© Borgis - Postępy Fitoterapii 3/2012, s. 205-206
Bogdan Kędzia
Nowości bibliograficzne
Przeciwbakteryjne działanie kajenolu
Liu X.-L., Zhang X.-J., Fu Y.-J. i wsp.: Cajenol inhibits the growth of Escherichia coli and Staphylococcus aureus by acting on membrane and DNA damage. Planta Med 2011; 77, 158-163.
Cjanus cajan (L.) Mill sp. jest subtropikalną rośliną rosnącą w południowych Chinach. Odgrywa ona ważną rolę w medycynie tradycyjnej. Stosowana jest do leczenia cukrzycy, wrzodziejących ran, podrażnień skóry, usuwania kamieni moczanowych i w okresie menopauzy. Głównymi substancjami aktywnymi biologicznie są flawonoidy. Autorzy zajęli się oceną izoflawonu kajenolu dominującego w wyciągach z korzeni omawianej rośliny.
Badania prowadzono z użyciem wzorcowych szczepów bakterii Gram-dodatnich (Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Bacillus subtilis) i bakterii Gram-ujemnych (Escherichia coli, Proteus vulgaris, Pseudomonas aeruginosa). Aktywność przeciwbakteryjną kajenolu określano w podłożu płynnym.
Stwierdzono, że kajenol odznaczał się wysoką aktywnością przeciwbakteryjną. Hamował on wzrost wymienionych bakterii w granicach stężeń 100-200 μg/ml. Jest to o tyle istotne, że zazwyczaj działanie substancji pochodzenia roślinnego na bakterie Gram-dodatnie jest wielokrotnie silniejsze w porównaniu do bakterii Gram-ujemnych. Wykazano ponadto, że mechanizm działania kajenolu na bakterie Gram-dodatnie polegał na uszkodzeniu błony cytoplazmatycznej komórek, a u bakterii Gram-ujemnych na uszkadzaniu DNA komórkowego.
Chmiel podwyższa aktywność seksualną
Di Viesti V., Carnevale G., Zavatti M. i wsp.: Increased sexsual motivation in female rats treated with Humulus lupulus L. extract. J Ethopharmacol 2011; 134, 514-517.
Humulus lupulus L. od dawna stosowany jest w lecznictwie tradycyjnym jako środek przeciwdepresyjny, usuwający bezsenność, lęk, pobudliwość oraz niepokój połączony z napięciowym bólem głowy i skurczami jelitowymi. Ponadto stwierdzono, że chmiel odznacza się właściwościami estrogennymi. Za to działanie odpowiedzialna jest 8-prenylonaryngenina, która naśladuje działanie 17β-estradiolu.
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Płatny dostęp do wszystkich zasobów Czytelni Medycznej
|