Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Nowa Medycyna 7/2000
Jan Lubiński
Genetyka polipów i raków jelita grubego
z Ośrodka Nowotworów Dziedzicznych Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie
Streszczenie
Badania ostatnich lat wykazały, że około 5% wszystkich kolejnych raków jelita grubego (RJG) powstaje w wyniku genetycznej predyspozycji wykazującej rodowodowe cechy chorób autosomalnych dominujących. Najczęstszą przyczyną dziedzicznego RJG jest zespół Lyncha (HNPCC – hereditary nonpolyposis colorectal cancer). Drugą z najczęstszych przyczyn dziedzicznego RJG jest polipowatość rodzinna (FAP – familial adenomatous polyposis). W Polsce zdiagnozowanych i zarejestrowanych jest po około 100 rodzin z HNPCC i z FAP i liczby te są bardzo odległe od liczby osób z tą chorobą w naszym kraju, która wynosi odpowiednio około 20 000 i 5000 osób. Corocznie w Polsce na RJG z powodu HNPCC zachorowuje około 500 młodych (średnia wieku 45 lat) osób i z powodu FAP około 100 osób.
Znane są geny, których mutacje powodują HNPCC i FAP. Najważniejsze z nich to hMSH2 i hMLH1 dla HNPCC i APC dla FAP. W Polsce zdiagnozowano dotychczas po blisko 30 rodzin z mutacjami w genach hMSH2 lub hMLH1 (HNPCC) lub APC (FAP).
Rozwój RJG zarówno w HNPCC jak i w FAP poprzedzony jest powstawaniem w jelicie grubym polipów. Polipektomie zmniejszają częstość występowania RJG zwłaszcza w rodzinach z HNPCC, w których liczba polipów stwierdzonych w trakcie kolonoskopii nie przekracza na ogół kilkunastu zmian co powoduje, że chirurgia endoskopowa może być skuteczna. Polipy u chorych z HNPCC objętych badaniami kontrolnymi stwierdza się w około 25% kolonoskopii. Polipektomie w tej grupie chorych powodują redukcję zachorowań na RJG o 60%. U chorych z FAP w trakcie kolonoskopii stwierdza się setki a nawet tysiące polipów. Dlatego też, aby zmniejszyć w tej grupie częstość raka niezbędne są profilaktyczne kolektomie.
Dobrze wiadomo, że dzięki odpowiedniemu postępowaniu średnia długość życia chorych z FAP wydłużona być może o około 15 lat i wynosi około 60 lat. Najprawdopodobniej długość życia chorych z HNPCC może być wydłużona jeszcze znaczniej i sięgać wartości stwierdzonych w populacji osób bez genetycznych obciążeń.




Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Nowa Medycyna 7/2000
Strona internetowa czasopisma Nowa Medycyna