Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Nowa Stomatologia 2/2017, s. 55-62
*Weronika Jończyk, Dorota Olczak-Kowalczyk
Stosowanie ogólne antybiotyków w stomatologii dziecięcej
The use of systemic antibiotics in paediatric dentistry
Department of Paediatric Dentistry, Medical University of Warsaw
Head of Department: Professor Dorota Olczak-Kowalczyk, MD, PhD
Streszczenie
Wstęp. W związku z obserwowanym wzrostem oporności bakterii na antybiotyki konieczne jest ograniczenie ich stosowania do sytuacji koniecznych oraz ścisłe przestrzeganie zasad antybiotykoterapii.
Cel pracy. Określenie rodzaju sytuacji klinicznych, w których podjęto decyzję o zastosowaniu antybiotyku ogólnie, czasie jego podawania oraz rodzaju stosowanych antybiotyków.
Materiał i metody. Przeanalizowano dokumentację medyczną 5100 pacjentów leczonych w Zakładzie Stomatologii Dziecięcej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w latach 2013-2015.
Wyniki. Antybiotykoterapia była ordynowana u 34,7% pacjentów jako profilaktyka przed zabiegiem zagrożonym bakteriemią, u 13,4% po urazach zębów, u 47,6% z powodu infekcji zębopochodnej. Najczęściej stosowane były antybiotyki beta-laktamowe. Średni czas antybiotykoterapii wynosił 7 dni (± 2,21). U 20,1% dzieci nie istniały wskazania do ogólnego zastosowania antybiotyku.
Wnioski. Niezgodne ze wskazaniami stosowanie ogólne antybiotyków i często zbyt długi czas trwania antybiotykoterapii wskazują na konieczność stałej edukacji lekarzy dotyczącej zasad antybiotykoterapii, działań niepożądanych i skutków nadużywania antybiotyków.
Summary
Introduction. Due to the recent increase in bacterial resistance to antibiotics, limitation of their use to necessary situations and strict adherence to the principles of antibiotic therapy are necessary.
Aim. The aim of the study was to determine the types of clinical situations in which a decision was made to use systemic antibiotics, the time of administration and the type antibiotics used.
Material and methods. We analysed medical records of 5,100 patients treated in the Department of Paediatric Dentistry at the Medical University of Warsaw in years 2013-2015.
Results. Antibiotic therapy was instituted in 34.7% of patients as a prophylaxis prior to a surgery involving the risk of bacteraemia, 13.4% of patients after dental trauma, and 47.6% of patients with odontogenic infection. The most commonly used antibiotics were beta-lactams. The average duration of antibiotic therapy was 7 days (± 2.21). There were no indications for systemic antibiotics in 20.1% of children.
Conclusions. The use of systemic antibiotics in a way that is inconsistent with the general indications and often prolonged suggests the need for continuous education of physicians on the principles of antibiotic therapy, as well as adverse effects and the consequences of antibiotic overuse.



Wstęp
Szacuje się, iż około 10% ogólnej liczby przepisywanych antybiotyków jest ordynowane przez lekarzy stomatologów. Najczęściej stosuje się je jako profilaktykę zakażeń zębopochodnych lub w ramach terapii przeciwbakteryjnej (1, 2). Istnieją ściśle określone wskazania dotyczące stosowania antybiotyków w stomatologii dziecięcej. Według Amerykańskiej Akademii Stomatologii Dziecięcej (American Academy of Pediatric Dentistry – AAPD) są nimi: pourazowe rany w jamie ustnej w przypadku zaistnienia ryzyka, iż są zanieczyszczone bakteriami zewnątrzpochodnymi, złamania kości szczęki i/lub żuchwy, obrażenia stawów skroniowo-żuchwowych, całkowite zwichnięcie zęba stałego, infekcja zębopochodna z towarzyszącymi objawami ogólnymi, agresywne zapalenie przyzębia, martwiczo-wrzodziejące zapalenie dziąseł lub przyzębia, bakteryjne zapalenie ślinianki przyusznej i podżuchwowej (3). Zgodnie ze zleceniami Europejskiej Akademii Stomatologii Dziecięcej (European Academy of Pediatric Dentistry – EAPD) antybiotykoterapię ogólną stosuje się w przypadku ostrego przebiegu infekcji, rozlanego stanu zapalnego z bólem (od umiarkowanego do silnego) lub gorączką, w zakażeniach rozprzestrzeniających się poza jamę ustną, w zapaleniach kości i szpiku, w znacznych urazowych uszkodzeniach tkanek miękkich, złamaniach wyrostka zębowego, po replantacji zęba, w przypadku zlokalizowanego agresywnego zapalenia przyzębia i w większości zakażeń, bez względu na przebieg i stopień nasilenia u pacjenta obciążonego ogólnie (4). U dzieci zdrowych w przypadku infekcji, która jest ograniczona miejscowo w swym przebiegu, bez wystąpienia gorączki, obrzęku twarzy i gdy możliwe jest zlikwidowanie jej przyczyny, zastosowanie antybiotyku ogólnoustrojowo nie jest wskazane (5, 6). Jako profilaktykę standardową zaleca się amoksycylinę lub ampicylinę, a w przypadku uczulenia na te antybiotyki – klindamycynę. Alternatywą penicylin są cefaleksyna, cefazolina lub ceftriakson. Cefalosporyny nie powinny być jednak stosowane u pacjentów z reakcją anafilaktyczną, obrzękiem naczyniowym w wywiadzie lub pokrzywką po przyjęciu penicyliny lub ampicyliny (4, 6). Coraz bardziej powszechnym jest także ryzyko rozwoju oporności bakterii na dostępne obecnie antybiotyki. W ciągu 4 lat (2011-2014) w krajach Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EEA) znacząco wzrósł odsetek bakterii K. pneumonie i E. coli opornych jednocześnie na fluorochinolony, cefalosporyny III generacji i aminoglikozydy. Poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa pacjentów stanowi wzrost średniej ważonej dla populacji EEA odsetka oporności K. pneumonie na karbapenemy – ważną grupę leków ostatniej szansy w leczeniu zakażeń wywołanych przez wielooporne pałeczki Gram-ujemne (7).
Kluczowe jest więc przestrzeganie zasad antybiotykoterapii i przede wszystkim ograniczenie stosowania antybiotyków wyłącznie do sytuacji, w których są konieczne.
Cel pracy
Celem pracy było określenie rodzaju sytuacji klinicznych, w których podjęto decyzję o zastosowaniu antybiotyku ogólnie, czasie jego podawania oraz rodzaju stosowanych antybiotyków.
Materiał i metody
Przeprowadzono analizę retrospektywną dokumentacji medycznej 5100 pacjentów leczonych w latach 2013-2015 w Zakładzie Stomatologii Dziecięcej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Uzyskiwano dane dotyczące: lekarza ordynującego antybiotyk, przyczyny zastosowania antybiotykoterapii ogólnej (stany zapalane i uszkodzenia urazowe w jamie ustnej) i profilaktyki antybiotykowej przed zabiegami zagrożonymi bakteriemią (rodzaj schorzenia ogólnego). W przypadku leczenia antybiotykiem pacjentów po urazach odnotowywano rodzaj i rozległość urazu. Przeanalizowano także dane dotyczące: czasu trwania kuracji, rodzaju zastosowanego antybiotyku (mono- czy politerapia) oraz dawki, która została zlecona.
Wyniki

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Dar-Odeh N, Abu-Hammad O, Al-Omiri M et al.: Antibiotic prescribing practices by dentists: a review. Ther Clin Risk Manag 2010; 6: 301-306.
2. Poveda Roda R, Bagan J, Sanchis Bielsa J, Carbonell Pastor E: Antibiotic use in dental practice. A review. Med Oral Patol Oral Cir Bucal 2007; 12(3): 186-192.
3. Council on Clinical Affairs of American Academy of Pediatric Dentistry: Guideline on Use of Antibiotic Therapy for Pediatric Dental Patients. 2014.
4. European Academy of Pediatric Dentistry: Policy Document for the Use of Antibiotics in Pediatric Dentistry. 2002.
5. Olczak-Kowalczyk D, Bernatowska E, Górska R et al.: Farmakoterapia zakażeń stomatologicznych u dzieci i młodzieży. Med Tour Press International, Otwock 2015: 83-127.
6. Olczak-Kowalczyk D, Karolak-Żak D, Tymińska D, Krasuska-Sławińska E: Antybiotyki w stomatologii dziecięcej. Nowa Stom 2014; 3: 131-137.
7. European Centre for Disease Prevention and Control: Summary of the 2014 data on antibiotic resistance in European Union – EARS-Net surveillance data. ECDC, Stockholm 2015.
8. Lewis M: Why we must reduce dental prescription of antibiotics: European Union Antibiotic Awareness Day. Br Dent J 2008; 205(10): 537-538.
9. Peedikayil F: Antibiotics: use and misuse in pediatric dentistry. J Indian Soc Pedod Prev Dent 2011; 29(4): 282-287.
10. Dailey Y, Martin M: Therapeutics: Are antibiotics being used appropriately for emergency dental treatment? Br Dent J 2001; 191: 391-393.
11. Palmer N, Pealing R, Ireland R, Martin M: A study of therapeutic antibiotic prescribing in National Health Service general dental practice in England. Br Dent J 2000; 188(10): 554-558.
12. Konde S, Jairam L, Peethambar P et al.: Antibiotic overusage and resistance: A cross-sectional survey among pediatric dentists. J Indian Soc Pedod Prev Dent 2016; 34(2): 145-151.
otrzymano: 2017-04-06
zaakceptowano do druku: 2017-04-24

Adres do korespondencji:
*Weronika Jończyk
Zakład Stomatologii Dziecięcej Warszawski Uniwersytet Medyczny
ul. Miodowa 18, 00-246 Warszawa
tel. +48 (22) 502-20-31
pedodoncja@wum.edu.pl

Nowa Stomatologia 2/2017
Strona internetowa czasopisma Nowa Stomatologia