© Borgis - Postępy Nauk Medycznych 4/2017, s. 164-167
*Michał Sojka1, Krzysztof Pyra1, Jan Sobstyl1, Anna Drelich-Zbroja1, Paweł Bernat2, Radosław Krupiński2, Andrzej Wolski2, Tomasz Jargiełło1
Endovascular treatment of ruptured abdominal aortic aneurysms (rAAA) – own experience
Wewnątrznaczyniowe leczenie pękniętych tętniaków aorty brzusznej – doświadczenia własne
1Department of Interventional Radiology and Neuroradiology, Medical University in Lublin
Head of Department: Professor Małgorzata Szczerbo-Trojanowska, MD, PhD
2Department of Vascular Surgery, University Hospital No. 4 in Lublin
Head of Department: Andrzej Wolski, MD, PhD
Streszczenie
Wstęp. Tętniaki aorty brzusznej ze względu na często bezobjawowy przebieg oraz wysoką śmiertelność w przypadku pęknięcia nazywane są cichymi zabójcami. Częstość ich występowania rośnie wraz z wiekiem i znacznie częściej dotykają osób płci męskiej. W przypadku ich pęknięcia jedynie bardzo szybka interwencja daje szansę na uratowanie życia.
Cel pracy. Ocena skuteczności leczenia wewnątrznaczyniowego pękniętych tętniaków aorty brzusznej.
Materiał i metody. W latach 2009-2015 w Zakładzie Radiologii Zabiegowej i Neuroradiologii wykonano 45 zabiegów implantacji stentgraftów u pacjentów z pękniętym tętniakiem aorty brzusznej. W grupie badanej było 36 mężczyzn oraz 9 kobiet w wieku 54-91 lat (średnio – 83 lata).
Wyniki. Wszystkie zabiegi zakończyły się sukcesem technicznym – 100%, jedynie u jednego chorego utrzymywał się śladowy przeciek typu 1A w angiografii końcowej. Śmiertelność okołooperacyjna wyniosła 35,6%.
Wnioski. Leczenie wewnątrznaczyniowe pękniętych tętniaków aorty brzusznej jako zabieg małoinwazyjny wydaje się zwiększać szanse chorych na przeżycie.
Summary
Introduction. Abdominal aortic aneurysms (AAA) due to the asymptomatic development and high mortality when ruptured are called silent killers. Incidence of AAA increases with age and affects males more often. In the case of rupture only a very rapid intervention gives a chance to save life.
Aim. Evaluation of the effectiveness of the ruptured abdominal aortic aneurysm endovascular treatment.
Material and methods. Between 2009 to 2015 in the Department of Interventional Radiology and Neuroradiology 45 patients with ruptured abdominal aortic aneurysms underwent – endovascular aortic repair (EVAR). The study group included 36 men and 9 women aged 54-91 years (average – 83 years).
Results. The technical success of the procedure was noted in all cases, just one patient presented negligible endoleak type 1A in the final angiography. Perioperative mortality rate was 35.6%.
Conclusions. Endovascular treatment of ruptured abdominal aortic aneurysms as a minimally invasive procedure seems to increase patients’ survival chances.
Introduction
Aneurysm (lat. aneurysma) is defined as a dilatation of the artery to a diameter at least 50% greater than normal vessel. In practice infrarenal abdominal aortic aneurysm are diagnosed when the aortic diameter exceeds 3 cm (1, 2).
AAA is located between the diaphragm and aortic bifurcation, usually below the orifice of the renal arteries. Aneurysms are usually asymptomatic until they rupture. Sometimes patients complain of unusual abdominal, lumbosacral or lower extremity pain and/or pulsation in the abdomen. Enlargement of an aneurysm may cause symptoms of the adjacent anatomical structures compression. The most common symptoms are hydronephrosis, proteinuria and/or hematuria all caused by the ureter compression, lower extremity deep venous thrombosis caused by the iliac vein or inferior vena cava compression, or more rarely nausea and emesis as a result of the duodenum or visceral vessels compression (3, 4).
Due to the clinical picture, aneurysms are divided into asymptomatic, symptomatic and ruptured. True and false aneurysms may be distinguished when considering the construction of the aneurysm, and morphology assessment differentiate them between saccular and fusiform.
AAA occur primarily in men – it is estimated that 3-9% of men and 1-2% of women are affected. The prevalence of aneurysm increases with age. According to long-term observations concerning the natural history of the AAA, the annual growth rate of the aneurysms with a diameter between 30 and 55 mm is 2-4 mm. The risk of the AAA rupture increases with the aneurysm diameter expansion (5, 6). It is assumed that the risk of the AAA rupture is 1-11% per year for aneurysms with a diameter of 50-59 mm, 10-22% per year for aneurysms with a diameter of 60-69 mm and 30-33% when the diameter exceeds 70 mm (7). In the case of aneurysm rupture mortality reaches 80% and up to 75% of these patients die before arriving to the hospital (8, 9).
Rupture of the aneurysm usually presents as an acute pain in the lumbar region frequently with a concomitant loss of consciousness. Rupture of the aneurysm proceeds as a two-stage process oftentimes. Blood extravasation into the retroperitoneal space is observed in the first stage. Due to its limited capacity the temporary auto-tamponade appears (inhibition of blood extravasation as a result of pressure equalization between the vessel lumen and a retroperitoneal space). The second stage is a spillage of the retroperitoneal hematoma into a notably more voluminous peritoneal cavity, which leads to an excessive blood loss and patient’s death within few minutes (9).
Most of the AAAs are discovered accidentally, during examinations (abdominal US, CT, MRI) ordered for a different reason than AAA evaluation (10). US is the first-line imaging examination if AAA is suspected. If the diameter of the aneurysm is eligible for the operation (> 50 mm in men, > 45 mm in women) angio-CT examination is essential for an accurate morphology assessment, which allows the proper preparation for the treatment both open surgery repair (OSR) and EVAR. Angio-MR can be an alternative modality to the angio-CT examination (11).
Aim
Evaluation of the effectiveness of the ruptured abdominal aortic aneurysm endovascular treatment.
Material and methods
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
24 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
59 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
119 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Szmidt J, Jakimowicz T: Postępy w leczeniu tętniaków aorty brzusznej. Post Nauk Med 2012; 1: 37-43.
2. Noszczyk W: Te?tniak aorty brzusznej. Chirurgia te?tnic i żył obwodowych. Wydawnictwo PZWL, Warszawa 1998: 463-480.
3. Woz?niak W, Noszczyk W: Te?tniak aorty brzusznej. Przew Lek 2000; 5: 48-51.
4. Gabriel M, Pawlaczyk K, Oszkinis G et al.: Badanie przesiewowe w kierunku te?tniaka aorty brzusznej w populacji me?żczyzn. Acta Angiol 2012; 18(4): 157-168.
5. Thompson AR, Cooper JA, Ashton HA, Hafez H: Growth rates of small abdominal aortic aneurysms correlate with clinical events. Br J Surg 2010; 97(1): 37-44.
6. Vega de Ceniga M, Gomez R, Estallo L et al.: Growth rate and associated factors in small abdominal aortic aneurysms. Eur J Vasc Endovasc Surg 2006; 31(3): 231-236.
7. Moll FL, Powell JT, Fraedrich G et al.: Management of abdominal aortic aneurysms clinical practice guidelines of the European Society for Vascular Surgery. Eur J Vasc Endovasc Surg 2011; 41 (suppl. 1): S1-S58.
8. Fillinger MF: Abdominal Aortic Aneurysms w Rutherford’s Vascular Surgery. 7th ed. Saunders Elsevier, Philadelphia 2010.
9. Pupka A, Szyber P, Janczak D et al.: Leczenie tętniaków aorty brzusznej z wykorzystaniem protez wewnątrznaczyniowych i klasycznych. Polimery w Medycynie 2006; 36(3): 23-46.
10. Lindholt JS, Juul S, Fasting H, Henneberg EW: Screening for abdominal aortic aneurysms: single centre randomised controlled trial. BMJ 2005; 330(7494): 750.
11. Polskie zalecenia wewnątrznaczyniowego leczenia chorób tętnic obwodowych i aorty 2009. Chir Pol 2009;11(1):1-12.
12. Pfeiffer T, Reiher L, Grabitz K, Sandmann W: Results of conventional surgical therapy of abdominal aortic aneurysms since the beginning of the “endovascular era”. Chirurg 2000; 71: 72-79.
13. Hallin A, Bergqvist D, Holmberg L: Literature review of surgical management of abdominal aortic aneurysm. Eur J Vasc Endovasc Surg 2001; 22: 197-204.
14. Vukobratov V, Pfau J, Horvat Z et al.: Results of surgical treatment of ruptured abdominal aortic aneurysms. Med Pregl 1997; 50: 380-383.
15. Ziaja K, Samorodny J, Zaniewski M et al.: Analiza czynników ryzyka zgonu u chorych z pękniętym tętniakiem aorty brzusznej. Wiad Lek 1997; 50 (supl. 1): 10-14.
16. Hinchliffe RJ, Braithwaite BD, Hopkinson BR: The endovascular management of ruptured abdominal aortic aneurysms. Eur J Vasc Endovasc Surg 2003; 25: 191-201.
17. Visser JJ, van Sambeek MR, Hamza TH et al.: Ruptured Abdominal Aneurysms: Endovascular versus Open Surgery Systematic Review. Radiology 2007; 245: 122-129.
18. Bown MJ, Sutton AJ, Bell PR, Sayers RD: A meta-analysis of 50 years of ruptured abdominal aneurysm repair. Br J Surg 2002; 89: 714-730.
19. Jakimowicz T: Postępowanie w powikłaniach po wewnątrznaczyniowym leczeniu tętniaka aorty brzusznej. Warszawski Uniwersytet Medyczny 2012.
20. Szmidt J, Galazka Z, Rowinski O et al.: Late aneurysm rupture after endovascular abdominal aneurysm repair. Interact Cardiovasc Thorac Surg 2007; 6(4): 490-494.
21. Koole D, Moll FL, Buth J et al.: Annual rupture risk of abdominal aortic aneurysm enlargement without detectable endoleak after endovascular abdominal aortic repair. J Vasc Surg 2011; 54(6): 1614-1622.
22. Schlosser FJ, Gusberg RJ, Dardik A et al.: Aneurysm rupture after EVAR: can the ultimate failure be predicted? Eur J Vasc Endovasc Surg 2009; 37(1): 15-22.
23. Schlosser FJ, Vaartjes I, van der Heijden GJ et al.: Mortality after elective abdominal aortic aneurysm repair. Ann Surg 2010; 251(1): 158-164.
24. Novo Martinez GM, Ballesteros Pomar M, Menendez Sanchez et al.: Endovascular repair versus open surgery in patients with ruptured abdominal aortic aneurysm: 12 year review. Cir Esp 2016 Oct. DOI: 10.1016/j/ciresp.2016.07.005 [Epub ahead of print].
25. Koscielny A, Kuhnel M, Verrel F et al.: Ruptured Abdominal Aortic Anuerysm – Results and Prognostic Factors at a Certified Centre of Vascular Surgery. Zentralbi Cir 2016 Oct; 141(5): 510-517.
26. Guo B, Dong Z, Fu W et al.: Endovascular Versus Open Repair for Ruptured Abdominal Aortic Aneurysms in Chinese Population. Ann Vasc Surg 2016 Oct; 36: 74-84.
27. Broos PP, Mannetje YW, Stokmans RA et al.: A 15-year single-center Experience of Endovascular Repair for elective and Ruptured AAA. J Endovasc Ther 2016 Aug; 23(4): 566-573.
28. Taylor S, Thomson I, Krysa J: Emergency EVAR for ruptured AAA: New Zealand experience. NZMed J 2016 Oct 14; 129(1443): 61-66.
