Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Postępy Fitoterapii 2/2018, s. 106-110 | DOI: 10.25121/PF.2018.19.2.106
*Deta Łuczycka, Maciej Olczyk
Ocena zawartości metyloglioksalu w miodzie manuka znajdującym się na rynku krajowym
Evaluation of methylglioxal content in manuka honey to be present on native market
Instytut Inżynierii Rolniczej, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Dyrektor Instytutu: dr hab. inż. Krzysztof Lejman
Streszczenie
Wstęp. W ostatnim okresie pojawiło się wiele doniesień podających w wątpliwość prozdrowotne działanie miodu manuka. Z drugiej strony wielu badaczy wskazuje na pozytywne oddziaływanie tego produktu na układ pokarmowy, oddechowy i skórę człowieka. Jednak miody manuka, których działanie prozdrowotne zbadano, miały zachowane standardy dotyczące sposobu pozyskiwania, przechowywania i konfekcjonowania.
Cel pracy. Celem pracy było oznaczenie niektórych parametrów jakości miodu manuka znajdującego się na polskim rynku. Oceniano poziom metyloglioksalu (MGO), 5-hydroksymetylofurfuralu (HMF) oraz liczbę diastazową (LD). Poziom MGO porównywano z danymi deklarowanymi przez producentów.
Materiał i metody. Przebadano 45 próbek miodu manuka pochodzących od 9 producentów, które znajdowały się na rynku krajowym w latach 2014-2015. Badania ilości metyloglioksalu wykonano metodą HPLC. Badania zawartości HMF oraz LD określano zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Wyniki. Badania wykazały dużą zgodność pomiędzy ilością MGO deklarowaną przez producenta i określoną analitycznie. W miodach, gdzie deklarowano powyżej 500 mg/kg MGO, poziom tego związku często odbiegał od faktycznej wartości. Ponadto stwierdzono, że w miodach zawierających powyżej 500 mg/kg MGO ich jakość handlowa spada (wartości HMF są zbyt wysokie, a liczba diastazowa zbyt niska).
Wnioski. Za prawidłowe pod względem jakościowym można uznać miody manuka zawierające poniżej 500 mg/kg MGO.
Summary
Introduction. Recently, mass media published a number of articles doubting health promoting effect of manuka honey (MH). On the other hand, many researchers emphasize beneficial effect of honey on human digestive tract, respiratory system and skin. However, the honeys tested for their health promoting effects came from certified sources and met the applicable harvesting, storage and packing standards between the production and testing.
Aim. The purpose of the study was to compare quality features of manuka honey (MH) imported to and sold in, Poland: methylglyoxal (MGO), 5-hydroxymethylfurfural (HMF) and diastase number (DN) declared for product lots by producers and distributors vs. the actual figures.
Material and methods. The study tested 45 samples of MH coming from 9 producers, acquired from different local suppliers (importers and distributors), marketed in Poland in 2014-2015. The contents of MGO were measured using the high-performance liquid chromatography (HPLC) method. The contents of HMF were measured using high-performance liquid chromatography with spectrophotometric detection (HPLC-UV) in accordance with the regulation by the Polish Minister of Agriculture. DN were determined using the photometric method acc. To the regulation by the Polish Minister of Agriculture.
Results. A review of the test results revealed a relationship between the declared and the actual contents of MGO. For the MH with MGO > 500, the actual values were different more frequently. For the MH with higher declared MGO contents (< 500), commercial quality of the products was worse (too high HMF and too low DN).
Conclusions. The MH with MGO under 500 mg/kg can be recognized as satisfactory in terms of MGO contents and commercial quality.



Wstęp
W ostatnim okresie pojawiły się doniesienia podające w wątpliwość prozdrowotne działanie miodu manuka. Z drugiej strony wiele publikacji wskazuje na zdecydowanie korzystne oddziaływanie tego miodu na układ pokarmowy, oddechowy i skórę człowieka. W wielu badaniach wykazano, iż miód jest nietoksycznym, nieuczulającym oraz niedrażniącym środkiem leczniczym, który nie wykazuje efektów cytotoksycznych, a ponadto stanowi bezpieczny, tani i skuteczny środek leczniczy (1, 2). Występujące w miodzie substancje przyczyniają się do jego aktywności przeciwdrobnoustrojowej, która wynika z działania osmotycznego, niskiego odczynu pH i wytwarzanego w wyniku reakcji enzymatycznej (oksydaza glukozy) nadtlenku wodoru (3, 4). Badania wykazały, że miód zapobiega rozwojowi szczepów bakterii opornych na antybiotyki (5). Ponadto stwierdzono, że miód nie powoduje powstawania oporności drobnoustrojów na ten produkt (6).
Prowadzone na przestrzeni lat badania miodów pochodzących z różnych stron świata wykazały, że zawierają one wiele substancji o działaniu przeciw-utleniającym, takich jak kwasy fenolowe, flawonoidy, kwas askorbinowy, prowitamina A i niektóre enzymy (oksydaza glukozy i lizozym) (7-10). Szczególnie często w grupie miodów o udowodnionym działaniu prozdrowotnym pojawia się miód manuka (6, 11).
Istnieje jednak problem fałszowania miodów, w tym także miodu manuka. Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych prowadzi stałe kontrole w tym zakresie, jednak pomimo wykrywania wielu zafałszowań (dla niektórych produktów ponad 30% kontrolowanych próbek nie spełnia wymogów) skala zjawiska nie wydaje się maleć. Miód manuka nie podlega urzędowej kontroli jakości w naszym kraju (12). Należy podkreślić, że miód manuka zaliczany jest do miodów surowych, tzn. zachowujących maksymalną ilość pierwotnych składników. Producent deklaruje, że temperatura w ciągu całego procesu przetwarzania miodu utrzymywana jest na poziomie nieprzekraczającym temperatury panującej w ulu, czyli 37-40°C. Charakterystyczną cechą miodów manuka jest wysoka zawartość związku o nazwie metyloglioksal (MGO). W miodzie manuka występuje on obok drugiego charakterystycznego składnika – dihydroksyacetonu (DHA). DHA jest obecny w nektarze zebranym z kwiatów manuka. W trakcie dojrzewania miodu w odpowiednich warunkach DHA przekształca się w MGO, którego poziom jest badany i określany w miodzie manuka.
Warto jednak zauważyć, że miód manuka zanim dotrze do konsumenta, odbywa długą drogę i nie ma pewności, w jakich warunkach był w tym czasie przechowywany. Miody manuka analizowane w Akademii Morskiej w Gdyni (12) miały HMF na poziomie ok. 30 ppm, podczas gdy w miodach krajowych ten parametr przedstawiał się na poziomie 3 razy mniejszym (12). Miody manuka poddawane są kontroli w laboratorium producenta, obejmującej ocenę zawartości MGO oraz wartości HMF. Jak wykazano, tak znaczna zawartość HMF nie powstaje w trakcie produkcji tego miodu, a podczas jego długotrwałego przechowywania (13).
Na podstawie Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 3 października 2003 roku w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej miodu (Dz. U. 2003, nr 181, poz. 1773) wraz z dalszymi zmianami, można stwierdzić, czy oferowane miody spełniają wymogi jakościowe. Istotnymi cechami, które pozwalają wnioskować o jakości miodu, są:
– HMF (5-hydroksymetylofurfural) – jest to substancja powstającą w miodzie na skutek rozkładu węglowodanów w obecności kwasów, szczególnie przy działaniu wysokiej temperatury. Powodem nienaturalnie podwyższonej zawartości HMF w miodzie jest jego przegrzanie lub przechowywanie w niewłaściwych warunkach. W Polsce dopuszczalny w miodzie poziom HMF wynosi nie więcej niż 40 ppm (mg/kg),
– LD (liczba diastazowa) – parametr określający aktywność enzymów zawartych w miodzie. Jest to liczba wyrażana w centymetrach sześciennych 1% roztworu skrobi zhydrolizowanego w czasie 1 godz. przez enzymy obecne w 1 g miodu w temperaturze 40 ± 0,2°C. Zbyt niska LD może oznaczać, że miód był ogrzewany w temperaturze powyżej 40°C (np. w celu zwiększenia jego klarowności), co mogło spowodować inaktywację enzymów. Może ona również świadczyć o zafałszowaniu miodu poprzez dodanie sacharozy. LD w miodzie według skali Schade nie powinna wynosić mniej niż 8.
Cel pracy

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Efem S. Clinical observations on the wound healing properties of honey. Brit J Surgery 1988; 75(7):679-81.
2. Jull AB, Rodgers A, Walker N. Honey as a topical treatment for wounds. Cochrane Database Systematic Rev 2008; (4).
3. Bang LM, Buntting C, Molan P. The effect of dilution on the rate of hydrogen peroxide production in honey and its implications for wound healing. J Altern Compl Med 2003; 9(2):267-73.
4. Subrahmanyam M, Sahapure A, Nagane N i wsp. Effects of topical application of honey on burn wound healing. Ann Burns Fire Disasters 2001; 14:143-5.
5. Molan PC. The evidence supporting the use of honey as a wound dressing. Int J Low Extr Wounds 2006; 5(1):40-54.
6. Maeda Y, Loughrey A, Earle JAP i wsp. Antibacterial activity of honey against community-associated methicillin-resistant Staphylococcus aureus (CA-MRSA). Compl Ther Clin Pract 2008; 14(2):77-82.
7. Islam A, Khalil I, Islam N i wsp. Physicochemical and antioxidant properties of Bangladeshi honeys stored for more than one year. BMC Compl Altern Med 2012; 12:177.
8. Khalil MI, Moniruzzaman M, Boukraâ L i wsp. Physicochemical and antioxidant properties of Algerian honey. Molecules 2012; 17(9):11199-215.
9. Al-Mamary M, Al-Meeri A, Al-Habori M. Antioxidant activities and total phenolics of different types of honey. Nutr Res 2002; 22(9):1041-7.
10. Khalil MI, Alam N, Moniruzzaman M i wsp. Phenolic acid composition and antioxidant properties of Malaysian honeys. J Food Sci 2011; 76(6):C921-8.
11. Gethin G, Cowman S. Case series of use of Manuka honey in leg ulceration. Int Wound J 2005; 2(1):10-5.
12. Wilczyńska A. Skład chemiczny i właściwości antyoksydacyjne miodu manuka. Probl Hig Epidemiol 2013; 94(4):873-5.
13. Stephens JM, Schlothauer RC, Morris BD i wsp. Phenolic compounds and methyloglyoxal in some New Zealand manuka and manuka honeys. Food Chem 2010; 120:78-86.
otrzymano: 2018-03-07
zaakceptowano do druku: 2018-04-12

Adres do korespondencji:
*dr hab. inż. Deta Łuczycka, prof. UP
Instytut Inżynierii Rolniczej Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
ul. Chełmońskiego 37a, 51-630 Wrocław
tel.: +48 (71) 320-57-38
e-mail: deta.luczycka@upwr.edu.pl

Postępy Fitoterapii 2/2018
Strona internetowa czasopisma Postępy Fitoterapii