Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Postępy Fitoterapii 2/2016, s. 87-90
*Aleksandra Wawro1, Dominika Pieprzyk-Kokocha1, Agnieszka Gryszczyńska2, Katarzyna Grajek1, Zdzisław Łowicki2
Oznaczenie zawartości substancji biologicznie aktywnych w ekstraktach wodnych z liści i pędów morwy białej
Determination of the content of the biologically active substances in water extratcs of the leaves and shoots white mulberry
1Zakład Innowacyjnych Biomateriałów i Nanotechnologii, Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich w Poznaniu
Kierownik Zakładu: dr Dorota Wesołek, prof. nadzw. IWNiRZ
2Zakład Farmakologii i Fitochemii, Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich w Poznaniu
Kierownik Zakładu: prof. dr hab. n. med. Agnieszka Seremak-Mrozikiewicz
Summary
Introduction. White mulberry (Morus alba L.) grows in the form of trees and shrubs. It comes mainly from China. Mulberry contains substantial quantities of biologically active substances. Antioxidants, which are included in the mulberry prevent many lifestyle diseases such as obesity, diabetes, cancer.
Aim. The aim of the study was to determine the content of various biologically active substances in the leaves and stems of the white mulberry (Morus alba L.) which were carried out on the aqueous extracts prepared from powdered mulberry elements using high performance liquid chromatography (HPLC).
Material and methods. The materials used in the study were: green leaves and stems of annuals white mulberry (Experimental Farm INF&MP).
Results. The study showed that aqueous extracts of mulberry are quercetin, rutin, vitexin, isovitexin, chlorogenic and rosmarinic acid, luteolin, apigenin and hyperoside. Bioactive substances which occurred in the largest quantities are: chlorogenic acid, then hyperoside and vitexin and rutin.
Conclusions. Stems of white mulberry (Morus alba L.) is characterized by a higher content of biologically active substances than the leaves.



Wprowadzenie
Morwa rośnie w formie drzew lub krzewów. Pochodzi ona głównie z Chin, gdzie przez wieki była uprawiana. Do Polski została sprowadzona w XVII w. i występuje tu tylko jeden gatunek morwa biała (Morus alba L.). Jest to roślina wieloletnia, szeroko rozpowszechniona w świecie, a więc łatwo przystosowująca się do różnorodnych warunków klimatycznych. Morwa ze względu na swoje pochodzenie jest dość wrażliwa na zmiany temperatury. Wilgotność powietrza w naszym klimacie i opady są wystarczające dla uprawy morwy (1).
Morwa biała zawiera znaczne ilości składników bioaktywnych, w tym przeciwutleniaczy, dlatego już od dawna była wykorzystywana w medycynie ludowej Dalekiego Wschodu.
Współczesna nauka potwierdza wcześniejsze obserwacje i przedstawia dowody na to, że związki przeciwutleniające zawarte w morwie białej zapobiegają wielu chorobom cywilizacyjnym, takim jak miażdżyca, cukrzyca, otyłość czy choroby nowotworowe.
Jedną z wartościowych odmian morwy jest odmiana Wielkolistna Żółwińska. Odmiana ta jest wynikiem prac badawczych i hodowlanych dawnego Zakładu Badawczego Jedwabiu Naturalnego – obecnego Instytutu Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich w Poznaniu. Została ona wyhodowana przede wszystkim na potrzeby karmienia jedwabników morwowych i jest przystosowana do polskich warunków klimatycznych. Charakteryzuje się dobrymi właściwościami odżywczymi oraz pokaźnymi, kształtnymi liśćmi i dużym przyrostem biomasy (2).
Dane piśmiennictwa mówią o dużej zawartości związków bioaktywnych w morwie, jednak jak do tej pory nie scharakteryzowano pod tym względem odmiany Wielkolistnej Żółwińskiej.
Cel pracy
Celem niniejszej pracy było oznaczenie zawartości substancji biologicznie aktywnych w ekstraktach wodnych otrzymanych z liści i pędów morwy białej, odmiany Wielkolistnej Żółwińskiej.
Materiał i metody
Materiał badawczy stanowiły wysuszone zielone liście oraz pędy jednoroczne morwy białej odmiany Wielkolistna Żółwińska zebrane w lipcu 2010 roku na terenie Zakładu Doświadczalnego Instytutu Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich w Pętkowie. Fragmenty rośliny rozdrobniono w uniwersalnym młynku tnącym Pulverisette 19; sito 0,25 mm. Sproszkowane liście poddawano jednokrotnej ekstrakcji. Materiał zaparzano wrzącą wodą redestylowaną i poddawano wytrząsaniu w czasie półtorej godziny. Zawiesinę przesączano na lejkach piankowych G-0, a następnie przesącz zamrażano (temp. -50°C) i liofilizowano (ciśnienie < 0,5 hPa).
W tak otrzymanych ekstraktach oznaczano wybrane polifenole przy pomocy wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC). Analizę fitochemiczną prowadzono za pomocą zwalidowanych metod własnych IWNiRZ. Zastosowano następujące warunki chromatograficzne: detektor DAD, kolumnę Nucleosis C18 150,0 x 4,0 mm x 3,0 μm, skład faz ruchomych: A – tetrahydrofuran: diwodorofosforan sodu, pH = 3,0, 5:95 (v:v); faza ruchoma B – tetrahydrofuran: diwodorofosforan sodu, pH = 3,0, 40:60 (v:v), szybkość przepływu: 1,0 ml/min; objętość nastrzyku: 20 μl; temp. kolumny: 30°C; detekcję dla izowiteksyny, witeksyny, luteoliny prowadzono przy długości fali λ = 350 nm, dla hiperozydu i apigeniny λ = 210 nm, dla rutyny – λ = 360 nm, a dla kwercetyny przy długości fali λ = 370 nm. Podczas oznaczania kwasu rozmarynowego i kwasu chlorogenowego zmieniono skład fazy ruchomej następująco: faza ruchoma A – kwas fosforowy: woda 1:999 (v/v); faza ruchoma B – acetonitryl oraz szybkość przepływu 0,8 ml/min, objętość nastrzyku 10 μl; temp. kolumny wynosiła 40°C. Detekcję dla kwasu rozmarynowego prowadzono przy długości fali λ = 205 nm, a dla kwasu chlorogenowego – λ = 330 nm.
Wyniki wyrażano w postaci zawartości procentowej poszczególnych związków w wyciągach i przedstawiano jako średnie arytmetyczne (z co najmniej trzech oznaczeń) ± SD. Analizę ogólnej zmienności w dwóch latach zbiorów prowadzono w oparciu o analizę wariancji z powtórzeniami (ANOVA II). Do zweryfikowania hipotez zerowych dla przeprowadzonych analiz zawartości składników bioaktywnych uzyskanych metodą HPLC wykonano dwuczynnikową analizę wariancji dla układu czynników, na poziomie istotności α = 0,05, wykorzystując program Statistica v. 8. Uprzednio dane wyrażone w procentach poddano transformacji według formuły Blissa y = arcsin ? p (3). Dla analiz istotnych statystycznie, w celu ustalenia grup podobnych pod względem badanego czynnika, wykonano test post-hoc HDS Tukeya (α = 0,05).
Wyniki i dyskusja

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

29

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

69

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

129

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 78 zł
Piśmiennictwo
1. Pieprzyk-Kokocha D, Burczyk H. Uprawa morwy jako pokarmu dla jedwabników. Zagadn Doradz Roln 2005; 4(6):48. 2. Pieprzyk-Kokocha D, Burczyk H. Wznowienie chowu jedwabnika morwowego w Polsce. Zagadn Doradz Roln 2005; 4(5):44. 3. Kalla R. Statystyka dla przyrodników. AR, Poznań 2002. 4. Dudek-Makuch M, Gawron-Gzella A. Naturalne antyoksydanty w profilaktyce chorób cywilizacyjnych. Herba Pol 2007; 53(2):143-4. 5. Kopacz M. Flawonoidy i ich zastosowanie. Ofic Wyd Politech Rzeszowskiej 2008; 64-7, 187-8. 6. Gawlik-Dzik U. Fenolokwasy jako bioaktywne składniki żywności. Żywn-Nauk Technol Jak 2004; 4(41):29-40. 7. Grajek W (red.). Przeciwutleniacze w żywności. Wyd Nauk-Techn, Warszawa 2007; 141-244.
otrzymano: 2015-12-10
zaakceptowano do druku: 2016-02-19

Adres do korespondencji:
*mgr inż. Aleksandra Wawro
Zakład Innowacyjnych Biomateriałów i Nanotechnologii Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
ul. Wojska Polskiego 71B, 60-630 Poznań
tel.: +48 (61) 84-55-814, fax: +48 (61) 84-17-830
e-mail: aleksandra.wawro@iwnirz.pl

Postępy Fitoterapii 2/2016
Strona internetowa czasopisma Postępy Fitoterapii