Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Anestezjologia Intensywna Terapia 4/2002, s. 263-264
Włodzimierz Retka, Małgorzata Pawłowska-Wójcik, Marcin Rawicz
Metadon w leczeniu zespołu abstynencji w oddziale intensywnej terapii pediatrycznej
Methadone for withdrawal syndrome in paediatric intensive care
Oddział Anestezjologii Pediatrycznej Katedry Anestezjologii i Intensywnej Terapii;
kierownik: prof. dr hab. E. Mayzner-Zawadzka – AM w Warszawie



Methadone was used in 9 children, aged 1 mo – 8 yrs, in whom weaning form opioid/benzodiazepine sedation was complicated with withdrawal syndrome. Among symptoms presented were tremor, convulsions, disorientation, behavioral changes, hyperalgesia and digestive disorders. 1 – 8 days (median 3) days of oral methadone administration resulted in complete subsidence of symptoms, without any side effects that could related to methadone. We conclude that methadone, recommended for the ICU withdrawal syndrome by American Academy of Pediatrics is safe and reliable and should be used widely.
Key words: children, withdrawal syndrome, methadone
Streszczenie
Metadon zastosowano u 9 dzieci w wieku od 1 miesiąca do 8 lat, leczonych w oddziale intensywnej terapii, u których wystąpiły objawy zespołu odstawienia leków sedacyjnych pod postacią drżeń, drgawek, zaburzenia orientacji, zachowania, przeczulicy skóry, oraz zaburzeń ze strony układu pokarmowego. U wszystkich dzieci osiągnięto ustąpienie wszystkich objawów patologicznych po 1 – 8 dniach (mediana 3 dni) stosowania metadonu. Nie obserwowano ubocznych objawów stosowania leku. Autorzy uważają, że metadon, polecany przez Amerykańską Akademię Pediatrii, jest lekiem bezpiecznym i skutecznym w leczeniu zaburzeń homeostazy występujących po odstawieniu sedacji u dzieci leczonych w oddziale intensywnej terapii.
Słowa kluczowe: dzieci, zespół odstawienia, metadon
W oddziałach intensywnej terapii pediatrycznej coraz częściej spotykanym problemem są objawy dysfunkcji ośrodkowego układu nerwowego w następstwie długotrwałej sedacji opioidowej, stosowanej u noworodków z nadciśnieniem płucnym, zespole zachłyśnięcia smółką, po operacjach wad serca lub innych zespołach klinicznych wymagających eliminacji bodźców stresowych. U dzieci starszych opioidy stosowane są w leczeniu urazów wielonarządowych, zapaleniach okołogłośniowych lub leczeniu pooperacyjnym. Częste połączenie tych preparatów z benzodwuazepinami, głównie midazolamem, jest powszechnie przyjętą metodą sedacji u pacjentów pediatrycznych.
Niekiedy jednak po odstawieniu tych preparatów i zaprzestaniu stosowania wentylacji mechanicznej pojawiają się objawy, przypominające zespół abstynencji narkotykowej. Są to, w zależności od wieku: drżenia, drgawki, zaburzenia orientacji, nieadekwatne zachowanie, pobudzenie ruchowe lub senność, przeczulica skóry, oraz nietolerancja pokarmów, wymioty, biegunka, bóle brzucha. Niekiedy obserwuje się tachykardię [1,2,3]. Opanowanie tej sytuacji może być trudne, zastosowanie benzodwuazepin nie daje pożądanych efektów, a czas leczenia w oddziale intensywnej terapii ulega wydłużeniu. Nasila się zdenerwowanie rodziców, szczególnie starszych dzieci, przestraszonych ich zmianami charakterologicznymi.
Metadon jest syntetycznym opioidem, agonistą receptorów miu 1, miu 2 i kappa, ze szczególnie silnym powinowactwem do receptorów miu. Uważany też jest za antagonistę NMDA. Szerokie spektrum działania czyni go szczególnie przydatnym w łagodzeniu skutków ubocznych zespołu odstawienia opioidów. W praktyce klinicznej stosowany jest od czasów drugiej wojny światowej, kiedy to został zsyntetyzowany. Stosowany jest przede wszystkim jako środek przydatny w leczeniu zespołów abstynencji, ale również w leczeniu bólu, zwłaszcza przewlekłego, głównie u chorych onkologicznych. Może być stosowany w postaci doustnej, co przez niektórych klinicystów jest podkreślane jako duża zaleta tego leku.
W piśmiennictwie w latach 90. ukazały się pojedyncze doniesienia o terapii metadonem i o efektywności jego działania w zespole abstynencji u dzieci [4,5].
MateriaŁ i wyniki

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Anand KJS, Arnold JH: Opioid tolerance and dependence in infants and children. Crit Care Med 1994; 22: 334-342.
2. Miser AW, Chyat KJ, Sandlund JT: Narcotic withdrawal in young adults after the therapeutic use of opioids. Am J Dis Child 1986; 140: 603-604.
3. Katz R, Kelly HW, Hsi A: Prospective study on the occurrence of withdrawal in critically ill children who receive fentanyl by continuous infusion. Crit Care Med 1994; 22: 763-767.
4. Tobias JD, Schleien CL, Haun SE: Methadone as treatment for iatrogenic narcotic dependency in pediatric intensive care unit patients. Crit Care Med 1990; 18: 1292-1293.
5. Bohrer H, Schmidt H, Bach A: Methadone treatment of opioid withdrawal in intensive care patients. Lancet. 1993; 341: 636-6377.
6. American Academy of Pediatrics. Committee on Drugs: Neonatal drug withdrawal. Pediatrics 1998; 101: 1079-1088.
7. American Academy of Pediatrics. Committee on Fetus and Newborn; Committee on Drugs; Section on Anesthesiology; Section on Sur
gery; Fetus and Newborn Committee: Prevention and management of pain and stress in the neonate. Pediatrics 2000; 105: 454-461
8. Pereira J, Lawlor P, Vigano A, Dorgan M, Bruera E: Equianalgesic dose ratios for opioids: a critical review and proposals for long-term dosing. J Pain Symptom Manage 2001; 22: 672-687.
9. Yaster M, Kost-Byerly S, Berde C, Billet C: The management of opioid and benzodiazepine dependence in infants, children and adolescents. Pediatrics 1996; 98: 135-140.
10. Hoder EL, Leckmann JF, Poulsen J: Clonidine treatment of neonatal narcotic abstinence syndrom. Psych Rev 1984; 13: 243-251.
Adres do korespondencji:
Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii Pediatrycznej AM,
ul. Marszałkowska 24, 00-576 Warszawa,
E-mail: oiom@pol.pl

Anestezjologia Intensywna Terapia 4/2002

Pozostałe artykuły z numeru 4/2002: