© Borgis - Postępy Fitoterapii 4/2011, s. 238-242
*Anna Kędzia1, Bożena Dera-Tomaszewska2, Marta Ziółkowska-Klinkosz1, Andrzej W. Kędzia3, Anna Wojtaszek-Słomińska4, Bożena Czernecka5
Działanie olejku szałwiowego (Oleum Salviae lavandulaefoliae) na bakterie tlenowe izolowane z jamy ustnej, dróg oddechowych i przewodu pokarmowego
Activity of Oleum salviae (Spanish sage essential oil) against aerobic bacteria isolated from oral cavity, respiratory and gasrtointestinal tract
1Zakład Mikrobiologii Jamy Ustnej, Katedra Mikrobiologii Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego
Kierownik Zakładu i Katedry: dr hab. Anna Kędzia, prof. nadzw.
2Zakład Mikrobiologii Molekularnej i Serologii, Krajowy Ośrodek Salmonella Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego
p.o. Kierownik: dr Danuta Kunikowska
3Klinika Diabetologii i Otyłości Wieku Rozwojowego, Katedra Auksologii Klinicznej i Pielęgniarstwa Pediatrycznego Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu
4Zakład Ortodoncji Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego
Kierownik Zakładu: dr hab. Anna Wojtaszek-Słomińska
5Praktyka prywatna, Gdańsk
Summary
The genus Salvia L. belongs to the Lamiaceae family and include about 900 species, which dispersed worldwide. Some species of Salvia are extensively used in folk medicine. Spanish Sage essential oil posses antioxidant, anti-inflammatory, oestrogenic, anticholinesterases and antimicrobial activity. The aim of this study was to evaluate the effect of the Spanish Sage essential oil on aerobic bacteria isolated from various infections. The investigations of susceptibility included 31 strains of aerobic bacteria isolated from oral cavity, respiratory tract and gastrointestinal tract and 7 reference strains. The following genera of bacteria were tested: Staphylococcus (6 strains), Enterococcus (4), Corynebacterium (2), Klebsiella (2), Acinetobacter (3), Escherichia (3), Citrobacter (2), Pseudomonas (4), Serratia (2), Salmonella (3) and reference strains from genus : Staphylococcus aureus ATCC 25923, Enterococcus faecalis ATCC 29212, Klebsiella pneumoniae ATCC 13883, Acinetobacter baumannii ATCC 19606, Escherichia coli ATCC 25922, Citrobacter freundii ATCC 8090 and Corynebacterium xerosis ATCC 373. The minimal inhibitory concentration (MIC) was performed by means plate dilution techniques in Mueller-Hinton agar. Inoculum containing 105 CFU/spot was seeded with Steers replicator upon the surface of agar with and without essential oil (strains growth control). Incubation the plates was performed for 24 hrs at 37°C in aerobic conditions. The MIC was defined as the lowest concentrations of the Spanish Sage essential oil that inhibited growth of aerobes. The results indicated that the most susceptible to the oil was Gram-positive cocci from genus of Staphylococcus epidermidis (MIC = 0,5-2,0 mg/ml) and Gram-positive rods from genus Corynebacterium xerosis (MIC=2,0 mg/ml). The strains of Enterococcus faecalis were less susceptible (MIC = 1,0-≥4,0 mg/ml). The Gram-negative rods were less sensitive (MIC = 2,0-≥4,0 mg/ml). Only strains of Klebsiella pneumoniae were sensitive to concentrations 2,0-4,0 mg/ml. Remaining tested Gram-negative rods were susceptible to ≥4,0 mg/ml. The strains of Pseudomonas aeruginosa and Salmonella enterica were the lowest sensitive to oil (MIC >4,0 mg/ml). The Spanish Sage essential oil was more active against Gram-positive strains than Gram-negative rods.
Rodzaj Salvia (rodzina Lamiaceae) obejmuje ok. 900 gatunków, które są rozpowszechnione na całym świecie. Jej nazwa pochodzi od łacińskiego słowa salvare, oznaczające uratować, ocalić. Niektóre gatunki szałwii są stosowane od wieków w medycynie ludowej, ze względu na ważne działanie farmakologiczne. Właściwości lecznicze szałwii lekarskiej (Salvia officinalis) i Salvia lavandulaefoliae opisano w wielu publikacjach (1-23). Liście i ziele wymienionych roślin zawierają w większości te same substancje czynne, jednak różnią się one ilościami. W lecznictwie stosuje się przede wszystkim liście, z których otrzymuje się olejek eteryczny. Głównymi składnikami olejku Salvia lavandulaefoliae są: kamfora (20-30%), 1,8-cineol (15-30%), borneol (3-15%) i β-pinen (5-12%), a w mniejszych ilościach występują: α-pinen (4-7%), octan sabinylu i borneolu (1-5%), limonen (2%), karwakrol, kwas rozmarynowy, luteinol, linalol, geraniol, α-terpineol i γ-terpinen (≤ 1%) (9, 12, 14, 24, 25). Olejek może też zawierać śladowe ilości tujonu, który w dużym stężeniu działa na organizm toksycznie (9, 24). Ponadto dwa związki, tj. β-myrcen i β-trans-ocymen, są wykorzystywane jako chemotaksonomiczne markery gatunku Savia lavandulaefoliae.
Doświadczenia wykazały, że zarówno wyciągi z liści szałwii (S. lavandulaefoliae), jak i olejek eteryczny stosowane są w chorobie Alzheimera. Jest to przewlekła degeneracyjna choroba mózgu prowadząca do demencji. Leczenie polega na stosowaniu inhibitorów acetylocholinesterazy, które tylko w niewielkim stopniu opóźniają utratę pamięci, lecz nie hamują rozwoju choroby. Badania przeprowadzone przez Houghtona (27) wskazują, że monoterpeny cykliczne, tj. 1,8-cineol i α-pinen oraz kamfora są odpowiedzialne za hamowanie acetylocholinesterazy. Hamujące działanie olejków uzyskanych z Salvia officinalis i Salvia lavandulaefoliae na acetylocholinesterazę zostało udowodnione w doświadczeniach in vivo na zwierzętach i w badaniach klinicznych (9, 12, 14, 18, 28-30).
Ponadto Tildesley i wsp. (17) w badaniach przeprowadzonych na zdrowych młodych ochotnikach wykazali, że olejek z Salvia lavandulaefoliae poprawia pamięć. Natomiast na przeciwzapalne właściwości olejku zwrócili uwagę Bingol i wsp. (31), Perry i wsp. (32) oraz Wagner i wsp. (33). Uważają oni, że za przeciwzapalną aktywność odpowiedzialne są występujące w olejku: karwakrol i α-pinen. Inne doświadczenia wskazują na przeciwutleniające właściwości olejku (9, 12, 14, 15, 17, 19, 20, 34, 35). Takie działanie wykazują wyciągi etanolowe Salvia lavandulaefoliae oraz niektóre składniki olejku eterycznego, w tym 1,8-cineol, linalol, α- i β-pinen (9, 12, 15, 34, 35).
Stwierdzono też, że wyciągi, olejek i składniki (geraniol) wykazują działanie estrogenne (9, 12). Podobnie jak Salvia officinalis, Salvia lavandulaefoliae stosowana jest w zaburzeniach żołądkowych i biegunkach. Wyciągi z liści Salvia lavandulaefoliae są używane do płukania jamy ustnej i gardła w stanach zapalnych. Olejek eteryczny nie wywiera działania drażniącego i fotouczulającego (36). Ze względu na zapach zbliżony do olejku rozmarynowego, olejek szałwiowy jest dodawany do perfum, mydeł, kremów i detergentów. Wyciągi oraz olejek z liści Salvia lavandulaefoliae wykazują aktywność przeciwdrobnoustrojową (7, 24, 25, 37-41). Dotychczas przeprowadzone badania przede wszystkim dotyczyły grzybów drożdżopodobnych, dermatofitów i grzybów pleśniowych (24, 39-41). Brakuje informacji na temat aktywności olejku z Salvia lavandulaefoliae wobec bakterii tlenowych.
Cel pracy
Celem badań była ocena działania olejku szałwiowego (Salvia lavandulaefoliae) na bakterie tlenowe wyizolowane z różnych zakażeń szpitalnych.
Materiały i metody
Bakterie tlenowe wykorzystane do badań zostały wyhodowane z materiałów pobranych od pacjentów z zakażeniami w obrębie jamy ustnej, górnych dróg oddechowych i przewodu pokarmowego. Należały one do następujących rodzajów: Staphylococcus (6 szczepów), Enterococcus (4), Corynebacterium (2), Klebsiella (2), Acinetobacter (3), Escherichia (3), Citrobacter (2), Pseudomonas (4), Serratia (2) i Salmonella (3). Do badań włączono też 7 szczepów wzorcowych z gatunków: Staphylococcus aureus ATCC 25923, Enterococcus faecalis ATCC 29212, Klebsiella pneumoniae ATCC 13883, Acinetobacter baumannii ATCC 19606, Escherichia coli ATCC 25922, Citrobacter freundii ATCC 8090 i Corynebacterium xerosis ATCC 373. Badanie wrażliwości (MIC) wymienionych bakterii tlenowych na olejek szałwiowy (Oleum Salviae lavandulaefoliae) (Avicenna-Oil, Wrocław) przeprowadzono metodą seryjnych rozcieńczeń w agarze Muellera-Hintona (42). Przed doświadczeniem 100 mg olejku rozpuszczano w 1 ml DMSO (Serva). Dalsze rozcieńczenia były wykonywane w jałowej wodzie destylowanej, w celu uzyskania stężeń: 4,0, 2,0, 1,0, 0,5, 0,25, 0,12 mg/ml. Zawiesinę zawierającą 105 drobnoustrojów (CFU) na kroplę, nanoszono aparatem Steersa na powierzchnię agaru zawierającego olejek i bez olejku (kontrola wzrostu drobnoustrojów). Podłoża z posiewami i kontrolne poddano inkubacji w temp. 37°C przez 24 godziny. Za najmniejsze stężenie hamujące (MIC) uznano takie rozcieńczenie olejku szałwiowego, które całkowicie hamowało wzrost badanych bakterii tlenowych.
Wyniki i omówienie
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
24 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
59 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
119 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Longaray-Dalmare AP, Moschen-Pistorello IT, Artico L i wsp. Antibacterial activity of the essential oils of Salvia officinalis L. and Salvia triloba L. cultivated in South Brazil. Food Chem 2007; 100:603-8. 2. Eidi M, Eidi A, Zamanizadeh H. Effect of Salvia officinalis L. leaves on serum glucose and insulin in healthy and streptozotocin-induced diabetic rats. J Ethnopharmacol 2005; 100:310-13. 3. Cuvelier ME, Berset C, Richard H. Antioxidant constituents in sage (Salvia officinalis). J Agric Food Chem 1994; 42:665-69. 4. Ferreira A, Proenca C, Serralheiro MLM i wsp. The in vitro screening for acetylocholinesterase inhibition and antioxidant activity of medicinal plants from Portugal. J Ethnopharmacol. 2006; 108:31-7. 5. Lima CF, Andrade PB, Seabra RM i wsp. The drinking of Salvia officinalis infusion improves liver antioxidant status in mice and rats. J Ethnopharmacol 2005; 97:383-89. 6. Kusiak A, Kędzia A, Bochniak M i wsp. The activity in vitro of sage essentials oils (Ol. Salviae) against anaerobic bacteria isolated from infection of oral cavity. Pol J Environ Study 2009; 18(6A):132-36. 7. Celikel N, Kavas G. Antimicrobial properties of some essential oils against some pathogenic microorganisms. Czech J Food Sci 2008; 26:174-81. 8. Umbelen A. Cardioactive and antibacterial terpenoids from some Salvia species. Phytochem 2004; 62(2):395-9. 9. Perry NLS, Bollen C, Perry EK i wsp. Salvia for dementia therapy: review of pharmacological activity and pilot tolerability clinical trial. Pharmacol Biochem Behavier 2003; 75:651-9. 10. Todorov S, Philianos S, Petkov V i wsp. Experimental pharmacological study of three species from genus Salvia. Acta Physiol Pharmacol Bulg 1984; 10(2):13-20. 11. Krause-Baranowska M. Właściwości lecznicze szałwii – wyniki badań. Panacea 2005; 1:18-9. 12. Perry NLS, Houghton PJ, Sampson J i wsp. In vitro activity of S. lavandulaefoliae (Spanish sage) relevant to treatment of Alzheimer’s disease. J Pharm Pharmacol 2001; 53(10): 1347-56. 13. Zarzuelo A, Risco S, Gamez MJ i wsp. Hypoglycemic action of Salvia lavandulifolia Vahl. ssp. oxyodon: a contribution to studies on the mechanism of action. Life Sci 1990; 47:909-15. 14. Yalla Reddy K, Mohana-Lakshmi S i wsp. Review of effect of natural memory enhancing drugs on dementia. Int J Phytopharmacol 2010; 1(1):1-7. 15. Zupko I, Hohmann J, Redei D i wsp. Antioxidant activity of leaves of Salvia species in enzyme- dependent and enzyme independent system of lipid peroxidation and their phenolic constituents. Planta Med 2001; 67:366-8. 16. Naghibi F, Mosaddegh M, Mohammadi-Motamed S i wsp. Labiatae family in folk medicine in Iran: from ethnobotany and pharmacology. Iran J Pharmaceut Res 2005; 2:63-79. 17. Tildesley NTJ, Kennedy DO, Perry KK i wsp. Salvia lavandulaefolia (Spanish Sage) enhances memory in health young volunteers. Pharmacol Biochem Behav 2003; 75:669-74. 18. Perry N, Houghton PJ, Jenner P. Inhibition of erythrocyte acetylcholinesterase by droplet counter-current chromatopraphy fraction of S. lavandulaefolia oil. J Pharm Pharmacol 1997; 49:34-42. 19. Tyler VE. Phytomedicines in Western Europe: potential impact on herbal medicine in the United States. Human medicinal agents from plants. Am Chem Soc 1993; 6:25-37. 20. Silva I, Mor G, Naftolin F. Estrogen and the aging. Maturitas 2001; 38:95-101. 21. Mantle D, Pickering AT, Perry EK. Medicinal plant extracts for the treatment of dementia: a review of their pharmacology, efficacy and tolerability. CNS Drug 2001; 13:201-13. 22. Wong JW, Hashimoto K, Shibamoto T. Antioxidant activities of Rosemary and Sage extracts and vitamin E in a model meat system. J Agric Food Chem 1995; 43:2707-12. 23. Wolski T, Hołderna-Kędzia E, Ludwiczuk A. Ocena składu chemicznego oraz aktywności przeciwdrobnoustrojowej olejków eterycznych i preparatów galenowych otrzymywanych z liści rozmarynu i szałwii lekarskiej. Post Fitoter 2001; 4:6-11. 24. Jirovetz L, Buchbaner G, Denkova Z i wsp. Chemical composition, antimicrobial activities and odor descriptions of various Salvia sp. and Thuja sp. essential oils. Ernahrung/Nutrition 2006; 30(4):152-9. 25. Pierozan MK, Pauletti GF, Rota L i wsp. Chemical characterization and antimicrobial activity of essential oils of Salvia L. species. Cienc Techol Aliment Campinas 2009; 29(4):764-70. 26. Rzepa J, Wojtal Ł, Staszek D i wsp. Fingeprint of selected Salvia species by HS-GC-MS analysis of their volatile fraction. J Chromat Sci 2009; 47(7):575-80. 27. Houghton PJ. Activity and constituents of sage relevant to the potential treatment of symptoms Alzheimer’s disease. Herba/Gran 2004; 61:38-43. 28. Perry NLS, Houghton PJ, Jenner P i wsp. S. lavandulaefolia essential oil inhibits cholinesterase in vivo. Phytomed 2002; 9:48-51. 29. Perry N, Court G, Biolet N i wsp. European herbs with cholinergic activities. Potential in dementia therapy. Int J Geriatr Psychiatry 1996; 11:1063-9. 30. Perry NLS, Houghton PJ, Theobald AE i wsp. In vitro inhibition of erythrocyte acetylcholinesterase by Salvia lavandulaefolia essential oil and constituent terpenes. J Pharm Pharmacol 2001; 53:1347-56. 31. Bingol LM, Sener BA. Review of terrestrial plants and marine organisms having anti-inflammatory activity. Int J Pharmacognosy 1995; 33(2):81-97. 32. Perry NLS, Houghton PJ, Theobald AE, i wsp. In vitro inhibition of erythrocyte acetylcholineserase by Salvia lavandulaefolia oil and constituent terpenes. J Pharm Pharmacol 2000; 52:895-902. 33. Wagner H, Wierer M, Bauer R. In vitro inhibition of prostaglandin biosynthesis by essential oils and phenolic compounds. Planta Med 1986; 52:184-7. 34. Adam JN, Sivropoulu A, Kokkini S i wsp. Antifungal activities of Origami vulgare subsp. Hirtum, Mentha spicata, Lavandula angustifolia and Salvia fruticose essential oils against human pathogenic fungi. J Agric Food Chem 1998; 46:1739-45. 35. Dorman HJP, Deans SG, Noble RC. Evaluation in vitro plant essential oils as natural antioxidants. J Essent Oil Res 1995; 7:645-51. 36. Leung AY. Encyclopedia of common natural ingredients used in food, drugs and cosmetics. 1st ed. John Wiley 1980. 37. Molinos AC, Abriouel H, Lopez RL i wsp. Enhanced bactericidal activity of enterocin AS-48 in combination with essential oils, natural bioactive compounds and chemical preservatives against Listeria monocytogenes in ready-to-eat salad. Food Chem Toxicol 2009; 47:2216-23. 38. Trombetta D, Castelli F, Sarpietro MG i wsp. Mechanisms of antibacterial action of three monoterpenes. Antimicrob Agents Chemother 2005; 49(6):2474-8. 39. Maruzzella J, Liguori L. The In vitro antifungal activity of essential oils. J Am Pharm Assoc 1956; 47(4):250-4. 40. Lee JH, Lee JS. Inhibitory effect of plant essential oils on Malassezia pachydermatis. J Appl Biol Chem 2010; 53(3):184-88. 41. Lee JH, Lee JS. Chemical composition and antifungal activity of plant essential oils against Malassezia furfur. Kor J Microbiol Biotechnol 2010; 38(3):315-21. 42. Clinical and Laboratory Standards Institute/ NCCLS: Methods for dilution antimicrobial susceptibility testing for bacteria that grow aerobically. Approved standards 7th ed. CLSI document M7- A7. Wayne 2006.
