Przewlekłe choroby wątroby, z towarzyszącym im nadciśnieniem wrotnym, charakteryzują się postępującym rozszerzeniem naczyń, zaburzeniami czynności śródbłonka naczyń oraz naczyniowym stresem oksydacyjnym wywołanym przez oksydazę NADPH powodującą powstawanie rodników ponadtlenkowych. Wskazuje to na udział w tym procesie układu angiotensynowego.

Badania miały na celu określenie wpływu na zwierzęcy model marskości wątroby soku z czarnej porzeczki (Ribes nihrum L.). Sok bogaty w polifenole podawano szczurom drogą pokarmową przez 3 tygodnie w dawce 60 mg/kg w przeliczeniu na kwas galusowy, a następnie wywoływano marskość wątroby za pomocą podwiązywania przewodu żółciowego. Po 4 tygodniach oceniano stan śródbłonka tętnicy krezkowej oraz poziom w surowicy krwi cytokin prozapalnych.

Stwierdzono, że u zwierząt otrzymujących sok z czarnej porzeczki w ścianie tętnicy krezkowej nastąpiło obniżenie aktywności oksydazy NADPH o 42%, cyklooksydazy 2 (COX-2) o 63% oraz indukowalnej syntazy tlenku azotu (iNOS) o 38%. Poza tym w śródbłonku tętnicy odnotowano obniżenie poziomu angiotensyny II o 41% oraz konwertazy angiotensynowej o 53%. Równocześnie w surowicy krwi szczurów, którym podawano sok z czarnej porzeczki, zaobserwowano obniżenie prozapalnej interleukiny IL-1α oraz czynnika martwicy nowotworu o 39%, a także wzrost poziomu przeciwzapalnej interleukiny IL-4 ponad dwukrotnie w porównaniu do zwierząt kontrolnych.