Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Postępy Nauk Medycznych 9/2015, s. 679-682
*Marcin Błoński, Andrzej Boszczyk, Stanisław Pomianowski
Analiza obciążenia pracą chirurgów ortopedów podczas wykonywania zabiegów operacyjnych na podstawie wskaźnika wykorzystania rezerwy tętna**
Analysis of surgeon workload during orthopaedic procedures based on the heart rate reserve index
Klinika Chirurgii Urazowej Narządu Ruchu i Ortopedii, Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny im. prof. A. Grucy, Otwock
Kierownik Kliniki: prof. dr hab. med. Stanisław Pomianowski
Streszczenie
Wstęp. Chirurg ortopeda podczas pracy na bloku operacyjnym, w trakcie przeprowadzania zabiegu operacyjnego, jest poddawany znacznemu obciążeniu zarówno psychicznemu, jak i zazwyczaj fizycznemu.
Cel pracy. Celem pracy jest próba obiektywnej oceny składowej fizycznej obciążenia pracą.
Materiał i metody. Do badania zrekrutowano 8 lekarzy ortopedów wykonujących zabiegi operacyjne w Klinice Chirurgii Urazowej Narządu Ruchu i Ortopedii Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego. Analizie poddano obciążenia podczas wykonywania zabiegów operacyjnych endoprotezoplastyki stawu biodrowego oraz w obrębie kończyny górnej, w trakcie których chirurg operuje na siedząco w pozycji niewymuszonej. Obciążenie pracą mierzono pośrednio, poprzez pomiar częstości skurczów serca, i oceniano przy pomocy wskaźnika wykorzystania rezerwy tętna.
Wyniki. W trakcie wykonywania zabiegów operacyjnych w obrębie kończyny górnej, chirurdzy ortopedzi nie byli poddawani znacznemu obciążeniu pracą. Jedynie przez 6% czasu operacji osiągało ono wartości dopuszczalne dla osób ze zdrowym układem krążenia. W przypadku obciążeń obecnych w trakcie wykonywania endoprotezoplastyk stawu biodrowego przez 28% czasu operacji wartości te były większe niż średnie (grupy 1-3 w klasyfikacja wg Buchberga), a przez 3% czasu osiągały wartości będące zagrożeniem dla zdrowia operatorów.
Wnioski. 1. Chirurdzy ortopedzi wykonujący zabieg endoprotezoplastyki stawu biodrowego są obciążeni pracą w stopniu co najmniej wymagającym posiadania zdrowego układu krążenia. 2. Chirurdzy ortopedzi wykonujący w/w zabiegi operacyjne powinni przechodzić badania profilaktyczne w schemacie przeznaczonym dla pracowników wykonujących ciężką i bardzo ciężką pracę.
Summary
Introduction. The orthopaedic surgeon in the operating theatre is submitted to considerable psychological and physical stress.
Aim. This work aims at objective measuring the amount of physical workload.
Material and methods. Eight orthopaedic surgeons working at the Department of Orthopaedics and Traumatology of the Centre of Postgraduate Medical Education were recruited. The workload was compared in two situations: during hip endoplasty and during upper limb surgery (the latter is performed sitting in an unconstrained position). The workload was measured indirectly with heart rate measurement and the assessment of heart rate reserve index.
Results. During the upper limb procedures surgeons were not subjected to excessive workload. Only 6% of the time was spent with the load in the rage advised only to subjects without cardiovascular compromise. To the contrary, during hip endoplasty the workload was significantly elevated (groups 4-6 according to Buchberg) during 28% of the time and the load experienced during 3% of the time could be harmful.
Conclusions. 1. Surgeons performing hip endoplasty are subjected at least to loads requiring healthy cardiovascular system. 2. Surgeons performing hip endoplasty should be screened with the scheme for workers performing heavy and very heavy physical work.



Wstęp
Chirurg ortopeda podczas pracy na bloku operacyjnym, w trakcie przeprowadzania zabiegu operacyjnego, jest poddawany znacznemu obciążeniu zarówno psychicznemu, jak i zazwyczaj fizycznemu (1). Badanie służy oznaczeniu stopnia obciążenia pracą fizyczną lekarza podczas wykonywania endoprotezoplastyki stawu biodrowego. Grupę kontrolną stanowiły zabiegi operacyjne w obrębie kończyny górnej, w trakcie wykonywania których chirurg operuje na siedząco w pozycji niewymuszonej i w minimalnym stopniu jest poddawany obciążeniu fizycznemu.
Nadmierne obciążenie pracą prowadzi do wyczerpania zasobów energetycznych i metabolicznych, co jest przyczyną obniżenia koordynacji wzrokowo-ruchowej, percepcji oraz sprawności intelektualnej (2). Przekłada się to bezpośrednio na efekt terapeutyczny wykonywanej operacji, a długofalowo na stan zdrowia chirurga.
Obciążenie pracą zostało ocenione przy pomocy wskaźnika wykorzystania rezerwy tętna (WRT).
Cel pracy
Celem pracy jest ocena składowej obciążenia fizycznego w trakcie wykonywania „dużych” zabiegów operacyjnych, jakimi są endoprotezoplastyki stawu biodrowego.
Materiał i metody
Obciążenie pracą fizyczną dzieli się na dynamiczne i statyczne. Chirurg ortopeda wykonujący zabieg operacyjny poddawany jest obciążeniom obydwu rodzajów. Wysiłki statyczne wywołują szybki rozwój zmęczenia z powodu zmniejszenia przepływu krwi przez kurczące się mięśnie (ucisk na naczynia krwionośne), przez co towarzyszą mu wybujałe reakcje hemodynamiczne, wzrost ciśnienia krwi oraz znaczne przyśpieszenie pracy serca (3, 4).
W przypadku operatorów wykonujących zabieg ortopedyczny ocena obciążenia pracą na podstawie pomiaru i rejestracji wentylacji płucnej jest praktycznie niemożliwa, natomiast ocena na podstawie pomiaru i rejestracji temperatury ciała – trudna technicznie do wykonania i obarczona małą dokładnością.
Tętno wydaje się być dobrym wskaźnikiem obciążenia pracą, będąc jednocześnie najłatwiejszym do zmierzenia i zarejestrowania wskaźnikiem reakcji układu krążenia na wysiłek (5).
Maksymalne tętno, odpowiadające maksymalnej częstości akcji serca (HRmax), jest zasadniczo niezależne od sprawności fizycznej i treningu. Jego wartość obliczamy odejmując od 220 wiek badanego w latach.
Minimalne tętno, odpowiadające minimalnej częstości akcji serca (HRmin – zwane również tętnem bazowym), występuje podczas minimalnej aktywności organizmu – snu – i jest osobniczo zindywidualizowane oraz zależne od stopnia wytrenowania. Zawiera się zazwyczaj pomiędzy 45-70/min.
Różnica pomiędzy maksymalnym a minimalnym tętnem, tzw. rezerwa tętna, jest „zapasem”, o jaki serce może zwiększyć swoją częstość podczas wysiłku fizycznego.
Rezerwę tętna opisuje procentowo wskaźnik wykorzystania rezerwy tętna (WRT) wyliczany jako procentowe przedstawienie ilorazu różnicy tętna podczas wykonywanej pracy (HRpracy) z tętnem bazowym (HRmin) oraz różnicy tętna maksymalnego (HRmax) z tętnem bazowym (HRmin) (6):
Wskaźnik wykorzystania rezerwy tętna (WRT) opisuje klasyfikacja wg Buchberga (7):
grupa 1 od 0 do 25% – wysiłek bardzo mały,
grupa 2 od 25 do 35% – wysiłek relatywnie mały,
grupa 3 od 35 do 50% – wysiłek średni,
grupa 4 od 50 do 65% – wysiłek dopuszczalny dla osób ze zdrowym układem krążenia,
grupa 5 od 65 do 80% – wysiłek dopuszczalny warunkowo,
grupa 6 powyżej 80% – wysiłek niedopuszczalny.
W obliczeniach tętno podczas wykonywanej pracy jest średnim tętnem w jednostce czasu.

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Task Force of the European Society of Cardiology and the North American Society of Pacing and Electrophysiology. Heart rate variability: standards of measurement, physiological interpretation, and clinical use. Circulation 1996; 93: 1043-1065.
2. European Agency for Safety and Health at Work, 2003 (http://www.bp.edu.pl/good_practice/oums.stm).
3. Groborz A, Juliszewski T, Gonciarz M: Analiza obciążeń pracą na podstawie wskaźnika wykorzystania rezerwy tętna i obciążeń statycznych metodą OWAS. Bio-algorithms and med-systems 2005; 1 (1/2): 291-296.
4. Kozłowski S: Wysiłek fizyczny i adaptacja do środowiska naturalnego. Fizjologia człowieka z elementami fizjologii stosowanej i klinicznej. PZWL, Warszawa 1990: 445-478.
5. Groborz A, Juliszewski T: Analiza możliwości wykorzystania aparatury pomiarowej i programu komputerowego firmy Polar do rejestracji tętna inżynieria rolnicza. Inżyneria Rolnicza 2005; 14(74): 109-117.
6. Center for Lifetime Wellness, University of Rochester Medical Center, 2003 (http://www.stronghealth.com/services/primarycare/toolkitfiles/heartrate.cfm).
7. Buchberger J: Die Beurteilung von Arbeitsbeanspruchungen aufgrund der kontinuierlich registrierten Herzschlagfrequenz. Arbeitsärztlicher Dienst des BIGA, Arbeitsmedizinische Informationen 1984: 12.
otrzymano: 2015-08-04
zaakceptowano do druku: 2015-09-05

Adres do korespondencji:
*Marcin Błoński
Klinika Chirurgii Urazowej Narządu Ruchu i Ortopedii CMKP w Otwocku
ul. Konarskiego 13, 05-400 Otwock
tel. +48 (22) 788-56-75
mblo@wp.pl

Postępy Nauk Medycznych 9/2015
Strona internetowa czasopisma Postępy Nauk Medycznych