*Marta Obidzińska, Grażyna Marczuk-Kolada, Urszula Wasilczuk, Katarzyna Kalińska-Andrejczuk, Anna Kuźmiuk
Kliniczna ocena wypełnień założonych w systemie Equia – obserwacje dwuletnie
Clinical evaluation of restorations filled in Equia system – two-year observations
Zakład Stomatologii Dziecięcej, Uniwersytet Medyczny, Białystok
Kierownik Zakładu: dr hab. n. med. Grażyna Marczuk-Kolada
Summary
Introduction. Advantages of glass ionomer cements such as long-term fluoride release, chemical adherences to dental tissues or bio-compatibility are known for a long time. Although their use is limited due to the low mechanical strength. Because of number of research there is a lot of new glass ionomer cements with improved physical properties. Consequently, they are frequently used and have a wider field of application.
Aim. The aim of the study was clinical evaluation of restorations filled in Equia system.
Material and methods. 136 rest orations were placed (class I and II cavities) in patients aged 3-23 years. Clinical evaluation of 43 fillings (20 in permanent and 23 in primary teeth) was performed after 24 months using modified Ryge’s scale.
Results. Assessing the marginal integrity, anatomical shape and smoothness it was found that all the fillings in permanent teeth were clinically acceptable. Two fillings were not accepted because of the color. Analysis of restorations in primary dentition showed that marginal integrity of 17 fillings was very good or satisfactory. Assessing the anatomical shape 18 fillings obtained acceptance and in the evaluation of smoothness 20 of them. Color of 5 fillings was unacceptable.
Conclusions. Equia can be used as a filling in primary teeth and in the small cavities in permanent teeth also.
Wstęp
Głównym założeniem nowoczesnej stomatologii zachowawczej jest postępowanie mało interwencyjne. Ma ono na celu zminimalizowanie utraty twardych tkanek zęba. Koncepcja ta opiera się m.in. na remineralizacji wczesnych zmian próchnicowych, redukcji bakterii próchnicotwórczych, oszczędnej preparacji tkanek, stosowaniu adhezyjnych materiałów odtwórczych oraz wykonywaniu naprawy zamiast wymiany wypełnienia (1, 2). Cementy szkło-jonomerowe dzięki swoim unikalnym właściwościom mogą stanowić doskonałe narzędzie do realizacji tych celów.
Materiały te jako jedyne wykazują długotrwałe uwalnianie fluoru i innych jonów, chemicznie wiążą się ze strukturami zębów i cechują się bioaktywnością (3). Ponadto, charakteryzuje je korzystny współczynnik ekspansji termicznej, nieistotna wielkość skurczu polimeryzacyjnego, biokompatybilność oraz stosunkowo dobra estetyka (4, 5). Działanie przeciwpróchnicowe i uwalnianie jonów fluoru przez cementy szkło-jonomerowe jest wynikiem procesów wymiany. W sytuacji gdy w środowisku otaczającym wypełnienie występuje wysokie stężenie jonów fluoru, materiał je wchłania i magazynuje. Kiedy poziom fluoru w otoczeniu zmniejsza się, zostaje on uwolniony z jego struktury do środowiska zewnętrznego (6, 7). Właściwości te sprawiają, że są one chętnie stosowane w stomatologii jako materiały cementujące, podkłady, laki szczelinowe i materiały wypełniające.
Cementy szkło-jonomerowe są powszechnie stosowane jako wypełnienia w zębach mlecznych, w metodzie ART, do wypełniania niewielkich ubytków w zębach stałych, ubytków niepróchnicowego pochodzenia, metodzie PRR, metodzie tunelowej i kanapkowej (8). Jednym z kolejnych ważnych zastosowań tego materiału jest remineralizacja częściowo odwapnionej zębiny, którą według Fusayama i Masslera można pozostawić na dnie ubytku po usunięciu warstwy zewnętrznej zainfekowanej (9). Ponadto, stosuje się je jako wypełnienia tymczasowe w przypadku rozległych lub szybko postępujących, aktywnych zmian u pacjentów z dużym ryzykiem próchnicy (5, 10).
Szerokie zastosowanie cementów szkło-jonomerowych ma również związek ze stale postępującą poprawą właściwości tych materiałów. Od lat 70. XX wieku, kiedy zostały one wprowadzone do praktyki klinicznej, ulegały ciągłym modyfikacjom. Miało to na celu wyeliminowanie niekorzystnych cech takich jak powolne twardnienie, wrażliwość na wilgoć i dehydratację we wczesnej fazie twardnienia oraz niską odporność na starcie, złamanie i erozję (11, 12). Wszystkie obecne na rynku cementy szkło-jonomerowe należą do tej samej rodziny chemicznej. Główne różnice między nimi dotyczą: proporcji proszku do płynu, wielkości cząsteczek proszku, ich rozkładu oraz możliwej obecności polimerów (13). Jedną z pierwszych innowacji w zakresie rozwoju cementów szkło-jonomerowych było wprowadzenie do ich struktury cząsteczek metalu. Tak zwane cermety miały charakteryzować się zwiększoną wytrzymałością mechaniczną. Niestety badania nad tym typem materiału nie przyniosły zadowalających wyników. Jego odporność na pęknięcia pozostaje zbyt niska, aby stosować go do odbudowy ubytków kl. II (14). Innym typem cementów szkło- -jonomerowych są cementy modyfikowane żywicą o podwójnym lub potrójnym mechanizmie wiązania. Cechuje je większa odporność na starcie i złamania w stosunku do materiałów konwencjonalnych oraz lepsze właściwości estetyczne. Ponadto, ich twardnienie rozpoczyna się „na żądanie” pod wpływem światła. Grupą cementów szkło- -jonomerowych, których właściwości dorównują, a nawet przewyższają parametry materiałów modyfikowanych żywicą, są cementy szkło-jonomerowe o wysokiej lepkości (4). Zostały one opracowane na potrzeby techniki ART. Charakteryzują się szybkim wiązaniem, mniejszą wrażliwością na wilgoć, niską rozpuszczalnością w płynach jamy ustnej oraz dobrą odpornością na ścieranie (5, 14, 15). Stosunkowo nowym materiałem z tej grupy jest Equia Fil. Początkowo pod nazwą Equia krył się system złożony z materiału GC Fuji IX Extra i żywicy G-Coat Plus. Obecnie Equia Fil stosuje się nierozłącznie z Equia Coat – lakierem ochronnym z nanowypełniaczem. Dzięki ochronie materiału w pierwszej fazie dojrzewania zwiększa się wytrzymałość i twardość powierzchni wypełnienia oraz odporność na ścieranie (16). Equia Coat nadaje też wypełnieniu połysk, zwiększając tym samym walory estetyczne. Zdaniem producenta system Equia stanowi szybkie, ekonomiczne i estetyczne rozwiązanie dla wypełnień w ubytkach klasy I, II i V. Materiał ten wykazuje również lepszą wytrzymałość na złamanie, sześciokrotnie wyższy poziom uwalniania fluoru niż standardowe cementy oraz daje możliwość łatwego i szybkiego wypełnienia ubytku metodą bulk-filling (17).
Cel pracy
Celem pracy była kliniczna ocena wypełnień założonych w uzębieniu mlecznym i stałym z zastosowaniem systemu Equia.
Materiał i metody
Pierwszym ze składników systemu Equia jest kapsułkowany cement szkło-jonomerowy o wysokiej lepkości składający się tradycyjnie z proszku i płynu. W skład proszku wchodzą szkło fluoro-glinowe-krzemowe ze strontem (95%) i kwas poliakrylowy (5%), natomiast płyn to 40% roztwór kwasu poliakrylowego. Drugim komponentem tego systemu jest żywica ochronna o niskiej lepkości z nanowypełniaczem, składająca się w 50% z metakrylanu metylu i 0,09% kamforochinonu (18).
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
24 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
59 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
119 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Tyas MJ, Anusavice KJ, Frencken JE, Mount GJ: Minimal intervention dentistry – a review. Int Dent J 2000; 50: 1-12. 2. Dalli M, Colak H, Hamidi MM: Minimal intervention concept: a new paradigm for operative dentistry. J Investig Clin Dent 2012; 3: 167-175. 3. Forsten L: Short and long term fluoride release from glass ionomers and other fluoride containing filling materials in vitro. Scand J Dent Res 1990; 98: 179-185. 4. Nagaraja UP, Kishore G: Glass Ionomer Cement – The Different Generations. Trends Biomater Artif Organs 2005; 18: 158-165. 5. Frankenberger R, Sindel J, Kramer N: Upychalne cementy glass-jonomerowe – czyżby nowa alternatywa dla amalgamatu w leczeniu uzębienia mlecznego? Quintessence 1997; 5: 279-288. 6. Ngo H: Glass-Ionomer Cements as Restorative and Preventive Materials. Dent Clin N Am 2010; 54: 551-563. 7. Forsten L: Fluoride release and uptake by glass-ionomers. Scand J Dent Res 1991; 99: 241-245. 8. Sidhu SK: Glass-ionomer cement restorative materials: a sticky subject? Aust Dent J 2011; 56: 23-30. 9. Ngo HC, Mount G, Mc Intyre J et al.: Chemical exchange between glass-ionomer restorations and residual carious dentine in permanent molars: an in vivo study. J Dent 2006; 34: 608-613. 10. Mount GJ: Stomatologia minimalnie inwazyjna: nowoczesna filozofia postępowania. Stomatol Współcz 2004; 1: 29-35. 11. Scott JM, Mahoney EK:Restoring proximal lesions in the primary dentition: is glass ionomer cement the material of choice? N Z Dent J 2003; 99: 65-71. 12. Tran LA, Messer LB: Clinicians choices of restorative materials for children. Aust Dent J 2003; 48: 221-232. 13. Mount GJ: Wypełnienia glassjonomerowe w praktyce klinicznej. Stomatol Współcz 2004; 11: 39-44. 14. Nicholson JW, Croll TP: Cementy glass-jonomerowe w stomatologii zachowawczej rekonstrukcyjnej. Quintessence 1998; 6: 289-298. 15. Croll TP: Alternatives to silver amalgam and resin composite in pediatric dentistry. Quintessence Int 1998; 29: 697-703. 16. Kato K, Yarimizu H, Nakaseko H, Sakuma T: Influence of coating materials on conventional glass-ionomer cement. J Dent Res 2008; 87: 487. 17. Europe GC: Nowa koncepcja wypełniania ubytków. Równowaga pomiędzy estetyką, ekonomią i skutecznością. Stomatol Współcz 2007; supl. 2: 46-48. 18. Diem VTK, Tyas MJ, Ngo HC et al.: The effect of a nano-filled resin coating on the 3-year clinical performance of a conventional high-viscosity glass-ionomer cement. Clin Oral Invest 2014; 18: 753-759. 19. Marczuk-Kolada G, Łuczaj-Cepowicz E, Kozłowska K, Zalewska A: Dwuletnia kliniczna ocena wypełnień z materiału złożonego Gradia Direct – doniesienie wstępne. Czas Stomatol 2011; 64: 25-36. 20. Attia RM, Etman WM, Genaid TM: One year clinical follow up of a silorane-based versus a methacrylate-based composite resin. Tanta Dent J 2014; 11: 12-20. 21. Basso M: Long-term dental restorations using high-viscosity coated glassionomer cements. J Dent Res 2011; General Session, IADR Barcelona, Abstract No 2494. https://iadr.confex.com/iadr/2011sandiego/webprogram/Paper146300.html. 22. Friedl K, Hiller KA, Fredl KH: Clinical performance of a new glass ionomer based restoration system: a retrospective cohort study. Dent Mater 2011; 27(10): 1031-1037. 23. Miletić I, Barbara A, Bago Juric I, Anić I: Evaluation of a glass-ionomer based restoration system- a one year pilot study. J Min Int Dent 2013; 6: 87-95. 24. Forss H, Widström E: The post-amalgam era: a selection of materials and their longevity in the primary and young permanent dentitions. Int J Paediatr Dent 2003; 13: 158-164. 25. Ersin NK, Candan U, Aykut A et al.: A clinical evaluation of resin-based composite and glass ionomer cement restorations placed in primary teeth using the ART approach: result at 24 months. J Am Dent Assoc 2006; 137: 1529-1536. 26. Yilmaz Y, Eyuboglu Ö, Kocogullari ME, Belduz M: A One- -Year Clinical Evaluation of a High-Viscosity Glass Ionomer Cement in Primary Molars. J Contemp Dent Pract 2006; 7: 71-78. 27. Daou MH, Tavernier B, Meyer JM: Two-year clinical evaluation of three restorative materials in primary molars. J Clin Pediatr Dent 2009; 34: 53-58. 28. Gurgan S, Firat E, Kutuk ZB: Two-year study on the clinical performance of glass ionomer- based restorative system EQUIA. J Min Int Dent 2013; 6: 81-86. 29. Gurgan S, Firat E, Kutuk ZB et al.: 36-months clinical performance of a glass-ionomer restorative system, IADR Seattle, 2013, Abstract 2933. https://iadr.confex.com/iadr/13iags/webprogram/Paper176766.html. 30. Lohbauer U, Kramer N, Siedschlag G et al.: Strength and wear resistance of a dental glass-ionomer cement with a novel nanofilled resin coating. Am J Dent 2011; 24: 124-128. 31. Tiwari S, Nandlal B: Effect of nano-filled surface coating agent on fluoride release from conventional glass ionomer cement: An in vitro trial. J Indian Soc Pedod Prev Dent 2013; 31: 91-95. 32. Yang DS, Wang EC: Effect of Protective Coating on Fluoride Release from Glass Ionomer. IADR Tampa, 2012. Abstract 845. https://iadr.confex.com/iadr/2012tampa/webprogram/Paper157599.html. 33. Welbury RR, Shaw AJ, Murray JJ et al.: Clinical evaluation of paired compomer and glass ionomer restorations in primary molars: final results after 42 months. Br Dent J 2000; 189: 93-97. 34. Welbury RR, Walls AWG, Murray JJ et al.: The 5-year results of a clinical trial comparing a glass polyalkenoate (ionomer) cement restoration with an amalgam restoration. Br Dent J 1991; 170: 177-181. 35. Qvist V, Laurberg L, Poulsen A, Teglers PT: Eight-year study on conventional glass ionomer and amalgam restorations in primary teeth. Acta Odontol Scand 2004; 62: 37-45. 36. Frencken JE, van t‘Hof MA, Taifour D, Al-Zaher I: Effectiveness of ART traditional amalgam approach in restoring single-surface cavities in posterior teeth of permanent dentitions in school children after 6.3 years. Community Dent Oral Epidemiol 2007; 35: 207-214. 37. Taifour D, Frencken JE, Beiruti N et al.: Comparison between restorations in the permanent dentition produced by hand and rotary instrumentation-survival after 3 years. Community Dent Oral Epidemiol 2003; 31: 122-128.
