Byłem uczniem profesora Edwarda Rużyłło w kierowanej przez Niego II Klinice Chorób Wewnętrznych Studium Doskonalenia Lekarzy Akademii Medycznej w Warszawie oraz Jego zastępcą jako v-ce dyrektor ds. nauki i dydaktyki Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego. Miałem więc możność poznać Jego osobowość oraz działalność zarówno jako lekarza i bezpośredniego kierownika oraz nauczyciela lekarzy i pracowników naukowych, jak i organizatora krajowego systemu medycznego kształcenia podyplomowego.

W drugiej połowie ubiegłego wieku rozpoczął się bardzo szybki rozwój nauk medycznych i ich zastosowań praktycznych zmuszający do opanowywania wciąż nowej wiedzy i umiejętności. Ukończenie przeddyplomowych studiów akademickich stało się tylko wstępem do zdobycia pełnych kwalifikacji zawodowych. Rozumiały to nawet władze PRL, czego wyrazem było powołanie w 1953 r. Instytutu Doskonalenia i Specjalizacji Kadr Lekarskich przekształconego w 1958 r. w Studium Doskonalenia Lekarzy Akademii Medycznej w Warszawie (SDL), którego pierwszym dyrektorem został wybitny epidemiolog i działacz społeczny prof. dr med. Marcin Kasprzak. W 1961 r. dyrektorem SDL został profesor Edward Rużyłło, zastępując na tym stanowisku profesora dra med. Walentego Hartwiga.