Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Postępy Fitoterapii 3/2020, s. 154-160 | DOI: 10.25121/PF.2020.21.3.154
*Katarzyna Antoniak1, Marlena Dudek-Makuch1, 2, Wiesława Bylka1
Lukrecja – czy tylko słodka? Związki chemiczne, aktywność biologiczna
Liquorice – is sweet only? Chemical compounds, biological activity
1Katedra i Zakład Farmakognozji, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
Kierownik Katedry: prof. dr hab. n. farm. Judyta Cielecka-Piontek
2Pion Badań i Rozwoju, Curtis Health Caps Sp. z o.o., Przeźmierowo
Streszczenie
Lukrecja jest stosowana w medycynie od najdawniejszych czasów. Przetwory z lukrecji znajdują dziś zastosowanie w chorobach infekcyjnych dróg oddechowych, owrzodzeniach żołądka i jelit, a także w chorobach skóry i w kosmetologii. Słodki smak korzenia wyznaczył lukrecji rolę corrigensu smakowego. Korzeń lukrecji zawiera związki czynne o różnorodnej aktywności biologicznej: saponiny, flawonoidy, kumaryny i olejek eteryczny. Wyciągi z korzeni oraz otrzymane związki charakteryzują zróżnicowane właściwości biologiczne oceniane badaniami w warunkach in vitro i in vivo, m.in. wykrztuśne, przeciwkaszlowe, przeciwdrobnoustrojowe, przeciwzapalne i hepatoprotekcyjne.
Summary
Licorice has been used in medicine from ancient times. Licorice preparations are applied in infectious diseases of the respiratory tract, peptic and duodenal ulcers, as well as in skin diseases and cosmetology. Sweet taste of root has appointed licorice role of corrigens. Licorice root contains active compounds with different activities: saponins, flavonoids, coumarins and essential oil.
In vitro and in vivo studies have shown that extracts of licorice and its active compounds have different properties, such as expectorant, antitussive, antibacterial, anti-inflammatory and hepatoprotective.



Wstęp
Zastosowanie lukrecji w medycynie sięga czasów starożytnych. Wzmianki o leczniczym wykorzystaniu korzenia lukrecji znaleziono w grobowcu faraona Tutanchamona oraz na sumeryjskich tabliczkach z Nippur sprzed około 3 tysięcy lat. Leczniczy potencjał lukrecji znali także Chińczycy (około 2800 r. p.n.e.), u których gancao (lukrecja) do dziś stanowi integralną część receptur Tradycyjnej Medycyny Chińskiej. Starożytni Rzymianie i Grecy z lukrecji najczęściej przygotowywali ulepki przeciwkaszlowe i ziółka na przeziębienie. Obecnie w tradycyjnej medycynie szeroko stosowane są różne gatunki lukrecji.
Nazwa Glycyrrhiza pochodzi od dwóch greckich słów: glykys (słodki) i rhiza (korzeń), łacińskie określenie glaber odnosi się do gładkich owoców (strąków) lukrecji. Rodzaj Glycyrrhiza należy do rodziny motylkowatych (bobowatych) Papilionaceae (Fabaceae, Leguminosae) i obejmuje 30 gatunków, m.in.: Glycyrrhiza glabra L., G. inflata Batalin, G. lepidota Pursh i G. uralensis Fisch. (www.theplantlist.org/browse/A/Leguminosae/ Glycyrrhiza). Naturalne stanowiska lukrecji gładkiej występują nad Morzem Śródziemnym i w Azji, w Europie jest także uprawiana. G. glabra rośnie w południowej i centralnej części Europy (var. typica), w centralnych i południowych rejonach Rosji (var. glandulifera) oraz w Iranie i Iraku (var. violacea). We wschodniej Azji (Chiny, Japonia, Syberia) występują gatunki G. uralensis Fisch. i G. inflata Batalin (1).
Lukrecja gładka (G. glabra) jest wieloletnią byliną lub małym krzewem rosnącym do 2 m wysokości, kwitnie od czerwca do lipca. Ze zdrewniałej łodygi wyrastają nieparzystopierzaste, lancetowate liście, 8-15 cm długości, pokryte lepkimi włoskami gruczołowymi. Kwiatostan wyrasta z ogonka liściowego i mieni się licznymi niebiesko-liliowymi lub fioletowo-różowymi płatkami. Strąki lukrecji gładkiej zawierają od 3 do 6 nasion. Roślinę można rozmnażać przez sadzonki rozłogowe lub z nasion. Rozległy system korzeniowy składa się z korzenia palowego, korzeni bocznych i długich rozłogów, osiągających około 1 m długości i rozciągających się do 10 m szerokości. Przepuszczalna, zasobna w wapń, lekka i bogata w próchnicę gleba sprzyja zbiorowi korzeni, który przypada na jesień trzeciego lub czwartego roku uprawy. Korzeń i rozłogi charakteryzują się żółtą barwą, szorstką powierzchnią, słodkim, lekko palącym smakiem oraz anyżowym zapachem.
Skład chemiczny
Korzeń lukrecji gładkiej (Liquiritiae radix, syn. Glycyrrhizae radix) zawiera liczne związki o różnej budowie chemicznej, m.in. saponiny, flawonoidy, kumaryny, polisacharydy, sterole i olejek eteryczny. Dotychczas z lukrecji wyizolowano około 400 składników, wśród których dominują saponiny i flawonoidy. Korzenie i kłącza lukrecji zawierają od 4 do 20% saponin triterpenowych o budowie pięciocyklicznej, typu oleananu. Głównymi aktywnymi związkami saponinowymi korzeni są glicyryzyna – mieszanina soli potasowych i wapniowych kwasu 18β-glicyryzynowego (znana także jako kwas glicyryzynowy i glikozyd kwasu glicyretynowego) – a także kwas likwirytynowy, kwas likwirycjowy, kwas glabrykowy, glicyretol, glabrolid i izoglabrolid (1). Glicyryzyna jest monodesmozydem hydrolizującym w jelicie cienkim do dwóch cząsteczek kwasu glukuronowego i aglikonu – kwasu 18β-glicyretynowego (enoksolonu), któremu przypisuje się właściwości immunomodulujące (2). W korzeniu lukrecji może znajdować się od 2 do 15% glicyryzyny w zależności od gatunku, warunków geograficznych i klimatycznych (3). Glicyryzyna posiada szeroką aktywność farmakologiczną, jest również stosowana jako naturalna substancja słodząca (ok. 50 razy słodsza od sacharozy).
Flawonoidy stanowią liczną grupę związków w różnych gatunkach lukrecji, z których wyizolowano ponad 300, należących do różnych typów: flawanonów, chalkonów, izoflawanów, izoflawenów, flawonów, flawonoli, izoflawonów, izoflawanonów, spośród których dominują flawanony (4); odpowiedzialne są one za żółtą barwę korzeni. Flawanony są reprezentowane przez: likwirytynę, likwirytygeninę, ramnolikwirytynę, neolikwirytynę; chalkony to: izolikwirytyna, izolikwirytygenina, neoizolikwirytyna, likurazyd, glabrolid i likoflawonol (5), flawony: 7-O-β-glukuronid 5,8-dihydroksyflawonu (glichionidu A) i 7-O-β-glukuronid 5-hydroksy-8-metoksyflawonu (glichionidu B) (6). Do izoflawonów obecnych w lukrecji należą: glabrydyna, glabren, glabron, szinopterokarpina, likoizoflawony A i B, formononetyna, glizaryna i kumatakenina, a także hispaglabrydyna A, hispaglabrydyna B, 4?-O-metyloglabrydyna, 3?-hydroksy-4?-O-metyloglabrydyna oraz glabroizoflawanon A i B (6-8). W G. uraliensis zawartość izolikwirytyny, likwirytyny, likwirytygeniny jest wyższa niż w G. glabra.
Frakcję kumaryn występującą w lukrecji reprezentują: herniaryna, umbeliferon, glikokumaryna, likofuranokumaryna, likopiranokumaryna, glabrokumaryna, glabrokumarony A i B, likumaryna i glicyryna (8). W olejku eterycznym z korzenia G. glabra otrzymanym z surowców rosnących na terenie Afganistanu, Egiptu i Syrii metodą destylacji z parą wodną i mikroekstrakcji do fazy stałej HS-SPME oznaczono dwa fenole – tymol i karwakrol, a ponadto α-mircen, p-cymen, 1,8-cyneol, aldehyd kuminowy, karwon, piperyton, anetol, nonanal, wodzian pinenu, terpinen-4-ol, metylochawikol, decenal, aldehyd cynamonowy i β-kariofylen (9). Analiza GC-MS olejku uzyskanego z korzeni G. glabra pochodzącej z Egiptu wykazała obecność: α- i β-pinenu, oktanolu, γ-terpinenu, estragonu, izofenchonu, β-kariofylenu, tlenku kariofylenu, octanu cytronelylu i heksanolanu geranylu; dominował heksanolan geranylu (34%), a najniższą zawartość oznaczono dla β-pinenu (1,7%) (10). Z liści G. glabra rosnącej na Sycylii wyizolowano dihydrostylbenoidy: dihydro-3,5-dihydroksy-4?-acetoksy-5?-izopentenylostylben, dihydro-3,3?,4?-trihydroksy-5-O-izopentenylo-6-izopentenylostylben, dihydro-3,5,3?-trihydroksy-4?metoksystylben i dihydro-3,3?-dihydroksy-5-β-O--glukopiranozylo-4?-metoksystylben (11). Ponadto w lukrecji występują kwasy tłuszczowe (C2-C16), fenole (fenol, gwajakol) oraz γ-laktony nasycone o budowie liniowej (C6-C14), m.in.: 4-metylo-γ-laktony i 4-etylo-γ-laktony (12). Pozostałe składniki to: asparagina, glukoza, sacharoza, skrobia, polisacharydy (arabinogalaktany) i sterole (β-sitosterol, dihydrostigmasterol) (13).
Surowcem farmaceutycznym jest Liquiritiae radix – korzeń lukrecji, który stanowią wysuszone nieokorowane lub okorowane, całe lub rozdrobnione korzenie i rozłogi Glycyrrhiza glabra L. i/lub Glycyrrhiza inflata Batalin i/lub Glycyrrhiza uralensis Fisch. zawierające zgodnie z Farmakopeą Polską XI nie mniej niż 4,0% kwasu 18-β-glicyryzynowe-go (C42H62O16; m. cz. 823) (wysuszona substancja roślinna) (14).
Aktywność biologiczna
Od najdawniejszych czasów G. glabra była stosowana w celu łagodzenia kaszlu, kataru oraz w bólu gardła, astmie i zapaleniu oskrzeli (15).
Wykazano, że lukrecja zmniejsza podrażnienie gardła i ułatwia odkrztuszanie dzięki zdolności do stymulowania sekrecji śluzu w tchawicy (www.ema.europa.eu, 2013) (16).

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

29

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

69

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

129

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 78 zł
Piśmiennictwo
1. Isbrucker RA, Burdock GA. Risk and safety assessment on the consumption of Licorice root (Glycyrrhiza sp.), its extract and powder as a food ingredient, with emphasis on the pharmacology and toxicology of glycyrrhizin. Regul Toxicol Pharmacol 2006; 46:167-92.
2. Claude B, Morin P, Lafosse M i wsp. Selective solid-phase extraction of a triterpene acid from a plant extract by molecularly imprinted polymer. Talanta 2008; 75:344-50.
3. Sabbioni C, Mandrioli R, Ferranti A i wsp. Separation and analysis of glycyrrhizin, 18β-glycyrrhetic acid and 18α-glycyrrhetic acid in liquorice roots by means of capillary zone electrophoresis. J Chromatogr 2005; 1082:65-71.
4. Zhang Q, Ye M. Chemical analysis of the Chinese herbal medicine Gan-Cao (licorice). J Chromatogr A 2009; 1216:1954-69.
5. Williamson EM. Liquorice. [W:] Daniels CW. (red.). Potter’s cyclopedia of herbal medicines. Saffron Walden, UK 2003; 269-71.
6. Li JR, Wang YQ, Deng ZZ. The new compounds from Glycyrrhiza glabra. J Asian Nat Prod Res 2005; 7:677-80.
7. Hayashi H, Ikeshiro Y, Hiraoka N i wsp. Organ specific localization of flavonoids in Glycyrrhiza glabra L. Plant Sci 1998; 116:233-8.
8. Kinoshita T, Tamura Y, Mizutani K. The isolation and structure elucidation of minor isoflavonoids from licorice of Glycyrrhiza glabra origin. Chem Pharm Bull 2005; 53:847-9.
9. Farag MA, Wessjohann LA. Volatiles profiling in medicinal licorice roots using steam distillation and solid-phase microextraction (SPME) coupled to chemometrics. J Food Sci 2012; 77:C1179-84.
10. Ali EM. Phytochemical composition, antifungal, antiaflatoxigenic, antioxidant, and anticancer activities of Glycyrrhiza glabra L. and Matricaria chamomilla L., essential oils. J Med Plants Res 2013; 7:2197-207.
11. Biondi DM, Rocco C, Ruberto G. Dihydrostilbene derivatives from Glycyrrhizin glabra leaves. J Nat Prod 2005; 68:1099-102.
12. N?f R, Jaquier A. New lactones in licorice (Glycyrrhiza glabra L.). Flavour Frag J 2006; 21:193-7.
13. Blumenthal M, Busse WR, Goldberg A i wsp. The Complete German Commission E Monographs. Therapeutic Guide to Herbal Medicines. Austin, TX, American 1998.
14. Farmakopea Polska XI, 2017. Liquiritiae radix. Urząd Rejestracji Leków, Warszawa 2017.
15. Asl MN, Hosseinzadeh H. Review of pharmacological effects of Glycyrrhiza sp. and its bioactive compounds. Phytother Res 2008; 22:709-24.
16. www.ema.europa.eu, 2013; Assessment report on Glycyrrhiza glabra L. and/or Glycyrrhiza inflata Bat. and/or Glycyrrhiza uralensis Fisch. radix.
17. Kamei J, Saitoh A, Asano T i wsp. Pharmacokinetic and pharmacodynamic profiles of the antitussive principles of Glycyrrhizae radix (licorice), a main component of the Kampo preparation Bakumondo-to (Mai-men-dong-tang). Eur J Pharmacol 2005; 507:163-8.
18. Kuang Y, Li B, Fan J i wsp. Antitussive and expectorant activities of licorice and its major compounds. Bioorg Med Chem 2018; 26:278-84.
19. Nosalova G, Fleskova D, Jurecek L i wsp. Herbal polysaccharides and cough reflex. Respir Physiol Neurobiol 2013; 187:47-51.
20. Li C, Eom T, Jeong Y. Glycyrrhiza glabra L. extract inhibits LPS-induced inflammation in RAW macrophages. J Nutr Sci Vitaminol 2015; 61:375-81.
21. Yu JY, Ha JY, Kim KM i wsp. Anti-Inflammatory activities of licorice extract and its active compounds, glycyrrhizic acid, liquiritin and liquiritigenin, in BV2 cells and mice liver. Molecules 2015; 20:13041-54.
22. Wang XR, Hao HG, Chu L. Glycyrrhizin inhibits LPS-induced inflammatory mediator production in endometrial epithelial cells. Microb Pathog 2017; 109:110-3.
23. Yang Y, Wang S, Bao YR i wsp. Anti-ulcer effect and potential mechanism of licoflavone by regulating inflammation mediators and amino acid metabolism. J Ethnopharmacol 2017; 199:175-82.
24. Sun Y, Cai TT, Shen Y i wsp. Si-Ni-San, a traditional Chinese prescription, and its active ingredient glycyrrhizin ameliorate experimental colitis through regulating cytokine balance. Int Immunopharmacol 2009; 9:1437-43.
25. Wei M, Ma Y, Liu Y i wsp. Urinary metabolomics study on the anti-inflammation effects of flavonoids obtained from Glycyrrhiza. J Chromatogr B Analyt Technol Biomed Life Sci 2018; 1086:1-10.
26. Rahman H, Khan I, Hussain A i wsp. Glycyrrhiza glabra HPLC fractions: identification of aldehydo-isoophiopogonone and liquirtigenin having activity against multidrug resistant bacteria. BMC Complement Altern Med 2018; 18:140.
27. Wittschier N, Lengsfeld C, Vorthems S i wsp. Large molecules as anti-adhesive compounds against pathogens. J Pharm Pharmacol 2007; 59:777-86.
28. Sedighinia F, Safipour Afshar A i wsp. Antibacterial activity of Glycyrrhiza glabra against oral pathogens: an in vitro study. Avicenna J Phytomed 2012; 2:118-24.
29. Ajagannanavar SL, Battur H, Shamarao S i wsp. Effect of aqueous and alcoholic licorice (Glycyrrhiza glabra) root extract against streptococcus mutans and lactobacillus acidophilus in comparison to chlorhexidine: an in vitro study. J Int Oral Health 2014; 6:29-34.
30. Irani M, Sarmadi M, Bernard F i wsp. Leaves antimicrobial activity of Glycyrrhiza glabra L. Iran J Pharm Res 2010; 9:425-8.
31. Messier C, Grenier D. Effect of licorice compounds licochalcone A, glabridin and glycyrrhizic acid on growth and virulence properties of Candida albicans. Mycoses 2011; 54 (6):e801-6.
32. Seleem D, Benso B, Noguti J i wsp. In vitro and in vivo antifungal activity of lichochalcone-a against Candida albicans biofilms. PLoS ONE 2016; 11(6):e0157188.
33. Fatima A, Gupta VK, Luqman S i wsp. Antifungal activity of Glycyrrhiza glabra extracts and its active constituent glabridin. Phytother Res 2009; 23:1190-3.
34. Pellati D, Fiore C, Armanini D i wsp. In vitro effects of glycyrrhetinic acid on the growth of clinical isolates of Candida albicans. Phytother Res 2009; 23:572-4.
35. Kalani K, Agarwal J, Alam S i wsp. In silico and in vivo anti-malarial studies of 18β-glycyrrhetinic acid from Glycyrrhiza glabra. PLoS ONE 2013; 8(9):e74761.
36. Cheema HS, Prakash O, Pal A i wsp. Glabridin induces oxidative stress mediated apoptosis like cell death of malaria parasite Plasmodium falciparum. Parasitol Int 2014; 63:349-58.
37. Fiore C, Eisenhut M, Krausse R i wsp. Antiviral effects of Glycyrrhiza species. Phytother Res 2008; 22:141-8.
38. Adianti M, Aoki C, Komoto M i wsp. Anti-hepatitis C virus compounds obtained from Glycyrrhiza uralensis and other Glycyrrhiza species. Microbiol Immunol 2014; 58:180-7.
39. Lee JY, Lee JH, Park JH. Liquiritigenin, a licorice flavonoid, helps mice resist disseminated candidiasis due to Candida albicans by Th1 immune response, whereas liquiritin, its glycoside form, does not. Int Immunopharmacol 2009; 9:632-8.
40. Kaczmarczyk-Sedlak I, Wojnar W, Zych M i wsp. Effect of formononetin on mechanical properties and chemical composition of bones in rats with ovariectomy-induced osteoporosis. Evid Based Compl Altern Med 2013; 457052.
41. Choi EM. The licorice root derived isoflavan glabridin increases the function of osteoblastic MC3T3-E1 cells. Biochem Pharmacol 2005; 70:363-8.
42. Chen CT, Chen YT, Hsieh YH i wsp. Glabridin induces apoptosis and cell cycle arrest in oral cancer cells through the JNK1/2 signaling pathway. Environ Toxicol 2018; 33:679-85.
43. Yu Z, Ohtaki Y, Kai K i wsp. Critical roles of platelets in lipopolysaccharide-induced lethality: effects of glycyrrhizin and possible strategy for acute respiratory distress syndrome. Int Immunopharmacol 2005; 5:571-80.
44. Huo HZ, Wang B, Liang KL i wsp. Hepatoprotective and antioxidant effects of licorice extract against CCl?-induced oxidative damage in rats. Int J Mol Sci 2011; 12:6529-43.
45. Gaur R, Kumar S, Trivedi P i wsp. Liquiritigenin derivatives and their hepatotoprotective activity. Nat Prod Commun 2010; 5:1243-6.
46. Gaur R, Yadav KS, Verma RK. In vivo anti-diabetic activity of derivatives of isoliquiritigenin and liquiritigenin. Phytomed 2014; 21:415-22.
47. Nakatani Y, Kobe A, Kuriya M. Neuroprotective effect of liquiritin as an antioxidant via an increase in glucose-6-phosphate dehydrogenase expression on B65 neuroblastoma cells. Eur J Pharmacol 2017; 815:381-90.
48. Ko YH, Kwon SH, Lee SY. Liquiritigenin ameliorates memory and cognitive impairment through cholinergic and BDNF pathways in the mouse hippocampus. Arch Pharm Res 2017; 40:1209-17.
49. Han S, Sun L, He F i wsp. Anti-allergic activity of glycyrrhizic acid on IgE-mediated allergic reaction by regulation of allergy-related immune cells. Sci Rep 2017; 7:7222.
50. Chen X, Zhi X, Yin Z i wsp. 18β-Glycyrrhetinic acid inhibits osteoclastogenesis in vivo and in vitro by blocking RANKL-mediated RANK-TRAF6 interactions and NF-κB and MAPK signaling pathways. Fron. Pharmacol 2018; 9:647.
51. Kim C, Lee SG, Yang WM i wsp. Formononetin-induced oxidative stress abrogates the activation of STAT3/5 signaling axis and suppresses the tumor growth in multiple myeloma preclinical model. Cancer Lett 2018; 431:123-41.
52. Jiang YX, Dai YY, Pan YF. Total flavonoids from radix Glycyrrhiza exert anti-inflammatory and antitumorigenic effects by inactivating iNOS signaling pathways. Evid Based Compl Altern Med 2018; 22:6714282.
53. Zhang B, Lai Y, Li Y i wsp. Antineoplastic activity of isoliquiritigenin, a chalcone compound, in androgen-independent human prostate cancer cells linked to G2/M cell cycle arrest and cell apoptosis. Eur J Pharmacol 2018; 821:57-67.
54. Qiu C, Zhang T, Zhang W i wsp. Licochalcone A inhibits the proliferation of human lung cancer cell lines A549 and H460 by inducing G2/M cell cycle arrest and ER stress. Int. J Mol Sci 2017; 18.
55. Liu J, Viswanadhapalli S, Garcia L i wsp. Therapeutic utility of natural estrogen receptor beta agonists on ovarian cancer. Oncotarget 2017; 8:50002-14.
56. Hung CF, Hsiao CY, Hsieh WH i wsp. 18ß-glycyrrhetinic acid derivative promotes proliferation, migration and aquaporin-3 expression in human dermal fibroblasts. PLoS ONE 2017; 12(8):e0182981.
57. Yokota T, Nishio H, Kubota Y i wsp. The inhibitory effect of glabridin from licorice extracts on melanogenesis and inflammation. Pigment Cell Res 1998; 11:355-61.
58. Nerya O, Vaya J, Musa R i wsp. Glabrene and isoliquiritigenin as tyrosinase inhibitors from licorice roots. J Agric Food Chem 2003; 51:1201-7.
59. Chen J, Yu X, Huang Y. Inhibitory mechanisms of glabridin on tyrosinase. Spectrochim Acta A Mol Biomol Spectrosc 2016; 168:111-7.
otrzymano: 2020-05-04
zaakceptowano do druku: 2020-05-25

Adres do korespondencji:
*mgr farm. Katarzyna Antoniak
Katedra i Zakład Farmakognozji Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego
ul. Święcickiego 4, 60-781 Poznań
e-mail: antoniakkatarzyna@wp.pl

Postępy Fitoterapii 3/2020
Strona internetowa czasopisma Postępy Fitoterapii