Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Postępy Nauk Medycznych 9/2014, s. 617-621
Katarzyna Jaroszewska1, Anna Marciniak2, Maciej Gawlak1, Katarzyna Życińska2, Kazimierz Wardyn2, *Aneta Nitsch-Osuch2
Postrzeganie aktywności ruchów antyszczepionkowych przez rodziców małych dzieci
Perception of anti-vaccination movements by parents of young children
1Szpital Specjalistyczny im. Św. Rodziny, Warszawa
Dyrektor Szpitala: mgr Maria Dziura
2Katedra i Zakład Medycyny Rodzinnej z Oddziałem Klinicznym Chorób Wewnętrznych i Metabolicznych, Warszawa
Kierownik Katedry: prof. dr hab. med. Kazimierz Wardyn
Streszczenie
Wstęp. Realizacja Programu Szczepień Ochronnych (PSO) w Polsce pozostaje na wysokim poziomie, ale stopniowo zwiększa się liczba rodziców, którzy odmawiają wykonania szczepienia u swoich dzieci.
Cel pracy. Celem pracy było poznanie opinii rodziców dzieci w wieku 0-36 miesięcy na temat aktywności i skuteczności działań ruchów antyszczepionkowych.
Materiał i metody. Badanie ankietowe przeprowadzono wśród 120 rodziców, oczekujących na wizytę u lekarza w jednej z poradni podstawowej opieki zdrowotnej (POZ) w Warszawie w okresie listopad 2012 – luty 2013.
Wyniki. 96,8% rodziców deklarowało wykonanie szczepień przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (wzw B) i gruźlicy u swojego dziecka w oddziale noworodkowym. 1,6% ankietowanych nie pamiętało takiego faktu, a 1,6% rodziców odmówiło wyrażenia zgody na wykonywanie szczepień u dziecka. PSO został zrealizowany bez opóźnień u 78% dzieci. 79% ankietowanych przyznało, że spotkało się z nieprzychylnymi opiniami o bezpieczeństwie i skuteczności szczepień. Najczęściej rodzice mieli kontakt z opiniami przeciwników szczepień w internecie (50%) oraz podczas rozmów ze znajomymi lub rodziną (63%). Wielu rodziców nie omówiła wątpliwości dotyczących szczepień z profesjonalistą medycznym (47%), 27% omówiło wątpliwości z pediatrą, 15% z lekarzem rodzinnym. 71,6% ankietowanych stwierdziło, że zasłyszane negatywne opinie nie wpłynęły na ich decyzje o wykonaniu szczepienia u dziecka.
Wnioski. Aktywność ruchów antyszczepionkowych jest dostrzegana przez rodziców, jednak w większości przypadków nie wpływa negatywnie na decyzje o wykonaniu szczepień. Głównym źródłem informacji o szczepieniach ochronnych jest dla rodziców internet, w związku z tym wskazane jest uaktywnienie eksperckich stron internetowych poświęconych wakcynologii, adresowanych do rodziców i pacjentów. Konieczne jest także wzmocnienie roli lekarza i pielęgniarki w promowaniu szczepień ochronnych.
Summary
Introduction. The realization of the immunization program remains in Poland on a high level, but a number of parents who decline vaccinations systematically increases.
Aim. The aim of the study was to learn opinions and perception of anti-vaccination movements and activities among parents of young children.
Material and methods. The questionnaire research was carried among 120 parents of children aged 0-36 months, waiting for a visit to a primary acre pediatrician in a period November 2012 – February 2013.
Results. 96.8% of parents declared their children were vaccinated against hepatitis B and tuberculosis on the neonatal ward. 1.6% of responders rejected any vaccinations in their children, 16% of parents did not remember any details concerning vaccinations. Immunization schedule was realized without any delays by 78% of children. 79% of responders faced at least once anti-vaccination opinions regarding safety and effectiveness of vaccines. The main source of negative opinions of vaccinations was the internet (50%), friends and family members (63%). 47% of parents did not discuss their doubts and hesistancy about vaccinations with medical professionals: 27% discussed them with a pediatrician, 15% – with a general practitioner. 71.6% of parents did not change their behaviors regarding vaccination after facing the anti-vaccination activities.
Conclusions. The activities of anti vaccination movements are recognized by parents but they do not influence on their decisions regarding vaccinations. As the main source of knowledge regarding vaccinations is internet, it should be strongly recommended to create professional websites dedicated to vaccinations addressed to parents and patients. Medical professionals should be more involved in the promotion of vaccinations.



Wstęp
Program szczepień ochronnych (PSO) wprowadzono w Polsce pod koniec lat 50. XX wieku (1). Do chwili obecnej w naszym kraju odsetek dzieci realizujących PSO pozostaje na bardzo wysokim poziomie – jednym z najwyższym w Europie – tym niemniej jednak z roku na rok rośnie liczba dzieci, u których rodzice świadomie rezygnują ze szczepień bądź są one realizowane ze znacznymi opóźnieniami (2). Zaistniała, niekorzystna sytuacja jest skutkiem m.in. aktywności ruchów antyszczepionkowych i obawy rodziców przed rzekomym szkodliwym wpływem szczepień na zdrowie dzieci (3, 4).
W zasadzie, historia ruchów antyszczepionkowych sięga końca XVIII wieku, epoki Edwarda Jennera, bowiem już wówczas, niemal natychmiast po przełomowym zastosowaniu szczepienia przeciw ospie prawdziwej w 1796 roku, przeciwnicy szczepień twierdzili, że po ich wykonaniu ludziom wyrastają rogi (3). Aktualną historię aktywności ruchów antyszczepionkowych można więc zatytułować „Od Jennera do Wakefilda”, a za niechlubne „kamienie milowe” w rozwoju wspomnianych ruchów antyszczepionkowych należy uznać: raport Allana Philipsa, podejrzenie związku stosowania tiomersalu z wywoływaniem zaburzeń neurorozwojowych u dzieci oraz opublikowanie w 1998 roku przez Andrew Wakefielda artykułu na łamach czasopisma „The Lancet”, w którym autor opisywał rzekomy związek szczepienia przeciw odrze, śwince i różyczce z występowaniem autyzmu u dzieci (3, 4). Skutkiem opisanych wydarzeń było zmniejszenie liczby zaszczepionych dzieci oraz podważenie celowości i zaufania do szczepień ochronnych w społeczeństwach krajów rozwiniętych. Niestety, pomimo iż Wakefieldowi udowodniono fałszerstwo naukowe i w konsekwencji w 2012 roku pozbawiono go prawa wykonywania zawodu lekarza, fałszywe opinie na temat bezpieczeństwa i skuteczności szczepień nadal są rozpowszechniane wśród pacjentów, rodziców, zwłaszcza poprzez media internetowe (4, 5). Podobnie, rzekomy niekorzystny wpływ tiomersalu na rozwój psychomotoryczny dzieci został wykluczony, również w badaniach prowadzonych przez polskie grupy badaczy (6, 7).
Cel pracy
Celem pracy było poznanie opinii rodziców dzieci w wieku 0-36 miesięcy na temat aktywności i skuteczności działań ruchów antyszczepionkowych.
Materiał i metody
Przeprowadzono badanie ankietowe z użyciem autorskiego kwestionariusza badawczego zawierającego pytania zamknięte oraz otwarte. Badanie przeprowadzono wśród 120 rodziców dzieci w wieku 0-36 miesięcy w jednej z największych publicznych poradni dziecięcych w Warszawie (SZPZLO Praga Północ, w Poradni Rodzinnej, ul. Dąbrowszczaków 5A). Rodzice wypełniali ankietę dobrowolnie i anonimowo, w czasie oczekiwania na wizytę u lekarza. Badanie prowadzono w okresie listopad 2012-luty 2013.
Struktura demograficzna grupy respondentów
Większość badanych stanowiły matki (77% respondentów). 63% respondentów było w wieku 26-35 lat, 23% w wieku 36-45 lat, 7% w wieku < 25 lat, 2% w wieku > 45 lat. 96% ankietowanych legitymowała się wykształceniem średnim lub wyższym. 85% ankietowanych miało jedno lub dwoje dzieci, 15% – troje lub więcej dzieci.
Wyniki
Realizacja szczepień u dzieci respondentów
W 96,8% rodzice potwierdzili wykonanie szczepień przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (wzw B) i gruźlicy u swojego dziecka w oddziale noworodkowym. 1,6% ankietowanych nie pamiętało takiego faktu, a 1,6% rodziców odmówiło wyrażenia zgody na wykonywanie szczepień u dziecka. PSO zostało zrealizowane bez opóźnień u 78% dzieci. 1,6% dzieci, na skutek braku zgody na szczepienia, nie miało wykonanych szczepień w ramach PSO. Rodzice, którzy nie wykonują szczepień u swojego dziecka (1,6% respondentów), bądź wykonują szczepienia z opóźnieniami (22% respondentów), podawali następujące powody niewykonywania szczepień: częste infekcje (33,3%), odroczenie szczepień przez neurologa lub psychiatrę (4,9%), postrzeganie szczepień jako niepotrzebnych (7,4%), brak rzetelnej informacji na temat szczepień (3,7%), brak zaufania do koncernów farmaceutycznych (14,8%), w pozostałych przypadkach nie udzielono odpowiedzi (35,9%). Spośród szczepień zalecanych, najczęściej wybierane przez rodziców było szczepienie przeciw pneumokokom (37%), rotawirusom (23%), ospie wietrznej i meningokokom (po 7%), co ilustruje rycina 1. Głównym źródłem wiedzy o szczepieniach dla rodziców był internet (64%), a dopiero w drugiej kolejności – lekarz pediatra (59%) (ryc. 2).
Ryc. 1. Szczepienia zalecane wykonane u dzieci respondentów.
Ryc. 2. Źródła wiedzy respondentów o szczepieniach ochronnych.
Postrzeganie aktywności ruchów antyszczepionkowych przez rodziców

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Mrożek-Budzyn D: The evolution of Polish immunization schedule during the last 10 years. Przegl Epidemiol 2012; 66: 107-12.
2. Biuletyn „Szczepienia ochronne w Polsce w 2012 roku”. www.pzh.gov.pl (data wejścia 6 czerwca 2014).
3. Rogalska J, Augustynowicz E, Gzyl A, Stefanoff P: Parental attitudes towards childhood immunisations in Poland. Przegl Epidemiol 2010; 64: 91-97.
4. Maisonneuve H, Floret D: Wakefield’s affair: 12 years of uncertainty whereas no link between autism and MMR vaccine has been proved. Presse Med 2012; 41: 827-834.
5. Dube E, Laberge C, Guay M et al.: Vaccine hesistancy: an overview. Hum Vaccin Immunother 2013; 9: 1763-1773.
6. Shelby A, Ernst K: Story and science: how providers and parents can utilize storytelling to combat anti-vaccine misinformation. Hum Vaccin Immunother 2013; 98: 1795-801.
7. Mrożek-Budzyn D, Majewska R, Kieltyka A, Augustyniak M: Neonatal exposure to thiomersal from vaccines and child development in the first 3 years of life. Neurotoxicol Teratol 2012; 34: 592-597.
8. Kennedy A, Brown C, Gust D: Vaccine beliefs of parents who oppose compulsory vaccination. Public Health Reports 2005; 12: 252-258.
9. Mergler MJ, Omer SB, Pan WK et al.: Association of vaccine-related attitudes and beliefs between parents and health care providers. Vaccine 2013; 31: 4591-4595.
10. Tafuri S, Gallne MS, Capelli MG et al.: Addressing the anti-vaccination movement and the role of HCWs. Vaccine 2013; 2014; 32: 4860-4865.
11. De Crescenzo M, Zaratti L, Franco E: Vaccination and vaccines on the Internet: contraty and critical positions. Ig Sanita Publica 2006; 62: 553-564.
12. Poscia A, Santoro A, Collamati A et al.: Avaibility and quality of vaccines information on the Web: a systematic review and implication in public health. Ann Ig 2012; 24: 113-121.
13. www.szczepienia.pl (data wejścia 22 czerwca 2014)
14. www.who.int/vaccinesafety/en/ (data wejścia 22 czerwca 2014)
15. Moturi EK, Porter KA, Wassilak SG et al.: Progress toward polio eradication – worldwide, 2013-2014. MMWR Morb Mortal Wkly Rep 2014; 30: 468-472.
16. Nitsch-Osuch A, Korzeniewski K, Kuchar E et al.: Epidemiological and immunological reasons for pertussis vaccination in adolescents and adults. Respir Physiol Neurobiol 2013; 187: 99-103.
17. Flaherty DK: The vaccine-autism connection: a public health crisis caused by unethical medical practices and fraudulent science. Ann Pharmacother 2011; 45: 1302-1304.
18. Parker SK, Schwartz B, Todd J, Pickering LK: Thiomersal-containing vaccines and autistic spectrum disorder: a critical review of published original data. Pediatrics 2004; 114: 793-804.
19. Cheffins T, Spillman M, Larkins S et al.: Recommending vaccination – general practice intervention with new parents. Aust Fam Physician 2011; 40: 437-439.
20. Thomson A, Watson M: Listen, understand, engage. Sci Transl Med 2012; 13: 4:138ed6.
otrzymano: 2014-06-30
zaakceptowano do druku: 2014-08-06

Adres do korespondencji:
*Aneta Nitsch-Osuch
Katedra i Zakład Medycyny Rodzinnej z Oddziałem Klinicznym Chorób Wewnętrznych i Metabolicznych Warszawski Uniwersytet Medyczny
ul. Banacha 1a, blok F, 02-097 Warszawa
tel. +48 (22) 599-21-90
fax +48 (22) 599-21-78
anitsch@amwaw.edu.pl

Postępy Nauk Medycznych 9/2014
Strona internetowa czasopisma Postępy Nauk Medycznych