Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Nowa Stomatologia 1/2002, s. 34-36
Anna Grzegorczyk-Jaźwińska, Katarzyna Charazińska-Carewicz, Renata Stawicka-Wychowańska
Kliniczna ocena preparatu Peroxyl-Dental gel 1%
Clinical asses of the Peroxyl dental gel 1%
z Zakładu Chorób Błony Śluzowej i Przyzębia Instytutu Stomatologii Akademii Medycznej w Warszawie
Kierownik Zakładu: prof. dr hab. n. med. Renata Górska



Chemiczne metody kontroli naddziąsłowej płytki nazębnej mogą być przydatne jako środki uzupełniające metody mechaniczne (skaling). Jednym z najczęściej stosowanych środków jest woda utleniona w roztworze 0,3-0,5% do płukania jamy ustnej.
W zetknięciu z tkankami zawierającymi enzym katalazę (krew, tkanki martwicze, ropa) woda utleniona rozpada się na wodę i tlen atomowy, który denaturuje białko drobnoustrojów. Ponadto, w czasie rozpadu H2O2 burzliwie wydziela się piana, która mechanicznie oczyszcza tkanki (8).
Badania Lake N. i wsp. nad wpływem wody utlenionej na wzrost i właściwości wybranych szczepów bakteryjnych w jamie ustnej wykazały, że H2O2 wpływa na zmniejszenie wzrostu szczepów takich jak: Porphyromonas gingivalis, Fusobacterium nucleatum, Peptostreptococus micros, Streptococcus mutans (5).
Marshall i wsp. udowodnili, że przedłużone stosowanie H2O2 w stężeniu 1-3% zmniejsza wskaźnik płytki nazębnej i krwawienia oraz przyspiesza gojenie tkanek po zabiegach chirurgicznych (6).
Jednocześnie inne badania wykazały, że jednorazowe lub sporadyczne płukanie H2O2 wpływa korzystnie na zmianę flory bakteryjnej kieszonek przyzębnych, ale zmiany te były przejściowe i utrzymywały się kilka dni, po czym następował powrót do stanu pierwotnego (7). W celu wydłużenia czasu działania leku producenci wprowadzają różnego rodzaju nośniki i stabilizatory, z których jest on stopniowo uwalniany.
Celem przeprowadzonych badań była kliniczna ocena skuteczności preparatu Peroxyl-Dental Gel 1% w leczeniu zapalenia dziąseł i zapalenia przyzębia. Substancją czynną jest nadtlenek wodoru w stężeniu 1%. Substancje pomocnicze, stabilizujące to: EDTA, Tylopur CB 30 000 G1, etanol 96°, kwas ortofosforowy 85%, olejek mięty pieprzowej, aspartan i woda. Lek ma postać żelu do stosowania w obrębie jamy ustnej. Producent zaleca aplikację leku na brzeg dziąsła i/lub do kieszonki przyzębnej.
MATERIAŁ I METODY
Do badań zaklasyfikowano 40 pacjentów w wieku od 21 do 56 lat z rozpoznanym zapaleniem dziąseł i zapaleniem przyzębia, którzy zgłosili się do Zakładu Chorób Błony Śluzowej i Przyzębia IS AM w Warszawie celem leczenia.
U wszystkich pacjentów na wstępie (badanie I) przeprowadzono badanie ogólne stomatologiczne (badanie podmiotowe i przedmiotowe), a następnie szczegółowe przyzębia. Dokonano pomiaru poziomu głębokości kieszonek przyzębnych – oznaczono procentowy wskaźnik płytki nazębnej PLI (ocena stanu higieny) oraz procentowy wskaźnik krwawienia – GBI (ocena stanu dziąseł). Wyniki rejestrowano w kartach opracowanych w zakładzie Chorób Błony Śluzowej i Przyzębia IS AM w Warszawie. Następnie u wszystkich pacjentów wykonano skaling nad- i poddziąsłowy i przeprowadzono instruktaż higieny jamy ustnej.
Po przeprowadzonym zabiegu, badane osoby podzielono losowo na cztery dziewięcioosobowe grupy. Każdy pacjent otrzymał do stosowania w domu (aplikacja preparatu na brzeg dziąsła) 3-4 razy dziennie w grupie I 0,5% Peroxyl-Dental Gel, w grupie II – 1% Peroxyl-Dental Gel, w grupie III – 0,5% roztwór H2O2 i w grupie IV – bazę (placebo). Badania kontrolne przeprowadzono po 1 tygodniu oceniając PD, PLI i GBI oraz stan błony śluzowej dziąsła brzeżnego i właściwego, łatwość aplikacji, walory smakowe i działania niepożądane.
WYNIKI I OMÓWIENIE

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Christie P. et al.: The use of 0,2% chlorhexidine in the absences of a structured mechanical regiment of oral higiene following the non-surgical treatment of periodontitis. J. Clin. Periodontol, 1998, 25, 1:15-23. 2. Ernst C.P. et al.: The effectivnes and side effects of 0,1% and 0,2% chlorhexidine mouthrinses: a clinical study. Quintesence 1998, 29, 7:443-448. 3. Killoy W.J.: The use of locally deliverated chlorhexidine in the treatment of periodontitis. Clinical results. J. Clin. Periodontol. 1998, 25, 11:953-958. 4. Lange N.: Antiseptics and antibiotics in periodontics. Textbook of Clinical Periodontolog, Munksqaard, Copenhagen 1989. 5. Leke N. et al.: Effects of hydrogen peroxide on growth and selected properties of Porphyromonas gingivalis. FEMS Microbiol. Lett 1999, 174:347-353. 6. Marshall M.V. et al.: Hydrogen Peroxide: a review of its use in dentistry. J. Periodontol. 1995, 66, 9:786-789. 7. Wierzbicka M.: Periodontologia kliniczna część 1, Sanmedia 1992, 158-162. 8. Williams D.M.: Patologia przyzębia. Sanmedica 1995, 93-95.
Nowa Stomatologia 1/2002
Strona internetowa czasopisma Nowa Stomatologia