte zarośnięte
przestrzeń podpajęczynówkowa duża mała
szyja słabe mięśnie mocne mięśnie
Powyższe różnice sprawiają, iż mechanizm najczęstszych urazów głowy u dzieci jest odmienny niż u dorosłych. Duży stosunek głowy do reszty ciała sprawia, iż środek ciężkości u dzieci przesunięty jest do góry, co skutkuje skłonnością do urazów głowy, zaś w połączeniu ze słabymi mięśniami szyi zwiększa podatność na urazy związane z działaniem sił przyspieszenia bądź analogicznie opóźnienia.
Mechanizm powstania urazu
Przyczyną powstania urazu czaszkowo-mózgowego jest oddziaływanie głowy wraz z jej zawartością z czynnikiem zewnętrznym. Wyróżnić możemy dwie modelowe sytuacje. W pierwszej sytuacji głowa ulega gwałtownej akceleracji i/lub deceleracji, przy czym nie jest niezbędny uraz kontaktowy. W drugiej nieruchoma głowa zostaje uderzona przedmiotem o dużej energii kinetycznej (3). Energia ta może być zadsorbowana przez warstwy tkanek miękkich oraz kości czaszki lub też jako fala uderzeniowa przenosi się na zawartość jamy czaszki.
Uraz kontaktowy może doprowadzić do uszkodzenia powłok. Większa energia powodować będzie linijne złamanie kości czaszki (4). Jeśli uderzenie zadane zostaje z dużą energią koncentrującą się na mniejszej powierzchni, kość ulega nie tylko złamaniu, ale i wgnieceniu do wnętrza czaszki, a jeśli uderzenie następuje z bardzo dużą energią na niewielkiej powierzchni, dochodzi do penetracji typowej dla ran postrzałowych.
Wśród czynników mających decydujący wpływ na wielkość i ciężkość możemy wyróżnić: siłę urazu, czas jej działania, miejsce twarzoczaszki, które zostało urażone, oraz kształt przedmiotu powodującego uraz.
Obrażenia powłok czaszki

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Aoki BY, McCloskey K: Dziecko w stanie zagrożenia życia. Medycyna Praktyczna, Kraków 1999; 241-247. 2. Mandera M, Wencel T: Urazy czaszkowo-mózgowe wieku dziecięcego. Neur Neurochir Pol 1994; 32. 3. Ghajar J, Hariri R.J: Management of pediatric head injury. Pediat Clin N Amer, 1992; 39. 4. Bruce DA: Head injuries in the pediatric population. Curr Prob Pediat 1990; 20. 5. Zimmerman RA, Bilaniuk LT: Pediatric head trauma. NorthAmerica 1994; 349-366. 6. Davis RJ, Tait VF, Dean JM: Head and spinal cord injury. Williams&Wilkins, Baltimore 1992; 805-857. 7. Głowacki J: Urazy czaszkowo-mózgowe. Akademia Medyczna, Kraków 1987; 25-43. 8. Brongel L, Duda K: Mnogie i wielonarządowe obrażenia ciała. PZWL 2001. 9. Boratyński W et al.: Postępowanie neurochirurgiczne w wybranych typach urazów czaszkowo-mózgowych i dzieci. Probl Chir Dziec 1992; 34. 10. Quality Standards Subcommittee of American Academy of Neurology. Practice Partner: the management of concussion in sport (summary statement). Raport of the Quality Standards Subcommittee. Neurology 1997; 48. 11. Dolan M: Head trauma. [In:] Barkin RM (ed.): Pediatric Emergency Medicine: Concepts and Clinical Practice, 1997; 236-251. 12. Jastrzębski J: Urazy komunikacyjne w Polsce. Medycyna po Dyplomie 1995; 11.
otrzymano: 2011-11-18
zaakceptowano do druku: 2011-12-05

Adres do korespondencji:
*Łukasz Szarpak
Collegium Masoviense – Wyższa Szkoła Nauk o Zdrowiu
ul. G. Narutowicza 35, 96-300 Żyrardów
tel.: +48 500-186-225
e-mail: Lukasz.Szarpak@gmail.com

Nowa Pediatria 4/2011
Strona internetowa czasopisma Nowa Pediatria