W niniejszym numerze „Nowej Medycyny” aż dwa artykuły pochodzą z Oddziału Chirurgii Ogólnej Szpitala Powiatowego w Wołominie. W pierwszym autorzy przedstawiają przypadek pacjenta z kłykcinami olbrzymimi Buschkego i Loewensteina zoperowanego jednoczasowo przez wycięcie zmiany i pokrycie powstałego ubytku przesuniętymi płatami anodermalnymi, uzyskując dobry efekt terapeutyczny i kosmetyczny. Pacjenci z kłykcinami olbrzymimi od lat stanowią problem dla chirurgów z powodu trudności w zaopatrzeniu ubytków skórnych powstałych po usunięciu zmiany. Wieloetapowe usunięcie zmian znacznie wydłuża czas gojenia, a także sprzyja nawrotom choroby. Przedstawiony sposób leczenia wydaje się być dobrą alternatywą terapeutyczną w wybranych przypadkach pacjentów z kłykcinami olbrzymimi. W kolejnym artykule z tego samego ośrodka przedstawiono przypadek pacjenta z gruźlicą odbytu. Gruźlica odbytu jest chorobą trudną do rozpoznania z powodu niespecyficznych objawów klinicznych. W Polsce nie stosuje się obecnie rutynowych prób tuberkulinowych, co pozwoliłoby na wczesne wykrycie osób chorych na gruźlicę oraz osób nieodpornych, wymagających doszczepienia. Autorzy artykułu konkludują, że w każdym przypadku trudno gojących się ran w odbycie należy brać pod uwagę etiologię nietypową, w tym gruźliczą. Gruźlica odbytu jest rzadką jednostką chorobową, dlatego każdy przypadek pacjenta z gruźlicą okolicy anorektalnej jest wart opublikowania.