Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Anestezjologia Intensywna Terapia 2/2002, s. 117-120
Hanna Misiołek1, Hanna Kucia1, Jacek Karpe1, Piotr Stoksik1, Piotr Knapik1, Ewa Wojcieszek2, Damian Czyżewski3, Magdalena Werszner1
Znieczulenie chorych z myasthenia gravis do zabiegu usunięcia grasicy metodą wideotorakoskopii – doświadczenia własne
Anaesthesia for thoracoscopic thymectomy in myasthenic patients
1 Katedra Anestezjologii i Intensywnej Terapii; kierownik: dr hab. n. med. P. Knapik, 2 Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii–Instytutu Onkologii w Gliwicach;. ordynator: dr n. med. E. Wojcieszek, 3 Katedra i Klinika Chirurgii Klatki Piersiowej w Zabrzu; kierownik: prof. dr hab. n. med. J. Dobosz – Śl. AM w Katowicach
Streszczenie
Celem pracy jest analiza trzech rodzajów znieczulenia do zabiegu usunięcia grasicy metodą wideotorakoskopii u pacjentów z myasthenia gravis, z uwzględnieniem wpływu znieczulenia na szybkość powrotu wydolnego samoistnego oddechu i możliwości ekstubacji. W grupie I (n=10) – wykonano znieczulenie dożylnym wlewem propofolu w połączeniu z analgezją zewnątrzoponową bupiwakainą w odcinku piersiowym. W grupie II (n=10) – znieczulano dożylnym wlewem propofolu oraz fentanylem, a w grupie III (n=10) –zastosowano anestezję sewofluranem oraz fentanylem. U wszystkich chorych do zwiotczenia stosowano atrakurium w dawkach zredukowanych. Nie wykazano istotnych różnic pomiędzy badanymi grupami. Przeprowadzona analiza 3 sposobów znieczulenia chorych z myasthenia gravis do zabiegu tymektomii metodą wideotorakos kopii nie wykazała znamiennej przewagi żadnej z metod.
Summary
We have assessed three protocols of general anaesthesia for thoracoscopic thymectomy in myasthenia gravis patients with end points of time of return of an adequate spontaneous breathing and extubation time. Thirty adult were randomly divided to receive in group I – continuous propofol supplemented with thoracic epidural analgesia, in group II – continuous propofol supplemented with fentanyl and in group III – sevoflurane and fentanyl. All patients received similar doses of atracurium for intubation. Statistical analysis did not reveal any differences in end points between the groups, although clinical impression was in favour of the first method.



Myasthenia gravis jest chorobą z autoagresji wywołaną produkowanymi przez grasicę przeciwciałami przeciwko postsynaptycznym receptorom acetylocholinowym w złączu nerwowo-mięśniowym. Występuje z częstotliwością średnio 1: 20000, dwukrotnie częściej u kobiet niż u mężczyzn [1,2]. Wyróżnia się 4 stopnie miastenii wg skali Ossermanna [3] (tab. I).
Tab. I. Skala Ossermanna (wg 3)
Stopień I/IObjawy oczne (opadanie powiek) bez objawów uogólnionych
Stopień IIA/IIA°Umiarkowana, uogólniona męczliwość mięśni bez objawów ze strony mięśni oddechowych i ustno-gardłowych
Stopień IIB/IIB°Średnio nasilona, uogólniona męczliwość mięśni z niewielkimi objawami ze strony mięśni oddechowych i ustno-gardłowych, bez zajęcia mięśni oddechowych
Stopień III/III°Ciężka, uogólniona szybko narastająca męczliwość mięśni (6 miesięcy) z osłabieniem mięśni oddechowych
Stopień IV/IV°Późna, ciężka postać miastenii, szybko narastająca ( w ciągu 2 lat progresja z stopnia I lub II), często z koniecznością intubacji
Leczenie polega na stosowaniu środków antycholinesterazowych w celu przedłużenia działania endogennej acetylocholiny na błonę postsynaptyczną [4, 6]. U 75 % chorych stwierdza się przetrwałą grasicę, z czego u 85 % dochodzi do przerostu, a u 15% występuje thymoma [5, 6]. W tych przypadkach leczeniem z wyboru jest operacyjne usunięcie grasicy. Technika zabiegu usunięcia grasicy może być tradycyjna – przez sternotomię pośrodkową, lub wideotorakoskopowa [9].
Problemy znieczulenia u chorych z miastenią wynikają z samej istoty schorzenia, a także z interakcji anestetyków i środków zwiotczających ze stosowanymi w terapii lekami antycholinesterazowymi [ 4, 5, 6, 7, 8]. W okresie pooperacyjnym może wystąpić hipodynamiczna niewydolność oddechowa potęgowana użyciem środków znieczulenia ogólnego z opioidami na czele [2, 3, 4, 5, 9, 10].
Wrażliwość płytki nerwowo-mięśniowej na środki zwiotczające niedepolaryzujące w grupie omawianych chorych jest powszechnie znana [7, 11]. Środkiem godnym polecenia jest atrakurium i cisatrakurium, których metabolizm przebiega na zasadzie eliminacji Hoffmana i jest niezależny od stężenia esterazy osoczowej i płytkowej [6, 7, 8].
W dostępnym piśmiennictwie brak jest szerszych opracowań porównujących różne rodzaje znieczulenia chorych z miastenią do tego typu zabiegów. Celem pracy była analiza trzech sposobów znieczulenia do zabiegów usunięcia grasicy metodą wideotorakoskopii, oraz jego wpływu na czas powrotu samoistnego wydolnego oddechu.
METODYKA
Do badań kwalifikowano chorych ze średniociężką postacią uogólnionej miastenii, znajdujących się w kategorii IIa i IIb wg skali Ossermanna. W grupie I (n=10) zastosowano dożylny wlew propofolu (Diprivan, AstraZeneca, Wielka Brytania) w połączeniu z analgezją zewnątrzoponową bupiwakainą (Marcaine, AstraZeneca, Szwecja) w odcinku piersiowym. W grupie II (n=10) stosowano dożylny wlew propofolu w połączeniu z fentanylem (Fentanyl, Polfa Warszawa). W grupie III (n=10) po wprowadzeniu etomidatem (Hypnomidate, Janssen-Cilag, Niemcy) analgezję podtzrymywano sewofluranem (Sevorane, Abbott Laboratories, Wielka Brytania) i fentanylem. U wszystkich do zwiotczenia stosowano atrakurium (Tracrium, Glaxo Wellcome, Wielka Brytania) w dawkach zredukowanych. Do oceny stopnia zwiotczenia stosowano aparat TOF Guard (Organon Teknika, Belgia). Metody znieczulenia w poszczególnych grupach wyszczególniono w tabeli II. Kwalifikacja do grup była losowa.
Tab. II. Technika znieczulenia w poszczególnych grupach chorych
Grupa I (n=10)Grupa II (n=10)Grupa III (n=10)
Indukcjapropofol 2 mg kg-1 ,propofol 2 mg kg-1etomidat 0,2 mg kg-1
atrakurium 0,2-0,25 mg kg-1 atrakurium 0,2-0,25 mg kg-1intubacja
intubacja intubacja fentanyl 5 mcg kg-1
fentanyl+bupiwakaina do cewnika zo
(Th4 -Th7, 1-1,2 ml/ segm.)
fentanyl 5 mcg kg-1
Podtrzymaniepropofol w ciągłej infuzji 6-8 ml kg-1 h-1propofol w ciągłej infuzji 6-8 ml kg-1 h-1sewofluran 1,5 - 2 vol%
fentanyl+bupiwakaina - 50% dawki co 1 hfentanyl 1 mcg kg-1, mg co 20 min.fentanyl 1 mcg kg-1 mg co 20 min
atrakurium wg wskazań atrakurium wg wskazań atrakurium wg wskazań
aparatu TOF-guard aparatu TOF-guard aparatu TOF-guard
U wszystkich chorych oceniono czas trwania zabiegu oraz czas powrotu wydolnego oddechu i usunięcia rurki intubacyjnej. Oceniano też średnią dawkę atrakurium niezbędną do podtrzymania zwiotczenia na poziomie 25-50 % odpowiedzi w cyklu TOF.. W analizie statystyczej zastosowano analizę wariancji z klasyfikacją pojedynczą (ANOVA); wyniki przedstawiono w postaci średniej i odchylenia standardowego. Liczebności w grupach porównywano stosując test chi2. Za istotne statystycznie przyjęto wartości współczynnika p<0,05.
WYNIKI
Nie wykazano znamiennych różnic co do wieku, czasu trwania zabiegu, masy ciała oraz dawki atrakurium w poszczególnych grupach badanych (tab. III).
Tab. III. Wiek i masa ciała chorych, czas trwania zabiegu i dawka atrakurium (wartości średnie)
Grupa IGrupa IIGrupa III
xSDxSDxSD
Wiek (lata)38,9? 17,943,3? 14,750,2? 14,9
Masa ciała (kg)78,6? 18,674,6? 17,365,1? 10,6
Czas trwania zabiegu (min)197? 50221? 62214? 54
Dawka atrakurium (mg kg-1 h-1)0,236? 0,0790,182? 0,0800,204? 0,070

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Somnier FE, Trojaborg W: Neurophysiological evaluation in myasthenia gravis a comprehensive study of complete population. Electroencephalogr Clin Neurophysiol 1993; 89: 73-87.
2. Larsen B: Anestezjologia. Urban & Partner, Wrocław 1996.
3. Osserman KE: Myasthenia Gravis. Grunner and Stratter, New York 1958.
4. Barash PG, Fenllen B, Stoetling R: Clinical Anesthesia. J. B. Lippincott Company, Philadelphia 1989.
5. EL – Dawalatly AA, Ashour MH: Anesthesia for thymectomy in myasthenia gravis: a nonmuscle-relaxant technique. Anaesth Int Care 1994; 22: 458-461.
6. Wojcieszek E: Doświadczenia własne dotyczące znieczulania chorych na myasthenię do wykonania operacji usunięcia grasicy. Anest Int Ter 1995; 27: 179-181.
7. Baraka A, Torbousch ZHD: Neuromuscular response to succinylocholine – vecuronium sequence in three myasthenia patients undergoing thymectomy. Anesth Analg 1991; 7: 827-830.
8. Baraka A, Siddak S, Kawkabani N: Cisatracurium in myasthenic patient undergoing thymectomy. Can J Anaesth 1999; 46; 779-782.
9. Rena O, Leo F, Giobbe R, Cianei R, Baloli S, Rappellino M, Maggi G: Videothoracoscopia lung biopsy the diagnosis of intersticial lung disease. Eur J Cardio-Thorac Surg 1999; 16: 624-627.
10. Hamaguchi S, Kitajima T, Yasuda S: Anesthetic management of a patient with postthymectomy myasthenia gravis. MASUI 1999; 48; 1024-1026.
11. Diefenbach C, Buzello W: Muscle relaxation in patients with neuromuscular disease. Anaesthesist 1994; 43: 283-288.
12. De-Grazia R, Belluco A, Chirani L, Nasu R: Anesthesia with continuous infusion of propofol in myasthenic patients. Minerva Anesth. 1992; 58: 101-104.
13. Roelofse JA, Roth PJ: Total intavenous anesthesia with propofol for thymectomy in a patient with myasthenia gravis. Anesthesia- progress 1993; 40: 127-129.
14. Baraka A, Taha SK, Kawkabani N: Neuromuscular interaction of sevoflurane – cisatracurium in a myasthenic patient. Can J Anaesth 2000; 47: 562-565.
15. Kadosaki M, Enzan K, Horigauchi T, Komatsu H, Suzuki M: Severity of myasthenia gravis is related to the degree of neuromuscular blocking effect by isoflurane. MASUI 1993; 42: 906-909.
16. Suwanchida V, Yok – Vbol B, Prakanrattana V, Udomphunthurak S: Combined thoracic epidural with light general anesthesia for thymectomy in myasthenia gravis. J Med Association of Thailand 1995; 78: 605-610.
17. Hubler M, Litz RJ, Albrecht DM: Combination of balanced and regional anaesthesia for minimally invasive surgery in a patient with myasthenia gravis. Eur J Anaesth 2000; 17: 325-328.
Adres do korespondencji:
Katedra Anestezjologii i Intensywnej Terapii Śl. AM
ul. 3-go Maja 13/15, 41-800 Zabrze

Anestezjologia Intensywna Terapia 2/2002

Pozostałe artykuły z numeru 2/2002: