Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Balneologia Polska 3/2006, s. 161-163
*Tomasz Pitsch, Romualda Mucha, Aleksander Sieroń
Leczenie pokrzywki metodami fizykalnymi
Therapy of urticaria by physical methods
z Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych, Angiologii i Medycyny Fizykalnej Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach
Kierownik Katedry i Kliniki: prof. dr hab. n. med. Aleksander Sieroń
Streszczenie
Przewlekła pokrzywka jest uciążliwym schorzeniem, którego istotą jest występowanie swędzących zmian skórnych (bąbli pokrzywkowych). Objawy choroby mogą niejednokrotnie być bardzo uciążliwe i nie poddawać się konwencjonalnej terapii. Metody fizykalne są z powodzeniem stosowane również w leczeniu chorób skóry, dlatego próba podjęcia tego typu terapii u pacjentów chorujących na pokrzywkę wydaje się być uzasadniona. U dwóch kobiet z przewlekłą pokrzywką zastosowaliśmy dwa dziesięciodniowe cykle terapii metodami fizykalnymi (polem magnetycznym oraz światłem) obserwując korzystny, choć stosunkowo krótkotrwały jej efekt. Wydaje się, że osiągnięte przez nas efekty upoważniają do podejmowania dalszych prób leczenia przewlekłej pokrzywki i obrzęku naczynioruchowego za pomocą terapii fizykalnej.



Wstęp
Przewlekła pokrzywka jest uciążliwym schorzeniem, którego istotą jest występowanie swędzących zmian skórnych (bąbli pokrzywkowych) dłużej niż sześć tygodni. Pokrzywce niejednokrotnie mogą towarzyszyć objawy obrzęku naczynioruchowego, który dotyczy głębszych warstw tkanki podskórnej, a w przypadku zajęcia takich narządów, jak krtań, może być przyczyną stanu zagrożenia życia. Uważa się, że objawy pokrzywki, czy to ostrej, czy przewlekłej, występują choć raz w ciągu całego życia u prawie 50% populacji (1). Liczba ta pokazuje, że znalezienie skutecznego sposobu kontroli tej choroby, której objawy mogą niejednokrotnie być bardzo uciążliwe i niepoddające się konwencjonalnej terapii, jest zadaniem istotnym. Metody fizykalne bywają stosowane również w leczeniu chorób skóry, takich jak owrzodzenia, rany, czy wyprysk, dlatego próba podjęcia tego typu terapii u pacjentów chorujących na pokrzywkę wydaje się być uzasadniona (2, 3, 4, 5).
Materiał i metoda
Terapii poddano dwie chore z rozpoznaną przewlekłą pokrzywką. Obie pacjentki poddano uprzednio intensywnej diagnostyce (oddziały i klinika dermatologii, klinika i poradnia alergologiczna), rozpoznając idiopatyczny charakter pokrzywki. Pacjentka M.N., 45-letnia kobieta, u której objawy, pod postacią swędzących, zlewających się bąbli pokrzywkowych, wystąpiły po raz pierwszy przed 8 laty, w chwili rozpoczęcia terapii leczona była lekami przeciwhistaminowymi oraz małą dawką glikokortykosteroidów. Leki przeciwzapalne (glikokortykosteroidy – deksametazon i metyloprednizolon) powodowały u pacjentki jedynie przejściową kilkudniową poprawę, efekt leków przeciwhistaminowych był bardzo niewielki. U chorej objawy pokrzywki występowały stale z istotną klinicznie remisją jedynie po dużych dawkach glikokortykosteroidów. Chora skarżyła się ponadto na pojawiające się w odstępach kilkudniowych w różnych częściach ciała (wargi, powieki, język, stopy) obrzęki o charakterze obrzęku naczynioruchowego. W chwili podjęcia terapii objawy odpowiadały 5 punktom według skali urticarial score, zaś w skali VAS (dziesięciopunktowa subiektywna skala nasilenia objawów, w której 10 odpowiada najbardziej nasilonym w ocenie chorego objawom, zaś 1 – najsłabiej) wynosiły 8. Druga pacjentka, E.R., 40-letnia kobieta, u której objawy pod postacią bąbli pokrzywkowych pojawiły się po raz pierwszy przed 5 laty, również wymagała stałej systemowej steroidoterapii w celu kontroli objawów. Podobnie, jak w przypadku pacjentki M.N., i u tej chorej przyjmowane leki (glikokortykosteroidy, leki przeciwhistaminowe) powodowały jedynie kilkudniowe, niecałkowite ustąpienie zmian. U chorej nie występowały objawy obrzęku naczynioruchowego. W chwili podjęcia terapii fizykalnej objawy odpowiadały 5 według score, zaś w skali VAS wynosiły 7.
U obu chorych wykonywano dwa razy dziennie po dwa zabiegi w każdej ekspozycji (leżąc przodem i tyłem), przez dziesięć dni, z przerwą sobotnio-niedzielną:
1) Pierwszy zabieg obejmujący całe ciało w pozycji leżąc tyłem bez ekspozycji na głowę z ochroną okolicy sutków i okolicy łonowej.
2) Drugi zabieg również obejmujący całe ciało w pozycji leżąc przodem, podobnie jak powyższy – bez ekspozycji na głowę z ochroną okolicy sutków i okolicy łonowej.
Użyto zestawu Viofor JPS Standart + Viofor JPS Light stosując równocześnie magnetostymulację ze światłem diod LED według programu M1, intensywności 7 i czasie trwania 10 min. Stosowano światło RIR z diod LED o długości fali R 630 nm i IR o długości fali 855 nm. Zabiegi powtórzono po trzydziestodniowej przerwie.
Pacjentka M.N. zaobserwowała prawie całkowitą remisję choroby (po zakończeniu terapii objawy odpowiadały 2 w skali VAS, według score zaś 1, co odpowiadało niewielkiej ilości bąbli, bez świądu), które utrzymywały się przez około 2 tygodnie od ostatniej dawki. W owym okresie ani razu nie wystąpiły objawy obrzęku naczynioruchowego. Po 2-tygodniowym okresie remisji objawy powróciły z podobnym natężeniem, co przed terapią. Podobny efekt obserwowaliśmy u pacjentki E.R. (po leczeniu skala VAS – 2, score – 2 – łagodne bąble i niewielki świąd), który utrzymywał się przez około 3 tygodnie. I w tym przypadku, po tym czasie objawy powróciły. Należy dodać, że zarówno w trakcie terapii metodami fizykalnymi, jak i po jej zakończeniu obie pacjentki stosowały równocześnie leki przeciwhistaminowe (terfenadynę).
Tabela 1. Leczenie pokrzywki metodami fizykalnymi.
PunktacjaBąble pokrzywkoweŚwiąd
0brakbrak
1Łagodne (< 20 bąbli / 24 godz.)łagodny
2Umiarkowane (21-50 bąbli / 24 godz.)umiarkowany
3Intensywne (> 50 bąbli / 24 godz. lubduże zlewające się obszary bąbli)intensywny
Dyskusja

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Kaplan AP. Clinical practice. Chronic urticaria and angioedema. N Engl J Med. 2002 Jan 17;346(3):175-9.
2. Olyaee Manesh A, Flemming K, Cullum NA, Ravaghi H. Electromagnetic therapy for treating pressure ulcers. Cochrane Database Syst Rev. 2006 Apr 19;(2):CD002930.
3. Ravaghi H, Flemming K, Cullum N, Olyaee Manesh A. Electromagnetic therapy for treating venous leg ulcers. Cochrane Database Syst Rev. 2006 Apr 19;(2):CD002933
4. Sieron A, Zmudzinski J, Cieslar G, Adamek M. Use of magnetic field in treatment of trophic leg ulcers. Pol Tyg Lek. 1991 Sep 9-30;46(37-39):717-9.
5. Cullum N, Nelson EA, Flemming K, Sheldon T. Systematic reviews of wound care management: (5) beds; (6) compression; (7) laser therapy, therapeutic ultrasound, electrotherapy and electromagnetic therapy. Health Technol Assess. 2001;5(9):1-221.
6. Bassett CA. Beneficial effects of electromagnetic fields. J Cell Biochem. 1993 Apr;51(4):387-93.
7. Grattan C.E.H., Francis D.M., Slater N.G.P., Plasmapheresis for severe unremitting chronic urticaria. Lancet, 1992: 339: 1078-1080
8. Spector S.L. Antileukotrienes in chronic urticaria. J. Allergy Clin. Immunol., 1998: 572.
otrzymano: 2006-05-16
zaakceptowano do druku: 2006-08-25

Adres do korespondencji:
*Tomasz Pitsch
Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych, Angiologii i Medycyny Fizykalnej Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach
ul. Stefana Batorego 13, 41-902 Bytom
tel. (0-32) 786-16-30

Balneologia Polska 3/2006