Zakażenia dróg moczowych występują u ludzi dość często. Większość z nich ma lekki przebieg, jednak niektóre są bardzo groźne dla zdrowia. Mogą one być zlokalizowane w górnych drogach moczowych (nerki i sąsiadujące z nimi moczowody) oraz w dolnych drogach moczowych (pęcherz moczowy i cewka moczowa). Zakażenia są zwykle wywoływane przez bakterie, głównie jelitowe, takie jak Escherichia coli i Enterococcus sp. Niekiedy wywołują je grzyby drożdżoidalne Candida albicans. Większość zakażeń powodowana jest przez drobnoustroje oporne na antybiotyki, co znacznie ogranicza możliwości ich leczenia. Skuteczność leczenia jest także utrudniona poprzez zakażenia nawracające, zwykle wywoływane przez drobnoustroje wielooporne na powszechnie stosowane antybiotyki i chemioterapeutyki. Stąd poszukiwania innych sposobów terapii, przede wszystkim surowcami roślinnymi oraz wyizolowanymi z nich substancjami biologicznie aktywnymi, a także produktami pochodzenia naturalnego. Poniżej zaprezentowano trzy takie propozycje o dużym potencjale terapeutycznym.

W badaniach użyto 5 olejków eterycznych zawierających głównie monoterpeny: olejek z anyżu gwiazdkowatego (Illicium verum Hook. F.) zawierający głównie anetol (89,8%), olejek z bazylii pospolitej (Ocimum basilicum L.) zawierający głównie linalol (46,0%), olejek z lebiodki pospolitej (Origanum vulgare L.) zawierający głównie karwakrol (65,9%), olejek z tymianku pospolitego (Thymus vulgaris L.) zawierający głównie tymol (52,6%) oraz olejek z szałwii muszkatołowej (Salvia sclarea L.) zawierający głównie octan linalolu (54,7%).

Aktywność przeciwbakteryjną olejków oceniano na 7 szczepach Escherichia coli, 8 szczepach Enterococcus sp., natomiast aktywność przeciwgrzybiczą oceniano na 12 szczepach Candida albicans. Wszystkie badane szczepy bakterii i grzybów zostały wyizolowane z dróg moczowych pacjentów cierpiących na przewlekłe i nawracające zakażenia dróg moczowych i były oporne na prawie wszystkie antybiotyki i chemioterapeutyki stosowane do leczenia tej choroby.