© Borgis - Postępy Nauk Medycznych 8/2013, s. 531-535
*Agnieszka Brodzisz1, Czesław Cielecki2, Paweł Nachulewicz2, Paweł Wieczorek1
Zastosowanie ultrasonografii przezkroczowej i endosonografii z zastosowaniem H2O2 w diagnostyce ropni i przetok okołoodbytniczych u dzieci
The use of transperineal ultrasound and endosonography using H2O2 in the diagnosis of perianal abscesses and fistulas in children
1Department of Pediatric Radiology, Medical University, Lublin
Head of Department: prof. Paweł Wieczorek, MD, PhD
2Department of Surgery and Pediatric Traumatology, Medical University, Lublin
Head of Department: Paweł Nachulewicz, MD, PhD
Streszczenie
Wstęp. Ropnie okołoodbytnicze u dzieci nie są zmianami rzadkimi, a patogeneza przetoki nie jest do końca wyjaśniona. Najczęściej leczenie chirurgiczne polega na nacięciu ropnia i ewakuacji jego treści oraz rewizji jamy ropnia bez stosowania metod obrazowych. Ultrasonografia przezkroczowa, jak i badanie endosonograficzne wysokiej częstotliwości w trybie obrazowania 3D pozwalają na ocenę rozległości i penetracji ropni oraz przetok okołoodbytniczych.
Cel. Celem pracy jest ocena przydatności ultrasonografii przezkroczowej oraz endosonografii z zastosowaniem wody utlenionej w ocenie rozległości ropni i przetok okołoodbytniczych u dzieci.
Materiał i metody. Badanie USG wykonano u 9 dzieci w wieku od 2 miesiąca do 8 lat z ropniem i przetoką okołoodbytniczą. Badanie wykonywano przed nacięciem ropnia, oceniając jego rozległość oraz po jego nacięciu po podaniu wody utlenionej w celu oceny kanału przetoki. Badanie wykonywano aparatami USG: Philips iU22 głowicami wysokiej częstotliwości L 12-5 Mhz i L 15-7 Mhz oraz BK profocus głowicą rotacyjną 20-52 o częstotliwości 16-9 Mhz z 360-stopniową akwizycją danych pracującą w trybie 3D.
Wyniki. U wszystkich badanych pacjentów ropnie i przetoki okołoodbytnicze w badaniu USG w skali szarości były statystycznie istotnie mniejsze aniżeli po badaniu z użyciem H2O2. Badanie kontrastowe u wszystkich badanych pozwoliło na uwidocznienie dystrybucji i relacji anatomicznych do zwieraczy wewnętrznego i zewnętrznego odbytu i poszerzenie rozległości zabiegu operacyjnego. U wszystkich pacjentów uzyskano ustąpienie ropnia, zagojenie przetoki oraz brak nawrotu w krótkotrwałej obserwacji.
Wnioski. Badanie USG z dojścia przezkroczowego i przezodbytniczego pozwoliło na ocenę rozległości ropni i przetok okołoodbytniczych i rozszerzenie zabiegu.
Summary
Introduction. Perianal abscesses are not uncommon pathology in children, while the ethiopathology of perianal fistula still need to be determined. Surgical treatment involves abscess incision and evacuation usually without the need for imaging. Transperineal ultrasound (TPUS) and endorectal ultrasound (ERUS) enable the assessment of the distribution and penetration of perianal abscesses and fistulas.
Aim. Aim of this study is the evaluation of usefulness of the intrasurgical TPUS and H2O2 enhanced endosonography in the assessment of the distribution and penetration of perianal abscesses and fistulas in children.
Material and methods. US examination was performed in 9 children (aged 2 month to 8 years old) with perianal abscess and fistula. The examination was performed before abscess incision in order to assess its distribution, as well as after surgical incision, and H2O2 injection to visualise fistulous tract. The US examinations were performed with the use of Philips iU22 ultrasound scanner with high frequency transducers (L 12-5 MHz and L 15-7 MHz) and BK-Medical Profocus ultrasound scanner with high frequency (16-9 MHz) 360 degrees rotational transducer with automatic 3D data acquisition (type 2050).
Results. The measurements of perianal abscesses and fistulas in all patients taken at B-mode US were statistically significantly lower than that ones taken after H2O2 injection. H2O2 enhanced US examination enabled precise assessment of anatomical relations between abscesses and fistulous tracts towards external and internal anal sphincters influencing widening of the extent of surgery. Surgical treatment was successful in all patients. No recurrence was noticed in short time follow-up.
Conclusions. Transperineal and transanal US with the use of high frequency transducers and H2O2 injection enabled precise assessment of the distribution of perianal abscesses and fistulas, and had an impact on the surgery extent.
Introduction
The exact incidence of perianal abscesses (perinealabscess, PA) and fistulas (fistula-in-ano, FIA) in the pediatric population is not known. Large statistical reports, including both adults and children indicate that children constitute between 0.5 and 4% of all patients (1). More than 80% of all patients with PA/and the FIA are children under one year of age, boys: girls – 9:1 (1). The etiology of perianal abscesses/fistulas is not entirely clear. There are several theories explaining the development of the PA/FIA: anal gland inflammation, anoderm infection, anal fissure infection, congenital abnormal cells of the intestinal wall anchor in the anoderm (2). The presence of perianal abscesses and fistulas in childhood almost exclusively concern boys to 1 year of age, and therefore emphasizes the influence of prenatal androgens on the development of abnormal glands of Morgagni of the anal canal designed to deepen and cause thinning of the anal crypts (3). Compared to adults, there are significant differences in anatomy, etiology, statistics or treatments for PA/FIA. During infancy pelvis is shallower in the longitudinal dimension, and the length of the anal canal is approximately 5 mm. Fistula is a straight line according to Goodsall’s rule, almost all of them are of a low intersphincteric type, according to Parks’ classification in adults, this type constitutes 70% (4), external parts of fistulas are usually located at “9” and “3”and lying in litothomy position. In children, the disease was only local, with no signs of systemic infection. Factors predisposing to the development of PA/FIA are: lowered immunity, diabetes, hematologic malignancies, granulomatous disease (5, 6).
All these factors determine the diversity of not only therapeutic but also diagnostic conduct in children at this age. In diagnostic imaging of perianal abscesses and fistulas great role is played by ultrasound (7). With access through the perineum – transperineal ultrasound (TPUS) and endoscopic (endorectal) examination (ERUS). The use of conventional endorectal probes in infants is limitedby the above-mentioned anatomical conditions, and therefore transperineal ultrasound examinations are carried out (8). TPUS examinations can be performed with conventional probes with frequency 2-6 MH, linear probe with frequency 5-10 MHz or end-fire probes used for endosonography. ERUS examination is performed in older children (sometimes in sedation) using a radial electronic probe or a mechanical rotationalhead. TPUS and ERUS examinations allow to evaluate the anatomy of the anal canal and perianal area area, as well as anatomy of sphincters, and in the presence of a fistula, their relationship (9). Spatial imaging (3D) in ERUS and TPUS examinations allows better assessment of the extent and penetration of perianal abscesses and fistulas (10). But not always performing a gray-scale ultrasound allows the assessment of the extent of the abscess and the course of the canal or multiple canals of fistula. Therefore the administration of hydrogen peroxide (H2O2) is helpful in confirming the diagnosis, in determining the course of the canal or multiple canals of fistula and in the assessment of the internal opening of fistulas (11).
Aim
The purpose of this paper is to evaluate the usefulness of ultrasonography and transperineal endosonography using hydrogen peroxide (H2O2) in assessing the extent of perineal abscesses and fistulas in children.
Material and methods
The study group consisted of nine children with abscess and/or perianal fistula diagnosed and treated in the Department of Pediatric Surgery and Department of Children Radiology of the Medical University in Lublin. The age of children ranged from 2 to 8 years (the mean 4 years), including 5 children in infancy, all boys. In all children an ultrasound examination of soft tissues around the abscess and transperineal examinations were performed. In addition, endoscopic ultrasound of the anal canal was performed in four children aged 3 to 8 years. Surgery was performed under general intravenous anesthesia, using perioperative intravenous antibiotics. In the litothomy patient positioning after the identification and location of the lesion (PA/FIA) in ultrasound examination incision and evacuation of the contents of the abscess were performed. Then, under ultrasound guidance, and the administration of hydrogen peroxide (H2O2) the presence and extent of the fistula canal or canals were assessed. In the presence of abscess and fistula, fistulotomy on the probe ring canal set under ultrasound guidance was performed simultaneously with the evacuation of the abscess.
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
24 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
59 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
119 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Festen C, Hat-ten van H: Perianal Abscess and fistula-in-ano in infants. J Pediatr Surg 1998; 33: 711-713.
2. Afsarlar CE, Karaman A, Tan?r G et al.: Perianal abscess and fistula-in-ano in children: clinical characteristic, management and outcome. Pediatr Surg Int 2011; 27: 1063-1068.
3. Murthi GVS, Okoye BO, Spicer RD et al.: Perianal abscess in childhood. Pediatr Surg Int 2002; 18: 689-691.
4. Billingham R, Isler J: The diagnosis and management of common anorectal disorders. Curr Probl Surg 2004; 41: 586-645.
5. Piazza DJ, Radhakrishnan J: Perianal abscess and fistula-in-ano in children. Dis Colon Rectum 1990; 33: 1014-1016.
6. Serour F, Gorenstein A: A characteristics of perianal abscess and fistula-in-ano in healthy children. World J Surg 2006; 30: 467-472.
7. Sudoł-Szopińska I, Kołodziejczak M, Jakubowski W: Ultrasonografia przezodbytnicza w diagnostyce chorób proktologicznych. Medycyna Rodzinna 2005; 1: 4-8.
8. Littlewood-Tell R, Share JC: Transperinealsonography in children. American Journal of Roentgenology 1997; 168: 1263-1267.
9. Wieczorek AP, Woźniak MM, Stankiewicz A: Ultrasonografphy. [In:] Wieczorek AP, Bartram CI, Santoro GA (eds.): Pelvic floor disorders: imaging and multidisciplinary approach to management. Dordrecht, Springers 2010: 175-187.
10. Sudoł-Szopińska I, Kołodziejczak M, Jakubowski W, Stefański R: Przydatność przezodbytniczej ultrasonografii trójwymiarowej w diagnostyce chorób proktologicznych. Medycyna Rodzinna 2003; 2: 89-93.
11. Ziech M, Felt-Bersmar R, Stoker J: Imaging of Perianal Fistulas. Clinical Gastroenterology and Hepatology 2009; 7: 1037-1045.
12. Serour F, Somekh E, Gorenstein A: Perianal abscess and fistula-in-ano in infants: a different entity? Dis Colon Rectum 2005; 48: 359-364.
13. Macdonald A, Wilson-Storey D, Munro F: Treatment of perianal abscess and fistula-in-ano in children. Br J Surg 2003; 90: 220-221.
14. Haber HP, Seitz G, Warmann SW, Fuchs J: Transperineal sonography for determination of the type of imperforate anus. AJR 2007; 189: 1525-1529.
15. Sudoł-Szopińska I, Szczepkowski M, Kołodziejczak M et al.: Przydatność endosonografii ze wzmocnieniem kontrastowym w diagnostyce przetok odbytu. Medycyna Rodzinna 2004; 3: 113-116.
16. Choi YH, Kim In-One MD, Cheon J-E et al.: Imperforate Anus: Determination of Type Using Transperineal Ultrasonography. Korean J Radiol 2009; 10: 355-360.
17. King S, Beasley S (eds.): Should we seek a fistula-in-ano when draining a perianal abscess? J Ped Child Health 2010; 46: 273-274.
