Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Nowa Medycyna 4/2021, s. 131-135 | DOI: 10.25121/NM.2021.28.4.131
Małgorzata Kołodziejczak1, 2, *Przemysław Ciesielski1, 2
Szerokie otwarcie kanału przetoki i metoda TROPIS – współczesne metody leczenia skomplikowanych przetok odbytu
Hanley procedure and TROPIS method – modern therapeutic approaches in complicated anal fistulae
1Departmentof General Surgery, Maria Skłodowska-Curie Hospital in Ostrów Mazowiecka
2Warsaw Proctology Centre, St. Elizabeth’s Hospital, Warsaw
Streszczenie
Wysoka nawrotowość po operacjach skomplikowanych przetok odbytu, a także obawa przed inkontynencją pooperacyjną skłaniają chirurgów do poszukiwania nowych rozwiązań operacyjnych. Szczególnie przetoki z opisanymi w badaniach obrazowych wysoko zlokalizowanymi zbiornikami ropnymi są trudne do leczenia. Otwarcie wysokich odgałęzień i zbiorników ropnych jest kluczowym elementem terapeutycznym w leczeniu skomplikowanych przetok. Dostęp do tych zbiorników powinien prowadzić najprostszą drogą, stąd dotarcie np. do przestrzeni zaodbytniczej głębokiej powinno nastąpić od zewnątrz, poprzez rozwarstwienie włókien mięśnia zwieracza zewnętrznego, zaś w przypadku zbiorników zlokalizowanych wysoko międzyzwieraczowo najkrótsza droga prowadzi poprzez kanał odbytu. Autorzy omawiają dwie metody operacyjne: jedną historyczną, zaproponowaną wiele lat temu przez Hanleya, polegającą na szerokim otwarciu przestrzeni zaodbytniczej głębokiej, i drugą nową, niedawno opublikowaną metodę dostępu do wysokich przetok międzyzwieraczowych, TROPIS. Autorzy opisują: metody, wskazania i przeciwwskazania do ich zastosowania. Wnioskują, że istotna jest kwalifikacja do stosowania powyższych metod leczenia. Ważne są przedoperacyjne zobrazowanie przetoki w badaniu rezonansem magnetycznym lub w ultrasonografii transrektalnej i ocena, która droga dostępu do drenażu jest najkrótsza.
Summary
High recurrence rates after surgical management of complicated anal fistulae and concerns over postoperative incontinence encourage surgeons to look for new surgical solutions. Fistulas with high purulent reservoirs in diagnostic imaging are particularly challenging. Surgical opening of high branches and purulent reservoirs is a key therapeutic element in the management of complex fistulas. Access to these reservoirs should be established via the simplest route, hence for example, the deep postanal space should be reached from the outside by separating the external sphincter fibers, while the shortest access to high intersphincteric reservoirs is through the anal canal. The paper discusses two surgical approaches: a historical method proposed many years ago by Hanley and involving a wide opening of the deep postanal space, and TROPIS, which is a new, recently published method for accessing high intersphincteric fistulas. We describe the techniques, indications and contraindications for these two approaches. We concluded that proper patient qualification for the above therapeutic approaches is crucial. Pre-operative MRI or transrectal ultrasound imaging of the fistulous tract and determining the shortest drainage route are important.



Wstęp
Wysokie, skomplikowane przetoki odbytu są wyzwaniem dla chirurga. Wysoka nawrotowość po operacjach, a także obawa przed inkontynencją pooperacyjną skłaniają chirurgów do poszukiwania nowych rozwiązań operacyjnych. Szczególnie przetoki z opisanymi w badaniach obrazowych wysoko zlokalizowanymi zbiornikami ropnymi są trudne do leczenia. Poniżej przypominamy dwie metody operacyjne: jedną historyczną, klasyczną, zaproponowaną wiele lat temu przez Hanleya, wielkiego koloproktologa, który opracował leczenie wysokich przetok podkowiastych, i drugą nową, niedawno opublikowaną metodę dostępu do wysokich przetok międzyzwieraczowych, TROPIS (ang. transanal opening intrasphincteric space). Otwarcie wysokich odgałęzień i zbiorników ropnych jest kluczowym elementem terapeutycznym w leczeniu skomplikowanych przetok. Dostęp do tych zbiorników powinien prowadzić najprostszą drogą, stąd dotarcie np. do przestrzeni zaodbytniczej głębokiej powinno nastąpić od zewnątrz poprzez rozwarstwienie włókien mięśnia zwieracza zewnętrznego, zaś w przypadku zbiorników zlokalizowanych wysoko międzyzwieraczowo najkrótsza droga prowadzi poprzez kanał odbytu.
Szerokie otwarcie kanału przetoki
Szerokie otwarcie kanału przetoki jest metodą znaną od kilkudziesięciu lat, jednak ze względu na rozległość rany i konieczność doświadczenia chirurgicznego w operacjach skomplikowanych przetok odbytu nadal nie jest metodą powszechnie stosowaną.
Historia metody
Metoda szerokiego otwarcia kanału przetoki wraz z otwarciem obustronnym bocznych odgałęzień została po raz pierwszy zastosowana i opisana w leczeniu przetok podkowiastych przez Hanleya (1). Hanley słusznie zauważył, że kluczem do wyleczenia pacjenta z podkowiastą tylną przetoką odbytu jest szerokie otwarcie i zdrenowanie przestrzeni zaodbytniczej głębokiej, czyli przestrzeni zlokalizowanej za więzadłem odbytowo-guzicznym (ang. deep anal space).
Co prawda opisywane były później różne modyfikacje metody oparte głównie na stosowaniu różnych materiałów do drenażu, ale właściwa, opisana przez Hanleya, logiczna idea operacji została zachowana (2, 3).
Opis metody
Otwarcie przetoki wykonuje się z tylnego cięcia poprzecznego między odbytem a kością guziczną, rozwarstwiając powierzchowne włókna mięśnia zwieracza zewnętrznego. Jeśli ujście wewnętrzne jest widoczne, należy przeprowadzić drenaż luźnym setonem.
Rana po takim zabiegu jest duża i głęboka, pierwsze opatrunki są bolesne. Pacjent powinien pozostać parę dni w szpitalu, a wykonywanie opatrunków i wymiana setonów w większości przypadków wymaga znieczulenia, często wykonuje się te opatrunki w warunkach bloku operacyjnego.
Wskazania do metody szerokiego otwarcia
Przetoki podkowiaste tylne i przednie

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Hanley PH: Conservative surgical correction of horseshoe abscess fistula. Dis Colon Rectum 1965; 8: 361-368.
2. Noori IF: Management of complex posterior horseshoe anal fistula by a modified Hanley procedure: clinical experience and review of 28 patients. Bas J Surg 2014; 20: 54-61.
3. Browder LK, Sweet S, Kaiser AM: Modified Hanley procedure for management of complex horseshoe fistulae. Tech Coloproctol 2009; 13(4): 301-306.
4. Ustynoski K, Rosen L, Stasik J et al.: Horseshoe abscess fistula. Seton treatment. Dis Colon Rectum 1990; 33(7): 602-605.
5. Garg P: Comparing existing classifications of fistula-in-ano in 440 operated patients: Is it time for a new classification? Int J Surg 2017; 42: 34-40.
6. Garg P: Garg classification for anal fistulas: Is it better than existing classification ? a review. Indian J Surg 2018; 80(6): 606-608.
7. Garg P: Assessing validity of existing fistula-in-ano classification in a cohort of 848 operated and MRI-assessed anal fistula patient: Cohort study. Ann Med Surg (Lond) 2020; 59: 122-126.
8. Garg P: A new understanding of the principles in the management of complex anal fistula. Med Hypotheses 2019; 132: 109329.
otrzymano: 2021-10-04
zaakceptowano do druku: 2021-10-25

Adres do korespondencji:
*Przemysław Ciesielski
Oddział Chirurgii Ogólnej Szpital im. Marii Curie-Skłodowskiej w Ostrowi Mazowieckiej
ul. Stanisława Dubois 68,
07-300 Ostrów Mazowiecka
drprzemyslawciesielski@gmail.com

Nowa Medycyna 4/2021
Strona internetowa czasopisma Nowa Medycyna