Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Postępy Nauk Medycznych 12/2007, s. 575-579
*Joanna Ciosek, Katarzyna Izdebska
Galanina oraz inne neuromediatory ośrodkowego układu nerwowego – wspólne występowanie i wzajemne interakcje
Galanin and other central nervous system neuromediators – common localization and mutual interactions
Zakład Badań Neuropeptydów Katedry Patologii Ogólnej i Doświadczalnej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Kierownik: prof. nadzw. dr hab. n. med. Joanna Ciosek
Streszczenie
Galanina (Gal) jest neuropeptydem szeroko występującym w ośrodkowym i obwodowym układzie nerwowym oraz w tkankach obwodowych. Gal charakteryzuje się wielokierunkowością działań wewnątrzustrojowych – m.in. reguluje wydzielanie hormonów podwzgórzowo-przysadkowych, motorykę przewodu pokarmowego, czynność wydzielniczą trzustki, układ sercowo-naczyniowy, może być zaangażowana w mechanizmach powstawania depresji. Niniejsze opracowanie przedstawia informacje dotyczące wspólnego występowania galaniny wraz z innymi neuroprzekaźnikami lub/i neuromodulatorami w podwzgórzu, przysadce, w neuronach serotonergicznych, noradrenergicznych oraz cholinergicznych mózgu. Omówione zostały również wzajemne interakcje zachodzące w ośrodkowym układzie nerwowym pomiędzy galaniną a innymi neuroprzekaźnikami lub/i neuromodulatorami.
Summary
Galanin (Gal) is a neuropeptide widely distributed in the central and periphery nervous system as well as in the periphery tissues. Gal is characterized by multidirectional effects – among others, it regulates the hypothalamo-pituitary hormones release, gastrointestinal system motility, secretory function of the pancreas, cardiovascular system and it may be engaged in the mechanisms of the depression. This paper presents the information concerning galanin colocalization with others neurotransmitters and/or neuromodulators in the hypothalamus, pituitary, serotonergic, noradrenergic and cholinergic neurons in the brain. It has been presented mutual interactions between galanin and neurotransmitters/neuromodulators in the central nervous system.



Wstęp
Galanina (Gal) należy do rodziny neuropeptydów występujących w ośrodkowym (OUN) oraz obwodowym układzie nerwowym, jak również w tkankach obwodowych. Od czasu jej odkrycia w 1983 roku w przewodzie pokarmowym świni jest przedmiotem wielu badań naukowych. Wykazano, że neuropeptyd ten charakteryzuje się wielokierunkowością działań wewnątrzustrojowych, m.in. reguluje wydzielanie hormonów części gruczołowej i nerwowej przysadki, motorykę przewodu pokarmowego, czynność zewnątrzwydzielniczą trzustki, funkcję układu sercowo-naczyniowego oraz przewodzenie bodźców czuciowych (1, 2). Gal hamuje przekaźnictwo nerwowo-synaptyczne w obszarach mózgu związanych z procesami uczenia się i zapamiętywania, wpływa także na zachowanie w reakcjach stresowych; nie wyklucza się jej zaangażowania w rozwoju depresji (3). Gal odgrywa znaczącą rolę w ośrodkowych mechanizmach związanych z patogenezą otyłości (4, 5).
Zastosowanie metodyki immunohistochemicznej oraz radioimmunologicznej pozwoliło na zaobserwowanie szerokiego występowania Gal w OUN szczura. Najwyższą zawartość Gal stwierdzono w ciałach migdałowatych, podwzgórzu, pniu mózgu, przegrodzie, gałce bladej, jądrze macierzystym prążka krańcowego, miejscu sinawym, jądrze pasma samotnego oraz w części nerwowej przysadki (1). W neuronach różnych obszarów OUN Gal często współwystępuje z innymi neuroprzekaźnikami lub/i neuromodulatorami.
Galanina w podwzgórzu
W podwzgórzu występuje duża ilość włókien nerwowych wykazujących aktywność galanino-podobną (Gal-IR), zaś kilka jąder podwzgórza [jądro nadwzrokowe (SON), przykomorowe (PVN), łukowate, przedsuteczkowe] zawiera także ciała komórkowe neuronów Gal-ergicznych. Znaczące ilości Gal zaobserwowano też w wyniosłości pośrodkowej (1, 6).
W neuronach jądra łukowatego oraz w okolicy jądra brzuszno-przyśrodkowego stwierdzono wspólne występowanie Gal i hydroksylazy tyrozynowej (7). W niektórych neuronach jądra łukowatego, zakończeniach nerwowych w obszarze wyniosłości pośrodkowej oraz w jądrach wielokomórkowych podwzgórza Gal występuje łącznie z dekarboksylazą glutaminową. Neurony jądra guzowo-suteczkowatego charakteryzują się wspólnym występowaniem Gal i dekarboksylazy L-histydyny, która jest markerem identyfikacyjnym neuronów zawierających histydynę (8). Obecność Gal wykazano również w obrębie subpopulacji neuronów CRH-ergicznych (zawierających kortykoliberynę) w jądrze przykomorowym podwzgórza (9).
Obecność galaniny łącznie z luliberyną (LHRH) wykryto w obszarze przedwzrokowym podwzgórza w neuronach LHRH-ergicznych (10), których aksony kończą się na kapilarach przysadkowego układu wrotnego na poziomie wyniosłości pośrodkowej. Gal i LHRH są wydzielane pulsacyjnie do krążenia wrotnego w tym samym czasie, obserwowano jednak także wyrzut galaniny poprzedzający sekrecję LHRH (11). Badania in vitro przyniosły podobne wyniki (11). Efektem takiego działania Gal jest regulacja sekrecji hormonu luteinizującego (LH) z przysadki. W mechanizmie tym zaangażowane są receptory α-adrenergiczne i PGE2 jako mediator wewnątrzkomórkowy (12, 13).
Ekspresja Gal mRNA jest przejawiana również w neuronach GnRH-ergicznych (tj. zawierających gonadoliberynę), przy czym, znacznie większe ilości obserwowano u samic szczura, niż u samców (14, 15). W neuronach GnRH-ergicznych podwzgórza samic w okresie rui znacznie wzrasta ilość mRNA dla receptora galaninowego typu 1 (GalR1 mRNA). Neurony te mogą być zatem docelowym miejscem działania galaniny (16). Istotnym czynnikiem wzmagającym ekspresję Gal mRNA i samej galaniny są estrogeny (17, 18).
Wpływ galaniny na czynność hormonalną części gruczołowej przysadki
Galaninę można uznać za istotny element podwzgórzowo-przysadkowej rodziny hormonów, a przemawia za tym: obecność Gal w obrębie jąder podwzgórza i w przysadce, występowanie miejsc wiążących dla galaniny w większości jąder podwzgórza, wyższe stężenie Gal w przysadkowym krążeniu wrotnym w porównaniu z krążeniem obwodowym oraz obecność kontaktów neurohemalnych pomiędzy neuronami Gal-ergicznymi, a naczyniami krążenia wrotnego (1, 12). Palkovits i wsp. (19) wykazali, że włókna Gal-ergiczne znajdujące się w wyniosłości pośrodkowej oraz tylnym płacie przysadki pochodzą głównie z SON oraz wielkokomórkowej części PVN podwzgórza. W części przedniej przysadki Gal występuje w komórkach laktotropowych, kortykotropowych, somatotropowych oraz tyreotropowych (20, 21, 22).
W komórkach laktotropowych Gal występuje wspólnie z prolaktyną (PRL), stąd przyjmuje się, że neuropeptyd ten może pełnić ważną rolę regulacyjną w procesie laktacji (23). Mutacja genu dla Gal prowadzi do zmniejszenia poziomu PRL mRNA, ograniczenia wydzielania PRL oraz zaburzeń laktacji u samic szczura (23). Poziom Gal mRNA w przysadce tych zwierząt początkowo jest niski, w późniejszym okresie ulega podwyższeniu. Galanina pełni ponadto funkcję czynnika wzrostowego dla komórek laktotropowych (24, 25). Neuropeptyd ten może zatem działać jako parakrynny modulator funkcji komórek laktotropowych poprzez udział receptora galaninowego typu 2 (26). Gal, wstrzyknięta do układu komorowego mózgu szczura, powoduje wzrost stężenia PRL we krwi; w mechanizmie tym może pośredniczyć wazoaktywny peptyd jelitowy (VIP) (27, 28, 29).
Wpływ Gal na wydzielanie hormonu tyreotropowego (TSH) nie jest jednoznaczny – obserwowano zarówno wzrost (29), jak i spadek (27) stężenia TSH we krwi po podaniu Gal do układu komorowego mózgu szczura. Nie wykazano natomiast wpływu dożylnych iniekcji Gal na poziom TSH we krwi szczurów, jak również w badaniach in vitro (27).
Galanina pełni istotną rolę, w warunkach podstawowych oraz w czasie stresu, w regulacji sekrecji ACTH z przedniej części przysadki (30). W badaniach in vitro hodowli komórek przedniej części przysadki szczura Gal wywiera wpływ hamujący na uwalnianie ACTH (31). Przyjmuje się, że Gal uczestniczy w regulacji drogi podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczowej (32).
Ważną funkcję neuromodulacyjną Gal pełni w odniesieniu do wydzielania hormonu wzrostu (GH) u szczurów. Badania in vitro wykazały bezpośrednie pobudzające działanie Gal na uwalnianie GH z przysadki (27, 33). Hulting i wsp. (34) sugerują natomiast pośredni wpływ Gal na sekrecję GH, poprzez neurony GHRH-ergiczne, zarówno u szczurów, jak i u ludzi. Stwierdzono ponadto, że niektóre neurony Gal-ergiczne jądra łukowatego, których aksony kończą się w obszarze wyniosłości pośrodkowej, zawierają również somatoliberynę (GH-RH) (35). Galanina, wstrzykiwana zarówno dośrodkowo, jak i obwodowo, powoduje wzrost poziomu GH we krwi (36). Efektu takiego nie obserwuje się po uprzednim podaniu zwierzętom przeciwciał skierowanych przeciwko GH-RH (37). Nie można także wykluczyć, że Gal moduluje wydzielanie somatostatyny (SRIF) w podwzgórzu, za czym przemawia obecność połączeń synaptycznych pomiędzy zakończeniami aksonalnymi zawierającymi Gal a dendrytami i ciałami komórkowymi neuronów syntetyzujących SRIF (38). Wykazano również znaczną ekspresję mRNA dla receptora galaninowego w neuronach SRIF (39). Przyjmuje się zatem, że Gal moduluje wydzielanie GH na drodze pośredniej działając zarówno na neurony zawierające GHRH, jak i na neurony wydzielające SRIF (27, 40).
Galanina i neurohormony części nerwowej przysadki
Wykazano istotne zależności pomiędzy Gal a uwalnianiem wazopresyny (AVP) i oksytocyny (OT) z części nerwowej przysadki. Przyjmuje się, że Gal jest ważnym neuromodulatorem wydzielania obu neurohormonów (41). Gal i AVP oraz Gal i OT występują wspólnie w neuronach jądra nadwzrokowego i przykomorowego podwzgórza (42). Gal łącznie z AVP obecne są również w obrębie jądra nadskrzyżowaniowego (43). Szczury szczepu Brattleboro (zwierzęta z wrodzoną postacią moczówki prostej) wykazują znacznie podniesione poziomy prepro-Gal w obrębie SON i PVN oraz obniżone ilości Gal w części nerwowej przysadki (44).
Iniekcje Gal do układu komorowego mózgu szczura w warunkach zrównoważonego bilansu wodno-elektrolitowego powodują zmniejszenie zawartości OT w podwzgórzu i części nerwowej przysadki; wzrasta wówczas stężenie OT we krwi (45). Bjorkstrand i wsp. (46) wykazali natomiast, że iniekcje ośrodkowe lub dootrzewnowe galaniny były przyczyną zmniejszenia sekrecji OT do krwi. Iniekcje Gal do bocznej komory mózgu szczurów w stanie odwodnienia lub przewodnienia hiperosmotycznego prowadzą do ograniczenia uwalniania AVP oraz OT z części nerwowej przysadki (45, 47, 48). Szczury odwadniane, poddane jednocześnie działaniu Gal, charakteryzowały się spadkiem ekspresji AVP mRNA w wielkokomórkowych neuronach SON i PVN, działanie to było znoszone przez antagonistę galaniny – związek M15 (49). Gal nie wykazywała wpływu na poziom OT mRNA (49).

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Iismaa TP, Shine J: Galanin and galanin receptors. Results Probl. Cell. Differ., 1999; 26: 257-91.
2. Jacobowitz DM, et al: Galanin in the brain: chemoarchitectonics and brain cartography – a historical review. Peptides 2004; 25: 433-64.
3. Weiss JM, et al.: Galanin: a significant role in depression? Ann NY Acad. Sci., 1998; 863: 364-82.
4. Gundlach AL: Galanin/GALP and galanin receptors: role in central control of feeding, body weight/obesity and reproduction? Eur. J. Pharmacol., 2002; 440: 255-68.
5. Leibowitz SF: Regulation and effects of hypothalamic galanin: relation to dietary fat, alcohol ingestion, circulating lipids and energy homeostasis. Neuropeptides 2005; 39: 327-332.
6. Gundlach AL, et al: Distribution, regulation and role of hypothalamic galanin systems: renewed interest in a pleiotropic peptide family. Clin Exp. Pharmacol Physiol., 2001; 28: 100-5.
7. Melander T, et al: Coexistence of galanin-like immunoreactivity with catecholamines, 5-hydroxy-tryptamine, GABA and neuropeptides in the rat CNS. J. Neurosci., 1986; 6: 3640-54.
8. Köhler C, et al: Galanin immunoreactivity in hypothalamic neurons: further evidence for multiple chemical messengers in the tuberomammillary nucleus. J. Comp. Neurol., 1986; 250: 58-64.
9. Ceccatelli S, et al: Distribution and coexistence of corticotropin- releasing factor-, neurotensin-, enkephalin-, cholecystokinin-, galanin- and vasoactive intestinal polypeptide/peptide histidine isoleucine-like peptides in the parvocellular part of the paraventricular nucleus. Neuroendocrinology 1989; 49: 309-23.
10. Merchenthaler I, et al: Colocalization of galanin and luteinizing hormone-releasing hormone in a subset of preoptic hypothalamic neurons: anatomical and functional correlates. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 1990; 87: 6326-30.
11. Lopez FJ, Negro-Vilar A: Galanin stimulates luteinizing hormone-releasing hormone secretion from arcuate nucleus-median eminence fragments in vitro: involvement of an alpha-adrenergic mechanism. Endocrinology 1990; 127: 2431-6.
12. Lopez FJ, et al: Galanin: a hypothalamic-hypophysiotropic hormone modulating reproductive functions. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 1991; 88: 4508-12.
13. Koshiyama H, et al: Galanin-induced prolactin release in rats: pharmacological evidence for the involvement of alpha-adrenergic and opioidergic mechanisms. Brain. Res., 1990; 507: 321-4.
14. Rossmanith WG, et al: Galanin gene expression in hypothalamic GnRH-containing neurons of the rat: a model for autocrine regulation. Horm. Metab. Res., 1996; 28: 257-66.
15. Hohmann JG, et al: Galanin: analysis of its coexpression in gonadotropin-releasing hormone and growth hormone-releasing hormone neurons. Ann. NY Acad. Sci., 1998; 863: 221-35.
16. Mitchell V, et al: Evidence for expression of galanin receptor Gal-R1 mRNA in certain gonadotropin releasing hormone neurones of the rostral preoptic area. J. Neuroendocrinol 1999; 11: 805-12.
17. Merchenthaler I, et al: Estrogen and estrogen receptor-{beta} (ER{beta})-selective ligands induce galanin expression within gonadotropin hormone- releasing hormone-immunoreactive neurons in the female rat brain. Endocrinology 2005; 146: 2760-5.
18. Splett CL, et al: Galanin enhancement of gonadotropin-releasing hormone-stimulated luteinizing hormone secretion in female rats is estrogen dependent. Endocrinology 2003; 144: 484-90.
19. Palkovits M, et al: Galanin in the hypothalamo-hypophyseal system. Neuroendocrinology 1987; 46: 417-23.
20. Cimini V: Galanin coexists with pituitary hormones in the fetal rat. Peptides 2000; 21: 1711-6.
21. Vrontakis ME, et al: Presence of galanin-like immunoreactivity in nontumorous corticotrophs and corticotroph adenomas of the human pituitary. J. Clin. Endocrinol. Metab., 1990; 70: 747-51.
22. Steel JH, et al: Galanin and vasoactive intestinal polypeptide are colocalised with classical pituitary hormones and show plasticity of expression. Histochemistry 1989; 93: 183-9.
23. Ren J, et al: Stimulation of anterior pituitary galanin and prolactin gene expression in suckling rats. Endocrine 1999;11: 251-6.
24. Wynick D, et al: Galanin regulates basal and oestrogen-stimulated lactotroph function. Nature 1993; 364: 529-32.
25. Wynick D, et al: Galanin regulates prolactin release and lactotroph proliferation. Proc Natl Acad Sci USA 1998; 95: 12671-6.
26. Todd JF, et al: Galanin is a paracrine inhibitor of gonadotroph function in the female rat. Endocrinology 1998; 139: 4222-4229.
27. Ottlecz A, et al: Regulatory role of galanin in control of hypothalamic-anterior pituitary function. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 1988; 85: 9861-5.
28. Inoue T, et al: Galanin stimulates the release of vasoactive intestinal polypeptide from perifused hypothalamic fragments in vitro and from periventricular structures into the cerebrospinal fluid in vivo in the rat. Neurosci Lett 1988; 85: 95-100.
29. Baranowska-Bik A, et al.: Galanin modulates pituitary hormones release. Neuroendocrinol Lett 2005; 26: 468-72.
30. Hooi SC, et al: Galaninergic mechanisms are involved in the regulation of corticotropin and thyrotropin secretion in the rat. Endocrinology 1990; 127: 2281-9.
31. Cimini V: Galanin inhibits ACTH release in vitro and can be demonstrated immunocytochemically in dispersed corticotrophs. Exp. Cell. Res., 1996; 228: 212-5.
32. Hsu DW, et al: Coexpression of galanin and adrenocorticotropic hormone in human pituitary and pituitary adenomas. Am. J. Pathol., 1991; 138: 897-909.
33. Torsello A, et al: Age-dependent modulation by galanin of growth hormone release from rat pituitary cells in culture. Life Sci., 1990; 47: 1861-6.
34. Hulting AL, et al: On the role of the peptide galanin in regulation of growth hormone secretion. Acta Endocrinol., 1991; 125: 518-25.
35. Niimi M, et al: Immunohistochemical identification of galanin and growth hormone-releasing factor-containing neurons projecting to the median eminence of the rat. Neuroendocrinology 1990; 51: 572-5.
36. Murakami Y, et al: Effects of human galanin on growth hormone prolactin, and antidiuretic hormone secretion in normal men. J. Clin. Endocrinol. Metab., 1993; 77: 1436-38.
37. Murakami Y, et al: Galanin stimulates growth hormone (GH) secretion via GH-releasing factor (GRF) in conscious rats. Eur. J. Pharmacol., 1987; 136: 415-8.
38. Liposits Z, et al: Galanin-immunoreactive axons innervate somatostatin-synthesizing neurons in the anterior periventricular nucleus of the rat. Endocrinology 1993; 132: 917-23.
39. Chan YY, et al: The role of galanin and its receptor in the feedback regulation of growth hormone secretion. Endocrinology 1996; 137: 5303-10.
40. Murakami Y, et al: Possible mechanisms involved in growth hormone secretion induced by galanin in the rat. Endocrinology 1989; 124: 1224-9.
41. Koenig JI, et al: Potential involvement of galanin in the regulation of fluid homeostasis in the rat. Regul. Pept., 1989; 24: 81-6.
42. Gaymann W, Martin R: Immunoreactive galanin-like material in magnocellular hypothalamo-neurohypophysial neurones of the rat. Cell Tissue Res., 1989; 255: 139-47.
43. Gai WP, et al: Galanin immunoreactive neurons in the human hypothalamus: colocalization with vasopressin-containing neurons. J. Comp. Neurol., 1990; 298: 265-80.
44. Rökaeus A, et al: Galanin coexists with vasopressin in the normal rat hypothalamus and galanin´s synthesis is increased in the Brattleboro (diabetes insipidus) rat. Neurosci Lett. 1988; 90: 45-50.
45. Cisowska-Maciejewska A, Ciosek J: Galanin influences vasopressin and oxytocin release from the hypothalamo-neurohypophysial system of salt loaded rats. J. Physiol. Pharmacol., 2005; 56: 673-88.
46. Björkstrand E, et al: Effect of galanin on plasma levels of oxytocin and cholecystokinin. Neuroreport 1993; 4: 10-2.
47. Kondo K, et al: Centrally administered galanin inhibits osmotically stimulated arginine vasopressin release in conscious rats. Neurosci Lett 1991; 128: 245-8.
48. Ciosek J, Cisowska A: Centrally administered galanin modifies vasopressin and oxytocin release from the hypothalamo-neurohypophysial system of euhydrated and dehydrated rats. J. Physiol. Pharmacol., 2003; 54: 625-41.
49. Landry M, et al: Short-term effects of centrally administered galanin on the hyperosmotically stimulated expression of vasopressin in the rat hypothalamus. An in situ hybridization and immunohistochemistry study. Neuroendocrinology 1995; 61: 393-404.
50. Ciosek J, et al: Galanin affects vasopressin and oxytocin release from the hypothalamo-neurohypophysial system in haemorrahaged rats. J. Physiol. Pharmacol., 2003; 54: 233-46.
51. Xu ZQ, et al: Galanin-5-hydroxytryptamine interactions: electrophysiological, immunohistochemical and in situ hybridization studies on rat dorsal raphe neurons with a note on galanin R1 and R2 receptors. Neuroscience 1998; 87: 79-94.
52. Razani H, et al: Intraventricular galanin produces a time-dependent modulation of 5-HT1A receptors in the dorsal raphe of the rat. Neuroreport 2000; 11: 3943-8.
53. Kehr J, et al: Galanin is a potent in vivo modulator of mesencephalic serotonergic neurotransmission. Neuropsychopharmacology 2002; 27: 341-56.
54. Mazarati AM, et al: In vivo interaction between serotonin and galanin receptors types 1 and 2 in the dorsal raphe: implication for limbic seizures. J. Neurochem., 2005; 95: 1495-503.
55. Lu X, et al: Distributions and differential regulation of galanin receptor subtypes in rat brain: effects of seizure activity. Neuropeptides 2005; 39: 147-52.
56. Hawes JJ, et al: GalR1, but not GalR2 or GalR3, levels are regulated by galanin signaling in the locus coeruleus through a cyclic AMP-dependent mechanism. J. Neurochem., 2005; 93: 1168-76.
57. Levin MC, et al: Organization of galanin-immunoreactive inputs to the paraventricular nucleus with special reference to their relationship to catecholaminergic afferents. J. Comp. Neurol., 1987; 261: 562-82.
58. Hökfelt T, et al: Galanin in ascending systems. Focus on coexistence with 5-hydroxytryptamine and noradrenaline. Ann. NY Acad. Sci., 1998; 863: 252-63.
59. Pieribone VA, et al: Galanin induces a hyperpolarization of norepinephrine-containing locus coeruleus neurons in the brainstem slice. Neuroscience 1995; 64: 861-74.
60. Seutin V, et al: Galanin decreases the activity of locus coeruleus neurons in vitro. Eur. J. Pharmacol., 1989; 164: 373-6.
61. Hua XY, et al: Mechanisms of antinociception of spinal galanin: how does galanin inhibit spinal sensitization? Neuropeptides 2005; 39: 211-6.
62. Elliott-Hunt CR, et al: Galanin acts as a neuroprotective factor to the hippocampus. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 2004; 101: 5105-10.
63. Yoshitake T, et al: Enhanced hippocampal noradrenaline and serotonin release in galanin-overexpressing mice after repeated forced swimming test. Proc. Natl. Acad. Sci., USA 2004; 101: 354-9.
64. Chan-Palay V: Neurons with galanin innervate cholinergic cells in the human basal forebrain and galanin and acetylcholine coexist. Brain Res. Bull., 1988; 21: 465-72.
65. Melander T, et al: Galanin-like immunoreactivity in cholinergic neurons of the septum-basal forebrain complex projecting to the hippocampus of the rat. Brain Res. 1985; 360: 130-8.
66. Ogren SO, et al: Effects of ventral hippocampal galanin on spatial learning and on in vivo acetylcholine release in the rat. Neuroscience 1996; 75: 1127-40.
67. Ogren SO, et al: Galanin and learning. Brain Res. 1999; 848: 174-82.
otrzymano: 2007-03-08
zaakceptowano do druku: 2007-07-30

Adres do korespondencji:
*Joanna Ciosek
Zakład Badań Neuropeptydów Katedry Patologii Ogólnej i Doświadczalnej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
ul. Narutowicza 60, 90-136 Łódź
tel.: (0-42) 630-61-87
e-mail. joannack@poczta.onet.pl

Postępy Nauk Medycznych 12/2007
Strona internetowa czasopisma Postępy Nauk Medycznych