Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Nowa Pediatria 3/2004, s. 90-92
Zofia Rajtar-Leontiew1, Andrzej Koczyński2
Czy u płodu może wystąpić i rozwinąć się wewnątrzmacicznie bakteryjne ropne zapalenie kości i stawów?
May bacterial purulent osteomyelitis (osteitis and arthritis) develop during a foetal life?
1z Kliniki Patologii Noworodka Akademii Medycznej w Warszawie
Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Zofia Rajtar-Leontiew
2z Działu Radiologii i Ultrasonografii Szpitala Klinicznego im. Prof. Wł. Szenajcha Akademii Medycznej w Warszawie
Kierownik Działu: dr med. Andrzej Koczyński
Streszczenie
The authors pose a question whether bacterial purulent osteomyelitis may originate during foetal life and develop later in a neonate. They present two cases with the disease and discuss this original and new problem and its practical implication.



Bakteryjne ropne zapalenie kości i stawów u noworodków jest chorobą ostrą krwiopochodną (1). Ma już od dawna ustalony i opisany obraz kliniczny, ultrasonograficzny i rentgenowski związany z odmiennym ukrwieniem i budową kości w tym okresie życia (2).
Wczesne rozpoznanie zapalenia kości i jego etiologia są bardzo ważne dla ustalenia prawidłowego leczenia i możliwości ograniczenia negatywnych skutków choroby, w tym nieraz nawet znacznego kalectwa. Zapalenie kości u noworodka mogą sugerować takie objawy jak: niepokój, nieprawidłowe układanie kończyny, krzyk przy ruchu (czynnym i biernym), reakcje bólowe, obrzęk chorego miejsca, jego zwiększone ucieplenie, czasem zaczerwienienie. Wykonane w tym czasie USG kości i stawu wykazuje obrzęk tkanek miękkich i wysięk do stawu – zwykle stopniowo narastające. W pierwszych dniach lokalizacji infekcji kości i chrząstki nie wykazują zmian destrukcyjnych, bo te według dotychczas ustalonych danych, pojawiają się dopiero po 7, a nawet 10 dniach trwania choroby (3, 4, 5). Zatem stwierdzenie zapalenia kości z jej destrukcją i/lub patologicznym zwichnięciem stawu już w pierwszych 3 dniach życia noworodka, jak to miało miejsce w 2 przypadkach, które obserwowaliśmy, musi budzić podejrzenie, że zmiany te powstały już u płodu jakiś czas przed urodzeniem się dziecka i dlatego mogły być w tak wczesnym okresie wykazane i opisane w obrazie rentgenowskim. Zakażenie bakteryjne od matki do płodu może przejść przez łożysko pokonując jego naczynia i kapilary płodu, lub drogą wstępującą szyjkową. Dotychczas opisane bakteryjne zakażenia wewnątrzłonowe dotyczyły posocznicy, zapaleń płuc, opon mózgowo-rdzeniowych, spojówek i chrząstek i kości w kile wrodzonej. Nie znalazłam, aby ktokolwiek opisał bakteryjne ropne wewnątrzmaciczne zapalenie kości i stawów, które ujawniłoby się znacznymi zmianami w obrazie rentgenowskim widocznymi już w drugim czy trzecim dniu po narodzinach.
Opisane przez nas 2 przypadki wewnątrzłonowego zapalenia kości i stawów są pierwszymi tego typu doniesieniami.
Przypadek 1. B.S., nr hist. chor. 1553/56/02. Noworodek z ciąży II, urodzony o czasie z masą ciała 3430 g, 52 cm, 10 p. Apgar. W drugiej dobie życia stwierdzono u niego obrzęk i zaczerwienienie okolicy stawu kolanowego prawego, ból przy ruchu tej kończyny i równolegle ropne zapalenie spojówek. Wyniki badań laboratoryjnych mogły wskazywać na istnienie u noworodka procesu zapalnego. CRP wynosiło 103 mg%, ASPAT 113 U/L, ALAT 70 U/L, leukocyty 15700, OB 5/h. W rozmazie krwinek białych formy młode 2, pałeczkowate 22, podzielone 50, kwasochłonne 1, monocyty 3, limfocyty 22. Badanie USG sugerowało proces zapalny kości i stawu, a rentgenowskie już w drugiej dobie życia noworodka wykazało obszar rozrzedzonej struktury kostnej w przynasadzie dalszej kości udowej prawej – czyli obraz charakterystyczny dla późniejszego okresu tej choroby. Etiologia procesu zapalnego została potwierdzona przez wyhodowanie bakterii Streptococcus agalactiae z krwi noworodka i z pochwy matki. Choroba u noworodka była powikłana zaburzeniami w układzie krzepnięcia. Leczenie dziecka prowadzono zgodnie z antybiogramem. Dalszy przebieg choroby i charakter zmian w obrazie rentgenowskim kości były zgodne z przewidywanymi dla tego typu lokalizacji zakażenia. W trzecim tygodniu trwania choroby (w 18 dniu życia noworodka) stwierdzono wyraźny odczyn okostnowy w przynasadzie dalszej kości udowej i przynasadach bliższych podudzia prawego. Po następnych 3 tygodniach leczenia opisano wyraźną regresję procesu zapalnego tak w obrazie USG, jak i RTG. Hospitalizacja i leczenie dziecka trwały od urodzenia do ukończenia przez nie 6 tygodni życia. Po wypisie do domu niemowlę zostało objęte opieką ambulatoryjną (ryc. 1-4).
Ryc. 1. Pogrubienie części miękkich górnego odcinka podudzia prawego.
Ryc. 2. Cechy dyskretnej lateralizacji prawej kości udowej z wydłużeniem linii szyjkowo-łonowej.
Ryc. 3. Destrukcja utkania kostnego przynasady dalszej prawej kości udowej.
Ryc. 4. Cechy przebudowy kostnej w przynasadzie dalszej kości udowej i przynasadzie bliższej kości piszczelowej, z wyraźnym blaszkowatym odczynem okostnowym w obrębie trzonu kości piszczelowej prawej kończyny dolnej.

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Dobrzańska A. i wsp.: Krwiopochodne zapalenie kości i stawów u noworodków na podstawie własnego materiału. Ped. Pol. 2000, 12:447-453. 2. Konarska Z. i wsp.: Septic coxitis during the neonatal period the diagnosis and therapy of early-stage osteitis and arthritis. New Medicine 2001, 4, 1:10-11. 3. Banhoeffer J. et al.: Diagnosis of acute haematogenous osteomyelitis and septic arthritis: 20 years experience at the University children´s Hospital Basel. Swiss Med. WKLY, 2001, 131:575-58. www.smw.ch. 4. Merino Arribas J. et al.: Acute osteomyelitis. Clinical, radiological and bacteriological features and outcome. An. Esp. Pediatr. 2001, 55(1):20-24. 5. Aroojis A.J. et al: Epiphyseal Separations after Neonatal Osteomyelitis and arthritis. J. Pediatr. Orthop. 2000, 20:544-549.
Nowa Pediatria 3/2004
Strona internetowa czasopisma Nowa Pediatria