Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Anestezjologia Intensywna Terapia 1/2001, s. 15-17
Anna Fijałkowska, Andrzej Nestorowicz, Andrzej L. Dawidowicz
Wpływ przetoczeń masy erytrocytarnej na dystrybucję propofolu w poszczególnych elementach krwi w warunkach znieczulenia całkowicie dożylnego*
Effect of red blood cell transfusion on propofol disposition between blood components during total intravenous anaesthesia
z Katedry i I Kliniki Anestezjologii i Intensywnej Terapii;
kierownik: prof. dr hab. A. Nestorowicz – AM w Lublinie,
i z Zakładu Fizyki Chemicznej i Fizykochemicznych Metod Rozdzielania;
kierownik: prof. dr hab. A.L. Dawidowicz – Wydziału Chemii UMCS w Lublinie
Streszczenie
Powszechnie wiadomo, że propofol posiada możliwości wiązania się nie tylko z białkami surowicy krwi, ale również z erytrocytami. Nie jest jednak do końca wyjaśnione, czy śródoperacyjna transfuzja krwi konserwowanej może zmieniać te możliwości. Jako cel pracy przyjęto więc ustalenie zakresu zmian stężenia propofolu w poszczególnych składowych pełnej krwi u chorych, u których stosowano znieczulenie całkowicie dożylne. Badaniami objęto 11 chorych, ASA I – II, poddanych zabiegom neurochirurgicznym. Próbki krwi do badań pobierano 5 min. przed i 30 min. po transfuzji dwóch jednostek masy erytrocytarnej, podczas wlewu propofolu z szybkością 6 mg kg-1h-1. Stężenie propofolu w pełnej krwi, w surowicy oraz w próbce zawierającej erytrocyty określano przy pomocy wysokosprawnej chromatografii cieczowej. Nie stwierdzono istotnych zmian wartości stężenia środka w pełnej krwi po wykonanej transfuzji. Notowano natomiast istotny wzrost zawartości propofolu w erytrocytach i spadek stężenia leku w surowicy krwi. Badania wykazały osobnicze różnice pomiędzy przyrostem hematokrytu a zmianą stężenia propofolu w erytrocytach, sugerujące, że możliwości wiązania propofolu z komórkami krwi zależą od aktywności biologicznej (wieku) tych ostatnich.
Summary
We have analysed erythrocyte and serum propofol concentrations using HPLC (high-pressure liquid chromatography) in eleven ASA I and II patients undergoing brain surgery. Blood samples were collected five minutes before and 30 minutes after transfusion of two units of red blood cells (RBC) during continuous 6 mg kg-1 h-1 propofol infusion. Full blood propofol concentration has not changed after RBC transfusion; red blood cell fraction has significantly increased and serum fraction has significantly decreased. Marked individual variations may suggest that propofol binding to blood cells is age-related.



Podstawowym warunkiem powodzenia znieczulenia dożylnego z użyciem propofolu jest utrzymanie właściwego i stałego stężenia anestetyku we krwi. Aktualnie obowiązujące zasady dawkowania dożylnych środków znieczulenia w czasie trwania operacji określają odpowiednie schematy podaży [1,2,3,4]. Nie uwzględniają jednak one wszystkich sytuacji klinicznych, w tym między innymi śródoperacyjnej transfuzji krwi konserwowanej.
Jeszcze do niedawna sądzono, iż większość propofolu obecnego we krwi (95%) łączy się z białkami osocza [5,6,7,8]. Przeprowadzone w ostatnim okresie badania dowodzą, że w warunkach laboratoryjnych jest on silnie wiązany także przez erytrocyty [9,10,11,12,13]. Uzupełnianie objętości łożyska naczyniowego masą krwinkową może więc prowadzić do wiązania się środka krążącego w łożysku naczyniowym z przetaczanymi erytrocytami i do spadku jego stężenia w osoczu. Konsekwencją takiego zjawiska może być spadek ilości wolnego, aktywnego anestetyku we krwi.
Postanowiono więc określić wpływ śródoperacyjnego przetaczania masy erytrocytarnej na procentowy rozkład propofolu pomiędzy osoczem a krwinkami krwi chorych znieczulanych metodą anestezji całkowicie dożylnej (TIVA).
DOBÓR CHORYCH I METODA
Po uzyskaniu zgody Komisji Etycznej przy Akademii Medycznej w Lublinie, badaniami objęto 11 chorych – 5 mężczyzn i 6 kobiet w średnim wieku 39,45 ±15,99 lat o średniej masie ciała 75,8 ±15,85 kg – zakwalifikowanych do I i II° stanu ogólnego wg ASA. Wszyscy badani znieczulani byli do zabiegów neurochirurgicznych i wymagali śródoperacyjnego uzupełnienia objętości krwi krążącej masą erytrocytarną.
Chorych premedykowano doustnie 10 mg diazepamu (Diazepam, Polfa, Polska) na 2 godz. przed znieczuleniem. Dziesięć minut przed indukcją podawano 0,2 mg fentanylu (Fentanyl, Polfa, Polska) i 100% tlen. Do indukcji znieczulenia używano propofolu (Diprivan, Astra Zeneca, Włochy) w dawce 2 mg kg-1, po czym kontynuowano wlew środka metodą de Grooda [14,15] w ilości 12 mg kg-1h-1 przez pierwsze 15 min., następnie 9 mg kg-1 h-1 przez kolejne 25 min. i w końcu 6 mg kg-1 h-1 do zakończenia operacji. Do intubacji używano bromek pankuronium (Pavulon, Organon Teknika, Holandia) w dawce 0,05 mg kg-1.
W czasie znieczulenia chorych wentylowano mieszaniną powietrza z tlenem (FiO2=0,33) utrzymując normokapnię. Anestezję i zwiotczenie uzupełniano frakcjonowanymi dawkami fentanylu i bromku pankuronium. Po operacji przerywano wlew propofolu, a blok nerwowo-mięśniowy odwracano neostygminą. Podczas zabiegu chorzy otrzymywali wlew krystaloidów początkowo w dawce 7 ml kg-1, a następnie 4 ml kg-1 h-1 [16].
Próbki krwi (10 ml) do oznaczenia stężenia propofolu pobierano do heparynizowanej strzykawki z żyły przedramienia przeciwnej ręki niż ta, do której prowadzono wlew anestetyku. Ustalono następujące momenty pobierania próbek:
– A – 5 minut przed rozpoczęciem przetaczania masy erytrocytarnej,
– B – 30 minut po przetaczaniu 2 jednostek masy erytrocytarnej.
Prędkość wlewu propofolu w czasie pobierania obu próbek krwi, była stała i wynosiła 6 mg kg-1 h-1.
W każdej pobranej próbce krwi określano hematokryt, a następnie dzielono ją na dwie części. W pierwszej oznaczano stężenie propofolu w pełnej krwi. Druga, po odwirowaniu, umożliwiała określenie stężenia leku w osoczu oraz w krwinkach czerwonych. Zawartość propofolu w badanych próbkach określano metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC) stosując procedury opisane wcześniej [17].
Uzyskane wyniki badań poddano analizie statystycznej przy użyciu testu t-Studenta dla cech zależnych oraz testu Wilcoxona dla prób niepowiązanych. Istotność statystyczną stwierdzano przy poziomie p<0,05.
WYNIKI
Średni czas trwania anestezji do momentu pobrania próbki A wyniósł 288,64 ± 91,90 min., a średni czas trwania wlewu masy erytrocytarnej 36,82 ±12,50 min. (tab. I).
Tab. I. Dane demograficzne badanych chorych oraz przedziały czasowe wybranych procedur
NrWiek (lata)Masa ciała (kg)PłećCzas trwania znieczulenia
do momentu A (min.)
Czas trwania transfuzji
ME (min.)
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
18
56
30
47
28
56
18
51
23
56
51
65
90
79
55
55
90
52
92
87
82
87
m
k
m
k
m
k
k
m
m
k
k
200
440
195
260
230
390
195
340
330
390
205
45
20
30
20
50
45
30
30
60
35
40
x
? SD
39,45
? 15,99
75,82
? 15,85
5m
6k
288,64 ? 91,9036,82 ? 12,50

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Langley M.S., Heel R..C.: Propofol; a review of its pharmacodynamic and pharmacokinetic properties and use as an intravenous anaesthetic. Drugs 1988, 35, 334-372.
2. Roberts F.L., Dixon J., Lewis G.T.R., Tackley R.M., Prys-Roberts C.: Induction and maintenance of propofol anaesthesia. Anaesthesia 1988, 43, Suppl, 14-17.
3. Van Hemelrijck J., Van Aken H., Marckx L., Mulier J.: Anesthesia for craniotomy: total intravenous anaesthesia with propofol and alfentanil compared to anesthesia with thiopental sodium, isoflurane, fentanyl and nitrous oxide. Journal of Clinical Anaesthesiology 1991, 3, 131-136.
4. Manara A.R., Monk C.R., Bolsin S.N., Prys-Roberts C.: Total intravenous anaesthesia with propofol and alfentanil for coronary artery bypass grafting. British Journal of Anaesthesiology 1991, 66, 716-718.
5. Servin F., Desmonn J.M., Haberer J.P., Cockshott I.D., Plummer G.F., Farinotti R.:Pharmacokinetics and protein binding of propofol in patients with cirrhosis. Anesthesiology 1988, 69, 887-891.
6. Gin T., Yau G., Jong W., Tan P., Leung R.K.W., Chan K.:Disposition of propofol at caesarean section and in the postpartum period. British Journal of Anaesthesia 1991, 67, 49-53.
7. Costela J.L., Jimenez R., Calvo R., Suarez E., Carlos R.: Serum protein binding of propofol in patients with renal failure or hepatic cirrhosis. Acta Anaesthesiologica Scandinavica 1996, 40, 741-745.
8. Zamacona M.K., Suarez E., Aguilera L., Rodriguez-Sasiain, Aguirre C., Calvo R.: Serum protein binding of propofol in critically ill patients. Acta Anaesthesiologica Scandinavica 1997, 41, 1267-1272.
9. Altmayer P., Buch U., Buch H.P.: Propofol binding to human blood proteins. Arzneimittelforschung 1995, 45, 1053-1056.
10. Gin T.: Pharmacodynamics of propofol and free drug concentrations. Anesthesiology 1993, 78, 604-605.
11. Yeganeh M.H., Ramzan I.: Determination of propofol in rat whole blood and plasma by high-performance liquid chromatography. Journal of Chromatography B 1997, 691, 478-482.
12. De Riu P.L., De Riu G., Testa C., Mulas M., Caria A., Mameli S., Mameli O:.Disposition of propofol between red blood cells, plasma, brain and cerebrospinal fluid in rabbits. European Journal of Anaesthesiology, 2000, 17, 18-22.
13. Mazoit J.X., Samil K.: Binding of propofol to blood components: implications for pharmacokinetics and for farmacodynamics. British Journal of Clinical Pharmacology 1999, 47, 35-42.
14. De Grood P.M.R.M., Havbers J.B.M., Van Egmond J., Crul J.F.: Anaesthesia for laparoscopy. Anaesthesia 1987, 42, 815-823.
15. De Grood P.M.R.M., Mitsukuri S., Van Egmond J., Rutten J.M.J., Crul J.F.: Comparison of etomidate and propofol for anaesthesia in microlaryngeal surgery. Anaesthesia 1987, 42, 366-372.
16. Prough D.S.: Perioperative fluid management: the use of crystalloid, colloid and hypertonic solutions. ASA 1993 Annual Refresher Course Lectures, Washington 1993, 223.
17. Dawidowicz A.L., Fijałkowska A.:Possibilities of propofol analysis in various blood components by means of HPLC. Journal of Liquid Chromatography. 1996, 19, 1423-1435.
18. Dawidowicz A.L., Fijałkowska A., Nestorowicz A.: Ocena zawartości propofolu w różnych elementach krwi. Materiały naukowe XII Zjazdu Polskiego Towarzystwa Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Katowice, 12 – 15 IX 1996 s.68.
19. Dawidowicz A.L., Fornal E., Fijałkowska A.: Determining the influence of storage time on the level of propofol in blood samples by means of chromatography. Biomedical Chromatography 1999, 14, 249-255.
20. Fijałkowska A., Dawidowicz A.L., Nestorowicz A., Fornal E., Karaś Z.: Aktywność biologiczna krwi a farmakokinetyka propofolu. Anestezjologia Intensywna Terapia 1999, 31, Suppl III, 128.
21. Nestorowicz A., Dawidowicz A.L., Fijałkowska A.:Blood aging and pharmacokinetic of propofol. 12th World Congress of Anaesthesiologists, Montreal, Canada 4-9 June 2000, Abst. 173.
Adres do korespondencji:
Adres:
Katedra i I Klinika Anestezjologii
i Intensywnej Terapii AM SPSK nr 4
ul. Jaczewskiego 8, 20-090 Lublin
e-mail:anest@asklepios.am.lublin.pl

Anestezjologia Intensywna Terapia 1/2001