Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Nowa Medycyna 8/2000
Kazimierz Kamiński
Ciągła hormonalna terapia zastępcza - okres pomenopauzalny
Continous hormone replacement therapy - postmenopausal age
z Katedry i Kliniki Patologii Ciąży i Rozrodczości w Zabrzu Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach
Kierownik Katedry i Kliniki: prof. dr hab. n. med. Kazimierz Kamiński
Streszczenie
After cessation of menstrual bleedings each occurance of spotting from uterus cavity is percived as a disfunction, raises patient and leading doctor´s worries. It is estimated that at present in Poland hormone replacement therapy is used only by small percentage of women in postmenopausal age. Precise judgement of endometrium by means of ultrasonography, carried out during continous hormone replacement therapy allows in many cases to avoid exposing patient to more invasive diagnostic methods.
The study presented begining observation of the influance of HRT, when 17 beta estradiol and levonorgestrel were used in a from of continuons combined HRT.



Akceptacja hormonalnej terapii zastępczej (HTZ) w Polsce jest stosunkowo niewielka, szczególnie wśród kobiet po menopauzie. Po ustaniu miesiączek każde ponowne pojawienie się plamienia lub krwawienie z macicy jest odbierane jako nieprawidłowość, budząc niepokój zarówno pacjentki jak i lekarza prowadzącego. Zasadnicze powody przerwania HTZ w tym okresie, to w 52% obawa o bezpieczeństwo stosowania tej terapii, przybór masy ciała w 38% oraz plamienia/krwawienia w 34% (1, 6, 7). Jednym z powodów wprowadzenia ciągłej kombinowanej hormonalnej terapii zastępczej było wyeliminowanie krwawień towarzyszących terapii sekwencyjnej. Ponieważ jednak w początkowym okresie leczenia mogą występować nieregularne plamienia lub krwawienia, trudno jest określić, które z nich spowodowane są zaburzeniami funkcjonalnymi błony śluzowej macicy, a które jej zmianami organicznymi. Precyzyjna ocena błony śluzowej macicy za pomocą fali ultradźwiękowej, prowadzona w trakcie ciągłej terapii hormonalnej, pozwala w wielu wypadkach uniknąć narażenia pacjentki na inwazyjne metody diagnostyczne. Dopiero nieprawidłowe obrazy ultrasonograficzne powinny być wskazaniem do poszerzenia diagnostyki i wykonania abrazji frakcjonowanej kanału szyjki macicy i jamy macicy lub też histeroskopii. Zasadniczy objaw uboczny ciągłej kombinowanej HTZ, jakim są plamienia/krwawienia przyczynowo może być związany z:
- rodzajem i dawką progestagenów,
- upośledzeniem ukrwienia podścieliska,
- rozszerzeniem się naczyń,
- wynaczynieniem krwi do jamy macicy,
- czasookresem od ostatniej miesiączki - im dłuższy, tym rzadsze krwawienie.
Obecnie na polskim rynku farmaceutycznym dostępne są jedynie dwa preparaty doustne przeznaczone do stosowania w ciągłej hormonalnej terapii zastępczej. Jeden z nich zawiera tibolon, drugi składa się z mikronizowanego 17-beta estradiolu i octanu noretisteronu. Istnieje również możliwość stosowania preparatu hormonalnego zawierającego levonorgestrel i 17-beta estradiol (Klimonorm) podawanego w formie ciągłej hormonalnej terapii zastępczej.
We własnej rocznej obserwacji oceniono 33 pacjentki. Badano następujące parametry kliniczne: masa ciała, BMI, ciśnienie tętnicze krwi, wskaźniki objawów menopauzalnych wg Metki oraz Kuppermana, częstość oraz natężenie krwawień macicznych, szerokość i strukturę błony śluzowej macicy (badana za pomocą sondy dopochwowej). Oznaczono również takie parametry hormonalne jak: estradiol, FSH i LH.
Wobec pacjentek zastosowano następujące kryteria włączające do badań: naturalne klimakterium (3-5 lat po menopauzie), wartość indeksu Kuppermana większa lub równa "15", pierwsze leczenie hormonami płciowymi od przynajmniej 24 miesięcy.
Wśród kryteriów wykluczających pacjentki z udziału w terapii uwzględniono następujące czynniki ryzyka lub choroby takie jak: nadciśnienie tętnicze, mięśniakowatość macicy, padaczka, rozrusznik serca, AIDS, depresja, miokardiopatia, alergiczne zmiany skórne, zakrzepica w wywiadzie, otyłość, zaburzenia przemiany węglowodanów, palenie papierosów (powyżej 5 dziennie), picie alkoholu (powyżej 20 g czystego alkoholu dziennie), przyjmowanie środków psychotropowych.
W ciągu całej terapii nie uległy istotnym statystycznie zmianom wartości masy ciała (a w związku z tym i BMI) oraz ciśnienia tętniczego krwi.
Tabela 1. Schemat stosowania preparatu Klimonorm (levonorgestrel + beta estradiol) w formie ciągłej kombinowanej HTZ.
1 tydzień
  • 1dz.
  • 2dz.
  • 3dz.
  • 4dz.
  • 5dz.
  • 6dz.
  • 7dz.
2 tydzień
  • 8dz.
  • 9dz.
  • 10dz.
  • 11dz.
  • 12dz.
  • 13dz.
  • 14dz.
3 tydzień
  • 15dz.
  • 16dz.
  • 17dz.
  • 18dz.
  • 19dz.
  • 20dz.
  • 21dz.
4 tydzień
  • 22dz.
  • 23dz.
  • 24dz.
  • 25dz.
  • 26dz.
  • 27dz.
  • 28dz.
 itd. w schemacie jak uprzednio
  • tabletka - 2 mg estradiolu oraz 0,15 mg levonorgestrelu;
  • tabletka - 2 mg estradiolu

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Barentsen R. et al.: Eur. J. Obstet. Gynecol. Reprod. Biol. 1993, 51:203-7. 2. Casper R.F.: Int. J. Fertil. Menopausal Stud., 1996, 41:16-21. 3. D´Amelia R. et al.: Minerva Ginecol., 1994, 46:551-556. 4. Schiff I. (chairperson) and participants Consensus Opinio of NAMS, Achieving Long-term Continuance of Menopausal ERT/HRT, Menopause, 1998, 5/2:69-76. 5. Udoff L. et al.: Obstet. Gynecol., 1995, 85:306-16. 6. Walsh J.M.E. et al.: Menopause 1997, 4:39-45. 7. Wren B.G., Brown L.: Maturitas, 1991, 13:17-21.
Nowa Medycyna 8/2000
Strona internetowa czasopisma Nowa Medycyna