Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Nowa Pediatria 3/2000, s. 40-42
Ewa Krupińska, Elżbieta Jaskólska, Emeryk Samolewicz, Dariusz Olejniczak
Rzekomy guz nerki w przebiegu odmiedniczkowego zapalenia
Pseudotumor of the kidney in the course of acute pyelonephritis – a case report
z Kliniki Chirurgii Dziecięcej Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi
Kierownik Kliniki: prof. dr hab. med. Andrzej Chilarski
Streszczenie
The authors presents the case of renal pseudotumor caused by pyelonephritis. The diagnosis was based upon repeted ultrasonography, urolography and computed tomography.



Rzekomym guzem nerki nazywa się nietypowo ukształtowaną tkankę prawidłowego pod względem morfologicznym miąższu nerki dającą obraz guza w badaniu ultrasonograficznym lub urografii (6).
Do pseudoguzów nerek zalicza się (6, 10):
– tłuszczakowatość wnęki nerki,
– przerost zastępczy – przerost zewnętrznego brzegu wnęki nerki,
– wrodzoną płatowość wewnątrz miąższu tzw. nerkę płatową,
– przerośnięte piramidy lub kolumny nerkowe,
– garb korowy.
Badaniami, które pozwalają na postawienie rozpoznania, rozstrzygnięcie wątpliwości oraz śledzenie przebiegu choroby są: dopplerowska ultrasonografia, tomografia komputerowa, renoscyntygrafia (6).
Opis przypadku
Pacjentka R.R. nr historii choroby 24069/88 wiek 8 lat została przyjęta do Kliniki Chirurgii Dziecięcej ICZMP w Łodzi z rejonowego szpitala z Oddziału Pediatrii z rozpoznaniem guza lewej nerki.
Powodem przyjęcia do pierwszego szpitala były:
– utrzymujące się bóle brzucha od 2 dni,
– podwyższona temperatura ciała do 39°C,
– zaburzenia w oddawaniu moczu.
W badaniu klinicznym stwierdzono:
– bolesność uciskową w śródbrzuszu,
– dodatni objaw Goldflama po stronie lewej.
Rozpoznano odmiedniczkowe zapalenie nerki lewej i zastosowano antybiotykoterapię.
Wykonane badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej zarejestrowało lite ognisko w górnym biegunie nerki lewej (ryc. 1).
Ryc. 1. Nerka lewa 92/43 mm. W jej górnym biegunie widoczne lite ognisko o wzmożonej echogeniczności, niejednorodne, o wymiarach 42/47 mm.
W badaniu urografii stwierdzono powiększenie lewej podwójnej nerki. Zniekształcenie górnego układu, modelowanie szypuły górnego kielicha (ryc. 2).
Ryc. 2. Urografia. Położenie nerek prawidłowe. Lewa nerka w wymiarze dwubiegunowym powiększona, jest nerką podwójną. Zastoju w UKM nie stwierdza się. Moczowody lewe łączą się nisko, prawdopodobnie w okolicy ujścia pęcherzowego, są nieposzerzone. Zwraca uwagę impresja kielicha nerki górnej lewej (strzałki) i modelowanie szypuły kielicha. Obraz sugeruje guz górnego bieguna. Nerka prawa bez zmian. Pęcherz gładki.
Z rozpoznaniem nefroblastoma dziecko zostało przekazane do ICZMP w Klinice Chirurgii w badaniu przedmiotowym nie rejestrowano tkliwości w śródbrzuszu ani dodatniego objawu Goldflama.
Z badań dodatkowych wykonano:
– leukocytozę, która wynosiła 14,9 k/ml,
– OB wynosiło 70,
– białko ostrej fazy CRP 24,5 mg/dl,
– badanie ogólne moczu nie wykazywało istotnych zmian: L-4-5, E-2-4, c. wł 1025, pojedyncze bakterie,
– posiew moczu był jałowy,
– poziom mocznika i kreatyniny był w normie,
– ciśnienie tętnicze krwi wynosiło 120/70 mmHg.
Wykonane badanie VAM (kwasu wanilinomigdałowego) było w normie, wynosiło 3,4 mg/24h.
Z uwagi na podwyższoną temperaturę ciała dziewczynki i podwyższone wskaźniki zapalne kontynuowano antybiotykoterapię.
Celem wykluczenia obecności litej zmiany rozszerzono diagnostykę.
Powtórzono badanie ultrasonograficzne i rozszerzono je o badanie Dopplerowskie. Badania te nie potwierdziły obecności zmiany litej, zarejestrowano tylko poszerzenie ukm nerki lewej.
W badaniu tomografii komputerowej (ryc. 3) uwidoczniono w górnym biegunie lewej nerki hipodensyjny obszar o zatartej strukturze nie wzmacniający się po podaniu środka kontrastowego oraz występujące podtorebkowo obszary płynowe (ryc. 3).
Ryc. 3. Tomografia komputerowa układu moczowego po przyjęciu do Kliniki Chirurgii. W górnym biegunie nerki lewej widoczny jest hipodensyjny niejednorodny obszar o zatartej strukturze, nie wzmacniający się po podaniu dożylnym środka kontrastowego. Podtorebkowo widoczne są obszary płynowe. Sąsiadujący mięsień biodrowo-lędźwiowy obrzęknięty, poszerzony, widoczne są również węzły chłonne okolicy wnęki nerki. Obraz odpowiada obecności nacieku zapalnego w lewej nerce.
Zarejestrowany obraz TK odpowiadał obecności nacieku zapalnego.
Powtórzone w trzy tygodnie później badanie TK wykazało zmniejszenie się obszaru hipodensyjnego w górnym biegunie nerki lewej (ryc. 4).
Ryc. 4. Po 3 tygodniach antybiotykoterapii. Badanie dwufazowe, przed i po dożylnym podaniu środka cieniującego. Widoczne jest zmniejszenie obszaru hipodensyjnego w górnym biegunie nerki lewej.
Z uwagi na podwójny układ kielichowo-miedniczkowy lewej nerki wykonano również badanie cystograficzne, które nie uwidoczniło odpływów wstecznych.
W trakcie prowadzenia antybiotykoterapii po 2 tygodniach od rozpoczęcia leczenia zaobserwowano normalizację wskaźników zapalnych:
– leukocytoza wynosiła 4,6 k/ml,
– białko ostrej fazy CRP < 0,6 mg/dl,
– badania ogólne moczu były bez istotnych zmian,
– posiewy były jałowe,
– poziom kreatyniny i mocznika był w normie,
– ciśnienie tętnicze krwi wynosiło 120/70 mmHg.
Pacjentkę po trzytygodniowej hospitalizacji wypisano do domu w stanie ogólnym dobrym.
Antybiotykoterapię prowadzono sześć tygodni. Kontrola dziecka po tym okresie w Poradni Urologicznej Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki nie wykazała w badaniu klinicznym ani w badaniach dodatkowych istotnych odchyleń od stanu prawidłowego.
Po 6 tygodniach leczenia zachowawczego wykonano renoscyntygrafię. Zaobserwowano w tym badaniu obszar w górnym biegunie nerki lewej o słabszym wychwycie radiofarmaceutyku. Poza tym obie nerki dobrze wychwytywały znacznik: NL 43%, NP 57%.

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Andersen R., Wegner E.H.: Intravenous urography revisited in the age of ultrasound and computerized tomography: diagnostic yield in cases of renal colic, suspected pelvic and abdominal malignancies, suspected renal mass and acute pyelonephritis: Urol. Int., 1997, 58:221-226. 2. Kawashima A. et al.: Current rules and controversies in the imaging evaluation of acute renal infection. World J. Urol., 1998, 16(1):9-17. 3. Kawashima A. et al.: Renal inflammatory disease: the current role of CT, Crit Rev Diagn Imaging, 1997, Oct., 38 (5):369-415. 4. Kitamura M. et al.: A case of renal pseudotumor caused by pyelonephritis: Hinyokika-Kiyo, 1994, Mar:40 (3), 241-243. 5. Lavocat M.P. et al.: Imaging of pyelonephritis. Pediatr. Radiol., 1997, Febr: 27 (2), 159-165. 6. Macfarlane M.T.: Guzy nerek w urologii: Urban and Partner, Wrocław, 1997, 173. 7. Pelage J.P. et al.: Pseudotumor form of focal acute pyelonephritis: J. Radiol., 1996, Apr: 77 (4), 271-274. 8. Perlman E.S. et al.: CT urography in the evaluation of urinary tract disease: J. Comput. Assist Tomogr., 1996, Vol 20 (4), 620-626. 9. Sakarya M.E. et al.: The role of power Doppler ultrasonography in the diagnosis of acute pyelonephritis., Br. J. Urology., 1998, 81:360-363. 10. Zieliński J., Leńko J.: Ultrasonografia w urologii: Urologia tom I, 1992 PZWL W-wa, 134-136.
Nowa Pediatria 3/2000
Strona internetowa czasopisma Nowa Pediatria