*Elzbieta Milewska1, Katarzyna Rzatkiewicz1, Malgorzata Andryszczyk1, Zbyslaw W. Grajek1, Ewa Kleszczewska1, Jerzy Robert Ladny1, 2, Andrzej Sek1
The impact of dialysis therapy on the quality of patients’ life
Wpływ dializoterapii na jakość życia pacjentów
1Department of Health Care, Prof. Edward Szczepanik State Higher Vocational School of Suwalki, Poland
2Department of Emergency Medicine, Medical University of Bialystok, Poland
Streszczenie
W ostatnich latach jakość życia wzbudza coraz większe zainteresowanie i zaangażowanie w obszarze wielu nauk, m.in.: filozofii, polityki, praktyki społecznej i medycyny. W medycynie ta problematyka jest rozpatrywana w kontekście zdrowia. Badanie jakości życia chorych przewlekle dializowanych wiąże się z poznaniem wielu problemów, z jakimi muszą się uporać. W przypadku pacjentów z przewlekłą chorobą nerek, leczonych dializami, ograniczenia powstają w sferach: somatycznej, emocjonalnej i psychospołecznej. Terapia nerkozastępcza niesie za sobą skutki występowania przykrych i uporczywych powikłań. Wpływają one na złe samopoczucie w trakcie dializ i w okresie między nimi. Należy zauważyć, iż sprawowanie opieki nad pacjentem dializowanym wymaga wiedzy, zaangażowania i odpowiedzialności. Personel medyczny, rodzina i bliscy powinni wspierać chorego emocjonalnie oraz dzielić się swoją wiedzą. Ma to bardzo istotny wpływ na przebieg i jakość życia pacjenta na każdym etapie choroby. Dlatego bardzo ważne i zasadne jest, aby określić, na jakie wsparcie w środowisku domowym chory może liczyć. Konieczne jest poświęcenie czasu na edukację pacjenta i jego najbliższych, aby ułatwić zmagania z chorobą. Niewiedza na jej temat wpływa niekorzystnie na proces radzenia sobie z trudną sytuacją. Ważnym elementem jest badanie stanu emocjonalnego chorego w kierunku poziomu lęku i występowania depresji. Edukacja powinna stanowić nieodłączny element opieki i być dostępna w każdym stadium choroby.
Summary
Recent years have seen an increased revival of interest and involvement in the quality of life in the field of many sciences, inter alia, philosophy, politics, social practices and medicine. In medicine the quality of life has been considered from the healthcare perspective. The study of the quality of life of dialysis patients involves recognizing many problems they face. Dialysed patients with chronic kidney disease deal with life limitations in somatic, emotional and psychosocial sphere. Renal replacement therapy entails sorrowful and persistent complications that contribute to malaise during and in between dialysis therapies. It needs to be stressed that treatment of the dialysis patient calls for knowledge, engagement and responsibility. Health care professionals, family and relatives should provide emotional support to the patient, sharing their knowledge and expertise. It has a considerable influence on the course and quality of life at every stage of the disease. Therefore, it is essential and well-founded to define what kind of support the ill person can rely on. It is crucial to spend time on educating the patient and his immediate family to help them cope with the disease. Ignorance about the disease adversely affects the process of coping with the disease. The emotional state of the ill person should be assessed to gauge the person’s anxiety and depression levels. Education should also be an indispensable element of the healthcare and be accessible at every stage of the disease.
Introduction
In recent years the issue of quality of life has been extensively researched. Since the 1980s of the twentieth century an increased interest in that issue has been observed in many fields of study. Taking on interdisciplinary dimension, the term quality of life has been differently defined and interpreted by psychologists, sociologists, educators and representatives of medical sciences. In medical sciences the term began to creep in the 1970s of the previous century, being differently understood than in other fields of study. In medicine a new semantic category has been defined, termed health-related quality of life (HRQOL), denoting the quality of life determined by the health condition, morbid processes, natural aging process, etc. The term ‘quality of life’ was first used in the United States of America after the II World War. The subject was broached to address the need for improvement of living conditions. Later it came to embrace improvements in education, health and happiness (1).
The aim of this paper has been to collect works of reference and show the quality of life of patients with chronic kidney disease subject to renal replacement therapy as well as point out treatment modalities for renal failure and the impact of dialysis therapy on the quality of life.
Quality of life of a dialysed patient
Renal replacement therapy is aimed at prolonging the life of the patient and improving his or her physical and mental well-being (2). According to the WHO the term ‘chronic illness’ refers to all disorders or abnormalities which have at least of one of the following features: may be permanent, may entail disability, are caused by irreversible pathological changes and last but not least, require special rehabilitation treatment, long-term supervision, observation or care (3).
A stress-inducing factor, chronic disease, such as renal failure which requires dialysis treatment, has a negative impact on the patient’s future life. It is accompanied by the following emotions: anxiety, terror, despair, anger or fear for future life. Earlier procedures might disqualify patients, in particular elderly patients, from undergoing renal replacement therapy. Renal failure used to be a death sentence. Currently more dialysis centres are available and only a few illnesses are contraindication to treatment. Fortunately, age is not a delimiting factor (4, 5) as the risk of morbidity increases with age. The number of ill people amounts to 600 million worldwide, and 4.2 million in Poland (6), whereas the number of dialysed patients worldwide is about 1.5 million. According to the data of the National Coordinator for the Improvement and Development Dialysis Therapy Programme 14.000 people underwent renal replacement therapy in 2006 in Poland (6, 7).
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
24 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
59 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
119 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Trzebiatowski J: Jakość życia w perspektywie nauk społecznych i medycznych – systematyzacja ujęć definicyjnych. Hygeia Public Health 2011; 46: 25-31.
2. Gętek M, Czech N, Białek-Dratwa A et al.: Jakość życia chorych poddawanych przewlekle leczeniu nerkozastępczemu – przegląd piśmiennictwa. Hygeia Public Health 2012; 47: 151-156.
3. Kubus G, Sawicka J, Łagoda K et al.: Wpływ depresji na ocenę jakości życia pacjentów przewlekle dializowanych. [W:] Łoboz-Grudzień K, Panaszka B, Uchmanowicz I (red.): Jakość życia w chorobach wewnętrznych. Wrocław 2008: 91-97.
4. Krasnodębska-Tomkiel M: Decyzja nr DKK-70/11, DKK2-421/3/11/DL. Warszawa 28 czerwca 2011.
5. Wiśniewska L, Paczkowska B, Białobrzeska B: Zapotrzebowanie na wsparcie emocjonalne wśród pacjentów leczonych nerkozastępczo. Forum Nefrol 2010; 3: 63-65.
6. Rutkowski B: Dostępność i jakość leczenia nerkozastępczego w krajach Unii Europejskiej w świetle badania CEAPIR. Forum Nefrol 2012; 5(4): 330-346.
7. Zdrojewski Z: Poprawa efektywności leczenia nerkozastępczego chorych z krańcową niewydolnością nerek. Forum Nefrol 2008; 1: 13-21.
8. Pietrzyk AJ, Dyras P: Techniki nerkozastępcze. Ogólnopol Prz Med 2006; 4: 38-41.
9. Breza B: Źródła niepokoju pacjentów długotrwale hemodializowanych. Psychiatria w Praktyce Ogólnolekarskiej 2007; 1(7): 8-14.
10. Ziarko E, Orzeł-Nowak A, Rak A: Jakość życia pacjentów z niewydolnością nerek. Mag Pielęg Położ 2001; 43(2): 4-8.
11. Misiewicz A, Różański J, Marchelek-Myśliwiec M et al.: Problemy psychospołeczne chorych przewlekle dializowanych. Post Nauk Med 2001; 3: 188-191.
12. Gętek M, Nowakowska-Zajdel E, Czech N et al.: Jakość życia pacjentów dializowanych i po przeszczepie nerek. Ann Acad Med Siles 2010; 64: 23-30.
13. Rutkowski B (red.): Leczenie nerkozastępcze w praktyce pielęgniarskiej. Via Medica, Gdańsk 2008: 185-188.
14. Kurowska K, Weselska M: Rola wsparcia a przystosowanie się do życia osób dializowanych. Nefrol Dial Pol 2015; 19: 161-165.
15. Kapka-Skrzypczak L, Lipin B, Niedźwiecka J et al.: Subiektywna ocena jakości życia pacjentów dializowanych metodą dializy otrzewnowej oraz hemodializy. Probl Hig Epidemiol 2012; 93(4): 790-797.
16. Manitius J, Sulikowska B: Wpływ leczenia farmakologicznego na jakość życia u chorych z przewlekłą niewydolnością nerek. Nefrol Dial Pol 2001; 5: 67-69.
17. Nowicki M, Jagodzińska M, Murlikiewicz K et al.: Aktywność fizyczna chorych przewlekle dializowanych – porównanie skuteczności różnych metod jej zwiększania. Post Nauk Med 2009; 10: 779804.
