© Borgis - Nowa Pediatria 2/2015, s. 43-45
Iwona Krajewska, *Lidia Zawadzka-Głos
Czy alergia może być przyczyną przerostu migdałków?
Can allergy cause the hypertrophy of tonsils?
Klinika Otolaryngologii Dziecięcej, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Kierownik Kliniki: dr hab. n. med. Lidia Zawadzka-Głos
Summary
One of the most frequently performed surgery in children is adenotonsillectomy. The symptoms of hypertrophy of tonsils are well known to us. In contrast, the factors causing tonsillar hypertrophy in children have not been fully understood. We analyzed articles written over the last 20 years to look at the causes of hypertrophy of palatine and pharyngeal tonsils. The aim of this study was to determine that the allergy can cause hypertrophy of the tonsils in children.
Carried out studies showing what types of allergens are most common among respondents, conducted skin tests, were examined levels of IgE in the blood, checked the correlation between the size of the adenoids or tonsils among those with enlarged tonsils, as well as the influence of other environmental factors that could be statistically significant hypertrophy of the tonsils. Demographic factors, which have been analyzed, there were no statistical value.
Conducted research, collected data on the environment in which children live, allergies, symp?toms, age do not provide a specific answer. The only thing we can say is that we have risk factors that cause enlarged tonsils. All studies have shown that allergy is one of the major risk factors of adenoid hypertrophy. It is also important to tobacco smoke in the environment stay young children.
Wstęp
Migdałki są integralną częścią układu odpornościowego człowieka. Tkanka chłonna pierścienia Waldeyera jest skupiskiem tkanki limfatycznej, w skład której wchodzą: migdałek gardłowy zwany też „trzecim”, migdałki podniebienne, migdałek językowy, migdałki trąbkowe, pasma boczne gardła oraz pojedyncze grudki chłonne rozsiane na błonie śluzowej tylnej ściany gardła.
Przewlekłe choroby migdałków są ważnym problemem zdrowotnym, co prowadzi do dużej liczby zabiegów chirurgicznych na świecie – na przykład w Wielkiej Brytanii stanowi około 20% wszystkich operacji wykonywanych przez otolaryngologów pediatrycznych. W Klinice Otolaryngologii Dziecięcej WUM wykonuje się około 700 zabiegów adenotomii rocznie.
Adenotomia jest jednym z najczęściej wykonywanych zabiegów operacyjnych u dzieci. Natomiast czynniki wpływające na przerost migdałka gardłowego nie zostały do końca wyjaśnione (1).
Ze względu na swoje położenie, w miejscu skrzyżowania dróg oddechowych i pokarmowej, tkanka chłonna pierścienia Waldeyera spełnia bardzo ważną rolę w walce z patogenami takimi jak wirusy, bakterie oraz alergenami, zarówno wziewnymi, jak i pokarmowymi.
W dzieciństwie może dochodzić do częstych infekcji w obrębie tkanki chłonnej gardła. Wynika to z nie w pełni dojrzałego układu immunologicznego, ale również przyczyną mogą być mikroorganizmy bytujące w jamie ustnej jako normalna flora jamy ustnej oraz mikroorganizmy pojawiające się ze środowiska zewnętrznego. Istnieją prace, w których wykazano, iż przerost migdałka gardłowego może być wywoływany przez zakażenie Helicobacter pylori (2).
Istnieje też wiele prac, które wykazują, iż przerost migdałka gardłowego i/lub migdałków podniebiennych może być powodowany przez alergie (3-5).
Metody i cele
Analizie poddano artykuły napisane na przestrzeni ostatnich 20 lat, aby zapoznać się z przyczynami przerostu migdałków podniebiennych i gardłowego. Celem pracy było ustalenie, czy alergia może być przyczyną przerostu migdałków u dzieci (ryc. 1).
Ryc. 1. Zdjęcie rtg z przerostem migdałka gardłowego.
Omówienie
Przerost migdałków u dzieci od wielu lat jest intrygującym problemem. Przeprowadzono wiele badań naukowych u dzieci w wieku od 3. do 14. roku życia – taki przedział wiekowy był podyktowany intensywnym procesem rozwoju migdałków gardłowego oraz podniebiennych w tym okresie. Przeprowadzono badania pokazujące, jakie typy alergenów występują najczęściej wśród badanych, przeprowadzono testy skórne, badano poziom IgE we krwi, sprawdzono korelację pomiędzy wielkością migdałka gardłowego czy migdałków podniebiennych wśród osób z przerostem migdałków, a także wpływ innych czynników środowiska zewnętrznego, które mogłyby być istotne statystycznie dla przerostu migdałków.
Costa Jr. i wsp. w swojej pracy poddali analizie 308 dzieci oddychających przez otwarte usta (6). Z przebadanej grupy 36% (110 osób) miało dodatnie testy skórne na alergeny wziewne. Wśród nich największy odsetek, bo aż 95% (105 osób) miało dodatnie testy na alergeny roztoczy, 24% (26 osób) prezentowało dodatnie testy na alergeny karaluchów, 6% (7 osób) na sierść kota, 5% (5 osób) na sierść psa, 2% (3 osoby) na pyłki oraz 1% (1 osoba) na grzyby. U wszystkich badanych sprawdzono upośledzenie drożności nosogardła ze względu na wielkość migdałka gardłowego. Wyniki prezentowały się następująco: 141 dzieci (46%) miało obturację nosogardła na poziomie > 70%, 111 dzieci (36%) cechowało się obturacją nosogardła pomiędzy 30-70%, a 56 dzieci miało obturację gardła na poziomie < 30%.
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
24 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
59 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
119 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Modrzyński M: The incidence of adenoid hypertrophy in allergic diseases. Case Rep Clin Pract Rev 2004; 5: 487-491. 2. Jabbari Moghaddam Y, Rafeey M, Radfar R: Comparative assessment of Helicobacter pylori colonization in children tonsillar tissues. Int J Pediatr Otorhinolaryngol 2009; 73(9): 1199-1201. 3. Worldwide variation in prevalence of symptoms of asthma, allergic rhinoconjunctivitis, and atopic eczema: ISAAC. The International Study of Asthma and Allergies in Childhood (ISAAC) Steering Committee. Lancet 1998; 351(9111): 1225-1232. 4. Björkstèn B, Clayton T, Ellwood P et al.: ISAAC Phase III Study Group. Worldwide time trends for symptoms of rhinitis and conjunctivitis: Phase III of the International Study of Asthma and Allergies in Childhood. Pediatr Allergy Immunol 2008; 19(2): 110-124. 5. Endo LH, Altemani A, Chone C et al.: Histopathological comparison between tonsil and adenoid responses to allergy. Acta Otolaryngol 1996; 523 (suppl.): 17-19. 6. Costa Jr EC, Sabino HA, Miura C et al.: Atopy and adenotonsillar hypertrophy in mouth breathers from a reference center. Braz J Otorhinolaryngol 2013 Nov-Dec; 79(6): 663-667. doi: 10.5935/1808-8694.20130123. 7. Sadeghi-Shabestari M, Jabbari Moghaddam Y, Ghaharri H: Is there any correlation between allergy and adenotonsillar tissue hypertrophy? Int J Pediatr Otorhinolaryngol 2011; 75(4): 589-591. 8. Modrzyński M, Zawisza E: An analysis of the incidence of adenoid hypertrophy in allergic children. Int J Pediatr Otorhinolaryngol 2007; 71(5): 713-719. 9. Brodsky L: Modern assessment of tonsils and adenoids. Pediatr Clin North Am 1989; 36(6): 1551-1569. 10. Position paper: Allergen standardization and skin tests. The European Academy of Allergology and Clinical Immunology. Allergy 1993; 48 (suppl. 14): 48-82.
