Daria Marcinkowska, *Sławomir Glinkowski
Miejsce operacji sposobem Suchorskiego we współczesnym leczeniu rozległych torbieli włosowych – przegląd piśmiennictwa
The place of the Suchorski method in the contemporary treatment of extensive pilonidal sinus disease – a literature review
Department of General and Oncologic Surgery in Tomaszów Mazowiecki Health Center
Streszczenie
Zatoka włosowa jest schorzeniem, którego istotę stanowi przewlekły stan zapalny okolicy krzyżowo-ogonowej. Częściej dotyczy mężczyzn, głównie w 2. i 3. dekadzie życia. W wielu przypadkach pierwszą oznaką choroby jest powstanie ropnia tej okolicy. W takich sytuacjach konieczne są nacięcie i drenaż ropnia. Jedynym sposobem skutecznego leczenia torbieli pilonidalnej jest postępowanie operacyjne. Istnieje wiele metod operacji, z których każda ma określone wskazania. Niezależnie od metody operacji istotą każdej z nich powinno być przesunięcie i wypłaszczenie szpary międzypośladkowej, aby zapobiec nawrotowi dolegliwości.
Metoda Suchorskiego, w piśmiennictwie określana również jako wycięcie skośne, jest metodą o udowodnionej wysokiej skuteczności i małym odsetku nawrotów. Szczególnym wskazaniem do jej zastosowania są przypadki, w których ujście zewnętrzne znajduje się blisko kanału odbytu. W takich przypadkach pozwala ona na wycięcie całości torbieli z zachowaniem ciągłości mięśni zwieraczy odbytu.
W artykule przedstawiamy prace na temat skuteczności metody Suchorskiego na tle innych metod. Ze względu na bardzo dobre wyniki leczenia pacjentów operacja sposobem Suchorskiego wydaje się być wciąż metodą niedocenianą.
Summary
Pilonidal sinus disease (PSD) is a chronic inflammation of the sacrococcygeal area. It is more prevalent among men, mainly those in their 20s and 30s. Many patients develop an abscess in this region as the first sign of the disease. In such cases, abscess incision and drainage are necessary. Surgery is the only effective treatment for pilonidal cyst. Many surgical techniques have been developed, with each of them having specific indications. Regardless of the surgical strategy, the essence of each method should be to lift and flatten the gluteal cleft to prevent recurrence.
The Suchorski method, which is also referred to as oblique excision in the literature, is a method with proven high efficiency and low recurrence rates. Cases where the external opening remains in close proximity to the anal canal are a particular indication for this technique. In such cases, it allows for the total excision of the cyst, while maintaining sphincter continuity.
In this paper, we review papers on the efficacy of the Suchorski method compared to other techniques. Despite excellent treatment outcomes, the Suchorski technique still seems to be an underestimated method.
Wstęp
Torbiel pilonidalna, nazywana również zatoką włosową, jest przewlekłą chorobą zapalną rozwijającą się w okolicy krzyżowo-ogonowej. W starszych opracowaniach opisywana jest jako torbiel lub przetoka nadguziczna włosowa (1, 2). Ze względu na częstość występowania wśród żołnierzy armii amerykańskiej w trakcie II wojny światowej nazywana była również chorobą amerykańską lub chorobą jeepa. Stanowiła bowiem wówczas trzecią najczęściej występującą chorobę po przepuklinie pachwinowej oraz ostrym zapaleniu wyrostka robaczkowego.
Istnieje wiele teorii tłumaczących rozwój choroby. Wśród najczęstszych jej przyczyn wymienia się: siedzący tryb życia, otyłość, nieodpowiednią higienę, obfite owłosienie tej okolicy, nadmierną potliwość. Choroba częściej dotyczy mężczyzn, zwłaszcza w 2. i 3. dekadzie życia. Aktualnie etiopatogenezę choroby upatruje się w ułożeniu oraz budowie szpary międzypośladkowej. Podczas ruchu, zwłaszcza podczas siadania, zmienia się ustawienie mięśni pośladkowych względem siebie i dochodzi do pogłębiania szpary międzypośladkowej, w trakcie którego do otwartych porów w skórze zasysane są włosy. Obecność bakterii doprowadza do powstania stanu zapalnego, który z czasem może spowodować ropień w przebiegu zatoki włosowej lub rozwój przetoki skórnej w wyniku otorbienia obecnych tam włosów (3).
Pierwszą oznaką choroby może być zaczerwienienie oraz nadmierne ucieplenie skóry nad formującym się zbiornikiem płynowym – ropniem (4). W dalszym etapie pojawia się gorączka, a podczas badania wyczuwalny jest chełboczący guz. Leczenie zazwyczaj w takich przypadkach obejmuje nacięcie i drenaż ropnia, w przypadku chorób współwystępujących, np. cukrzycy czy otyłości, dołączana jest antybiotykoterapia. Szacuje się, że ok. 50% wszystkich torbieli pilonidalnych przebiega w początkowym okresie jako ropień (5, 6).
Metody leczenia
Jedynym skutecznym sposobem leczenia torbieli pilonidalnej jest leczenie operacyjne polegające na wycięciu całości zmiany z przesunięciem oraz wypłaszczeniem szpary międzypośladkowej. Istnieje wiele różnorodnych metod leczenia zatoki włosowej. Największe znaczenie w doborze metody odgrywają: rozległość zmiany, obecność dodatkowych kanałów oraz doświadczenie i preferencje chirurga. W każdym przypadku zasadne wydaje się podanie barwnika do otworów w skórze celem odnalezienia wszystkich kanałów i odgałęzień torbieli, a poprzez to wycięcie całości tkanek objętych procesem zapalnym. Pozostawienie jakiegokolwiek kanału spowoduje nawrót dolegliwości.
Część chirurgów nadal decyduje się na wycięcie zmiany z marsupializacją. Największą wadą tej metody jest długie leczenie rany, trwające ok. 3 miesiące. Inni decydują się na zeszycie rany, jednak bez przemieszczania szpary międzypośladkowej. W tym wypadku czas gojenia jest krótszy, jednak zwiększone jest ryzyko nawrotów – częstość występowania nawrotów szacowana jest nawet na 1/3 pacjentów poddanych operacji. W tym przypadku nie dochodzi bowiem do usunięcia przyczyny choroby.
Obecnie do najczęściej współcześnie wykonywanych operacji zaliczają się (7):
– operacja sposobem Bascoma II,
– operacja sposobem Suchorskiego – wycięcie skośne,
– operacja sposobem Karydakisa,
– operacja sposobem Limberga,
– operacja z plastyką skóry „V-Y”, „Z”.
Każda z tych metod ma określone wskazania, a linia prowadzenia cięcia powinna być dobrana do rozległości przetoki.
Wszystkie wymienione metody mają cechy wspólne, które obejmują:
– wycięcie całości zmiany w granicach zdrowych tkanek,
– szczelne, warstwowe zeszycie tkanek bez napięcia,
– przesunięcie płata skórnego umożliwiające przesunięcie szpary międzypośladkowej poza linię środkową ciała.
Operacja sposobem Bascoma II jest dedykowana do leczenia niezbyt rozległych torbieli. Głównym założeniem jest wykonanie cięcia okalającego całość zmiany, które z jednej strony przebiega równolegle do linii pośrodkowej ciała, a z drugiej przybiera postać owalną. Oba wierzchołki rany znajdują się poza linią pośrodkową, po jednej stronie szpary pośladkowej. Po zagojeniu skutkuje to wypłaszczeniem szpary międzypośladkowej i przesunięciem jej poza linię pośrodkową ciała.
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
24 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
59 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
119 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Tylicki M: Operacje proktologiczne. PZWL, Warszawa 1973: 56-59.
2. Tylicki M: Zarys proktologii klinicznej. PZWL, Warszawa 1984: 72-75.
3. Murphy CD, Merson J: Pilonidal disease. JAAPA 2022; 35(10): 54-55.
4. Mahjoubi MF, Ben Latifa M, Karoui Y et al.: Radical versus conservative methods in one-stage pilonidal abscess surgery: the experience of a Tunisian Center. Arq Bras Cir Dig 2022; 19: 35.
5. Bascom J: Pilonidal disease: long-term results of follicle removal. Dis Colon Rectum 1983; 26: 800-807.
6. Allen-Mersh TG: Pilonidal sinus: finding the right track for treatment. Br J Surg 1990; 77: 123-132.
7. Kołodziejczak M, Ciesielski P: Choroby proktologiczne. Diagnostyka i leczenie. PZWL, Warszawa 2022: 153-163.
8. Karaman K, Ozturk S, Tugmen C et al.: S-shaped wide excision with primary closure for extensive chronic pilonidal sinus disease. Case Rep Surg 2014; 2014: 451869.
9. Dessily M, Charara F, Ralea S et al.: Pilonidal sinus destruction with a radial laser probe: technique and first Belgian experience. Acta Chir Belg 2017; 117(3): 164-168.
10. Georgiou GK: Outpatient Treatment of Pilonidal Disease with a 1470 nm Diode Laser; Initial Experience. Int J Surg Surgical Porced 2016; 1: 103.
11. Liagkos G, Papaioannou Ch, Mpalampou E: Minimally invasive treatment of pilonidal sinus using the new Infinite Ring Fiber. A case series. Ann Ital Chir 2022 Nov 14: S0003469X22037629.
12. Zubaidi AM, Alali MN, Al Shammari SA et al.: Outcomes of Sinus Laser Therapy in Sacrococcygeal Pilonidal Sinus Disease: A Single-Center Experience. Cureus 2022; 21(14): 9.
13. Mentes O, Bagci M, Bilgin T et al.: Management of pilonidal sinus disease with oblique excision and primary closure: results of 493 patients. Dis Colon Rectum 2006; 49(1): 104-108.
14. Krand O, Yalt T, Berber I et al.: Management of pilonidal sinus disease with oblique excision and bilateral gluteus maximus fascia advancing flap: result of 278 patients. Dis Colon Rectum 2009; 52(6): 1172-1177.
15. Ciftci F, Abdurrahman I, Tosun M, Bas G: A new approach: oblique excision and primary closure in the management of acute pilonidal disease. Int J Clin Exp Med 2014; 7(12): 5706-5710.
