*Sara Shamsa, Dorota Olczak-Kowalczyk
Postępowanie lecznicze w ciężkiej hipomineralizacji szkliwa – opis przypadku
Treatment management of severe enamel hipomineralization – a case report
Zakład Stomatologii Dziecięcej, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Kierownik Zakładu: prof. dr hab. n. med. Dorota Olczak-Kowalczyk
Summary
Enamel hypomineralization characterized by white, creamy or brown opacity requires an early diagnosis and implementation of preventive and therapeutic procedures in view of high risk of caries and tooth wear. Otherwise it results in hard tissue destruction which requires prosthetic and surgical treatment. The aim of this study is to present the treatment management of enamel hypomineralizaton complications in a 15-year-old female patient.
A 15-year-old patient who was referred to the Department of Pediatric Dentistry, Medical University of Warsaw presented with many white enamel opacities, multisurfaced cavities affecting all permanent teeth, incorrect restorations, malocclusion, gingivitis and unsatisfactory oral hygiene. As the patient was disqualified from orthodontic treatment because of incompliance and difficulties in behaviour management, poor oral hygiene and teeth condition, it was decided to proceed with restorative and prosthetic treatment. At first, desirable dental attitude was established and caries risk reduced by means of prophylaxis and performance of temporary restorations using glass-ionomer cements. In subsequent stages an endodontic treatment of upper and lower incisors was performed and followed by restoration with individual cast gold posts and full ceramic zirconia-based crowns. Glass-ionomer restorations were then replaced with composite resin. The improvement of oral hygiene and patient’s compliance as well as increasing interest in dental esthetics was obtained.
Destruction of hypomineralised teeth associated with inappropriate prophylaxis and therapeutic procedures has an adverse psychological influence on young patients, thus requires implementation of treatment improving dental esthetics.
Wstęp
Przyczyną nieprawidłowości rozwojowych szkliwa o charakterze hipomineralizacji są zaburzenia fazy dojrzewania amelogenezy. Ich istotą jest hipomineralizacja szkliwa wynikająca z niedostatecznego odkładania minerałów lub niewystarczającej resorpcji białek szkliwa (hipomaturacja). Manifestują się obecnością białych, kremowych lub brązowych nieprzezroczystości szkliwa (zmętnień), o prawidłowej grubości, lecz mniejszej twardości w porównaniu ze szkliwem niezmienionym (1). Zmiany o charakterze hipomineralizacji są przyczyną zaburzeń estetyki uzębienia oraz czynnikiem sprzyjającym starciom zębów oraz rozwojowi choroby próchnicowej, zwykle o ostrym przebiegu klinicznym. Dlatego ważne jest wczesne rozpoznanie nieprawidłowości (najlepiej bezpośrednio po wyrznięciu zęba) oraz wybór właściwej metody profilaktyczno-leczniczej w zależności od stopnia nasilenia wady. Konieczne są eliminacja czynników ryzyka próchnicy, erozji i starć zębów oraz wdrożenie intensywnych działań profilaktycznych (wzmocnienie remineralizacji, uszczelnianie dołków i zagłębień anatomicznych) (2-5). Przerwanie ciągłości tkanek wymaga odbudowy struktury i funkcji zęba. W zależności od rozległości zmiany zaleca się usunięcie całego szkliwa z hipomineralizacją, co zapewnia lepszą adhezję materiału złożonego (zmiany niewielkie) lub usunięcie najbardziej porowatego szkliwa (zmiany bardziej rozległe), następnie czasowe wypełnienie ubytku cementem szkło-jonomerowym lub odbudowa z zastosowaniem korony stalowej (6). Przy wykonywaniu rekonstrukcji tkanek z wykorzystaniem materiału złożonego ważne jest uwzględnienie mniejszej skuteczności trawienia i siły wiązania żywic łączących do zmienionych tkanek (zawartość białek w szkliwie – hipomaturacja: 2-5%, niezmienione: 0,001-1%) (7, 8). Niestosowanie się pacjenta do zaleceń lekarskich oraz niewłaściwy wybór metod terapeutycznych są przyczyną niepowodzenia leczenia. Dynamiczny, nieprzerwany przebieg procesu chorobowego doprowadza w krótkim czasie do destrukcji tkanek zmineralizowanych zębów i powikłań ze strony miazgi wymagających leczenia protetycznego czy chirurgicznego.
Celem pracy jest przedstawienie metod leczenia powikłań hipomineralizacji szkliwa u 15-letniej pacjentki.
Opis przypadku
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
24 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
59 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
119 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. King N, Wei S: A review of the prevalence of developmental enamel defects in permanent teeth. J Paleopathol 1992; 2: 342-357. 2. Deeley K, Letra A, Rose EK et al.: Possible association of amelogenin to high caries experience in Guatemalan-Mayan population. Caries Res 2008; 42: 8-13. 3. Shimizu T, Ho B, Deeley K et al.: Enamel formation genes influence enamel microhardness before and after cariogenic challenge. PLoS ONE 2012; 7: e45022. 4. Chaussain C, Bouazza N, Gasse B et al.: Dental caries and enamelin haplotype. J Dent Res 2014; 93: 360-365. 5. Vieira AR, Gibson CW, Deeley K et al.: Weaker dental enamel explains dental decay. PLoS ONE 2015; 10(4): e0124236. 6. Lygidakis NA, Wong F, Jälevik B et al.: Best Clinical Practice Guidance for clinicians dealing with children presenting with Molar-Incisor-Hypomineralisation (MIH). Eur Arch Paediatr Dent 2010; 11(2): 75-81. 7. William V, Burrow MF, Palamara JE, Messer L: Microshear bond strength of resin composite to teeth affected by molar hypomineralisation using 2 adhesive systems. Pediatr Dent 2006; 28: 233-241. 8. Wright JT, Robinson C, Kirkham J: Enamel protein in smooth hypoplastic amelogenesis imperfecta. Pediatr Dent 1992; 14(5): 331-337. 9. Seow WK: Biologic mechanisms of early childhood caries. Community Dent Oral Epidemiol 1998; 26 (suppl. 1): 8-27. 10. Seow WK: Enamel hypoplasia in the primary dentition: a review. J Dent Child 1991; 58: 441-449. 11. Li Y, Navia JM, Bian JY: Caries experience in deciduous dentition of rural Chinese children 3-5 years old in relation to the presence or absence of enamel hypoplasia. Caries Res 1996; 30: 8-15. 12. Montero MJ, Douglass JM, Mathieu GM: Prevalence of dental caries and enamel defects in Connecticut Head Start Children. Pediatr Dent 2003; 25: 235-239. 13. Moynihan PJ: The role of diet and nutrition in the etiology and prevention of oral diseases. Bull World Health Organ 2005; 83(9): 694-699. 14. Marshall TA, Levy SM, Broffitt B et al.: Dental caries and beverage consumption in young children. Pediatrics 2003; 112(3): 184-191. 15. Rashkova M, Peneva M, Doychinova L: Study of the risk factors for the development of dental caries and creation of a system for assessment the risk of caries in children in Bulgaria. OHDMBSC 2008; 7(2): 3-11. 16. Doichinova L, Bakardjiev P, Peneva M: Assessment of food habits in children aged 6-12 years and the risk of caries. Biotechnol Biotechnol Equip 2015; 29(1): 200-204. 17. Foster Page LA, Thomson WM, Ukra A, Baker SR: Clinical status in adolescents: is its impact on oral health-related quality of life influneced by psychological characgeristics? Eur J Oral Sci 2013; 121: 182-187. 18. Jackson SL, Vann WF Jr, Kotch JB et al.: Impact of poor oral health on children’s school attendance and performance. Am J Public Health 2011; 101: 1900-1906. 19. Grzybowska A, Gordon A, Zadurska M, Wacińska-Drabińska M: Amelogenesis imperfecta – problem wielospecjalistyczny. Dent Med Probl 2003; 40(2): 439-444.
