© Borgis - Nowa Pediatria 3/2014, s. 75-77
*Lidia Zawadzka-Głos
Analiza wskazań do tracheotomii u dzieci leczonych w Klinice Otolaryngologii Dziecięcej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Analysis of the indications for tracheotomy in children treated in Department of Pediatric Otolaryngology Medical University of Warsaw
Klinika Otolaryngologii Dziecięcej, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Kierownik Kliniki: dr hab. n. med. Lidia Zawadzka-Głos
Summary
Introduction. Tracheotomy is one way to maintain airway patency. The primary indication for tracheotomy in children is getting the patency of the airway. Situations in which we perform tracheotomy are subject to a variety of causes and change over the years.
Aim. The aim of the study was to analyze the indications for tracheotomy in children treated in the Department of Pediatric Otolaryngology, Medical University of Warsaw.
Material and methods. We analyzed 124 children who underwent tracheotomy. It was found that in 91 children reason for tracheotomy were changes in the larynx after prolonged intubation, in 13 cases diagnosed with bilateral vocal cord paralysis, in 10 children indication for tracheotomy was to secure the airway in chronic diseases in 6 children performed a tracheotomy because of hemangioma of the larynx, 4 patients diagnosed with congenital subglottic stenosis.
Results. Indications for tracheostomy change. Currently, the predominant indication are changes after intubation in the larynx resulting from prolonged intubation. A major indication for tracheotomy is bilatarel vocal cords paralysis. We are seeing an increase in the amount of pediatric indications for tracheotomy in children with severe chronic diseases. Hemangiomas of the larynx can be treated pharmacologicall, and only a small group of patients require tracheotomy.
WSTĘP
Drożność dróg oddechowych u dzieci jest niezbędnym warunkiem prawidłowego funkcjonowania organizmu. Intubacja dotchawicza lub tracheotomia jest jednym ze sposobów przywrócenia i trwałego utrzymania drożności dróg oddechowych. Wskazania do tracheotomii u dzieci uległy wyraźnej weryfikacji na przestrzeni ostatnich 30 lat. Ma to ścisły związek z wprowadzeniem na przełomie lat 60. i 70. XX wieku intubacji dotchawiczej w leczeniu niewydolności oddechowej, co w większości przypadków zastąpiło konieczność wykonywania tracheotomii. Początkowo intubację stosowano u dzieci przez 48 godzin, po tym czasie podejmowano decyzję o wykonaniu tracheotomii (1). W latach 70. uznano, że wskazania do tracheotomii istnieją w przypadkach, gdy przewidywany czas intubacji przekracza 7 dni (2). Rozwój intensywnej terapii i anestezjologii pediatrycznej oraz wprowadzenie nowych materiałów, z których wykonywano rurki intubacyjne, umożliwiły znaczne wydłużenie czasu intubacji, co z kolei ponownie w znacznym stopniu ograniczyło wskazania do tracheotomii.
CEL PRACY
Celem pracy jest analiza wskazań do tracheotomii u dzieci leczonych w Klinice Otolaryngologii Dziecięcej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
MATERIAŁ
W Klinice Otolaryngologii Dziecięcej WUM przez ostatnie 10 lat leczono 124 dzieci z tracheotomią.
WYNIKI
Tracheotomię wykonano u 124 dzieci. Najczęstszym wskazaniem do wykonania tracheotomii u 91 dzieci (73,3%) były powikłania pointubacyjne, w 13 przypadkach (10,5%) wykonano tracheotomię z powodu porażenia strun głosowych , u 10 dzieci (9,6%) wskazaniem było zapewnienie drożności dróg oddechowych oraz możliwość ich toalety w chorobach przewlekłych, u 6 dzieci (4,8%) rozpoznano naczyniaka okolicy podgłośniowej krtani obturującego w znacznym stopniu światło dróg oddechowych, a w 4 przypadkach (3,2%) postawiono diagnozę wrodzonego zwężenia okolicy podgłośniowej.
W grupie 91 dzieci ze zmianami pointubacyjnymi stwierdzono, że 29 dzieci (31,87%) ma dodatkowe nieprawidłowości w obrębie krtani. Wśród tych 29 pacjentów aż 22 miało rozpoznaną wrodzoną wiotkość krtani, co stanowi 75,86% dzieci z nieprawidłowościami w obrębie krtani i 24,18% wszystkich dzieci ze zmianami pointubacyjnymi. Wrodzona wiotkość krtani była najczęściej opisywaną nieprawidłowością w obrębie krtani u dzieci, u których wystąpiły powikłania pointubacyjne.
Wśród wyżej opisanych 29 pacjentów z dodatkowymi nieprawidłowościami w krtani u 7 dzieci rozpoznano obustronne porażenie strun głosowych inne niż pointubacyjne, co stanowi 24,14% dzieci z nieprawidłowościami w obrębie krtani, a 7,69% wszystkich dzieci, u których wystąpiły powikłania pointubacyjne.
DYSKUSJA
Trousseau (1801-1867) był pierwszym uczonym, który wykonał tracheotomię u dziecka. Wskazaniem do zabiegu była niewydolność oddechowa z powodu błonicy. Przez wiele lat ostre stany zapalne krtani i tchawicy były pierwszoplanowym wskazaniem do tracheotomii u dzieci. Obecnie wykonanie tracheotomii z powodu ostrego stanu zapalnego dróg oddechowych należy do rzadkości.
Analizując dane z piśmiennictwa pochodzące z ostatnich 30 lat, można zaobserwować wyraźną tendencję polegającą na spadku liczby wykonywanych tracheotomii. Znacząco zmalała liczba tracheotomii wykonywanych z powodu ostrych stanów zapalnych dróg oddechowych, takich jak LTB lub ostre zapalenie nagłośni. W większości przypadków przedłużona intubacja zastąpiła konieczność wykonywania tracheotomii w przebiegu tych jednostek chorobowych. Wzrasta natomiast odsetek tracheotomii wykonywanych z powodu wad wrodzonych i zwężeń pointubacyjnych krtani. Widoczny jest także wzrost liczby tracheotomii wykonywanych w celu zapewnienia wentylacji i toalety dróg oddechowych w chorobach przewlekłych, ciężkich wadach wrodzonych lub w opiece nad pacjentem terminalnym (1-6).
Współczesne wskazania do tracheotomii obejmują zasadniczo trzy grupy schorzeń:
I grupa – zaburzenia drożności dróg oddechowych,
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
24 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
59 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
119 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Carron JD, Derkay CS, Strope GL et al.: Pediatric tracheotomies: Changing Indications and Outcomes. Laryngoscope 2000; 110: 1099-1103. 2. Kremer B, Botos-Kamer A, Eckel HE, Schlöndorff G: Indications, Complications and Surgical Techniques for Pediatric Tracheostomies-An Update. J Ped Surgery 2002; 37: 1556-1562. 3. Line WS, Hawkins DB, Kahlstrom EJ et al.: Tracheotomy in infants and young children. The changing perspective 1970-1985. Laryngoscope 1986; 96: 510-515. 4. Newlands WJ, McKerrow WS: Pediatric tracheostomy. J Laryngol Otol 1987; 10: 929-935. 5. Puhakka HJ, Kero P, Valli P, Iisalo E: Tracheostomy in pediatric patients. Acta Paediatr 1992; 81: 231-234. 6. Ward RF, Jones J, Carew JF: Current trends in pediatric tracheotomy. Int J Ped Otorhinolaryngol 1995; 32: 233-239. 7. Donnelly MJ, Lacey PD, Maguire AJ: A twenty year (1971-1990) review of tracheotomies in major paediatric hospital. Int J Ped Otorhinolaryngol 1996; 35: 1-9. 8. Smith M, Kuhl G, Carvalho PR, Marostica PJ: Flexible fiber optic laryngoscopy in the first hours after extubationfort he evaluation of laryngeal lesions due to intubation in the pediatric intensive care unit. Int J Ped Otorhinolaryngology 2007; 71: 1423-1428. 9. Albert DM, Mills RP, Fysh J et al.: Endoscopic examination of neonatal larynx at extubation: a prospective study of variables associated with laryngeal damage. Int J Pediatr Otorhinolaryngol 1990; 20(3): 203-212. 10. Schroeder JW Jr, Holinger LD: Congenital laryngeal stenosis. Otolaryngol Clin North Am 2008; 41(5): 865-875. 11. Maksoud-Filho JG, Gonçalves ME, Cardoso SR, Tannuri U: Early diagnostic and endoscopic dilatation for the treatment of acquired upper airway stenosis after intubation in children. J Pediatr Surg 2008; 43(7): 1254-1258. 12. Rutter MJ, Cohen AP, de Alarcon A: Endoscopic airway management in children. Curr Opin Otolaryngol Head Neck Surg 2008; 16(6): 525-529. 13. Bakthavachlam S, McClay JE.: Endoscopic management of subglottic stenosis. Otolaryngol Head Neck Surg 2008; 139(4): 551-559. 14. Durden F, Sobol SE: Balloon laryngoplasty as a primary treatment for subglottic stenosis. Arch Otolaryngol Head Neck Surg 2007; 133(8): 772-775. 15. Koufman JA, Thompson JN, Kohut RI: Endoscopic management of subglottic stenosis with the CO2 surgical laser. Otolaryngol Head Neck Surg 1981, 89(2): 215-220.
