© Borgis - Postępy Nauk Medycznych 12/2013, s. 843-846
Wanda Romaniuk1, 2, Piotr Gościniewicz2, *Ewa Mrukwa-Kominek1, 2, Łukasz Drzyzga2, Sabina Sapeta2, Monika Sarnat2, Iwona Grabska-Liberek3
Kliniczne zastosowanie mikroperymetrii – wady i zalety tej metody. Doświadczenia własne
Clinical applications of microperimetry techniques – advantages and disadvantages. Own experience
1Ophthalmology Clinic, Department of Ophthalmology, Medical University of Silesia, Katowice
Head of Clinic: Wanda Romaniuk, MD, PhD
2Autonomous Public Teaching Hospital, Medical University of Silesia, Katowice
Head of Clinic: Wanda Romaniuk, MD, PhD
3Clinic of Ophthalmology, Medical Center of Postgraduate Education, Warszawa
Head of Clinic: Iwona Grabska-Liberek, MD, PhD, assoc. prof.
Streszczenie
Mikroperymetria jest jednym z rodzajów badania pola widzenia, które umożliwia analizowanie czułości siatkówki oraz nakładanie uzyskanych obrazów na kolorowe zdjęcia dna oka. Sprawia to, że metoda ta doskonale sprawdza się w rozpoznawaniu ubytków w polu widzenia i pozwala na monitorowanie progresji choroby. Mikroperymetria jest doskonałą metodą w identyfikacji możliwych ubytków w polu widzenia, jak również doskonale służy jako metoda oceny stabilności i progresji tych zmian, co może zostać połączone z oceną rozkładu fiksacji badanego oka. Możemy stwierdzić, że zaletą tej metody jest dokładność, powtarzalność i funkcja follow-up, która pozwala na monitorowanie w czasie zmian stwierdzonych w trakcie poprzednich badań. Główne zastosowania tej metody obejmują: retinopatie i makulopatie – zmiany degeneracyjne, naczyniowe, zapalne, genetyczne i infekcyjne. Mikroperymetria może być pomocna we wczesnym monitorowaniu zmian siatkówki centralnej i obwodowej, co pomaga w zrozumieniu przebiegu schorzeń okulistycznych. Doświadczenia własne autorów pokazują dużą przydatność mikroperymetrii w badaniu jakości widzenia, ocenie progresji choroby i wreszcie skuteczności przeprowadzonego leczenia.
Summary
Microperimetry technique is a kind of visual field test which provides the study of retinal sensitivity and the imposition of tests performed on the color fundus image. That made the test accurate in identification of defects in the visual field and also allows to monitor disease progression. Microperimetry is an accurate examination to identify and assess the possible defects in the field of vision and as well as assess the stability and progression of these lesions which could be combined with assessment with distribution of the examined eye’s fixation. We can ascertain that its advantages are precision, repeatability and the follow-up function which allows for monitoring of changes in time. The main clinical applications of this technique include: retinopathies and maculopathies – degenerative, vascular, inflammatory, genetic and infectious. Microperimetry can aid the early monitoring of central and peripheral retinal lesions, helping to understand the natural course of the various eye diseases.
Own experience suggests that microperimetry is extremely useful addition to testing the quality of vision, assessment of disease progression and finally effectiveness of therapy.
INTRODUCTION
Microperimetry, also called fundus perimetry, is a type of field of vision examination in which the sensitivity of retina to light stimuli is assessed. The stimulus used in this method is a light spot presented on a precisely specified by the examiner region of the retina. Microperimetry combines a field of vision examination with eye morphology of the examined patient. This allows a creation of a map of retinal sensitivity to stimuli in respect to the actual anatomical structure of the region examined (fig. 1). The function of the repeated examination is to allow a reexamination of the same patient in exactly the same configuration as during the previous examination. The MP-1 device produced by Nidek Technologies (Padua, Italy) enables a combination of fundus tracking microperimetry with colour fundus imaging.
Fig. 1. Macular microperimetry in a 35-year-old healthy patient.
The MP-1 microperimeter is a successor of the Scanning Laser Ophthalmoscope – SLO (Ottobrunn, German) which was being developed since the 80’s (1). The SLO was complex, expensive to maintain and difficult to use. Its primary function was to mark the size and location of the scotomas in the field of vision and determine fixation. Currently, SLO is no longer in production; it has been replaced by the MP-1. An important feature of this device is its capability to track patient’s eye movements during an examination and to overlay the examination performed with an infrared camera on colour fundus image. Such examination guarantees a functional assessment of a specific, examined, region of the retina.
Clinical applications of microperimetry
Standard perimetry is an examination which goal is to identify and assess the possible defects in the field of vision as well as assess the stability and progression of these lesions. Through a comparison of the acquired values of parameters with a statistical norm for a given population, it allows a detection of early symptoms of a disease. Fixation stability during the test is a crucial condition for a properly performed examination of the field of vision. In the case of central retinal diseases, a distinct lack of fixation stability is commonplace. Thus, the standard perimetry is not an objective method of examining the field of vision in cases where the central fixation is disturbed. Such a drawback is not present in the microperimetry, due to eye movement tracking during the examination. Although the MP-1 microperimeter was built mostly to assess macular sensitivity, it can be of use in other eye diseases.
From the clinical point of view, the most important uses of the microperimetry are, above all, degenerative, vascular, inflammatory, genetic and infectious retinopathies and maculopathies:
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
24 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
59 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
119 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Timberlake GT, Mainster MA, Webb RH et al.: Retinal localization of scotomata by scanning laser ophthalmoscopy. Invest Ophthalmol Vis Sci 1982; 22: 91-97.
2. Sunness JS, Schuchard RA, Shen N et al.: Landmark-driven fundus perymetry using the scanning laser ophthalmoscope. Invest Ophthalmol Vis Sci 1995; 36: 1863-1874.
3. McClure ME, Hart PM, Jackson AJ et al.: Macular degeneration: do conventional measurements of impaired visual function equate with visual disability? Br J Ophthalmol 2000; 84: 244-250.
4. Rohrschneider K, Becker M, Fendrich T: Kinetische funduskontrollierte Perimetrie mit dem Scanning-Laser-Ophthalmoskop. Klin Monatsbl Augenheilkd 1995; 207: 102-110.
5. Fujii GY, de Juan E Jr, Sunness J et al.: Patient selection for macular translocation surgery using the scanning laser ophthalmoscope. Ophthalmology 2002; 109: 1737-1744.
6. Midena E, Radin PP, Pilotto E et al.: Fixation pattern and macular sensitivity in eyes with subfoveal choroidal neovascularization secondary to age-related macular degeneration. A microperimetry study. Semin Ophthalmol 2004; 19: 55-61.
7. Johnson P, Lewis GP, Talaga KC et al.: Drusen-associated degeneration in the retina. Invest Ophthalmol Vis Sci 2003; 44: 4481-4488.
8. Rohrschneider K, Gluck R, Becker M et al.: Scanning laser fundus perimetry before laser photocoagulation of well-defined choroidal neovascularisation. Br J Ophthalmol 1997; 81: 568-573.
9. Crossland MD, Culham LE, Rubin GS: Fixation stability and reading speed in patients with newly developed macular disease. Ophthalmic Physiol Opt 2004 Jul; 24(4): 327-333.
10. Vingolo EM, Salvatore S, Cavarretta S et al.: Low-Vision Rehabilitation by Means of MP-1 Biofeedback Examination in Patients with Different Macular Diseases: A Pilot Study. Appl Psychophysiol Biofeedback 2009; 34: 127-133.