© Borgis - Nowa Stomatologia 4/2000, s. 24-27
Anna Marczak-Wojtyńska¹, Wacława Tarłowska², Tomasz Bulski³, Jerzy Walecki³
Szybko postępujące zmiany zwyrodnieniowe stawu skroniowo-żuchwowego u młodej pacjentki z dyskopatią skroniowo-żuchwową – opis przypadku
Fast progressive degenerative changes of the young female patient with temporomandibular discopathy – description of the case
¹ z Zakładu Stomatologii Zachowawczej Instytutu Stomatologicznego CMKP w Warszawie
Kierownik Zakładu: dr n. med. Anna Marczak-Wojtyńska
² z Poradni Chorób Stawów Skroniowo-Żuchwowych w Warszawie
³ z Zakładu Diagnostyki Obrazowej CMKP w Warszawie
Kierownik Zakładu: prof. dr hab. med. Jerzy Walecki
Dane epidemiologiczne z ostatnich lat wykazują, że choroby stawów skroniowo-żuchwowych dotyczą około 30% dorosłej populacji (1, 2, 15). Z obserwacji klinicznych wynika, że do często występujących schorzeń stawów skroniowo-żuchwowych należą zmiany zwyrodnieniowe. W etiologii zmian zwyrodnieniowych wśród czynników miejscowych mających bezpośredni wpływ na czynność stawów skroniowo-żuchwowych należy wymienić przede wszystkim zaburzenia zwarcia. Zaburzenia zwarcia najczęściej powodowane są nieprawidłowościami zębowymi, zgryzowymi, przemieszczeniem zębów, brakiem zębów oraz czynnikami jatrogennymi. W oparciu o spostrzeżenia kliniczne można przyjąć, że zaburzenia zwarcia pochodzenia jatrogennego mogą być następstwem niektórych błędów popełnianych podczas leczenia zachowawczego, protetycznego oraz w czasie leczenia ortodontycznego. Podstawową zasadą w leczeniu zachowawczym i protetycznym jest dokładna analiza warunków zgryzowych z uwzględnieniem korekty zwarcia w dostosowaniu wypełnień i uzupełnień protetycznych w jamie ustnej. Nieprzestrzeganie tej zasady może doprowadzić do utrwalenia istniejących lub do powstania nowych zaburzeń zwarcia (6, 8). W piśmiennictwie stomatologicznym jest wiele doniesień na temat dysfunkcji stawów skroniowo-żuchwowych jako powikłania po zakończonym leczeniu ortodontycznym i protetycznym (5, 8, 9, 13).
W przypadkach długo trwających dysfunkcji narządu żucia, przebiegających z nieprawidłowym obciążeniem stawów dochodzi do dysproporcji pomiędzy siłą obciążenia a wytrzymałością tkanek stawowych, co jest przyczyną zmian zwyrodnieniowo-wytwórczych w obrębie struktur stawowych (10). Istnieje zgodność poglądów, że zmienione lub zwiększone obciążenia mogą doprowadzić w części chrzęstnej stawów do zmian morfologicznych w postaci arthrosis deformans (4). Krążek stawowy ulega zmianom morfologicznym pod postacią scieńczenia, perforacji, pęknięć, przerostów i zniekształceń związanych z przemieszczeniem (8, 10), krążek ulega również zmianom strukturalnym pod postacią zwyrodnienia włóknistego i odkładania złogów wapniowych (10, 11).
Zmiany patologiczne w obrębie struktur kostnych manifestują się w postaci spłaszczenia głowy żuchwy, guzka stawowego i panewki, obserwujemy także wyrośla kostne – osteofity, nadżerki i nierówności na powierzchni stawowej głowy żuchwy, w strukturze kości żuchwy mogą występować hypoplazje (8).
OPIS PRZYPADKU
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
24 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
59 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
119 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Assal L.A.: Clinical aspects of imaging in maxillofacial. Radiol. Clinic. N. Am. 1993, 1:209. 2. Curl D.D.: Chiropractic management of capsilitis and synovitis of the temporomandibular joint. J. Ortofacial Pain 1993, 3:383. 3. Grodecki P. i wsp.: T-scan-komputerowy system analizy zwarcia. Stom. Współ. 1997, 6:410. 4. Hansson T., Oberg T.: Arthrosis and deviation in form in the temporomandibular joint. A macroscopic study on human autopsy material. Acta Odont. Scand. 1977, 35:167. 5. Janson M.: Okklusion und Funktion nach Kieferorthopadisher Behandlung von kl II Patienten, Nachuntersuchung im Erwachsenenalter. Dtsch. Zafnarztl. Z. 1980, 35, 2:201. 6. Karłowska I.: Jatrogenne przyczyny dysfunkcji stawów skroniowo-żuchwowych. Czas. Stomat. 1998, LI, 8:551. 7. Karolakowska W., Starzyńska-Furmaniak E.: Współzależność między zaburzeniami stawów skroniowo-żuchwowych u studentów w wieku 19-25 lat a zmianami morfologicznymi i czynnościowymi narządu żucia. Czas. Stomat. 1982, XXX, 9:601. 8. Kleinrok M.: Zaburzenia czynnościowe układu ruchowego narządu żucia. Sanmedia W-wa 1992. 9. Kleinrok M., Holzwarth W.: Bemerkungen zur Behandlung von einseitigen Kreuzbissen. Fortschr. Kieferorthop. 1985, 46:53. 10. Kraszewski J.: Choroby stawu skroniowo-żuchwowego. PZWL Warszawa 1985. 11. Kryst L.: Chirurgia Stomatologiczna, PZWL Warszawa 1981. 12. Mlosek K. i wsp.: Wybrane zagadnienia z kliniki i współczesnej diagnostyki wizualizacyjnej stawów skroniowo-żuchwowych. Czas. Stomat. 1994, XLVII, 1:56. 13. Pila M., Zawada A.: Bólowa postać mioarthropatii skroniowo-żuchwowej u dzieci. Czas. Stomat. 1986, XXXIX, 5:322. 14. Raczew Z., Mlosek K.: Zarys rentgenodiagnostyki stomatologicznej. PZWL Warszawa 1979. 15. Żochowska E., Mlosek K.: Technika badania stawów skroniowo-żuchwowych za pomocą rezonansu magnetycznego (MR). Czas. Stomat. 1994, 4:282.
