Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Nowa Medycyna 2/2015, s. 63-66 | DOI: 10.5604/17312485.1167037
Agnieszka Kucharczyk, Małgorzata Kołodziejczak
Czy skleroterapia guzków krwawniczych jest tylko metodą historyczną?
Is sclerotherapy for hemorrhoids only a historical method?
Warszawski Ośrodek Proktologii, Szpital św. Elżbiety, Warszawa
Kierownik Ośrodka: dr hab. n. med. Małgorzata Kołodziejczak
Summary
Hemorrhoidal disease, besides an anal fissure, is one of two most frequent inflammatory proctologic diseases. The way of treatment of hemorrhoidal disease mainly depends on the degree of the clinical progress of illness, as well as on age, general condition of the patient, and on psychological attitude of patient to the proposed method of treatment. Sclerotherapy is one of the oldest methods of treatment of hemorrhoids. The first doctor who applied obliteration of hemorrhoids in the form of iron persulfate injection was Morgan from Dublin in 1869. Principle of sclerotherapy consists in injection of obliterating agent causing local inflammatory condition and the secondary fibrosis and adhesion of mucous membrane to the muscular layer below. Various obliterating agents are used, the most frequently polidocanol 3%. Sclerotherapy is indicated in moderately advanced period of hemorrhoidal disease: II, more rarely III degree, whereas the primary contraindication is allergy to the obliterating agent. The crucial role in the effectiveness of therapy plays correct qualification of patient to the obliteration and its proper technical execution. Too shallow injection of the substance can be ineffective, whereas too deep injection can lead to formation of anal abscess. Conclusions: Sclerotherapy, although it is the historical method still has its place in treatment of moderately advanced hemorrhoidal disease. Further development of the method can consist in use of different, new obliterating preparations.



Wstęp
Choroba hemoroidalna jest jedną z dwóch (obok szczeliny odbytu) najczęściej występujących zapalnych chorób proktologicznych. Definiowana jest jako powiększenie i dystalne przemieszczenie hemoroidalnych splotów tętniczo-żylnych w stosunku do kresy grzebieniastej. W etiologii występowania choroby hemoroidalnej podkreśla się współistnienie wielu czynników, takich jak zaparcia i przedłużone parcia, poszerzenie naczyń żylnych wraz z uszkodzeniem podporowych włókien łącznotkankowych w kanale odbytu oraz zmiany zapalne z towarzyszącym rozrostem splotów żylnych (1-5). Główne objawy choroby hemoroidalnej to krwawienie z kanału odbytu oraz wypadanie guzków. Stopnie zaawansowania choroby hemoroidalnej oceniane są zazwyczaj według klasyfikacji Golighera, gdzie I stopień to guzki krwawiące bez wypadania z kanału odbytu, II stopień – guzki wypadające, samoistnie cofają się do kanału odbytu, III stopień – guzki wypadające, wymagają ręcznego odprowadzenia do kanału odbytu, IV stopień – guzki trwale przemieszczone poza kanał odbytu, bez możliwości odprowadzenia. Do IV stopnia zalicza się także guzki ze zmianami zakrzepowymi, uwięźnięte oraz z towarzyszącym wypadaniem błony śluzowej (1, 6).
Ocenia się, że u około 5% całej populacji przynajmniej raz w życiu wystąpiły objawy związane ze stanem zapalnym guzków krwawniczych. W populacji osób powyżej 50. roku życia blisko 50% wymaga leczenia z powodu zaostrzenia choroby hemoroidalnej, a z tej grupy tylko od 10-20% kwalifikuje się do leczenia operacyjnego (7). Biorąc pod uwagę własne obserwacje praktyczne, liczba pacjentów z chorobą hemoroidalną wymagająca operacji wydaje się być jeszcze mniejsza.
Sposób leczenia choroby hemoroidalnej uzależniony jest przede wszystkim od stopnia zaawansowania klinicznego choroby, ale nie tylko. Należy też brać pod uwagę wiek, stan ogólny pacjenta, a także niedoceniany aspekt psychicznego nastawienia pacjenta do proponowanej metody leczenia. Celem wybranego postępowania jest zniesienie objawów, zmniejszenie ryzyka nawrotu choroby i uniknięcie powikłań.
Leczenie
Leczenie operacyjne – hemoroidektomia – jest uważane za najbardziej skuteczną metodę leczenia, związaną z niewielkim odsetkiem nawrotów. Jednocześnie jednak niesie za sobą ryzyko powikłań, takich jak nasilone dolegliwości bólowe w okresie około- i pooperacyjnym, krwawienie, zwężenie odbytu lub inkontynencja (8). Alternatywą dla leczenia operacyjnego są metody instrumentalne: skleroterapia, zakładanie gumek metodą Barrona, krioterapia, koagulacja podczerwienią i inne. Metody te proponowane są pacjentom w II stopniu zaawansowania choroby hemoroidalnej oraz w wybranych przypadkach w III stopniu. Jedną z zalet powyższych metod jest brak konieczności hospitalizacji, a także brak bólu po zabiegu.
Skleroterapia
Historia metody

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Lohsiriwat V: Hemorrhoids: From basic pathophysiology to clinical management. World J Gastroenterol 2012 May 7; 18(17): 2009-2017. 2. Loder PB, Kamm MA, Nicholls RJ, Phillips RK: Haemorrhoids: pathology, pathophysiology and aetiology. Br J Surg 1994; 81: 946-954. 3. Morgado PJ, Suárez JA, Gómez LG, Morgado PJ: Histoclinical basis for a new classification of hemorrhoidal disease. Dis Colon Rectum 1988; 31: 474-480. 4. Aigner F, Gruber H, Conrad F et al.: Revised morphology and hemodynamics of the anorectal vascular plexus: impact on the course of hemorrhoidal disease. Int J Colorectal Dis 2009; 24: 105-113. 5. Chung YC, Hou YC, Pan AC: Endoglin (CD105) expression in the development of haemorrhoids. Eur J Clin Invest 2004; 34: 107-112. 6. American Gastroenterological Association medical position statement: Diagnosis and treatment of hemorrhoids. Gastroenterology 2004; 126: 1461-1462. 7. Seok-Gyu S, Soung-Ho K: Optimal Treatment of Symptomatic Hemorrhoids. J Korean Soc Coloproctol 2011 Dec; 27(6): 277-281. 8. Abe T, Hachiro Y, Ebisawa Y et al.: Distal Hemorrhoidectomy with ALTA injection: a new method for hemorrhoid surgery. Int Surg 2014 May-Jun; 99(3): 295-298. 9. Goligher J: Surgery of the Anus. Rectum and Colon 1984: 105-106. 10. Blanchard CE: Textbook of ambulant proctology. Youngtown, Ohio. Medical Success Press 1928:134. 11. Kaidar-Person O, Person B, Wexner SD: Hemorrhoidal disease: A comprehensive review. J Am Coll Surg 2007; 204: 102-117. 12. Tokunaga Y, Sasaki H: Impact of less invasive treatment including sclerotherapy with a new agent and hemorrhoidopexy for prolapsing internal hemorrhoids. Int Surg 2013 Jul-Sep; 98(3): 210-213. 13. Mann CV, Motson R, Clifton M: The immediate response to injection therapy for first-degree haemorrhoids. J R Soc Med 1988; 81: 146-148. 14. Guy RJ, Seow-Choen F: Septic complications after treatment of haemorrhoids. Br J Surg 2003; 90: 147-156. 15. Tanwar R, Singh SK, Pawar DS: Rectourethal fistula: a rare complication of injection sclerotherapy. Urol Ann 2014; 6: 261-263. 16. Suppiah A, Perry EP: Jaundice as a presentation of phenol induced hepatotoxocity following injection sclerotherapy for haemorrhoids. Surgeon 2005 Feb; 3(1): 43-44. 17. Adami B, Eckardt VF, Suermann RB et al.: Bacteremia after proctoscopy and hemorrhoidal injection sclerotherapy. Dis Colon Rectum 1981; 24: 373-374. 18. Moser KH, Mosch C, Walgenbach M et al.: Efficacy and safety of sclerotherapy with polidocanol foam in comparison with fluid sclerosant in the treatment of first-grade haemorrhoidal disease: a randomised, controlled, single-blind, multicentre trial. Int J Colorectal Dis 2013 Oct; 28(10): 1439-1447. 19. Benin P, D’Amico C: Foam sclerotherapy with Fibrovein (STD) for the treatment of hemorrhoids, using a flexible endoscope. Minerva Chir 2007 Aug; 62(4): 235-240. 20. Alatise OI, Arigbabu OA, Lawal OO et al.: Endoscopic hemorrhoidal sclerotherapy using 50% dextrose water: a preliminary report. Indian J Gastroenterol 2009 Jan-Feb; 28(1): 31-32. 21. Yano T, Yano K: Comparison of injection sclerotherapy between 5% phenol in almond oil and aluminium potassium sulfate and tannic acid for grade 3 hemorrhoids. Ann Coloproctol 2015 Jun; 31(3): 103-105.
otrzymano: 2015-04-28
zaakceptowano do druku: 2015-06-01

Adres do korespondencji:
*Agnieszka Kucharczyk
Warszawski Ośrodek Proktologii Szpital św. Elżbiety
ul. Goszczyńskiego 1, 02-615 Warszawa
tel.: +48 (22) 542-08-16
e-mail: a-kucharczyk@op.pl

Nowa Medycyna 2/2015
Strona internetowa czasopisma Nowa Medycyna