Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19
Czytelnia Medyczna » Nowa Medycyna » 3/2000 » Własne doświadczenia w diagnostyce i kwalifikowaniu kandydatów do wszczepów ślimakowych

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
Zamów prenumeratę czasopisma!
Księgarnia Borgis / dział medyczny
© Borgis - Nowa Medycyna 3/2000
Antoni Pruszewicz1, Witold Szyfter2, Andrzej Obrębowski1, Alicja Sekula1, Bożena Woźnica1, Piotr Świdziński1, Michał Karlik1
Własne doświadczenia w diagnostyce i kwalifikowaniu kandydatów do wszczepów ślimakowych
Our own experience in diagnosis and qualification for cochlear implant
1 z Kliniki Foniatrii i Audiologii Akademii Medycznej im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
Kierownik Kliniki: prof. dr hab. med. dr h.c. Antoni Pruszewicz
2 z Kliniki Otolaryngologii Katedry Chorób Ucha, Nosa, Gardła i Krtani Akademii Medycznej im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
Kierownik Kliniki: prof. dr hab. med. Zygmunt Szmejca
Streszczenie
Summary
The diagnostic process of a deaf person before cochlear implantation was performed in order to estimate the hearing organ structure and function as well as evaluate the benefit of cochlear implant for each patient. There are three important steps of diagnostic process: history, audiological and phoniatrics examination. The next stage is psychological qualification for cochlear implant, then radiological examination of temporal bone.



Kandydatem do wszczepu ślimakowego może być niesłyszący lub głęboko niedosłyszący człowiek z zachowaną wrażliwością pozaślimakowych struktur drogi słuchowej na stymulację elektryczną. W przypadku znacznej utraty słuchu pochodzenia ślimakowego zastosowanie konwencjonalnych aparatów słuchowych czasem nie jest wystarczające: podłożem zmian jest bowiem utrata funkcji komórek słuchowych stanowiących przetwornik mechano-elektro-chemiczny na drodze fali dźwiękowej. Jeżeli niesłyszący pacjent pragnie odzyskać kontakt ze światem dźwięków, konieczne jest wykorzystanie najnowszych zdobyczy techniki medycznej, jaką stanowi implant ślimakowy.
Badania diagnostyczne poprzedzające decyzję o wszczepieniu im- plantu ślimakowego mają na celu ocenę budowy i funkcji narządu słuchu oraz prognozę korzyści, jaką wszczep ślimakowy może przynieść danemu choremu. W postępowaniu diagnostycznym można wyróżnić trzy główne etapy: badanie podmiotowe (wywiad), audiologiczne i foniatryczne. Kluczowymi punktami wywiadu chorobowego są:
– przyczyny i przebieg utraty słuchu,
– wiek, w którym nastąpiła jego utrata,
– czas jej trwania,
– sposób dotychczasowego protezowania ubytku słuchu,
– przebieg rehabilitacji.
Wśród kandydatów możemy wyróżnić dwie grupy pacjentów. Pierwszą z nich stanowią osoby z tzw. głuchotą prelingwalną, tj. taką w której utrata słuchu poprzedziła wykształcenie mowy. Drugą stanowią osoby z tzw. głuchotą postlingwalną, tj. takie które straciły słuch po opanowaniu mowy i umiejętności mówienia. Najczęstszymi przyczynami utraty słuchu u pacjentów kwalifikowanych do wszczepu ślimakowego są: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, powikłania infekcji wirusowych, urazy głowy, leki ototoksyczne, przewlekłe zapalenia ucha środkowego, zaś w grupie niedosłuchów dziecięcych infekcje wirusowe przebyte w okresie ciąży, uraz okołoporodowy i czynniki genetyczne. U niektórych chorych przyczyn utraty słuchu nie udaje się ustalić.
Do wszczepu ślimakowego kwalifikowane są również dzieci, niemniej jednak warunkiem operacji jest ukończenie 2,5 roku życia. Niektóre ośrodki wykonują operacje wszczepienia implantu znacznie wcześniej, nawet w wieku 9-12 miesięcy. Ograniczenie wieku wynika w głównej mierze z trudności w technice operacyjnej i trudności diagnostycznych, w tym oceny postępów rehabilitacji po zastosowaniu konwencjonalnych aparatów słuchowych. Ważnym czynnikiem poprawiającym rokowanie jest w tych przypadkach krótki czas trwania utraty słuchu.
Badania audiologiczne obejmują ocenę słuchu metodami psychofizycznymi i obiektywnymi oraz wyznaczenie tzw. zysku słuchowego w aparatach słuchowych. W audiometrii tonalnej jako wskazanie do implantu ślimakowego przyjmuje się następujące kryteria:
– głęboki niedosłuch równy 80-110 dB HL w paśmie do 4 kHz,
– resztki słuchowe sięgające 80-110 dB HL w paśmie do 1 kHz,
– brak poczucia dźwięku.
W audiometrii mowy badanej testem dwusylabowym Zakrzewskiego, Pruszewicza i Kubzdeli wskazaniem do implantu ślimakowego jest brak percepcji mowy do 110 dB niekiedy przy ewentualnym zachowaniu poczucia liczby sylab. W audiometrii impedancyjnej za kryterium przyjmuje się brak rejestracji odruchu strzemiączkowego dla bodźców tonalnych do 130 dB SPL, z ewentualnie zachowanym odruchem dla bodźców szumowych (oktawowych) w zakresie 500 do 1000 Hz.
Audiometrię odpowiedzi wywołanych z pnia mózgu (ABR, ang. Auditory Brainstem Response) wykonuje się dla tonów bramkowanych o częstotliwościach 1, 2 i 4 kHz do natężenia 110 dB SPL. Ocenia się intensywność bodźca progowego dla fali piątej oraz czas utajenia i amplitudę uzyskanych odpowiedzi. Brak odpowiedzi fali piątej do 100 dB SPL przyjmuje się jako kryterium potwierdzające wskazanie do operacyjnego wszczepienia implantu ślimakowego.
Ocena tzw. zysku słuchowego w konwencjonalnych aparatach słuchowych u pacjentów z głuchotą postlingwalną oparta jest na badaniu audiometrii tonalnej i mowy w wolnym polu słuchowym. U dzieci z głuchotą prelingwalną przeprowadza się ocenę behawioralną. Brak reakcji na mowę bądź rozumienia mowy głośnej oraz brak percepcji dźwięków wyższych niż 1500 Hz kwalifikuje dzieci do implantu ślimakowego. Również zachowanie wrażliwości słuchowej tylko na głośne dźwięki o niskich częstotliwościach w badaniu behawioralnym stanowi wskazanie do implantu ślimakowego.

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24 zł

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59 zł

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119 zł

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Lehnhardt E.: Clinical aspects of cochlear implants. Otolaryng. Pol., 1992, 46, 2:95. 2. Manrique M. et al.: Indications and counterindications for cochlear implantation in children. Am. J. Otol., 1998, 19, 3:332-336. 3. Pruszewicz A. et al.: 3-year experience in the use of multichannel cochlear implant. Selected diagnostic and rehabilitation problems [W:] Aktuelle phoniatrisch-pädaudiologische Aspekte 1997/98 (M. Gross ed.), Stimme-Sprache-Schlucken-Hören, Band 5, 367-371. 4. Skarżyński H. i wsp.: Wszczepy ślimakowe – stan wiedzy, perspektywy, wskazania do stosowania. Otolaryng. Pol., 1993, 47, 5:444. 5. Szyfter W. i wsp.: The acoustic analysis of voice in patients with multi channel cochlear implant. L´analyse acoustique de la voix chez des patients appareilles d´un implent cochleaire multi canaux. Rev. Laryngol. Otol. Rhinol., 1996, 117, 3:225-227.
Nowa Medycyna 3/2000
Strona internetowa czasopisma Nowa Medycyna
Powrót na górę strony

Pozostałe artykuły z numeru 3/2000: