Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Farmakoekonomika 1/2002
Ewa Orlewska1, Joanna Lis2
Analiza efektywności kosztów różnych strategii leczenia kobiet z osteporozą pomenopauzalną w polsce
Cost-effectiveness of various treatment strategies in postmenopausal women with osteoporosis in Poland
1Katedra i Zakład Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej AM w Warszawie
Kierownik Katedry i Zakładu: prof. dr hab. Andrzej Członkowski
2Eli Lilly Polska, Dział Farmakoekonomiki
Streszczenie
Celem pracy było zidentyfikowanie, ocena i porównanie kosztów oraz efektów różnych strategii leczenia kobiet z osteoporozą pomenopauzalną w Polsce. Do analizy wybrano najczęściej stosowane w Polsce leki: kalcytoninę łososiową (preparat Miacalcic, aerozol donosowy 200 j.m., Novartis) i alendronian (preparat Fosamax, tbl. 10 mg, MSD) oraz nowy na polskim rynku lek należący do grupy swoistych modulatorów receptora estrogenowego (SERM) - raloksyfen (preparat Evista, tbl. 60 mg, Eli Lilly). Badanie jest analizą typu efektywności kosztów, przeprowadzoną z perspektywy płatnika za usługi zdrowotne (pacjent i budżet kas chorych). Horyzont czasowy badania wynosi 3 lata, zgodnie z horyzontem czasowym badań klinicznych stanowiących źródło danych o wynikach. Populację docelową stanowią kobiety w wieku średnio 68 lat: bez wcześniejszych złamań kręgów (grupa I) oraz kobiety bez (74, 6%) i z wcześniejszymi złamaniami kręgów (grupa II). Źródłem danych o wynikach (efektywności) porównywanych strategii są badania kliniczne spełniające kryteria jakościowe EBM: FIT, MORE i PROOF. Na podstawie tych badań określono częstość występowania złamań osteoporotycznych i raka piersi w grupach leczonych kalcytonią, alendronianem i raloksyfenem. Ponieważ nie ma badań klinicznych bezpośrednio porówujących leki brane pod uwagę w analizie, posłużono się metodą porównania pośredniego przez wspólną referencję, jaką jest placebo.
Jednostką efektywności w modelu decyzyjnym są: zyskane lata życia (LYG), które oszacowano uwzględniając specyficzne dla wieku i płci ryzyko zgonu w populacji polskiej oraz wpływ poszczególnych zdarzeń (złamania osteoporotyczne, rak piersi) na oczekiwane przeżycie oraz zyskane lata życia skorygowane o jakość (QALY), które oszacowano, biorąc pod uwagę obliczone zyskane lata życia i uwzględniając pochodzące z literatury dane na temat użyteczności poszczególnych stanów zdrowia (złamania, rak piersi). Koszty oszacowano w oparciu o dostępne dane polskie: algorytm postępowania w złamaniach osteoporotycznych i w raku piersi ustalono na podstawie istniejących polskich wytycznych i opinii ekspertów, dane o cenach jednostkowych pochodzą z cenników leków oraz cenników usług medycznych. Pod uwagę brano tylko bezpośrednie koszty medyczne.
Porównując trzy strategie leczenia osteoporozy stwierdzono, że najwyższą efektywność, wyrażoną zarówno w LYG, jak i QALY, uzyskuje się w grupie kobiet leczonych raloksyfenem. Najmniej efektywną, a zarazem najbardziej kosztowną strategią jest leczenie kalcytoniną (program zdominowany). Analiza inkrementalna wykazała, że leczenie raloksyfenem w porównaniu z leczeniem alendronianem pozwala uzyskać dodatkowy rok życia skorygowany o jakość za 31 019 PLN i 40 566 PLN odpowiednio w grupie I i II. Po zdyskontowaniu na poziomie 6% rocznie koszt/QALY wynosi odpowiednio 28 320 PLN i 37 037 PLN. Natomiast leczenie raloksyfenem w porówaniu z leczeniem alendronianem pozwala uzyskać dodatkowy rok życia za 35 198 PLN i 45 828 PLN odpowiednio w grupie I i II. Jeśli uwzględnimy dyskontowanie, to koszt/LYG wynosi odpowiednio 32 136 PLN oraz 41 841 PLN.
Stosowanie raloksyfenu zamiast alendronianu u kobiet z osteoporozą pomenopauzalną można uznać za strategię opłacalną: koszt uzyskania LYG oraz QALY nie przekracza progu opłacalności, ustalonego w Polsce na poziomie około 60 000 PLN (koszt rocznej dializoterapii). W analizie wrażliwości jednokierunkowej kalcytonina pozostawała strategią zdominowaną (wyższy koszt, gorszy efekt) we wszystkich przypadkach zmiany wartości parametrów kluczowych. Koszt uzyskania LYG lub QALY przy porównywaniu raloksyfenu i alendronianu przekraczał granicę opłacalności jedynie w przypadku zmiany ceny raloksyfenu lub alendronianu i zmiany częstości występowania raka piersi.
Summary
The aim of this study was to identify and compare the cost-effectiveness of raloxifene, alendronate and nasal calcitonin in the treatment of osteoporosis in postmenopausal women in Poland. Model for the Polish health-care context was developed, based on the use of clinical data from literature (FIT, MORE, PROOF) and local data of health-care resource utilisation and unit cost. Only the direct medical costs were analysed. The perspective of health-care payers and time horizon of 3 years was considered. The target population were patients mean aged 68, without previous vertebral fractures (group I) and with or without previous vertebral fractures (group II). The outcomes measures were LYG and QALYs gained, calculated on the basis of available evidence for a preventive effect on a hip, vertebral, wrist and ankle fractures and breast cancer risk. The cost-effectiveness threshold was calculated on the basis of 1-year haemodialysis treatment cost (60 000 PLN). The one-way sensitivity analysis and threshold analysis were performed.
The highest effectiveness in terms of LYG and QALYs was achieved with raloxifene treatment compared to alendronate and calcitonin. Calcitonin was the least effective and the most costly strategy. Incremental analysis suggests, that raloxifene compared with alendronate gives additional effects for extra costs below suggested cost-effectiveness threshold: the ICER was 31 019 PLN/QALY gained and 35 198 PLN/LYG in group I, and 40 566 PLN/QALY gained and 45 828 PLN/LYG in group II. After discounting on the level of 6% the ICER was 28 320 PLN/QALY gained, 32 136 PLN/LYG in group I and 40 566 PLN/QALY gained, 41 841 PLN/LYG in group II.
Sensitivity analysis showed that calcitonin remained dominated strategy by comparators in all cases. Only raloxifene and alendronate price and incidence of breast cancer changes have significant effect on the ICER, placing it above the cost-effectiveness threshold.
Given the results of the analysis, in postmenopausal women calcitonin is less effective and more costly than alendronate and raloxifene. Based on current evidence, raloxifene appears to be cost-effective when compared with alendronate and within a Polish context offers substantial benefit at reasonable cost.



Wstęp
Dzięki znaczącemu postępowi w medycynie coraz więcej osób dożywa podeszłego wieku. Ludzie żyją średnio o około 20 lat dłużej niż niegdyś. W 1960 r. osób w wieku>60 lat było w Polsce mniej niż 10% ogółu ludności, a w 1997 było ich ponad 15%. Te zmiany w strukturze społeczeństwa pociągają za sobą konieczność kompleksowego podejścia do zagrożeń zdrowotnych występujących w starszym wieku. Jedną z chorób traktowanych jako naturalne następstwo starzenia jest osteoporoza. Choroba ta manifestuje się złamaniami, z których najczęstszymi i najwcześniejszymi są złamania kręgów kręgosłupa a najgroźniejszymi złamania szyjki kości udowej (1). Złamania te u chorych powodują kalectwo i zwiększają ryzyko zgonu, a dla budżetu opieki zdrowotnej stanowią znaczne obciążenie.
Przy stopniowo wydłużającej się przeciętnej długości życia i przy jednoczesnych zmianach demograficznych ogółu populacji wybór optymalnej strategii, spełniającej kryteria skuteczności, bezpieczeństwa, opłacalności i dostępności w ramach określonego budżetu staje się koniecznością.
Definicja osteoporozy
Według powszechnie przyjętej definicji osteoporoza jest to „układowa choroba szkieletu charakteryzująca się niską masą kości, upośledzoną mikroarchitekturą tkanki kostnej i w konsekwencji zwiększoną jej łamliwością i podatnością na złamania” (1). Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ustaliła kryteria diagnostyczne osteoporozy i osteopenii w oparciu o pomiary masy kostnej (BMD), która zależy głównie od zawartości składników mineralnych. Wskaźnik T oznacza liczbę odchyleń standardowych (SD) powyżej lub poniżej średniej wartości BMD u młodych zdrowych kobiet rasy białej. Za grupę referencyjną przyjęto populację kobiet w wieku 20-29 lat. Zgodnie z definicją WHO osteoporozę rozpoznaje się, gdy wskaźnik T wynosi co najmniej - 2,5 SD, osteoporozę zaawansowaną, gdy wskaźnik T wynosi co najmniej - 2,5 SD i obecne są złamania, osteopenię, gdy wskaźnik T wynosi -2,5 - -1 SD (2). Za normę uznaje się BMD obniżone o nie więcej niż 1 SD od średniej wartości maksymalnej masy kości u młodych zdrowych kobiet. Przedziały diagnostyczne BMD odpowiadające normie, osteopenii i osteoporozie ustalono, używając pomiarów BMD bliższego odcinka kości udowej metodą dwuwiązkowej absorpcjometrii rentgenowskiej (DXA). BMD oceniana tą metodą i w tym miejscu szkieletu ma w odniesieniu do złamania kości podobną wartość prognostyczną, jak ciśnienie tętnicze w odniesieniu do udaru mózgu, a znacząco większą niż stężenie cholesterolu w osoczu w odniesieniu do zawału serca (2). Stosując kryteria densytometryczne rozpoznania osteoporozy należy jednak mieć świadomość, że BMD odpowiedzialna jest tylko za około 25-70% wytrzymałości kostnej i że dotąd nie znaleziono parametru odzwierciedlającego całkowitą wytrzymałość mechaniczną kości (3).
Epidemiologia osteoporozy
Obecnie nie ma ogólnopolskich danych epidemiologicznych dotyczących osteoporozy. Wstępne wyniki wieloośrodkowego badania epidemiologicznego EPOLOS, prowadzonego pod patronatem KBN, spodziewane są w 2002 roku. Regionalne dane epidemiologiczne na temat osteoporozy są dosyć rozbieżne, ponieważ pomiaru BMD dokonywano w różnych miejscach szkieletu i posługiwano się różnymi technikami pomiaru. Przeprowadzone w Polsce w ramach programu EVOS badania populacji powyżej 50. roku życia wykazały, że w Szczecinie osteoporoza występuje u 27% kobiet, a w Warszawie - u 20,5% kobiet (4, 5). Częstość występowania osteoporozy u kobiet po 60. roku życia oszacowano w populacji warszawskiej na 30,3% (6). Natomiast w badaniach populacji krakowskiej osteoporozę stwierdzono u 21,2% kobiet (7). Dla porównania w Stanach Zjednoczonych osteoporozę i osteopenię według kryteriów WHO rozpoznano odpowiednio u 30% i 54% kobiet w wieku powyżej 50 lat oraz u 70% i 27% kobiet w wieku powyżej 80 lat (8).
Pierwszym objawem klinicznym osteoporozy są najczęściej złamania kręgów kręgosłupa. Według amerykańskich danych epidemiologicznych około 35% wszystkich kobiet w okresie pomenopauzalnym będzie miało w swoim życiu jedno lub więcej złamań kręgów (9) a ryzyko wystąpienia następnego złamania w ciągu 12 miesięcy u kobiet, które doznały już złamania kręgu, wzrasta 5-krotnie (10). Złamania te znacząco wpływają na zachorowalność i pogarszają jakość życia (11, 12) z powodu przewlekłego bólu, upośledzenia aktywności fizycznej i utraty samodzielności. Śmiertelność w następstwie złamań kręgów wzrasta 9-krotnie (13).
Złamania bliższego odcinka kości udowej stanowią około 20% wszystkich złamań osteoporotycznych (3). U chorych ze złamaniem szyjki kości udowej współczynnik zachorowalności wzrasta o 10-20%, w tym ponad 1/3 staje się uzależniona od pomocy osób drugich, a 19% wymaga stałej opieki lekarskiej (13). W ciągu roku od złamania umiera co piąty chory (3).
Analiza zgonów z powodu złamań osteoporotycznych w grupie 6459 kobiet w wieku 59-81 lat, uczestniczących w badaniu FIT (14) wykazała brak różnicy w ryzyku zgonu między tymi, które zmarły w następstwie złamania szyjki kości udowej a tymi, u których wystąpiło złamanie kręgu. Jest to istotna wskazówka dla poważnego traktowania obu typów złamań.
Zapobieganie i leczenie osteoporozy w Polsce
Algorytm postępowania w zapobieganiu i leczeniu osteoporozy w Polsce opracowany został przez Zarząd Główny Polskiej Fundacji Osteoporozy w 1999 r.(15). Uaktualniono go w 2001 r. (1). Polska Fundacja Osteoporozy opracowała również standardy produktów/świadczeń rekomendowanych kasom chorych w roboczo nazwanej jednostce - poradni leczenia osteoporozy (PLO) (16). Według tych zaleceń w celu zapobiegania osteoporozie u kobiet poniżej 65. roku życia należy stosować hormonoterapię zastępczą (HRT), tibolon, raloksyfen lub bisfosfoniany, natomiast w leczeniu osteoporozy - bisfosfoniany, HRT, tibolon, raloksyfen lub kalcytoninę łososiową i witaminę D. Leczenie i zapobieganie powinno być prowadzone do końca życia.
Według danych IMS (17) w leczeniu osteoporozy najczęściej stosowane są w Polsce: kalcytonina łososiowa (preparat Miacalcic, aerozol donosowy 200 j.m., Novartis) oraz alendronian (preparat Fosamax, tbl. 10 mg, MSD).
Cel pracy
Celem pracy jest zidentyfikowanie, ocena i porównanie kosztów oraz efektów różnych strategii leczenia kobiet z osteoporozą pomenopauzalną w Polsce. Do analizy wybrano najczęściej stosowane w Polsce leki: kalcytoninę łososiową (preparat Miacalcic, aerozol donosowy 200 j.m., Novartis) i alendronian (preparat Fosamax, tbl. 10 mg, MSD) oraz nowy na polskim rynku lek należący do grupy swoistych modulatorów receptora estrogenowego (SERM) - raloksyfen (preparat Evista, tbl. 60 mg, Eli Lilly). Ocenę opłacalności poszczególnych strategii leczenia osteoporozy pomenopauzalnej w Polsce przeprowadzono w oparciu o model, w którym dokonano integracji pochodzących z międzynarodowych badań klinicznych danych o skuteczności leków oraz polskich danych o zużytych zasobach i cenach jednostkowych.
Materiał i metody
Technika badawcza
Badanie jest analizą typu efektywności kosztów. Jednostką efektywności w modelu decyzyjnym są:
  • zyskane lata życia, które oszacowano uwzględniając specyficzne dla wieku i płci ryzyko zgonu w populacji polskiej oraz wpływ poszczególnych zdarzeń (złamania, rak piersi) na oczekiwane przeżycie,
  • zyskane lata życia skorygowane o jakość, które oszacowano, biorąc pod uwagę obliczone zyskane lata życia i uwzględniając pochodzące z literatury dane na temat użyteczności poszczególnych stanów zdrowia (złamania, rak piersi).
  • Populacja badana
    Badaną populację stanowią kobiety po menopauzie w wieku średnio 68 lat, u których rozpoznano osteoporozę (wg kryterów WHO). Jest to populacja, dla której zgodnie z dokumentami rejestracyjnymi wskazane jest stosowanie porównywanych w analizie leków.
    Badaną populację podzielono na dwie podgrupy:
    1) bez istniejących złamań kręgów (grupa I).
    2) zarówno z, jak i bez istniejących złamań kręgów (grupa II).
    Podziału tego dokonano, ponieważ w badaniach MORE (18, 19) i FIT (20, 21) zaobserwowano, że dla kobiet z i bez istniejących złamań kręgów różne jest ryzyko złamań i różna skuteczność leków, a w badaniu PROOF (22) brały udział tylko chore z istniejącymi złamaniami kręgów.
    Ponieważ brak jest danych na temat charakterystyki polskiej populacji chorych na osteoporozę, w szczególności danych o odsetku chorych z istniejącymi złamaniami, założono, że populacja ta odpowiada charakterystyce populacji biorącej udział w badaniach klinicznych MORE (18, 19) i FIT (20, 21) i kobiety bez wcześniejszych złamań kręgów stanowią 74,6% ogółu populacji (tab.1).
    Tabela 1. Charakterystyka populacji biorącej udział w badaniach FIT i MORE.
     Liczebność (%) 
    Bez wcześniejszych złamań kręgówZ wcześniejszymi złamaniami kręgówRazem
    MORE5 056 (65,7)2 641 (34,3)7697
    FIT (screening)10 668 (79,8)2 704 (20,2)13 372
    Razem15 724 (74,6)5 345 (25,3)21 069
    Horyzont czasowy
    Horyzont czasowy badania wynosi 3 lata, zgodnie z horyzontem czasowym badań stanowiących żródło danych o skuteczności porównywanych leków. Jest to okres uznawany zwykle za wystarczający do wiarygodnego przedstawienia działania leku w leczeniu osteoporozy (23).
    Perspektywa badania
    Analizę przeprowadzono z punktu widzenia płatnika za usługi medyczne (pacjent i budżet kas chorych).
    Porównywane strategie
    W badaniu porównywano koszty i efekty: kalcytoniny łososiowej w dawce donosowej 200 j.m./d (preparat Miacalcic, aerozol donosowy 200 j.m., Novartis), alendronianu w doustnej dawce 10 mg/d (preparat Fosamax, tbl. 10 mg, MSD) oraz raloksyfenu w dawce doustnej 60 mg/d (preparat Evista, tbl. 60 mg, Eli Lilly). Kalcytonina donosowa i alendronian są lekami, które u kobiet z osteoporozą pomenopauzalną stosowane są w Polsce najczęściej. Raloksyfen jest nowym na polskim rynku lekiem z grupy swoistych modulatorów receptora estrogenowego, który wykazuje skuteczność przeciwzłamaniową i jednocześnie znacząco zmniejsza częstość występowania raka piersi. Dawkowanie leków ustalono na podstawie schematu dawkowania w badaniach klinicznych, służących jako źródło danych o skuteczności leków (18-22).
    Źródła danych
    Źródłem danych o skuteczności porównywanych leków są opublikowane badania kliniczne, spełniające kryteria złotego standardu źródła danych o skuteczności leków według zasad medycyny opartej na dowodach (Evidence Based Medicine), czyli badania randomizowane, kontrolowane, przeprowadzone metodą podwójnie ślepej próby (24). Ponieważ celem leczenia osteoporozy jest zapobieganie złamaniom, z klinicznego punktu widzenia najważniejszym punktem końcowym badań oceniających skuteczność poszczególnych leków jest ich wpływ na częstość występowania złamań osteoporotycznych. W przeglądzie literatury brano więc pod uwagę tylko te badania kliniczne, w których oceniano częstość złamań w badanych populacjach. W bazach danych MEDLINE, EMBASE, PubMed zidentyfikowano tylko 3 badania kliniczne, spełniające podane wyżej warunki. Są to badania: dla raloksyfenu - MORE (18, 19), dla alendronianu - FIT (20, 21) i dla kalcytoniny - PROOF (22). Charakterystykę tych badań i wyniki uzyskane dla dawek branych pod uwagę w analizie farmakoekonomicznej przedstawia tab.2.
    Tabela 2. Charakterystyka i wyniki badań MORE, FIT i PROOF.
     MOREFITPROOF
    Cel badaniaBadanie wpływu raloksyfenu na ryzyko złamań kręgowych i pozakręgowychBadanie wpływu alendronianu na ryzyko złamań u kobiet z niską BMDBadanie wpływu kalcytoniny na ryzyko złamań u kobiet z osteoporozą
    Projekt badaniaWieloośrodkowe, randomizowane, kontrolowane, metoda podwójnie ślepej próbyWieloośrodkowe, randomizowane, kontrolowane, metoda podwójnie ślepej próbyWieloośrodkowe, randomizowane, kontrolowane, metoda podwójnie ślepej próby
    Populacja badania7705 kobiet z 25 krajów co najmniej 2 lata po menopauzie, u których rozpoznano osteoporozę zgodnie z kryteriami WHO6459 kobiet z USA, co najmniej 2 lata po menopauzie,z niską BMD (<-2,1 SD), z wyłączeniem kobiet z problemami gastrycznymi1255 kobiet z USA i W.Brytanii, co najmniej 2 lata po menopauzie, z niską BMD (<-2 SD), u których wystąpiły 1-5 złamań kręgów
    Dawkowa-nie lekuDoustnie 60 mg/d lub 120 mg/dDoustnie początkowo 5 mg/d, dawka zwiększana stopniowo do 10 mg/dDonosowo 100 j.m./d, 200 j.m./d i 400 j.m./d
    Punkt końcowyZłamania kręgów stwierdzane na podst. porównania radiogramów wykonanych przed i w trakcie badania. Złamania pozakręgowe stwierdzane na podst. wywiadu. Nowe przypadki raka piersi potwierdzone histopatologicznie.Złamania kręgów stwierdzane na podst. porównania radiogramów wykonanych przed i w trakcie badania. Złamania pozakręgowe stwierdzane na podst. wywiadu i potwierdzane radiograficznieZłamania kręgów stwierdzane na podst. porównania radiogramów wykonanych przed i w trakcie badania.
    Wyniki: względne ryzyko zdarzeń (95%CI)Względne ryzyko złamań kręgowych vs. placebo odpowiednio dla grupy bez i z wcześniejszymi złamaniami kręgów wynosiło dla dawki 60 mg 0,5 (0,4-0,8) i 0,7 (0,6-0,9). Względne ryzyko inwazyjnego raka piersi vs. placebo dla dawki 60 mg wynosiło 0,22 (0,1-0,5).Względne ryzyko złamań kręgowych vs. placebo odpowiednio dla grupy bez i z wcześniejszymi złamaniami kręgów wynosiło 0,53 (0,39-0,8) i 0,53 (0,41-0,68) względne ryzyko złamania kości udowej vs placebo w grupie kobiet z wcześniejszymi złamaniami kręgów wynosiło 0,49 (0,23-0,99)Względne ryzyko złamań kręgowych vs. placebo wynosiło dla dawki 200 j.m. 0,64 (0,43-0,96)
    Wpływ poszczególnych zdarzeń (złamania, rak piersi) na oczekiwane przeżycie oszacowano na podstawie opublikowanych wyników badań epidemiologicznych (25, 26) oraz danych Głównego Urzędu Statystycznego na temat zależnego od wieku i płci średniego dalszego trwania życia w Polsce (27). Punktację preferencji określonych stanów zdrowia oszacowano na podstawie danych literaturowych (28-32).
    Źródłem danych o zasobach zużytych w związku z diagnostyką i leczeniem osteoporozy, złamań osteoporotycznych, złamań stawu skokowego i raka piersi są opinie polskich ekspertów oraz opublikowane standardy postępowania (15, 16, 33). Dane gromadzone były za pomocą odpowiednio przygotowanych kwestionariuszy, wypełnianych przez internistów (n=10), ortopedów (n=10) i onkologów (n=10) z reprezentatywnych polskich ośrodków, zajmujących się leczeniem osteoporozy, złamań i nowotworów. Indywidualne odpowiedzi były następnie dyskutowane w czasie spotkania ze specjalistami krajowymi w dziedzinie onkologii i ortopedii w celu uzyskania odpowiadających rzeczywistej praktyce medycznej w Polsce schematów postępowania w złamanich osteoporotycznych (szyjki kości udowej, kręgów, nadgarstka, stawu skokowego) oraz w raku piersi. Odsetek objawowych złamań kręgów oraz odsetek hospitalizacji z powodu złamań kręgów oszacowano na podstawie opublikowanych danych literaturowych (34, 35). Dane o kosztach jednostkowych usług medycznych, wobec braku w Polsce oficjalnego cennika usług medycznych, pochodzą z opublikowanych taryfikatorów usług medycznych regionalnych kas chorych 2001 r. (36), cenników z 2001 r. wynegocjowanych z kasami chorych dla poszczególnych szpitali (ortopedycznych i onkologicznych) oraz przychodni osteoporotycznych. Ceny leków pochodzą z cennika leków hurtowni farmaceutycznej ORFE, grudzień 2001 (37).
    Struktura i założenia modelu
    Częstość występowania złamań i raka piersi w grupach leczonych raloksyfenem, alendronianem i kalcytoniną określono na podstawie wyników badań klinicznych spełniających kryteria jakościowe EBM: MORE (18, 19), FIT (20,21) i PROOF (22). Ponieważ nie ma badań klinicznych bezpośrednio porówujących leki brane pod uwagę w analizie, posłużono się metodą porównania pośredniego przez wspólną referencję, jaką jest placebo. Aby obliczyć ryzyko złamań osteoporotycznych, złamań stawu skokowego i raka piersi w hipotetycznej grupie placebo, utworzonej na podstawie danych z kilku badań, sprowadzono współczynniki zapadalności do wspólnego horyzontu czasowego i wyliczono średnią ważoną liczebnościami populacji. Z powodu braku informacji o średnim czasie obserwacji pacjentów w badaniu PROOF, w kalkulacji ryzyka złamań u nieleczonych kobiet nie uwzględniono danych o zapadalności pochodzących z tego badania. Ponieważ jednak grupa placebo w badaniu PROOF liczyła tylko około 300 kobiet, dane z tego badania i tak zostałyby zdominowane przez wyniki badań MORE i FIT, w których liczebność grup placebo była wielokrotnie większa. Ryzyko złamań osteo-porotycznych w grupie placebo określono oddzielnie dla kobiet bez wcześniejszych złamań kręgów i kobiet z wcześniejszymi złamaniami kręgów. Dane dotyczące ryzyka wystąpienia raka piersi w grupie placebo pochodzą tylko z badania MORE. Ponieważ w badaniu tym nie podano oddzielnie danych dla grupy z i bez wcześniejszych złamań, w modelu założono, że są one dla obu grup takie same. Wyniki obliczeń ryzyka wystąpienia poszczególnych zdarzeń w grupie placebo, w zależności od istnienia wcześniejszych załamań kręgów, przedstawia tab. 3.
    Tabela 3. Ryzyko złamań szyjki kości udowej, kręgów, nadgarstka i stawu skokowego oraz ryzyko raka piersi w grupie placebo z i bez wcześniejszych złamań kręgów.
    PopulacjaZdarzenieŚrednia zapadalność rocznaŚrednia zapadalnośćw ciągu 3 lat
    Bez wcześniejszych złamań kręgówZłamanie szyjki k.udowej0,274%0,819%
    Złamanie kręgów1,146%3,399%
    Złamanie nadgarstka1,073%3,185%
    Złamanie stawu skokowego0,423%1,263%
    Rak piersi0,361%1,08%
    Z wcześniejszymi złamaniami kręgówZłamanie szyjki k.udowej0,420%1,255%
    Złamanie kręgów6,248%17,597%
    Złamanie nadgarstka1,345%3,982%
    Złamanie stawu skokowego0,399%1,192%
    Rak piersi0,361%1,08%
    Ryzyko wystąpienia złamań i raka piersi u chorych leczonych alendronianem, raloksyfenem i kalcytoniną obliczono, mnożąc ryzyka wystąpienia zdarzeń w hipotetycznej grupie placebo przez ryzyko względne dla poszczególnych zdarzeń w badaniach FIT, MORE i PROOF (tab. 4). Jeżeli w badaniu redukcja ryzyka nie była statystycznie znamienna lub też dla określonych grup i zdarzeń nie została obliczona, przyjęto, że względne ryzyko wynosi 1. Wyniki tych obliczeń dla obu populacji badanych przedstawia tab. 5.
    Tabela 4. Ryzyka względne i bezwzględne wystąpienia złamań i raka piersi u leczonych raloksyfenem, alendronianem i kalcytoniną, na podst. wyników badań MORE, FIT i PROOF.
    PopulacjaZdarzenieRyzyko względne (95% CI) 
    Raloksyfen1AlendronianKalcytonina
    Bez wcześniejszych złamań kręgówSzyjka k. udowej1,01,01,0
    Kręgi20,45
    (0,29-0,71)
    0,53
    (0,39-0,80)
    1,0
    Nadgarstek1,01,01,0
    Staw skokowy0,6
    (0,4-1,0)
    1,01,0
    Rak piersi0,22
    (0,1-0,5)
    1,01,0
    Z wcześniejszymi złamaniami kręgówSzyjka k.udowej1,00,49
    (0,23-0,99)
    1,0
    Kręgi10,7
    (0,56-0,86)
    0,53
    (0,41-0,68)
    0,64
    (0,43-0,96)
    Nadgarstek1,00,52
    (0,31-0,87)
    1,0
    Staw skokowy0,6
    (0,4-1,0)
    1,01,0
    Rak piersi0,22
    (0,1-0,5)
    1,01,0
    1 Dane z "data on file", będących w dyspozycji Eli Lilly.
    Dane dotyczące względnego ryzyka złamań dla alendronianu (FIT) i kalcytoniny (PROOF) zostały opublikowane z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, a dla raloksyfenu (MORE) zostały zaokrąglone do jednego miejsca po przecinku. Dla zachowania tej samej dokładności w tabeli podano wyniki pochodzące z "data on file", będących w dyspozycji Eli Lilly.
    2 względne ryzyko złamań kręgów dotyczy złamań potwierdzonych radiologicznie.
    Tabela 5. Ryzyka wystąpienia złamań osteoporotycznych i raka piersi u leczonych raloksyfenem, alendronianem i kalcytoniną.
    PopulacjaZdarzenieRyzyko wystąpienia zdarzenia 
    RaloksyfenAlendronianKalcytonina
    Bez wcześniejszych złamań kręgówZłamanie szyjki k.udowej0,82%0,82%0,82%
    Złamanie kręgów10,54%0,63%1,19%
    Złamanie nadgarstka3,18%3,18%3,18%
    Złamanie stawu skokowego0,76%1,26%1,26%
    Rak piersi0,22%1,08%1,08%
    25,4% z wcześniejszymi złamaniami kręgówZłamanie szyjki k.udowej0,93%0,77%0,93%
    Złamanie kręgów11,49%1,30%1,89%
    Złamanie nadgarstka3,39%2,90%3,39%
    Złamanie stawu skokowego0,75%1,25%1,25%
    Rak piersi0,22%1,08%1.08%
    1objawowe złamania kompresyjne kręgów
    Opierając się na wynikach 5-letniego prospektywnego badania kohortowego, przeprowadzonego w Australii w latach 1989-1994, w modelu przyjęto, że względne ryzyko zgonu po wystąpieniu złamania kości udowej i kręgów wynosi odpowiednio 2,18 (95% CI: 2,03 - 2,32) i 1,66 (95% CI: 1,5 - 1,8) a po złamaniach nadgarstka i stawu skokowego - 1,0 (25). Względne ryzyko zgonu z powodu raka piersi oszacowano, biorąc pod uwagę polskie dane o 5-letniej przeżywalności chorych na raka piersi (26) oraz średnią śmiertelność roczną kobiet w wieku 68-72 lat, obliczoną z tablicy wymieralności (27). Ponieważ w Polsce ryzyko zgonu z powodu raka piersi wynosi 10,63% (26) w ciągu roku, a średnia roczna śmiertelność kobiet w wieku 68-72 lat wynosi 2,21% (27), względne ryzyko zgonu po zachorowaniu na raka piersi wynosi 4,81.
    Średni oczekiwany czas przeżycia kobiety w wieku 68 lat (O68) obliczono według wzoru:
    w którym:
    z(n) - część początkowej populacji kobiet, która przeżyła rok n
    u(i) - część początkowej populacji kobiet, która umarła w wieku i dla kobiet, u których nie wystąpiły zdarzenia zwiększające ryzyko zgonu
    oraz
    w którym:
    RR - ryzyko względne
    u(i)- część początkowej populacji kobiet, która umarła w wieku i dla kobiet, u których wystąpiły zdarzenia zwiększające ryzyko zgonu.
    W modelu zastosowano następującą punktację preferencji określonych stanów zdrowia: dla złamania kręgów w pierwszym roku - 0,9 (28) a w kolejnych latach - 0,99 (29), dla złamania szyjki kości udowej w pierwszym roku - 0,8 (28), a w kolejnych latach - 0,9 (28), dla złamania nadgarstka w pierwszym roku 0,95 (28), dla złamania stawu skokowego w pierwszym roku - 0,917(30), dla raka piersi w pierwszym roku - 0,63 (31), a w kolejnych latach - 0,85 (32).
    Oczekiwane przeżycie kobiety w wieku 68 lat, u której nie wystąpiły i u której wystąpiły poszczególne zdarzenia przedstawia tab. 6.
    Tabela 6. Oczekiwane przeżycie kobiety w wieku 68 lat, u której nie wystąpiły i u której wystąpiły poszczególne zdarzenia (złamania, rak piersi). Oczekiwane przeżycie wyrażono w latach życia i latach życia skorygowanych o jakość.
    PopulacjaWzględne ryzyko zgonuOczekiwane przeżycie 
    Lata życiaLata życia skorygowane o jakość
    Bez zdarzeń1,015,1615,16
    Złamanie nadgarstka1,015,1615,11
    Złamanie szyjki kości udowej2,1810,239,11
    Złamanie kręgu 1,6611,8311,62
    Złamanie stawu skokowego1.015,1615,07
    Rak piersi4,816,325,15
    Kalkulacja kosztów
    W analizie uwzględniono tylko bezpośrednie koszty medyczne. Oszacowane one zostały metodą kosztów ogólnych (gross - costing), powszechnie stosowaną w badaniach modelowych (38). Koszty zawierają następujące elementy: koszt diagnostyki i leczenia osteoporozy, koszt nabycia leków stosowanych w leczeniu osteoporozy w ciągu 3 lat, koszty leczenia złamań i koszty leczenia raka piersi (tab.8). Szczegóły obliczeń przeprowadzonych w celu kalkulacji w/w kosztów zawiera załącznik 1, a wartości uwzględnione w analizie przedstawia tab. 7.
    Tabela 7. Koszty diagnostyki i leczenia osteoporozy oraz koszty leczenia złamań i raka piersi. Wszystkie koszty podane są w przeliczeniu na 1 pacjentkę.
    Rodzaj kosztówKoszt (PLN/1 pacjentkę)
    Koszt nabycia leków (w czasie 3 lat)
    Raloksyfen (Evista, tbl. 60 mg)
    Alendronian (Fosamax, tbl. 10 mg)
    Kalcytonina (Miacalcic nasal, 200 j.m.)

    7 978
    5 123
    11 732
    Koszt diagnostyki i leczenia osteoporozy (w czasie 3 lat)863
    Koszt leczenia objawowego złamania kompresyjnego kręgu1 540
    Koszt leczenia złamania szyjki kości udowej4 493
    Koszt leczenia złamania nadgarstka487
    Koszt leczenia złamania stawu skokowego1 081
    Koszt diagnostyki i leczenia raka piersi14 161
    Tabela 8. Wyniki analizy efektywności kosztów w populacji bez wcześniejszych złamań kręgów (w nawiasie dane po uwzględnieniu dyskontowania).
    TerapiaKoszt (PLN)Efektywność Inkrementalny współczynnik koszty/efektywność ICER 
    Lata życiaQALY1PLN/dodatkowy rok życiaPLN/dodatkowy QALY1
    Kalcytonina12 832
    (11 716)
    14,98514,958Terapia zdominowanaTerapia zdominowana
    Alendronian6 214
    (5673)
    15,00314,978  
    Raloksyfen8 943
    (8 165)
    15,08115,06635 198
    (32 136)
    31 019
    (28 320)
    Dyskontowanie
    Dyskontowanie kosztów przeprowadzono przy założeniu, że wydatki ponoszone są w sposób równomierny w ciągu trzech lat terapii, a stopa dyskontowania wynosi 6%.
    Analiza wrażliwości
    Do oceny wiarygodności wyników efektywności kosztów przeprowadzono analizę wrażliwości jednokierunkową i analizę progową. Ponieważ prawdopodobieństwa wystąpienia złamań osteoporotycznych i raka piersi u chorych leczonych alendronianem, raloksyfenem i kalcytonią obliczono, mnożąc ryzyka wystąpienia zdarzeń w hipotetycznej grupie placebo przez ryzyko względne dla poszczególnych zdarzeń w grupach leczonych porównywanymi lekami, w analizie wrażliwości brano pod uwagę 95% przedział ufności dla prawdopodobieństwa zdarzeń w hipotetycznej grupie placebo (obliczony na podstawie skumulowanej liczby zdarzeń w badaniach klinicznych z grupą placebo) i 95% przedział ufności dla ryzyka względnego poszczególnych zdarzeń z badań FIT, MORE i PROOF. W analizie wrażliwości nie zmieniano wartości ryzyka względnego zdarzenia, jeżeli wynosiło ono 1, czyli w badaniach nie wykazano wpływu danego leku na częstość występowania zdarzenia. Oczekiwaną utratę lat życia i lat życia skorygowanych o jakość w wyniku wystąpienia poszczególnych zdarzeń, odsetek objawowych złamań kręgów oraz koszty leczenia zdarzeń i koszt nabycia raloksyfenu, alendronianu i kalcytoniny zmieniano w hipotetycznym zakresie ? 20% wartości wyjściowych, wybranym w celu zidentyfikowania wartości skrajnych. W analizie progowej wyznaczono wartości parametrów, dla których wnioski wynikające z analizy efektywności kosztów ulegają zmianie.
    Wyniki
    Analiza efektywności kosztów
    Model decyzyjny, skonstruowany przy użyciu programu Data 3,5 (Treeage Inc.) na podstawie wyników badań klinicznych i opinii polskich ekspertów oraz polskich danych o zużytych zasobach i ich kosztach jednostkowych, pozwala oszacować całkowite koszty oraz oczekiwane przeżycie po zastosowaniu różnych strategii leczenia osteoporozy u kobiet po menopauzie w ciągu 3 lat. W populacji kobiet bez wcześniejszych złamań kompresyjnych kręgów oczekiwane przeżycie oszacowano na 14,99 lat lub 14,96 QALY dla kobiet leczonych kalcytoniną, 15 lat lub 14,98 QALY dla kobiet leczonych alendronianem i 15,08 lat lub 15,07 QALY dla kobiet leczonych raloksyfenem (tab. 8). Najmniej skuteczna jest więc terapia kalcytoniną, natomiast najlepszy wynik uzyskuje się po zastosowaniu raloksyfenu. Całkowity koszt w przeliczeniu na 1 pacjentkę/ 3 lata w grupach leczonych kalcytoniną, alendronianem i raloksyfenem wynosi odpowiednio 12 832, 6 214 i 8 943 PLN, a po uwzględnieniu dyskontowania odpowiednio: 11 716, 5 673 oraz 8 165 PLN (tab.8). Podobnie w populacji, w której kobiety bez wcześniejszych złamań kręgów stanowią 74,6% ogółu populacji, w grupie otrzymującej kalcytoninę całkowity koszt w przeliczeniu na 1 pacjentkę/ 3 lata jest najwyższy (12 849 PLN vs. 6 221 PLN dla alendronianu i 8 964 PLN dla raloksyfenu), a oczekiwane przeżycie najkrótsze (14,96 lat lub 14,93 QALY vs. 14,98 lat lub 14,96 QALY dla alendronianu i 15,04 lat lub 15,03 QALY dla raloksyfenu) (tab.9). Po zdyskontowaniu koszt całkowity wynosi dla kalcytoniny 11 731 PLN, dla alendronianu 5 680 PLN, a dla raloksyfenu - 8 184 PLN (tab. 9).
    Tabela 9. Wyniki analizy efektywności kosztów w populacji, w której kobiety bez wcześniejszych złamań kręgów stanowią 74,6% ogółu populacji (w nawiasie wynik z uwzględnieniem dyskontowania)
    TerapiaKoszt (PLN))Efektywność Inkrementalny współczynnik koszty/efektywność ICER 
    Lata życiaQALYPLN/dodatkowy rok życiaPLN/dodatkowy QALY
    Kalcytonina12 849 (11 731)14,95614,926Terapia zdominowanaTerapia zdominowana
    Alendronian6 221 (5 680)14,98414,957  
    Raloksyfen8 964 (8 184)15,04315,02545 828 (41 841)40 566 (37 037)
    Analiza inkrementalna
    Terapia kalcytoniną, jako bardziej kosztowna i mniej efektywna, w obu badanych populacjach jest zdominowana zarówno przez terapę alendronianem, jak i terapię raloksyfenem. Terapia raloksyfenem w porównaniu do terapii alendronianem ma wyższy koszt, ale jednocześnie dzięki niej uzyskuje się lepszy efekt. ICER przy zastąpieniu terapii alendronianem efektywniejszą i bardziej kosztowną terapią raloksyfenem wynosi 35 198 PLN/zyskany rok życia (32 136 PLN po zdyskontowaniu) oraz 31 019 PLN/QALY (28 320 PLN po zdyskontowaniu) w populacji kobiet bez wcześniejszych złamań kompresyjnych kręgów oraz 45 828 PLN/zyskany rok życia (41 841 PLN po zdyskontowaniu) lub 40 566 PLN/QALY (37 037 PLN) w populacji, w której kobiety bez wcześniejszych złamań kręgów stanowią 74,6% ogółu populacji (tab. 8, 9). Ponieważ koszt uzyskania dodatkowego roku życia przy zastosowaniu raloksyfenu zamiast alendronianu jest niższy od hipotetycznej granicy opłacalności leczenia, która w Polsce wynosi około 60 000 PLN (39), terapię raloksyfenem można uznać za opłacalną w leczeniu kobiet z osteoporozą pomenopauzalną.
    Analiza wrażliwości
    W obu badanych populacjach we wszystkich przypadkach analizy wrażliwości jednokierunkowej, podobnie jak w analizie wyjściowej, terapia kalcytoniną pozostała programem zdominowanym, natomiast terapia raloksyfenem była bardziej efektywna i jednocześnie bardziej kosztowna niż terapia alendronianem. Największy wpływ na koszt uzyskania dodatkowego wyniku (roku życia, roku życia skorygowanego o jakość) przy porównywaniu terapii raloksyfenem z terapią alendronianem (ICER raloksyfen vs. alendronian) miały zmiany w wartościach takich parametrów, jak: ryzyko raka piersi w hipotetycznej populacji nieleczonej, względne ryzyko zachorowania na raka piersi w populacji leczonej raloksyfenem oraz koszt nabycia raloksyfenu i alendronianu (tab.10, 11). W populacji bez wcześniejszych złamań kompresyjnych kręgów ICER raloksyfen vs. alendronian zmieniał się tylko nieznacznie pod wpływem zmiany wartości parametrów kluczowych, pozostając we wszystkich przypadkach poniżej hipotetycznej granicy opłacalności leczenia w Polsce (60 000 PLN/dodatkowy rok życia) (tab.10). W populacji, w której kobiety bez wcześniejszych złamań kompresyjnych kręgów stanowią 74,6% całkowitej populacji, koszt uzyskania dodatkowego roku życia był wyższy od hipotetycznej granicy opłacalności leczenia w Polsce, gdy:
    Tabela 10. Analiza wrażliwości jednokierunkowa dla wybranych parametrów (populacja bez wcześniejszych złamań kompresyjnych kręgów).
    ParametrWartość podstawowa (zakres zmienności)Wybrana wartośćICER raloksyfen vs. alendronian 
    PLN/dodatkowy rok życiaPLN/QALY
    Prawdopodobieństwo
    złamania sz.k.u. w populacji nieleczonej
    0,00819
    (0,00465-0,01174)
    0,00465
    0,01174
    35 198
    35 198
    31 019
    31 019
    Prawdopodobieństwo
    złamania kręgu w populacji nieleczonej
    0,03399
    (0,02594-0,04204)
    0,02594
    0,04204
    35 546
    34 857
    31 307
    30 737
    Prawdopodobieństwo
    złamania nadgarstka w populacji nieleczonej
    0,03185
    (0,02485-0,03886)
    0,02485
    0,03886
    35 198
    35 198
    31 019
    31 019
    Prawdopodobieństwo
    złamania stawu skokowego w populacji nieleczonej
    0,01263
    (0,00796-0,01731)
    0,00796
    0,01731
    35 224
    35 171
    31 097
    30 942
    Prawdopodobieństwo zachorowania na raka piersi
     w hipotetycznej populacji nieleczonej
    0,01078
    (0,00673-0,01483)
    0,00673
    0,01483
    55 985
    25 457
    49 276
    22 448
    Względne ryzyko zachorowania na raka piersi u leczonych raloksyfenem0,22
    (0,1-0,5)
    0,1
    0,5
    30 466
    54 521
    26 857
    47 992
    Względne ryzyko złamania kręgu u leczonych raloksyfenem0,45
    (0,29-0,71)
    0,29
    0,71
    32 503
    40 660
    28 783
    35 488
    Względne ryzyko złamania stawu skokowego u leczonych raloksyfenem0,6
    (0,4-1,0)
    0,4
    1,0
    35 162
    35 268
    30 915
    31 230
    Względne ryzyko złamania kręgu u leczonych alendronianem0,53
    (0,39-0,8)
    0,39
    0,8
    37 945
    30 875
    33 278
    27 421
    Odsetek objawowych złamań kręgów0,35
    (0,28-0,42)
    0,28
    0,42
    35 492
    34 908
    31 262
    30 781
    Utrata lat życia w związku z zachorowaniem na raka piersi8,84
    (7,072-10,61)
    7,07
    10,61
    43 552
    29 533
    31 019
    31 019
    Utrata lat życia w związku ze złamaniem sz.k.udowej 4,93
    (3,944-5,916)
    3,94
    5,9
    35 198
    35 198
    31 019
    31 019
    Utrata lat życia w związku ze złamaniem kręgu3,33
     (2,664-3,996)
    2,66
    3,99
    35 488
    34 912
    31 019
    31 019
    Utrata QALY w związku z zachorowaniem na raka piersi10,008
    (8,0064-12,01)
    8,0 1
    2,0
    35 198
    35 198
    38 362
    26 036
    Utrata QALY w związku ze złamaniem sz.k.udowej6,053
    (4,8424-7,2636)
    4,8
    7,3
    35 198
    35 198
    31 019
    31 019
    Utrata QALY w związku ze złamaniem kręgu3,5383
    (2,8306-4,246)
    2,8
    4,25
    35 198
    35 198
    31 259
    30 784
    Utrata QALY w związku ze złamaniem nadgarstka0,05
    (0,04-0,06)
    0,04
    0,06
    35 198
    35 198
    31 019 

    31 019

    Utrata QALY w związku ze złamaniem stawu skokowego0,083
    (0,0664-0,0996)
    0,07
    0,0996
    35 198
    35 198
    31 049
    30 990
    Koszt leczenia złamania sz.k.udowej4493
     (3594.4 - 5391.6)
    3594
    5392
    35 198
    35 198
    31 019
    31 019
    Koszt leczenia złamania kręgu1540
    (1232-1848)
    1232
    1848
    35 201
    35 194
    31 023
    31 016
    Koszt leczenia złamania nadgarstka487
     (390-584)
    390
    584
    35 198
    35 198
    31 019
    31 019
    Koszt leczenia złamania stawu skokowego1081
    (865-1297)
    865
     1297
    35 212
    35 183
    31 032 

    31 007

    Koszt leczenia raka piersi14 161
    (11 329-16 993)
    11 329
    16 993
    35 505
    34 890
    31 290 

    30 749

    Koszt nabycia raloksyfenu (28 tbl)204
    (163,2-244,8)
    163,2
    244,8
    14 617
    55 778
    12 882
    49 157
    Koszt nabycia alendronianu (28 tbl)131
    (104,8-157,2)
    104,8
    157,2
    48 414
    21 982
    42 667
    19 372
  • prawdopodobieństwo zachorowania na raka piersi w hipotetycznej populacji nieleczonej było mniejsze niż 0,0085
  • względne ryzyko zachorowania na raka piersi w populacji leczonej raloksyfenem było większe niż 0,4
  • koszt alendronianu był niższy niż 109,3 PLN
  • koszt raloksyfenu był wyższy niż 225,7 PLN (tab.11)
  • Tabela 11. Analiza wrażliwości jednokierunkowa dla wybranych parametrów (populacja bez wcześniejszych złamań kręgów stanowi 74,6% całkowitej populacji) oraz analiza progowa dla wybranych parametrów.
    ParametrWartość podstawowa (zakres zmienności)Wybrana wartośćICER raloksyfen vs. alendronian 
    PLN/dodatkowy rok życiaPLN/QALY
    Prawdopodobieństwo złamania szyjki k. udowej w populacji nieleczonej0,0093
    (0,00526-0,01334)
    0,00526
     0,01334
    43 241 48 73738 093 43 375
    Prawdopodobieństwo złamania kręgu w populacji nieleczonej0,07005
    (0,05708-0,083)
    0,05708
    0,083
    45 202 46 47040 044 41 101
    Prawdopodobieństwo złamania nadgarstka w populacji nieleczonej0,03387
    (0,0262-0,04155)
    0,0262
     0,04155
    45 819 45 83840 52340 610
    Prawdopodobieństwo złamania stawu skokowego w populacji nieleczonej0,01245
    (0,00764-0,01726)
    0,00764
    0,01726
    45 863 45 79440 693 40 440
    Prawdopodobieństwo zachorowania na raka piersi w hipotetycznej populacji nieleczonej0,01078
    (0,00673-0,01483)
    0,00673
    0,008049
    0,008787
     0,01483
    87479
    60 000
    30 745
    77 579
    60 000
    27 197
    Względne ryzyko zachorowania na raka piersi u leczonych raloksyfenem0,22
    (0,1-0,5)
    0,10,3644
    0,4183
    0,5
    38 21
    60 000
    84 007
    33 818
    60 000
    74 489
    Względne ryzyko złamania kręgu u leczonych raloksyfenem0,5135
    (0,35858-0,7481)
    0,359
    0,748
    38 086
    62 743
    34 052
    54 358
    Względne ryzyko złamania stawu skokowego u leczonych raloksyfenem0,6
    (0,4-1,0)
    0,4
    1,0
    45 783
    45 918
    40 403
    40 896
    Względne ryzyko złamania sz.k.udowej u leczonych alendronianem0,87046
    0,80442-0,99746
    0,8
    0,998
    49 252
    40 405
    43 876
    35 409
    Względne ryzyko złamania kręgu u leczonych alendronianem0,53
    (0,39508-0,76952)
    0,395
    0,770
    55 550
    36 164
    48 565
    32 414
    Względne ryzyko złamania nadgarstka u leczonych alendronianem0,87808
    (0,82474-0,9669)
    0,83
    1,0
    45 846
    45 800
    40 645
    40 435
    Odsetek objawowych złamań kręgów0,35
    (0,28-0,42)
    0,28
    0,42
    44 845
    46 855
    39 746
    41 420
    Utrata lat życia w związku z zachorowaniem na raka piersi8,84
    (7,072-10,61)
    7,07
    10,61
    60 980
    36 708
    40 566
    40 566
    Utrata lat życia w związku ze złamaniem sz.k.udowej 4,93
    (3,944-5,916)
    3,94
    5,9
    44 633
    47 089
    40 566
    40 566
    Utrata lat życia w związku ze złamaniem kręgu3,33
    (2,664-3,996)
    2,66
     3,996
    44 855
    46 844
    40 566
    40 566
    Utrata QALY w związku z zachorowaniem na raka piersi10,008
    (8,0064-12,01)
    8,0
    12,0
    45 828
    45 828
    54 016
    32 479
    Utrata QALY w związku ze złamaniem sz.k.udowej6,053
    (4,824-7,2636)
    4,8
    7,3
    45 828
    45 828
    39 419
    41 782
    Utrata QALY w związku ze złamaniem kręgu3,5383
    (2,8306-4,246)
    2,8
    4,25
    45 828
    45 828
    39 755
    41 411
    Utrata QALY w związku ze złamaniem nadgarstka0,05
    (0,04-0,06)
    0,04
    0,06
    45 828
    45 828
    40 537
    40 595
    Utrata QALY w związku ze złamaniem stawu skokowego0,0083
    (0,0664-0,0996)
    0,07
    0,0996
    45 828
    45 828
    40 616
    40 517
    Koszt leczenia złamania sz.k.udowej4493
    (3594,4-5391,6)
    3594
    5392
    45 804
    45 853
    40 545
    40 588
    Koszt leczenia złamania kręgu1540
    (1232-1848)
    1232
    (1848)
    45 818
    45 838
    40 557
    40 575
    Koszt leczenia złamania nadgarstka487
    (390-584)
    390
    584
    45 820
    45 836
    40 559
    40 573
    Koszt leczenia złamania stawu skokowego1081
    (865-1297)
    865
    1297
    45 846
    45 810
    40 582
    40 550
    Koszt leczenia raka piersi14 161
    (11 329-16 993)
    11 303
    16 955
    46 226
    45 430
    40 918
    40 214
    Koszt nabycia raloksyfenu (28 tbl)204
    (163,2-244,8)
    163,2
    225,7
    237,6
    244,8
    19 170
    60 000
    72 486
    16 969
     60 000
    64 163
    Koszt nabycia alendronianu (28 tbl)131
    (104,8-157,2)
    104,8
    109,3
    97,4
    157,2
    62 947
    60 000
    28 710
    55 719
    60 000
    25 413
    W tej samej populacji koszt uzyskania dodatkowego QALY był wyższy od hipotetycznej granicy opłacalności leczenia w Polsce, gdy (tab. 11):
  • prawdopodobieństwo zachorowania na raka piersi w hipotetycznej populacji nieleczonej było mniejsze niż 0,008
  • względne ryzyko zachorowania na raka piersi w populacji leczonej raloksyfenem było większe niż 0,418
  • koszt nabycia alendronianu był niższy niż 97,4 PLN/28 tbl.
  • koszt nabycia raloksyfenu był wyższy niż 238 PLN//28 tbl.
  • Ponieważ wartości progowe dla prawdopodobieństwa zachorowania na raka piersi w hipotetycznej populacji nieleczonej oraz względne ryzyko zachorowania na raka piersi w populacji leczonej raloksyfenem zbliżone są odpowiednio do dolnej i górnej granicy 95% przedziału ufności dla tych parametrów, można uznać, że wniosek końcowy analizy jest stabilny. Leczenie raloksyfenem w porównaniu do terapii alendronianem przestałoby być alternatywną opłacalną, gdyby koszt alendronianu zmniejszył się o 17% lub 26% albo koszt nabycia raloksyfenu zwiększył się o 11% lub 17% odpowiednio dla wyniku wyrażanego w zyskanych latach życia i zyskanych QALY. Terapia raloksyfenem w porównaniu do terapii alendronianem stałaby się terapią dominującą (lepszy efekt, niższy koszt), gdyby koszt nabycia raloksyfenu zmniejszył się o 34% i wynosił 134 PLN lub koszt nabycia alendronianu zwiększył się o 53% i wynosił 201 PLN.
    Dyskusja
    Przedstawiona powyżej analiza efektywności kosztów wykazała, że w leczeniu osteoporozy pomenopauzalnej terapia kalcytoniną jest zdominowana przez terapię alendronianem lub raloksyfenem oraz że terapia raloksyfenem, która w porównaniu do terapii alendronianem jest bardziej kosztowna, ale jednocześnie umożliwia uzyskanie lepszego wyniku, może być w polskich warunkach uznana za opłacalną alternatywę dla alendronianu. Koszt uzyskania dodatkowego roku życia lub dodatkowego QALY przy stosowaniu raloksyfenu w porównaniu z leczeniem alendronianem jest bowiem prawie dwukrotnie niższy od hipotetycznej granicy opłacalności leczenia, oszacowanej na podstawie rocznego kosztu dializoterapii, który w Polsce wynosi około 60 000 PLN. Jednokierunkowa analiza wrażliwości wykazała, że zmiany wartości kluczowych parametrów w szerokich zakresach nie wpływają znacząco na ICER raloksyfen vs. alendronian, co potwierdza moc i stabilność wniosku końcowego analizy efektywności kosztów.
    Wyniki niniejszej analizy należy jednak interpretować, pamiętając o ograniczeniach metody, jaką w tej analizie zastosowano. Przedstawiona analiza efektywności kosztów, z powodu braku bezpośrednich polskich danych kliniczno-ekonomicznych, jest badaniem modelowym, w którym dokonano integracji informacji pochodzących z różnych źrodeł. Skuteczność kalcytoniny, alendronianu i raloksyfenu oceniono na podstawie wyników badań klinicznych spełniających wysokie wymagania jakościowe dla badań klinicznych wykorzystywanych w analizach farmakoekonomicznych jako źródło danych o wynikach. Ponieważ nie są to badania bezpośrednio porównujące skuteczność tych leków (badania typu „head-to-head”), posłużono się metodą porównania pośredniego, przez wspólną referencję (w tym przypadku - grupa placebo). Jest to metoda akceptowana i stosowana w warunkach braku możliwości dokonania porównania bezpośredniego, ale interpretując uzyskane w ten sposób wyniki należy mieć świadomość jej niedoskonałości. Ponieważ jednak analiza wrażliwości wykazała, że zmiany wartości prawdopodobieństwa zdarzeń w hipotetycznej grupie placebo (obliczonego na podstawie skumulowanej liczby zdarzeń w badaniach klinicznych z grupą placebo) i ryzyka względnego poszczególnych zdarzeń w zakresie 95% przedziału ufności nie mają istotnego wpływu na ICER raloksyfen vs. alendronian, mimo zastrzeżeń wobec metody porównania pośredniego, wyniki uzyskane w ten sposób należy uznać za wiarygodne.

    Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
    Mam kod dostępu
    • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
    • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
    • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

    Opcja #1

    24

    Wybieram
    • dostęp do tego artykułu
    • dostęp na 7 dni

    uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

    Opcja #2

    59

    Wybieram
    • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
    • dostęp na 30 dni
    • najpopularniejsza opcja

    Opcja #3

    119

    Wybieram
    • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
    • dostęp na 90 dni
    • oszczędzasz 28 zł
    Farmakoekonomika 1/2002