Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Medycyna Rodzinna 1/2018, s. 53-57 | DOI: 10.25121/MR.2018.21.1.53
Elżbieta Kołeczek1, Michalina Horochowska1, Zygmunt Zdrojewicz2, Jacek Jagiełło1, Jacek Łazeczko1
Właściwości prozdrowotne pochrzynu (słodkie ziemniaki)
Yummy Yam – prosperity health
1Wydział Lekarski, Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu
2Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Witelona w Legnicy
Summary
Dioscorea spp., sometimes called yam, is a genus of around 600 species of tuberous climbers. Since ages it has been used as a food source and in the natural medicine. It contains many fitochemical substances: diterpenoids, glycosides, steroids, saponines and sapogenines. Thanks to this it can be used as a medicine in metabolic diseases, such as diabetes, obesity and hypercholesterolemia. Diosgenin present in the plant stimulates differentiation of fatty cells and eliminate ongoing inflammation. Additionaly, it lowers the amount of triglicerydes and LDL, acting positively on the diabetes related dyslipidemia, lowering the glucose level likewise. Antimicrobial action allows yam to be used against infections, with the possibility of it’s being used against HIV infection. Due to anticancer, anti-inflammatory and antioxidant properties of some polysaccharides present in Dioscorea bulbifera it can be helpful in the adjuvant therapy of cervical cancer and in the therapy of either sarcomas or liver cancer. Since years, analgetic and anti-inflammatory effect of Yam has been used in the traditional medicine of Kamerun. Studies performed on mice proved analgetic action of Dioscorea alata against neuropatic pain, as well as pain releated to inflammation, probably by reducing the level of inflammatory mediators. Studies performed on rats revealed positive effect of usage of Dioscorea alata in the condition of low blood estrogen levels, what presented by lowering anxiety levels and action against lowering of the density of bone tissue. It’s administration in postmenopausal women led to increase in blood estron, estradiol and sex hormones binding protein levels. Due to this action it can counteract against adverse changes caused by reduced level of those hormones. Additionaly, surves have shown beneficial influence of yam on the digestive system, by increasing the level of symbiotic bacterial flora and reducing vulnerability to the toxic effect of lipopolysaccharide.
Key words: yam, diabetes, cancer, Dioscorea.



Wstęp
Pochrzyn (Dioscorea spp.), zwany także yam, to rodzaj bulwiastych pnączy, w skład którego wchodzi około 600 gatunków. Siedem do dziesięciu gatunków jest uprawianych w Azji, Afryce oraz Ameryce Południowej, gdzie dzięki jadalnym bulwom stanowią ważne źródło pożywienia. Dwa z nich, pochrzyn skrzydlaty (Dioscorea alata) oraz Dioscorea cayenensis, pełnią kluczową rolę w diecie ponad 100 milionów osób. Pochrzyn znalazł zastosowanie nie tylko jako środek spożywczy, jest on wykorzystywany także w medycynie naturalnej oraz jako źródło prekursorów steroidowych. Diosgenina, zaliczana do saponin steroidowych, obecna w bulwach oraz kłączach niektórych gatunków Dioscorea spp., jest wykorzystywana w przemyśle farmaceutycznym do produkcji związków steroidowych będących pochodnymi pregnenolonu (1, 2). Pochrzyn cebulowy (Dioscorea bulbifera) zawiera diterpenoidy, glikozydy, steroidy, saponiny steroidowe oraz sapogeniny. Od czasów starożytnych tradycyjna medycyna chińska, indyjska oraz afrykańska wykorzystują antynowotworowe, antyoksydacyjne, przeciwzapalne oraz przeciwbólowe właściwości bulw i kłączy tej rośliny do leczenia wielu chorób. Rdzenni mieszkańcy Afryki stosują ją do terapii zapalenia spojówek, biegunek oraz czerwonki bakteryjnej. Z pokruszonych bulw tworzy się olej nakładany na poparzenia, zranienia i owrzodzenia. W Chinach oraz Indiach stosowany jest do leczenia wola tarczycy, infekcji gardła oraz u chorych na raka żołądka i odbytu. Suszone bulwy są wykorzystywane przeciw czyrakom, ropniom, a także w zatruciach. Ponadto, badania naukowe donoszą o jego działaniu przeciwglikemicznym oraz zmniejszającym poziom lipidów we krwi (3, 4). Celem pracy jest przedstawienie właściwości prozdrowotnych pochrzynu.
Działanie na choroby metaboliczne
Do najpoważniejszych chorób cywilizacyjnych należy aktualnie cukrzyca. Według danych WHO rozpowszechnienie cukrzycy podwoiło swoją wartość od 1980 roku, a do roku 2030 stanie się siódmą przyczyną śmierci na świecie (5, 6). Jako schorzenie endokrynologiczno-metaboliczne, posiadające wiele powikłań odległych w czasie, musi być kompleksowo monitorowane i leczone. Poza leczeniem farmakologicznym właściwa dieta stanowi nieodzowny element kontroli poziomu glukozy we krwi. Nieustannie prowadzone są badania mające na celu wprowadzenie naturalnych i bezpiecznych substancji o działaniu hipoglikemizującym. Światowa Organizacja Zdrowia podchodzi z dużą aprobatą do medycyny naturalnej, jako swoistego uzupełnienia terapii i propaguje rozwój badań w tym kierunku (7). Jednym z najpoważniejszych powikłań związanych z cukrzycą jest poposiłkowa hiperglikemia (PPHG). Komplikacja ta może być kontrolowana dzięki wielu substancjom chemicznym, m.in. inhibitorom glukozydazy i inhibitorom α-amylazy. Oba związki znacząco obniżają PPHG.
Pochrzyn cebulowy (Dioscorea bulbifera) jest rośliną z długoletnią tradycją stosowania w medycynie chińskiej do leczenia zaburzeń metabolicznych, zwłaszcza cukrzycy (8). Jednym ze składników aktywnych zawartych w bulwach pochrzynu cebulowego jest diosgenina. Substancja ta należy do naturalnie występujących sterydowych sapogenin i wykorzystywana jest w przemyśle farmaceutycznym do syntezy leków steroidowych. Podczas ostatnich dwóch dekad prowadzono badania przedkliniczne, mające na celu zrozumienie mechanizmów korzystnego działania diosgeniny w chorobach metabolicznych, takich jak: hipercholesterolemia, cukrzyca, otyłość (9). Praktycznie rzecz biorąc, diosgenina może być używana w leczeniu cukrzycy dzięki kontrolowaniu równowagi glukozy, przez pobudzanie różnicowania komórek tłuszczowych oraz niwelowanie w nich stanu zapalnego. Wobec tego, substancja ta może być niezwykle użyteczna w polepszaniu kondycji pacjenta w zaburzeniach gospodarki cukrowo-lipidowej związanych z otyłością. W kolejnych badaniach zaobserwowano, że diosgenina pozwala na redukcję triglicerydów i wykazuje dobroczynne działanie w kontroli dyslipidemii związanych z cukrzycą (10, 11). Istnieje kilka eksperymentalnych prac dotyczących korzystnego działania diosgeniny na gospodarkę lipidową ustroju. W eksperymencie przeprowadzonym na szczurach, poddanych działaniu diosgeniny, zauważono istotny spadek cholesterolu LDL w grupie szczurów ze zwiększonym jego poziomem oraz brak działania na lipidogram w grupie szczurów zdrowych. Dodatkowo, diosgenina hamuje absorbcję cholesterolu i jego wychwyt przez wątrobę, co prowadzi do zmniejszonej jego akumulacji w wątrobie (9, 12). Niewątpliwie zwracającymi uwagę są badania prowadzone przez Ghosh i wsp. W swojej publikacji zaprezentowali wyniki badań potwierdzające działanie Dioscorea bulbifera w praktyce i biologiczne właściwości diosgeniny jako inhibitorów trzustkowej α-amylazy i α-glukozydazy. Badanie wykazało, że diosgenina wchodzi w interakcję z dwoma centrami aktywnymi (Asp352 i Glu411) α-glukozydazy, co wpływa na nią hamująco i potwierdza jej rolę w redukcji wysokiego poziomu glukozy. Jest to pierwsza relacja podkreślająca naukowe i racjonalne przesłanki w zastosowaniu tego związku jako nowatorskiego leku w cukrzycy typu 2 (13).
Istnieją również inne eksperymenty dowodzące dobroczynnego działania Dioscorea bulbifera na gospodarkę lipidowo-węglowodanową (8), jednakże w celu całkowitego zrozumienia mechanizmów prowadzących do prozdrowotnego efektu niezbędne są dalsze badania w tym zakresie.
Działanie przeciw zakażeniom drobnoustrojowym

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Ngo Ngwe MFS, Omokolo DN, Joly S: Evolution and Phylogenetic Diversity of Yam Species (Dioscorea spp.): Implication for Conservation and Agricultural Practices. PLoS One 2015; 10: e0145364.
2. Price EJ, Wilkin P, Sarasan V et al.: Metabolite profiling of Dioscorea (yam) species reveals underutilised biodiversity and renewable sources for high-value compounds. Sci Rep 2016; 6: 29136.
3. Ghosh S, Parihar V, More P et al.: Phytochemistry and Therapeutic Potential of Medicinal Plant: Dioscorea bulbifera. Med Chem (Los Angeles) 2015; 5: 154-159.
4. Wang J-M, Ji L-L, Branford-White CJ et al.: Antitumor activity of Dioscorea bulbifera L. rhizome in vivo. Fitoterapia 2012; 83: 388-394.
5. World Health Organization: Global Report on Diabetes 2016; 1-86.
6. Mathers CD, Loncar D: Projections of Global Mortality and Burden of Disease from 2002 to 2030. PLoS Med 2006; 3: e442.
7. World Health Organization: WHO Traditional Medicine Strategy 2014-2023. 2013; 1-76.
8. Zabeer A, Mohd ZC, Rakesh KJ et al.: Antihyperglycemic and antidyslipidemic activity of aqueous extract of dioscorea bulbifera tubers. Diabetol Croat 2009; 38: 63-72.
9. Raju J, Rao CV: Diosgenin, a Steroid Saponin Constituent of Yams and Fenugreek: Emerging Evidence for Applications in Medicine. Bioactive Compounds in Phytomedicine 2012; 126-131.
10. Uemura T, Goto T, Kang M et al.: Diosgenin, the main aglycon of fenugreek, inhibits LXRα activity in HepG2 cells and decreases plasma and hepatic triglycerides in obese diabetic mice. J Nutr 2011; 141: 17-23.
11. Uemura T, Hirai S, Mizoguchi N et al.: Diosgenin present in fenugreek improves glucose metabolism by promoting adipocyte differentiation and inhibiting inflammation in adipose tissues. Mol Nutr Food Res 2010; 54: 1596-1608.
12. Cayen MN, Dvornik D: Effect of diosgenin on lipid metabolism in rats. J Lipid Res 1979; 20: 162-174.
13. Ghosh S, More P, Derle A et al.: Diosgenin from Dioscorea bulbifera: Novel Hit for Treatment of Type II Diabetes Mellitus with Inhibitory Activity against α-Amylase and α-Glucosidase. PLoS One 2014; 9: e106039.
14. Guan XR, Zhu L, Xiao ZG et al.: Bioactivity, toxicity and detoxification assessment of Dioscorea bulbifera L.: a comprehensive review. Phytochem Rev 2017; 16: 573-601.
15. Jesus M, Martins APJ, Gallardo E et al.: Diosgenin: Recent Highlights on Pharmacology and Analytical Methodology. J Anal Methods Chem 2016; 1-16.
16. Chaniad P, Wattanapiromsakul C, Pianwanit S et al.: Inhibitors of HIV-1 integrase from Dioscorea bulbifera. Songklanakarin J Sci Technol 2016; 38: 229-236.
17. Wang Y-J, Pan K-L, Hsieh T-C et al.: Diosgenin, a Plant-Derived Sapogenin, Exhibits Antiviral Activity in Vitro against Hepatitis C Virus. J Nat Prod 2011; 74: 580-584.
18. Teponno RB, Tapondjou AL, Gatsing D et al.: Bafoudiosbulbins A, and B, two anti-salmonellal clerodane diterpenoids from Dioscorea bulbifera L. var sativa. Phytochemistry 2006; 67: 1957-1963.
19. Khan H, Saeed M, Rauf A et al.: Antimicrobial and inhibition on heat-induced protein denaturation of constituents isolated from Polygonatum verticillatum rhizomes. Nat Prod Res 2015; 29: 2160-2163.
20. Cui H, Li T, Wang L et al.: Dioscorea bulbifera polysaccharide and cyclophosphamide combination enhances anti-cervical cancer effect and attenuates immunosuppression and oxidative stress in mice. Sci Rep 2016; 6: 19185.
21. Yu Z, Liu X, McCulloch M et al.: Anticancer effects of various fractions extracted from Dioscorea bulbifera on mice bearing HepA. China J Chinese Mater Medica 2004; 29: 563-567.
22. Nguelefack TB, Dutra RC, Paszcuk AF et al.: Antinociceptive activities of the methanol extract of the bulbs of Dioscorea bulbifera L. var sativa in mice is dependent of NO-cGMP-ATP-sensitive-K+ channel activation. J Ethnopharmacol 2010; 128: 567-574.
23. Mbiantcha M, Kamanyi A, Teponno RB et al.: Analgesic and Anti-Inflammatory Properties of Extracts from the Bulbils of Dioscorea bulbifera L. var sativa (Dioscoreaceae) in Mice and Rats. Evidence-Based Complement Altern Med 2011; 2011: 1-9.
24. Wu W-H, Liu L-Y, Chung C-J et al.: Estrogenic effect of yam ingestion in healthy postmenopausal women. J Am Coll Nutr 2005; 24: 235-243.
25. Chen J-H, Shih-Shyn Wu J, Lin H-C et al.: Dioscorea improves the morphometric and mechanical properties of bone in ovariectomised rats. J Sci Food Agric 2008; 88: 2700-2706.
26. Hsu C-C, Huang Y-C, Yin M-C et al.: Effect of Yam (Dioscorea alata Compared to Dioscorea japonica) on Gastrointestinal Function and Antioxidant Activity in Mice. J Food Sci 2006; 71: 513-516.
otrzymano: 2018-01-25
zaakceptowano do druku: 2018-02-15

Adres do korespondencji:
Zygmunt Zdrojewicz
ul. Niedźwiedzia 57 m. 7, 54-232 Wrocław
tel.: +48 (71) 355-26-34
zygmunt.zdrojewicz@wp.pl

Medycyna Rodzinna 1/2018
Strona internetowa czasopisma Medycyna Rodzinna