© Borgis - Nowa Stomatologia 4/2013, s. 215-218
*Agata Matuszewska1, Dariusz Chrzęszczyk2
Odległe leczenie pourazowego uszkodzenia zęba – opis przypadku
The remote treatment for post-traumatic damage to the tooth – a case report
1Katedra i Zakład Stomatologii Zachowawczej i Dziecięcej, Uniwersytet Medyczny, Wrocław
Kierownik Katedry i Zakładu: prof. dr hab. Urszula Kaczmarek
2Katedra i Zakład Periodontologii, Uniwersytet Medyczny, Wrocław
Kierownik Katedry: prof. dr hab. Marek Ziętek
Summary
Posttraumatic injuries of the teeth are the major cause of dental pulp necrosis in children. Lack of early diagnosis and failure to delivery appropriate treatment on time may lead to many complications. Discomfort in the form of pain and swelling, is possible to control after implementation of appropriate therapy. The most dangerous complication, however, is undoubtedly the extraction of the tooth. It initiates irreversible changes in both occlusion and alveolar bone, and generates costs associated with restoration of removed tooth.
Traumas to the permanent teeth occur most often in children aged between 7-12 years. Boys are more vulnerable to injuries because they activities are more contact and aggressive. In most cases, the upper teeth are damaged. Usually, these teeth get broken or cracked.
The paper presents a case of a patient who suffered injury at the age of 10, which caused irreversible changes in the pulp of the tooth 12, leading to its necrosis. Proper diagnosis and, subsequent treatment was started about 15 years later. Despite such a long time from the occurrence of the injury, the treatment was successful.
Wstęp
Choroby miazgi stałych zębów siecznych z niezakończonym rozwojem powstają głównie na skutek próchnicy i urazów mechanicznych, mających miejsce w dzieciństwie (1). U dziecka 6-7-letniego korzenie zębów siecznych nie są jeszcze w pełni uformowane. Według Mielnik-Błaszczak i wsp. zbyt późne zgłoszenie się do leczenia lub brak współpracy może zakończyć się ekstrakcją zęba, ze względu na resorpcję korzenia lub zaawansowane zmiany okołowierzchołkowe (1).
Uszkodzenia pourazowe w odcinku przednim wpływają negatywnie na rozwój dziecka ze względów funkcjonalnych, estetycznych i psychologicznych (2). Za ich główne przyczyny uważane są: zderzenia i kolizje, aktywność sportowa, przemoc i wypadki komunikacyjne (2). Chłopcy częściej są narażani na urazy ze względu na rodzaj zabaw, w których uczestniczą (kontaktowe i czasem agresywne), większą aktywność sportową oraz bójki. Najczęściej do urazów dochodzi u dzieci w przedziale wiekowym 7-12 lat. Ryzyko wystąpienia urazu wzrasta z wiekiem, osiągając swój szczyt w okolicach 10 roku życia (3). Większość przypadków dotyczy przednich górnych zębów. Znacznie częściej dochodzi do uszkodzenia twardych tkanek zęba (złamania, pęknięcia), niż zwichnięć czy podwichnięć zębów. Miejsce zamieszkania (rejony miejskie, wieś) nie wpływa na częstość występowania urazów u dzieci (3).
W przeważającej części przypadków urazem objęty jest tylko jeden ząb, najczęściej centralny górny siekacz. Przeważnie dochodzi do złamania korony w obrębie szkliwa. Jako przyczynę takiego zdarzenia najczęściej podawany jest upadek (2).
Spośród czynników związanych z niekorzystną budową anatomiczną szczególnie predysponujące do uszkodzeń zębów są wady zgryzu, takie jak tyłozgryz z wychyleniem zębów siecznych oraz pogłębiony nagryz poziomy (2-4). Dzieci z nagryzem poziomym powyżej 6 mm wykazują cztery razy większe ryzyko urazu niż ich rówieśnicy z prawidłowym zgryzem (3). Dodatkowo młodzi pacjenci, u których górna warga nie przykrywa w całości koron zębów siecznych, są bardziej narażeni na uszkodzenia zębów (2, 4).
Ravishankar i wsp. (4) zbadali 1020 dzieci w wieku 12 lat w celu określenia częstości, przyczyn oraz czynników predysponujących do urazów w obrębie stałych siekaczy w szczęce. Stwierdzili oni, że w badanej grupie częstość występowania urazów stałych siekaczy szczęki sięgała 15,1% i znacznie częściej dotyczyła chłopców niż dziewczynek. Najczęstszą przyczyną były upadki, w wyniku których głównie dochodziło do złamań w obrębie szkliwa i zębiny.
Hecova i wsp. (5) przeanalizowali 889 przypadków pourazowego uszkodzenia zębów u 384 pacjentów. Pod uwagę wzięto czynniki predysponujące, przyczyny oraz komplikacje po urazach. Stwierdzono, że najczęstszymi konsekwencjami były złamania w obrębie szkliwa i zębiny (26,2%) oraz boczne zwichnięcia zębów (23,3%). Wiek pacjentów wahał się od 7 do 65 lat. W większości (66%) wypadkom ulegały dzieci, najczęściej podczas aktywności sportowych (jazda na rowerze). W konsekwencji urazów powikłanie w postaci martwicy miazgi występowało najczęściej (26,9%).
Opis przypadku
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
24 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
59 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
119 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Mielnik-Błaszczak M, Zioło A, Jałoza M, Miszczuk S: Analiza przyczyn i metod leczenia endodontycznego zębów stałych z niezakończonym rozwojem. Dent Med Probl 2009; 46(2): 214-218. 2. Dua R, Sharma S: Prevalence, causes, and correlates of traumatic dental injuries among seven-to-twelve-year-old school children in DeraBassi. Contemp Clin Dent 2012; 3(1): 38-41. 3. Schatz JP, Hakeberg M, Ostini E, Kiliaridis S: Prevalence of traumatic injuries to permanent dentition and its association with overjet in a Swiss child population. Dent Traumatol 2012 May 24; doi: 10.1111/j.1600-9657.2012.01150.x. 4. Ravishankar TL, Kumar MA, Ramesh N, Chaitra TR: Prevalence of traumatic dental injuries to permanent incisors among 12-year-old school children in Davangere, South India. Chin J Dent Res 2010; 13(1): 57-60. 5. Hecova H, Tzigkounakis V, Merglova V, Netolicky JA: Retrospective study of 889 injured permanent teeth. Dent Traumatol 2010; 26(6): 466-475. 6. Erdem AP, Sepet E: Mineral trioxide aggregate for obturation of maxillary central incisors with necrotic pulp and open apices. Dent Traumatol 2008; 24(5): 38-41.
