Łuk twarzowy, arbitralny lub kinematyczny, pozwala na rejestrację relacji szczęki odpowiednio w stosunku do anatomicznych struktur stawów skroniowo-żuchwowych (SSŻ) lub osi obrotu w stawach pacjenta. Umożliwia to montaż gipsowego modelu górnego łuku zębowego w artykulatorze, w odniesieniu do osi obrotu artykulatora w sposób indywidualny dla danego pacjenta, pozwalając na symulację ruchów żuchwy. Analiza warunków okluzyjnych w artykulatorze w aspekcie planowania i wykonania prac protetycznych jest wtedy prowadzona w zindywidualizowany sposób. Jeżeli dodatkowo artykulator zostanie zaprogramowany, bazując na indywidualnych determinantach zwarcia (np. kąt prowadzenia drogi stawowej, kąt Bennetta, nachylenie płaszczyzny okluzji), to możemy mieć optymalną sytuację do rekonstrukcji statycznej i dynamicznej okluzji w aspekcie pracy i budowy narządu żucia danego pacjenta (1).

Leczenie pacjentów młodocianych stawia przed klinicystami wiele odmiennych wyzwań w stosunku do leczenia dorosłych, rozpoczynając od podstawowych procedur leczenia zachowawczego czy chirurgicznego, po mierzenie się z potrzebą dostosowania postępowania z ciągle rozwijającymi się elementami układu stomatognatycznego (ortodoncja, protetyka). Budowa i czynność stawu skroniowo-żuchwowego oraz jego relacja do kości szczęki może nastręczać trudności w symulacji narządu żucia w pracowni protetycznej, gdyż wartości standardowe i z nimi związane postępowania ustalane są dla pacjentów w pełni ukształtowanych. Tak na przykład tzw. trójkąt Bonwille’a, wedle którego wykonuje się standardowy montaż gipsowego modelu szczęki w artykulatorze, jest opracowany dla pacjentów dorosłych. Niestety, należy tu nadmienić, że standardowy montaż modelu górnego w artykulatorze według tych zasad wiąże się z powstawaniem niedokładności już na początkowym etapie postępowania (1).

Badania pokazują, że podczas leczenia pacjentów bezzębnych zastosowanie łuku twarzowego nie musi wpływać na zadowolenie pacjenta z użytkowanych protez (2, 3), ale u pacjentów z uzębieniem częściowym lub przygotowywanych do rekonstrukcji zwarcia, podczas pracy w zgryzie konstrukcyjnym lub w leczniczym położeniu żuchwy taka procedura pozwala rozwiązać wiele trudności. Okazuje się jednak, że leczenie protetyczne dzieci wymaga modyfikacji używanych urządzeń lub użycia takich, które są odpowiednio skalibrowane pod mniejszą jamę ustną. Zastosowanie łuku twarzowego przeznaczonego dla pacjenta dorosłego ze względu na wymiar urządzenia może być niemożliwe u dziecka. Z tego powodu wiele urządzeń musi być opracowanych do przyjmowania pacjentów młodocianych.

Celem pracy jest przedstawienie łuku twarzowego przeznaczonego dla dzieci – junior facebow.

Przeszukanie bazy medycznej PubMed/Medline z zastosowaniem haseł w języku angielskim: „childrens facebow”, „junior facebow” lub „prosthodontic treatment in children” nie wykazało żadnych pasujących do zapytania pozycji. Artykuły odnosiły się głównie do leczenia ortodontycznego z wykorzystaniem wyciągu zewnątrzustnego. Z tego powodu wykonano wstępną analizę porównującą łuk twarzowy Reference AB, Gamma Dental, Austria, z łukiem twarzowym opracowanym przez tę firmę dla pacjentów młodocianych Reference AB junior. Nie stwierdzono konfliktu interesów w przeprowadzonym badaniu.