Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Nowa Medycyna 1/2012, s. 15-20
*Konrad Wroński1, 2
Chirurgiczne leczenie kłykcin kończystych odbytu – opis przypadku i przegląd piśmiennictwa
Surgical treatment of anal condylomata acuminata – case report and review of literature
1Oddział Chirurgii Ogólnej i Naczyniowej, Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. dra M. Pirogowa w Łodzi
Ordynator Oddziału Chirurgii Ogólnej i Naczyniowej: dr n. med. Jerzy Okraszewski
2Poradnia Proktologiczna, Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. dra M. Pirogowa w Łodzi
Kierownik Poradni: dr Roman Bocian
Summary
Anal condylomata acuminata are a disease well known since ancient times occurs in persons who had been having anal intercourse. Condylomata acuminata are result of infection with human papillomavirus (HPV). Although currently there are known over 100 different types of human papillomavirus (HPV), Types 6, 10 and 11 of this virus are the formation of condylomata acuminata in the genital area in 90%. Despite the development of various methods of treatment, surgery remains an effective, inexpensive, effective and safe method of treatment for the patient. The main threat to untreated patients is the development of anal cancer.
In the following article the author present a case of a male patient treated for anal condylomata by surgery as well as review the latest literature referring to this disease and treatment methods.



WPROWADZENIE
Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) jest odpowiedzialny za patogenezę raka szyjki macicy u kobiet, kłykcin kończystych odbytu i raka odbytu u mężczyzny o orientacji homoseksualnej (1). Kłykciny kończyste odbytu są chorobą znaną od czasów starożytnych występującą u osób mających stosunki analne (zdjęcia 1 i 2) (1-3). Kłykciny kończyste powstają w wyniku zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV) (1-5). Pomimo rozwoju różnych metod leczenia, chirurgia pozostaje skutecznym, tanim, efektywnym i bezpiecznym sposobem leczenia dla pacjenta (3-6). Głównym zagrożeniem dla pacjenta nieleczonego jest rozwój raka odbytu (zdjęcie 3).
Zdjęcie 1. Kłykciny kończyste odbytu u 25-letniego pacjenta.
Zdjęcie 2. Kłykciny kończyste odbytu u 30-letniego pacjenta, widoczne również żylaki odbytu.
Zdjęcie 3. Rak odbytu (rozpoznanie histopatologiczne: rak płaskonabłonkowy) u 40-letniego pacjenta.
OPIS PRZYPADKU
45-letni pacjent zgłosił się do Poradni Proktologicznej Wojewódzkiego Specjalistycznego Szpitala im. dra Mikołaja Pirogowa w Łodzi z powodu silnych dolegliwości bólowych i okresowych krwawień z odbytu. W wywiadzie chory zgłaszał guzy w okolicy odbytu. Dolegliwości bólowe i krwawienie występowały u chorego od kilku miesięcy. W badaniu przedmiotowym u chorego nie stwierdzono odchyleń od normy. W badaniu per rectum rozpoznano duże kłykciny kończyste (zdjęcia 4 i 5).
Zdjęcie 4. Kłykciny kończyste odbytu u 45-letniego chorego.
Zdjęcie 5. Kłykciny kończyste odbytu u 45-letniego chorego przygotowywanego do zabiegu operacyjnego, widok z boku.
Pacjentowi zaproponowano chirurgiczne leczenie kłykcin kończystych odbytu. Chory wyraził zgodę na proponowane leczenie chirurgiczne. W znieczuleniu podpajęczynówkowym w ułożeniu ginekologicznym wycięto nożem elektrycznym kłykciny kończyste (zdjęcia 6-11). Wycięte kłykciny kończyste przesłano do rutynowego badania histopatologicznego (zdjęcie 10). W badaniu histopatologicznym potwierdzono wcześniejsze rozpoznanie kliniczne kłykcin kończystych odbytu. Przebieg pooperacyjny był niepowikłany. W następnej dobie po zabiegu operacyjnym chory został w stanie ogólnym dobrym wypisany do domu.
Zdjęcie 6. Wycinanie kłykcin kończystych odbytu u 45-letniego chorego.
Zdjęcie 7. Zdjęcie wykonane podczas wycinania kłykcin kończystych odbytu u 45-letniego pacjenta.
Zdjęcie 8. Chirurgiczne wycinanie kłykcin kończystych odbytu u 45-letniego pacjenta.
Zdjęcie 9. Zdjęcie wykonane podczas chirurgicznego wycinania kłykcin kończystych odbytu u 45-letniego pacjenta.
Zdjęcie 10. Zdjęcie przedstawiające wycięte kłykciny kończyste odbytu u 45-letniego pacjenta, które zostały przesłane do badania histopatologicznego.
Zdjęcie 11. Obraz przedstawiający stan po wycięciu kłykcin kończystych odbytu u 45-letniego pacjenta.
Po wykonanym zabiegu operacyjnym, ze względu na obecność żylaków odbytu i celem zmniejszenia ryzyka krwawienia z rany pooperacyjnej, u chorego włączono leczenie farmakologiczne: lek zawierający suchy wyciąg z ruszczyka kolczastego, hesperydyny i kwasu askorbinowego (Cyclo 3 Fort) w dawce 4 tabletki w ciągu doby i zalecono nasiadówki z rumianku trzy razy dziennie, w wodzie o temperaturze około 40°C przez 20 minut. Choremu przeciwbólowo zaproponowano przyjmowanie leków przeciwbólowych niezawierających kwasu acetylosalicylowego (np. paracetamol).
Obecnie pacjent okresowo zgłasza się na kontrolę do Poradni Proktologicznej. Po roku obserwacji u chorego nie stwierdzono nawrotu kłykcin kończystych odbytu.
OMÓWIENIE
Kłykciny kończyste odbytu są chorobą dobrze znaną już od czasów starożytnych, jednak w ostatnich latach gwałtownie wzrasta liczba osób zakażonych HPV (1-3). Przyczyną takiego stanu jest młody wiek osób, u których dochodzi do pierwszego kontaktu płciowego, a także coraz większa liczba partnerów seksualnych (2, 3). Szacuje się, że zakażenie narządów płciowych dorosłych mieszkańców USA wynosi od 10 do 20% (3). Do zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego dochodzi prawie zawsze na drodze kontaktów seksualnych (5, 6). Znanych jest obecnie ponad 100 typów wirusa HPV (3-7). Za powstawanie kłykcin kończystych odbytu odpowiadają w 90% przypadków typy 6, 10 i 11 tego wirusa (4-8). Typy wirusa brodawczaka ludzkiego zostały podzielone na 3 kategorie pod względem ryzyka wywołania u zakażonego dysplazji lub raka (3-8). Do typów o niskim ryzyku zaliczamy wirusy o genotypach 6, 11, 42, 43, 44 i 53 (6-8). Genotypy HPV związane ze średnim ryzykiem to 31, 33, 35, 45, 51, 52, 55, 56, 58, 59 i 68 (6-8). Największe ryzyko wystąpienia dysplazji lub raka występuje w przypadku zakażenia wirusem HPV o genotypach 16 i 18 (3-8). U 10 do 15% osób obserwowane było zakażenie kilkoma różnymi genotypami wirusa HPV (4-8). Wirus ten ma podwójną nić DNA, która wykazuje powinowactwo do keratynocytów (5-8).

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Metcalf AM, Dean T: Risk of dysplasia in anal condylomata. Surg 1995; 118: 724-726. 2. Silva PD, Micha JP, Silva DG: Management of condyloma accuminatum. J Am Acad Dermatol 1985; 13: 457-463. 3. Fleischer AB, Parrish CA, Glenn R, Feldman SR: Condylomata acuminata (genital warts): patient demographics and treating physicians. Sex Transm Dis 2001; 28: 643-7. 4. Kodner CM, Nasraty S: Management of genital warts. Am Fam Physician 2004; 70: 2335-42. 5. Baken LA, Koutsky LA, Kuypers J et al.: Genital human papillomavirus infection among male and female sex partners: prevalence and type-specific concordance. J Infect Dis 1995; 171: 429-432. 6. Ho GY, Bierman R, Beardsley L et al.: Natural history of cervicovaginal papillomavirus infection in young women. N Engl J Med 1998; 338: 423-8. 7. Lombard I, Vincent-Salomon A, Validire P et al.: Human papillomavirus genotype as a major determinant of the course of cervical cancer. J Clin Oncol 1998; 16: 2613-9. 8. Coleman N, Birley HD, Renton AM et al.: Immunological events in regressing genital warts. Am J Clin Pathol 1994; 102: 768-74. 9. Longstaff E, von Krogh G: Condylomata eradication: self-therapy with 0.15-0.5% podophyllotoxin versus 20-25% podyphyllin preparations – an integrated safety assessment. Regul Toxicol Pharmacol 2001; 33 (2): 117-137. 10. von Krogh G, Longstaff E: Podophyllin office therapy against condylomata should be abandoned. Sex Transm Infect 2001; 77 (6): 409-412. 11. Lacey CJN, Goodall R, Tennvall GT et al.: Randomised controlled trial and economic evaluation of podophyllotoxin solution, podophyllotoxin cream, and podophyllin in the treatment of genital warts. Sex Transm Infect 2003; 79: 270-5. 12. Claesson U, Lassus A, Happonen H et al.: Topical treatment of venereal warts: a comparative open study of podophyllotoxin cream versus solution. Int J STD AIDS 1996; 7: 429-34. 13. Tyring S, Edwards L, Cherry LK et al.: Safety and efficacy of 0.5% podofilox gel in the treatment of anogenital warts. Arch Dermatol 1998; 134: 33-8. 14. Claesson U, Lassus A, Happonen H et al.: Topical treatment of venereal warts: a comparative open study of podophyllotoxin cream versus solution. Int J STD AIDS 1996; 7: 429-34. 15. Arany I, Tyring SK, Brysk MM et al.: Correlation between pretreatment levels of interferon response genes and clinical responses to an immune response modifier (Imiquimod) in genital warts. Antimicrob Biura Chemother 2000; 44: 1869-73. 16. Fife KH, Ferenczy A, Douglas JM Jr et al.: Treatment of external genital warts in men using 5% imiquimod cream applied three times a week, once daily, twice daily, or three times a day. Sex Transm Dis 2001; 28: 226-31. 17. Moore RA, Edwards JE, Hopwood J, Hicks D: Imiquimod for the treatment of genital warts: a quantitative systematic review. BMC Infect Dis 2001; 1 (1): 3. 18. Tyring SK, Arany I, Stanley MA et al.: A randomized, controlled, molecular study of condylomata acuminata clearance during treatment with imiquimod. J Infect Dis 1998; 178: 551-5. 19. Edwards L, Ferenczy A, Eron L et al.: Self-administered topical 5% imiquimod cream for external anogenital warts. Arch Dermatol 1998; 134: 25-30. 20. Cox JT: Extensive condylomata acuminate treated with imiquimod 5% cream: a case report. Clin Exp Dermatol 2003; 28 Suppl 1: 51-54. 21. Arican O, Guneri F, Bilgic K, Karaoglu A: Topical imiquimod 5% cream in external anogenital warts: a randomized, double-blind, placebo-controlled study. J Dermatol 2004; 31 (8): 627-631. 22. Godley MJ, Bradbeer CS, Gellan M, Thin RN: Cryotherapy compared with trichloroacetic acid in treating genital warts. Genitourin Med 1987; 63: 390-2. 23. Abdullah AN, Walzman M, Wade A: Treatment of external genital warts comparing cryotherapy (liquid nitrogen) and trichloroacetic acid. Sex Transm Dis 1999; 20: 344-5. 24. Centers for Disease Control and Prevention: Guidelines for treatment of sexually transmited diseases. MMWR 1998; 47(RR-1): 1-111. 25. Armstrong DK, Maw RD, Dinsmore WW et al.: A randomised, double-blind, parallel group study to compare subcutaneous interferon alpha-2a plus podophyllin with placebo plus podophyllin in the treatment of primary condylomata acuminata. Genitourin Med 1994; 70: 389-93. 26. Bornstein J, Pascal B, Zarfati D, Abramovici H: Recombinant human interferon-beta for condylomata acuminata: a randomized, double-blind, placebo-controlled study of intralesional therapy. Int J STD AIDS 1997; 8: 614-21. 27. Petersen CS, Bjerring P, Larsen J et al.: Systemic interferon alpha-2b increases the cure rate in laser treated patients with multiple persistent genital warts: a placebo-controlled study. Genitourin Med 1991; 67: 99-102. 28. Syed TA, Ahmadpour OA: Human leukocyte derived interferon-alpha in a hydrophilic gel for the treatment of intravaginal warts in women: a placebo-controlled, double-blind study. Int J STD AIDS 1998; 9: 769-72. 29. Damstra RJ, van Vloten WA: Cryotherapy in the treatment of condylomata acuminata: a controlled study of 64 patients. J Dermatol Surg Oncol 1991; 17: 273-6. 30. Beutner KR, Wiley DJ, Douglas JM et al.: Genital warts and their treatment. Clin Infect Dis 1999; 28 Suppl 1: S37-56. 31. Ferenczy A, Bergeron C, Richart RM: Human papillomavirus DNA in CO2 laser-generated plume of smoke and its consequences to the surgeon. Obstet Gynecol 1990; 75: 114-8. 32. Wiley DJ, Douglas J, Beutner K et al.: External Genital Warts: Diagnosis, Treatment, and Prevention. Clin Infect Dis 2002; 35 (Suppl 2): S210-24. 33. Garden JM, O?’Banion MK, Shelnitz LS et al.: Papillomavirus in the vapor of carbon dioxide laser-treated verrucae. JAMA 1988; 259: 1199-202. 34. Ferenczy A, Behelak Y, Haber G et al.: Treating vaginal and external anogenital condylomas with electrosurgery vs CO2 laser ablation. J Gynecol Surg 1995; 11: 41-50. 35. Alam M, Stiller M: Direct medical costs for surgical and medical treatment of condylomata acuminata. Arch Dermatol 2001; 137 (3): 337-341.
otrzymano: 2012-01-04
zaakceptowano do druku: 2012-02-07

Adres do korespondencji:
*Konrad Wroński
Oddział Chirurgii Ogólnej i Naczyniowej Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. dra M. Pirogowa w Łodzi
ul. Wólczańska 195, 90-531 Łódź
tel.: +48 (42) 636-76-11
e-mail: konradwronski@poczta.wp.pl

Nowa Medycyna 1/2012
Strona internetowa czasopisma Nowa Medycyna