Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Nowa Stomatologia 3/2019, s. 95-99 | DOI: 10.25121/NS.2019.24.3.95
*Piotr Grad, Aleksandra Paruzel-Pliskowska, Andrzej Żegleń, Jolanta Pytko-Polończyk
Przegląd wybranych atraumatycznych metod ekstrakcji
The review of selected methods of atraumatic extractions
Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum, Wydział Lekarski, Instytut Stomatologii, Zakład Stomatologii Zintegrowanej
Kierownik Zakładu: prof. dr hab. n. med. Jolanta Pytko-Polończyk
Streszczenie
Ekstrakcja zęba jest jedną z częściej wykonywanych procedur z dziedziny chirurgii stomatologicznej. Pomyślność zabiegów zależy od wiedzy, umiejętności i doświadczenia lekarza. Istotny jest również dobór odpowiednich narzędzi. Nieprawidłowo przeprowadzony zabieg usunięcia zęba z użyciem zbyt dużej siły może doprowadzić do miejscowych powikłań, takich jak zranienie tkanek miękkich, uszkodzenie zęba usuwanego lub sąsiedniego z możliwością jego przemieszenia, złamanie kości, wytworzenie połączenia ustno-zatokowego czy nawet zwichnięcie żuchwy. Obecnie dąży się do opracowania metod pozwalających na zachowanie otaczających tkanek przyzębia w nienaruszonym stanie co ułatwia późniejszą rehabilitację protetyczną. Do instrumentów chirurgicznych wykorzystywanych w atraumatycznych technikach ekstrakcji zębów zaliczyć można m.in.: kleszcze Physics Forceps, periotomy, luksatory oraz Benex System. Narzędzia te niwelują ryzyko uszkodzenia blaszki przedsionkowej wyrostka zębodołowego, pozwalają uniknąć konieczności przeprowadzenia zabiegu z preparowaniem płata śluzówkowo-okostnowego oraz przyczyniają się do rzadszego występowania bólu pozabiegowego. Stwarza to optymalne warunki dla późniejszej odbudowy implantoprotetycznej. W pracy przedstawiono charakterystykę i zastosowanie wybranych instrumentów wykorzystywanych w atraumatycznych ekstrakcjach zębów.
Summary
Tooth extraction is one of the most common dental surgical procedures. Its success depends on the operator’s knowledge, skills and experience. Proper choice of tools is also important. Incorrect tooth extraction using excessive force may cause local complications, such as damage to the soft tissue or to the extracted or neighbouring tooth with potential translocation, bone fracture, formation of an oral sinus communication or even mandibular dislocation. Currently, efforts are being made to develop methods that will allow for the preservation of intact surrounding periodontal tissues to facilitate subsequent prosthetic rehabilitation. Surgical tools used in atraumatic tooth extraction include, among other things, Physics Forceps, periotomes, luxators, and the Benex extractor system. These tools reduce the risk of damage to the vestibular lamina of the alveolar bone, allow for avoiding the need for a mucoperiosteal flap and reduce the incidence of postoperative pain. This helps create optimal conditions for subsequent implant prosthetic reconstruction. The paper presents the characteristics and application of selected tools used in atraumatic tooth extraction.



Wstęp
Rozwój nowoczesnej chirurgii regeneracyjnej, implantologii oraz ortodoncji doprowadził do poszukiwań metod ekstrakcji zmniejszających ryzyko powikłań pozabiegowych oraz wpływających istotnie na proces gojenia tkanek. Do instrumentów chirurgicznych wykorzystywanych w atraumatycznych technikach ekstrakcji zębów zaliczyć można m.in.: specjalnie zaprojektowane kleszcze, periotomy, instrumenty soniczne oraz śruby ekstrakcyjne (1-4). Są one szczególnie wskazane w przypadku planowanej natychmiastowej implantacji oraz estetycznej odbudowy protetycznej, zwłaszcza w przednim odcinku wyrostka zębodołowego szczęki.
Periotomy
Niezależnie od sposobu przeprowadzenia ekstrakcji, jednym z pierwszych etapów zabiegu jest wykonanie syndesmotomii, czyli zerwania włókien ozębnej utrzymujących ząb w zębodole. Więzadło okrężne ozębnej może być przecięte przy użyciu dźwigni, łyżeczki zębodołowej lub periotomu. Zazwyczaj w tym celu wykorzystuje się dźwignię, której część pracująca jest szersza od szpary ozębnej, przez co powoduje odchylenie kości od korzenia. Nieumiejętnie używane dźwignie uszkadzają dziąsło brzeżne, a przy głębokim wprowadzeniu powodują zbyt duże naprężenia w kości i skutkują pęknięciem lub odłamaniem blaszki kostnej wyrostka zębodołowego. Chcąc zachować nienaruszoną strukturę tkanek twardych i miękkich przyzębia, wykorzystuje się periotom, czyli perioskalpel (ryc. 1, 2). Narzędzie wprowadza się pod kątem 15-20° do powierzchni korzenia (w stałym kontakcie z tkankami zęba) początkowo na głębokość 1 mm, po czym nieznacznie wycofując, przesuwa się w prawo lub lewo o 1 mm i ponownie wprowadza na głębokość 1 mm na całej powierzchni wargowej lub policzkowej (to samo dotyczy strony podniebiennej i językowej). Powtarzając opisany wcześniej schemat, można odciąć włókna ozębnej średnio na głębokości 4-6 mm (2) (ryc. 3). Ostrze perioskalpela jest cieńsze od szpary ozębnej, co zmniejsza ryzyko uszkodzenia tkanek otaczających i ułatwia stworzenie sprzyjających warunków do natychmiastowej lub opóźnionej implantacji. Periotom jest także pomocny przy usuwaniu zębów ze złamaną koroną lub leczonych endodontycznie. Przygotowanie zęba do niektórych atraumatycznych metod ekstrakcji wymaga ścięcia jego korony, co w korzystny sposób wpływa na prawidłowy przebieg syndesmotomii, umożliwiając wprowadzenie ostrza perioskalpela równolegle do powierzchni korzenia. W badaniach porównujących konwencjonalne i atraumatyczne metody ekstrakcji zabiegi z zastosowaniem periotomów trwały krócej i rzadziej występowały po nich powikłania, takie jak: złamanie wierzchołka korzenia czy blaszki przedsionkowej wyrostka zębodołowego, dzięki czemu można było uniknąć zabiegu z preparacją płata śluzówkowo-okostnowego (5). Pacjenci sporadycznie zgłaszali ból pozabiegowy i zażywali mniej leków przeciwbólowych. Obecnie dla lekarzy dostępnych jest wiele rodzajów perioskalpelów. Pomimo iż wiele narzędzi różni się od siebie znacząco kształtem, to ich zastosowanie i sposób działania są podobne. Warto wspomnieć o zestawie instrumentów Luxator Periotome firmy Directa (ryc. 4). Ich kształt z pozoru przypomina dźwignię, jednak sposób zastosowania jest analogiczny do standardowych periotomów (ryc. 5). Zróżnicowana budowa i rozmiar Luxatorów pozwalają na ich zastosowanie podczas atraumatycznego zabiegu ekstrakcji każdego zęba.
Ryc. 1. Periotomy. Porównanie ze skalpelem (15C)
Ryc. 2. Porównanie części pracującej periotomu z ostrzem skalpela (15C)
Ryc. 3. Syndesmotomia z zastosowaniem periotomu
Ryc. 4. Zestaw narzędzi Luxator Periotome (dzięki uprzejmości firmy Directa)
Ryc. 5. Prawidłowe zastosowanie narzędzia Luxator Periotome do przecięcia włókien ozębnej (dzięki uprzejmości firmy Directa)
Kleszcze physics forceps

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. El-Kenawy MH, Ahmed WM: Comparison between physics and conventional forceps in simple dental extraction. J Maxillofac Oral Surg 2015; 14(4): 949-955.
2. Żuchowski J, Stypułkowska J, Knychalska-Karwan Z: Perioskalpel. Mag Stomatol 1998; 8(12): 16-18.
3. Papadimitriou DE, Geminiani A, Zahavi T, Ercoli C: Sonosurgery for atraumatic tooth extraction: a clinical report. J Prosthet Dent 2012; 108(6): 339-343.
4. Muska E, Walter C, Knight A et al.: Atraumatic vertical tooth extraction: a proof of principle clinical study of a novel system. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol 2013; 116(5): 303-310.
5. Sharma SD, Vidya B, Alexander M, Deshmukh S: Periotome as an aid to atraumatic extraction: a comparative double blind randomized controlled trial. J Maxillofac Oral Surg 2015; 14(3): 611-615.
6. Misch CE, Perez HM: Atraumatic extractions: a biomechanical rationale. Dent Today 2008; 27(8): 98, 100-101.
7. Nazarian A: An efficient approach to full-mouth extractions. Dent Today 2011; 30(8): 94-96.
8. John V, De Poi R, Blanchard S: Socket preservation as a precursor of future implant placement: review of the literature and case reports. Compend Contin Educ Dent 2007; 28(12): 646-653.
9. Kumar S: Newer methods of extraction of teeth. Int J Pharm and Bio Sci 2015; 6(3): 679-685.
10. Dym H, Weiss A: Exodontia: tips and techniques for better outcomes. Dent Clin North Am 2012; 56(1): 245-266.
11. Mandal S, Gupta S, Mittal A, Garg R: Collate on the ability of Physics Forceps versus conventional forceps in multirooted mandibular tooth extractions. J Dent Med Sci 2015; 14(3): 63-66.
12. Huynh-Ba G, Pjetursson BE, Sanz M et al.: Analysis of the socket bone wall dimensions in the upper maxilla in relation to immediate implant placement. Clin Oral Impl Res 2010; 21(1): 37-42.
otrzymano: 2019-05-30
zaakceptowano do druku: 2019-09-10

Adres do korespondencji:
Piotr Grad
Zakład Stomatologii Zintegrowanej Instytut Stomatologii Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum
ul. Montelupich 4, 31-155 Kraków
tel.: +48 (12) 424-54-65
piotr.grad@uj.edu.pl

Nowa Stomatologia 3/2019
Strona internetowa czasopisma Nowa Stomatologia