Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Postępy Nauk Medycznych 4/2008, s. 228-230
Zbigniew Lew-Starowicz, *Monika Łukasiewicz
Seksualne aspekty chorób przenoszonych drogą płciową
Sexual aspects of Sexually Transmitted Diseases (STD)
Pracownia Seksuologii Klinicznej i Sądowej Kliniki Położnictwa i Ginekologii Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w Warszawie
Kierownik Pracowni: prof. dr hab. med. Zbigniew Lew-Starowicz
Kierownik Kliniki: prof. CMKP dr hab. med. Romuald Dębski
Streszczenie
Niezdiagnozowane choroby przenoszone drogą płciową mogą być przyczyną poważnych konsekwencji seksualnych. Niestety problemowi temu poświęca się ciągle zbyt mało uwagi. Za taki stan rzeczy odpowiada w dużej mierze strach przed niezręczną sytuacją w relacji lekarz-pacjent, brak właściwego przygotowania w zakresie seksuologii i niedostateczną ilość czasu podczas wizyty pacjenta. Często zapomina się o deklaracji WHO z 2002, która gwarantuje „Prawa seksualne.w tym prawa każdej osoby . do osiągnięcia najwyższego osiągalnego standardu zdrowia seksualnego. i prawo do przeżywania satysfakcjonującego, bezpiecznego i sprawiającego przyjemność życia seksualnego.”. W związku z powyższym seksualność w chorobach przenoszonych drogą płciową nie powinna być dłużej ignorowana.
Summary
Undiagnosed STD could have specific and dramatic sexual consequences. However. little attention has been dedicated to this topic. This could be related to the fear of awkward situations, lack o training about sex-related counseling and time constraints. In WHO declaration from 2002 it is stated that „Sexual rights [.] include the right of all individuals [.] to acheve the highest attainable standard of sexual health [.] and to pursue a satisfying, safe and pleasurable sexual life”. Thereby, we conclude that sexuality in STD shouldn´t be ignored any longer.



Wstęp
Wskaźnik zachorowalności na choroby przenoszone drogą płciową (STD, Sexually Transmitted Diseases) w USA i innych krajach Europy Zachodniej osiągnął w chwili obecnej swój najwyższy poziom. Kobiety bardziej od mężczyzn narażone są na ryzyko zakażenia. Większość chorób może przebiegać bezobjawowo, a konsekwencje nieleczenia i braku diagnozy mogą być poważne. Problemy seksualne natomiast, pojawiają się często jako konsekwencja problemów medycznych. W wielu przypadkach jednak stanowią odpowiedź na psychologiczne, emocjonalne i społeczne zaburzenia związane z zakażeniem.
HIV a zaburzenia seksualne
Pomimo ciągłego progresu w rozwoju terapii odsetek osób zakażonych wirusem HIV rośnie z roku na rok. Na świecie liczba zakażonych przekroczyła 40 milionów. W Polsce liczba zarejestrowanych zakażeń wynosi 9298. Szczególnie istotny wzrost zakażenia obserwujemy u kobiet. W 1999 roku dane opublikowane w YAMA pokazują, że u kobiet 17,5 razy częściej dochodzi do serokonwersji w porównaniu z badaną grupą mężczyzn. Wskaźnik zarażenia HIV rośnie również wraz ze wzrostem liczby partnerów seksualnych i częstością stosunków seksualnych bez zabezpieczenia. Modelem zakażenia, który dominuje jest model heteroseksualny, a nie narkotykowy i homoseksualny (1, 2).
W przypadku zakażenia wirusem HIV zaburzenia seksualne na tle organicznym często są tymczasowe i łatwe do leczenia. Poważny problem sprawiają relacje partnerskie i konflikty interpersonalne.
U kobiet seropozytywnych stwierdzamy spadek pożądania seksualnego, zaburzenia orgazmu i dyspareunię. Najczęściej zgłaszanym zaburzeniem seksualnym jest jednak spadek libido związany głównie ze zmianą jakości życia i kontaktów intymnych. Pacjenci czują się samotni oraz społecznie wyobcowani. Często dołącza się również strach przed niepewną sytuacja ekonomiczną i spadkiem statusu społecznego. Depresja i rozdrażnienie, wtórnie do samej infekcji, może również zaburzać funkcjonowanie seksualne. Na skutek nawracająch zakażeń sromu i pochwy (wirus opryszczki, drożdżaki) oraz stanów zapalnych miednicy mniejszej często występuje również dyspareunia. Unikanie kontaktów erotycznych związane jest także ze zmienionym wyglądem ciała z powodu ubytku masy i lipodystrofii oraz z zmniejszonym poczuciem pewności siebie (1).
U mężczyzn seropozytywnych stwierdza się zaburzenia erekcji oraz opóźnioną ejakulację. Problemy seksualne często mają związek z czynnikami psychologicznymi i emocjonalnymi, ze zmianami endokrynologicznymi, z autonomiczną i obwodową neuropatią. Znaczenie mają również choroby współistniejące (choroby serca i inne STD, depresja, lipodystrofia) oraz skutki uboczne terapii antywirusowej (3). Badanie przeprowadzone przez Cova w 2004 na grupie 78 homoseksualnych mężczyzn wykazało, że jedno albo więcej zaburzeń seksualnych występuje u 69% mężczyzn. 38% zgłasza zaburzenia erekcji, które się nasilają (do 51%) w przypadku próby użycia prezerwatywy. Brak zainteresowania seksem stwierdzono u 41%, a u 24% wystąpił opóźniony wytrysk (4).
U pacjentów seropozytywnych często stwierdza się również abstynencję seksualną spowodowaną strachem przed możliwością zarażenia swojego partnera. Wskaźnik unikania kontaktów jest wyższy, a czynnik ten wysuwa się na pierwszy plan w związkach heteroseksualnych z długim stażem i w stałych związkach homoseksualnych (5).
Ciekawe spostrzeżenie uzyskali naukowcy z Holandii w 2006 badając ankietą internetową grupę mężczyzn homoseksualnych. Wykazali oni, że homoseksualiści, którzy cierpią z powodu depresji częściej poszukują przypadkowych partnerów seksualnych, często zachowania ich stają się kompulsywne, a możliwość zarażenia się HIV wzrasta (6).
Nie można zapomnieć również o negatywnym na funkcjonowanie seksualne działaniu leków antywirusowych, szczególnie inhibitorów proteaz. W badaniu na grupie 904 osób seropozytywnych i otrzymujących terapię wykazano u 29% spadek zainteresowania seksem. Wyższy wskaźnik zaburzeń zaobserwowano u pacjentów przyjmujących inhibitory proteaz oraz u pacjentów z objawami zakażenia HIV (1).
W 2003 roku we Francji przebadano grupę 2932 pacjentów zakażonych wirusem HIV. Okazało się, że więcej niż 1 pacjent na 5 przyznaje się do całkowitej abstynencji seksualnej w ciągu roku. Częściej unikają seksu ludzie samotni z gorszym poziomem edukacji oraz z niższym statusem społecznym. 6 na 10 osób zakażonych HIV przyznaje się do całkowitego braku pożądania seksualnego. Jako powód pacjenci najczęściej podawali strach przed zakażeniem partnera i ewentualnym odrzuceniem, trudność w spotkaniu odpowiedniej osoby oraz poczucie izolacji społecznej. Z bardziej obiektywnych powodów pacjenci podawali zły stan zdrowia, seksualne zaburzenia i trudności w używaniu prezerwatyw. Pacjenci homoseksualni często zgłaszali strach przed utratą bycia seksualnie atrakcyjnym i poczucie izolacji (5).
1/3 pacjentów w badaniu zgłaszała wystąpienie problemów seksualnych. Zaskakująco w opozycji do obiegowych opinii okazało się, że to nie stan zdrowia i efekt leczenia zaburza w znacznym stopniu funkcjonowanie seksualne. Znaczenie w tym względzie mają przede wszystkim czynniki subiektywne (poczucie zmęczenia, spadek libido oraz utrata poczucia pewności siebie) (5).

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Davis A, Castano P. Sexual function and urinary tract infection. In: Goldstein I., Meston C.,Davis S.,Traish A.(eds.); Women´s Sexual Function and Dysfunction. Study, Diagnosis and Treatment. Taylor&Francis, London 2006; 290-296.
2. Lew-Starowicz Z, Długołęcka A: Choroby przenoszone drogą płciową. In: Edukacja seksualna. Bertelsmann Media sp. z o.o. Warszawa 2006; 153-163.
3. Trotta et al: Sexual dysfunction in HIV infection. The Lancet 2007; 369: 905-906.
4. Cove J, et al: Factors associated with sexual problems in HIV-positive gay man. Int. J STD AIDS 2004; 15, 11: 732-6.
5. Schiltz MA, et al: Sexuality of HIV positive people: the impact of a sexual transmitted infection. Sexologies 2006; 15, 3: 157-164.
6. Adam PCG, et al: Impact of depression on sexual activity and risk taking among French gay men seeking sex on Internet. Sexologies 2006; 15, 3: 176-182.
7. Richardson D, et al: Factors associated with sexual dysfunction in men with HIV infection. Int. J STD AIDS 2006; 17, 11: 764-7.
otrzymano: 2007-12-29
zaakceptowano do druku: 2008-02-11

Adres do korespondencji:
*Monika Łukasiewicz
Oddział Kliniczny Położnictwa i Ginekologii
Klinika Położnictwa i Ginekologii CMKP
Szpital Bielański im. Ks. J. Popiełuszki
ul. Cegłowska 80, 01-809 Warszawa
tel.: (0-22) 56-90-274
e-mail: mlikas7@wp.pl

Postępy Nauk Medycznych 4/2008
Strona internetowa czasopisma Postępy Nauk Medycznych